«Σανίδα σωτηρίας» για τη Ρωσία ο κόμβος φυσικού αερίου στην Τουρκία

«Σανίδα σωτηρίας» ώστε η Ρωσία να μη χάσει εξ ολοκλήρου την κερδοφόρα ευρωπαϊκή αγορά, συνιστά ο διεθνής κόμβος φυσικού αερίου στην Τουρκία, ωστόσο υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες. Η Μόσχα έχει τέσσερα χρόνια για να αποφασίσει για τη συμμετοχή της στον διεθνή κόμβο φυσικού αερίου που υλοποιείται στην Τουρκία, κάτι που θεωρητικά μπορεί να τη βοηθήσει να διατηρήσει τουλάχιστον κάποιο μερίδιο της ευρωπαϊκής αγοράς αναφέρει χαρακτηριστικά σε δημοσίευμά της η ρωσική εφημερίδα Nezavisimaya Gazeta. Οι ειδικοί λένε ότι αυτή είναι ακριβώς η χρονική περίοδος που οι παγκόσμιοι κατασκευαστές υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) πρέπει να ολοκληρώσουν τον νέο επενδυτικό κύκλο προκειμένου να αντικαταστήσουν πλήρως το ρωσικό αέριο. Τούτου λεχθέντος, το ρωσικό φυσικό αέριο μπορεί να χρειαστεί να πωληθεί σε μειωμένη τιμή, καθώς θα γινόταν «τουρκικό» αναμεμιγμένο με καύσιμα από το Αζερμπαϊτζάν ή το Ιράν, προκειμένου να μην αποθαρρύνονται οι πιθανοί πελάτες.

Τούρκοι αξιωματούχοι έχουν ήδη συνομιλίες με Ρώσους συναδέλφους τους, ενώ ο Βλαντίμιρ Πούτιν είπε ότι οι τιμές θα καθοριστούν από τους συμμετέχοντες στον ενεργειακό κόμβο. Για να διαμορφωθεί η τιμή στην Τουρκία, ο κόμβος θα πρέπει να έχει άλλους προμηθευτές εκτός από τη Ρωσία, εξήγησε ο πολιτικός επιστήμονας και οικονομολόγος Αϊντίν Σεζέρ, πρώην εμπορικός εκπρόσωπος της Τουρκίας στη Ρωσία. «Δεν είναι δυνατόν να είσαι κόμβος ή κεντρική χώρα μόνο με ρωσικό αέριο. Η Τουρκία χρειάζεται να κινητοποιήσει άλλους πόρους φυσικού αερίου, ειδικά τον (αγωγό) TANAP» σημείωσε. «Προϋπόθεση για αυτό είναι η Ρωσία να αναγνωρίσει το δικαίωμα της Τουρκίας να επανεξάγει φυσικό αέριο. Έτσι, οι ευρωπαϊκές χώρες που δεν μπορούν να αγοράσουν αέριο από τη Ρωσία επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν σε ρούβλια, θα συναλλάσσονται με την Τουρκία», εξήγησε ο ειδικός.

«Το κύριο ζήτημα της δημιουργίας κόμβου φυσικού αερίου στην Τουρκία δεν είναι τεχνικό. Εκτός από το ρωσικό, το αζέρικό και το ιρανικό αέριο, καύσιμα από το βόρειο Ιράκ, την Αίγυπτο, το Ισραήλ, την Κύπρο, τις χώρες της Κεντρικής Ασίας μπορεί να παραδοθούν στη χώρα υπό ορισμένες προϋποθέσεις. Το βασικό ζήτημα είναι πόσο έτοιμη θα είναι η Ευρώπη να αγοράσει αυτό το ‘απρόσωπο’ ή με τουρκική ονομασία μείγμα του κόμβου, ενώ όλοι θα συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχει σημαντικό μέρος του που είναι ρωσικό», σχολίασε στη ρωσική εφημερίδα ο Στανισλάβ Μιτρακόβιτς, ανώτερος εμπειρογνώμονας στο Εθνικό Ταμείο Ενεργειακής Ασφάλειας. Η συμφωνία για τη δημιουργία ενός κόμβου στην Τουρκία δείχνει ότι η Ρωσία δεν εγκαταλείπει τις προσπάθειες να διατηρήσει τουλάχιστον ένα μέρος της ευρωπαϊκής αγοράς. Και ενδεχομένως, με κάποια διευθέτηση της κατάστασης στην Ουκρανία, αυτό το σχέδιο μπορεί να λειτουργήσει, αλλά μόνο με τη συγκατάθεση των πελατών, πρόσθεσε ο ειδικός.

Σύμφωνα με τον Μιτρακόβιτς, ελλείψει πολιτικής διευθέτησης (στην Ουκρανία) μπορεί επίσης να ανακύψουν τεχνικές δυσκολίες. «Οι πρώτες γραμμές του αγωγού τοποθετήθηκαν από ευρωπαϊκές εταιρείες και δεν υπάρχει καμία βεβαιότητα ότι η Ρωσία μόνη της μπορεί να αντεπεξέλθει στην κατασκευή σε τμήματα βαθέων υδάτων της Μαύρης Θάλασσας», εξήγησε.
Πηγή: skai.gr

www.worldenergynews.gr