Αν επιβεβαιωθούν τα προγνωστικά και οι Δημοκρατικοί χάσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου στις μεθαυριανές εκλογές, δεν θα πρόκειται για κάτι ασυνήθιστο. Εδώ και δεκαετίες, ο κανόνας θέλει το κόμμα του εκάστοτε προέδρου να χάνει τις εκλογές που γίνονται στα μισά της πρώτης θητείας του, λες και οι ψηφοφόροι θέλουν να τιμωρήσουν εαυτούς για την επιλογή που έκαναν δύο χρόνια νωρίτερα. Αυτό συνέβη επί Μπιλ Κλίντον, το 1994, όταν η «Ρεπουμπλικανική Επανάσταση» σάρωσε και τα δύο σώματα του Κογκρέσου, όπως συνέβη το 2010 επί Μπαράκ Ομπάμα, όταν οι Δημοκρατικοί έχασαν τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, ενώ την ίδια ψυχρολουσία υπέστησαν οι Ρεπουμπλικανοί το 2018, επί Ντόναλντ Τραμπ.
Παρόμοιες ανατροπές στο Καπιτώλιο δεν προδιαγράφουν ποιος θα επικρατήσει στην κούρσα για τον Λευκό Οίκο δύο χρόνια αργότερα (Κλίντον και Ομπάμα κέρδισαν σχετικά εύκολα μια δεύτερη θητεία και λίγο έλειψε να το πετύχει και ο Τραμπ). Υπό κανονικές συνθήκες, η συγκατοίκηση του εκάστοτε προέδρου με ένα Κογκρέσο που ελέγχεται από την αντίπαλη παράταξη δεν θεωρείται κάτι αφύσικο, αντίθετα εγγράφεται στη λογική των ευρύτερων συναινέσεων και της σύγκλισης στο Κέντρο προς την οποία ωθούν οι εξισορροπητικοί μηχανισμοί του αμερικανικού συντάγματος.
Διαβάστε περισσότερα εδώ:
https://www.kathimerini.gr/world/562124713/kalpes-pano-se-emfylio-rigma/
www.worldenergynews.gr
