Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται αυτή την περίοδο διαπραγματεύσεις μεταξύ μεγάλων βιομηχανιών της χώρας με παραγωγούς ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές, ή και καθετοποιημένους παραγωγούς, για τη σύναψη μακροχρόνιων συμβάσεων προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας.
Ως εκ τούτου η άρση των εμποδίων στη σύναψη συμφωνιών που θα διασφαλίσουν μακροπρόθεσμα ανταγωνιστικό ενεργειακό κόστος για τις βιομηχανίες και τραπεζική χρηματοδότηση για τα έργα ΑΠΕ, είναι μείζονος σημασίας να γίνει το ταχύτερο δυνατό.
Πολύ δε περισσότερο που οι συμβάσεις προμήθειας ενέργειας που έχουν αρκετές από τις βιομηχανίες υψηλής τάσης με τη ΔΕΗ λήγουν στο τέλος του έτους και αυτή την περίοδο βρίσκονται σε εξέλιξη διαπραγματεύσεις για τη σύναψη PPAs ακόμη και με υφιστάμενα πάρκα ή και με παραγωγούς που προσφέρουν μίγμα καυσίμου.
Πρόκειται δηλαδή για PPAs με έναρξη ισχύος από την 1η Ιανουαρίου του 2023 τα οποία με το υφιστάμενο καθεστώς του πλαφόν και την υποχρέωση όλες οι συναλλαγές αγοραπωλησίας ηλεκτρισμού να γίνονται μέσω του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, επί της ουσίας ακυρώνονται.
Γιατί δεν στέκουν τα PPAs με τα σημερινά δεδομένα
Με άλλα λόγια η επιχειρηματολογία ότι τα PPAs είναι μακροχρόνια συμβόλαια διάρκειας πολύ μεγαλύτερης από το χρόνο ισχύος του πλαφόν στην αγορά, όπως τονίζουν παράγοντες της βιομηχανίας απλώς δεν στέκει. Και αυτό διότι αυτή την περίοδο γίνονται οι διαπραγματεύσεις με βάση τα σημερινά δεδομένα της αγοράς και οι όποιες συμφωνίες δεν μπορούν να είναι ανεξάρτητες από αυτά.
Εξάλλου ακόμη και με την υπογραφή συμφωνίας επί της διαφοράς μεταξύ των δυο συναλλασσόμενων, όπως υποστηρίζουν κάποιοι, η βιομηχανία που θα έχει συνάψει PPA με τιμή 50 ευρώ/MWh, θα πληρώσει στο Χρηματιστήριο 250 ευρώ/MWh, ο παραγωγός ΑΠΕ θα εισπράξει 85 ευρώ/MWh από το Χρηματιστήριο και θα επιστέψει στη βιομηχανία μόνο τα 35 ευρώ/MWh, από το σύνολο των 250 ευρώ/MWh που είχε πληρώσει.
Με βάση αυτό τα δεδομένα και καθώς το πλαφόν θα συνεχίσει να ισχύει τουλάχιστον έως τον Ιούλιο του 2023 (αν και κανένας δεν μπορεί να προβλέψει πόσο θα διαρκέσει η κρίση), οι επιχειρήσεις ζητούν να εξαιρεθούν τώρα τα PPAs το πλαφόν. Όπως σημειώνουν το ορθό είναι το πλαφόν να επιβάλλεται μετά την εκκαθάριση μεταξύ αγοραστή και παραγωγού επί των πραγματικών εσόδων και όχι επί των προσωρινών, όπως σήμερα. Το πραγματικό έσοδο του παραγωγού είναι η συμφωνημένη τιμή με τον αγοραστή της ενέργειας που έχει κλειδώσει στο πλαίσιο ενός ΡΡΑ.
Όπως επισημαίνουν βιομηχανικοί κύκλοι, δεδομένης της ενεργειακής κρίσης, η σύναψη διμερών μακροχρόνιων συμβάσεων σε σταθερή τιμή με παραγωγούς ΑΠΕ ή και με καθετοποιημένους που μπορούν να σταθμίσουν στο κόστος παραγωγής τους και να δώσουν μια καλύτερη τιμή, αποτελούν τη μόνη λύση για τη βιομηχανία.
Εξάλλου ο πρόσφατος Κανονισμός της ΕΕ απαλλάσσει από το πλαφόν τα πράσινα PPA και γενικότερα «τις διμερείς συμβάσεις οι οποίες επιφέρουν στους παραγωγούς έσοδα που δεν υπερβαίνουν το ανώτατο όριο που έχει θεσπιστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θα πρέπει να εξαιρούνται από την επιβολή ανώτατου ορίου εσόδων», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το ευρωπαϊκό κείμενο.
Ως εκ τούτου οι βιομηχανίες εμμένουν ότι η εφαρμογή του πλαφόν, όπως εφαρμόζεται σήμερα δεν είναι συμβατή με τον κανονισμό 1854/2022 και θα πρέπει άμεσα να υπάρξει νομοθετική ρύθμιση με την οποία θα εξαιρεθούν τα PPAs από το πλαφόν.
www.worldenergynews.gr
Ενώ οι διαπραγματεύσεις για τα PPAs έχουν ξεκινήσει, τα σημερινά δεδομένα τα καθιστούν ανεφάρμοστα
Η επιχειρηματολογία ότι τα PPAs είναι μακροχρόνια συμβόλαια διάρκειας πολύ μεγαλύτερης από το χρόνο ισχύος του πλαφόν στην αγορά, όπως τονίζουν παράγοντες της βιομηχανίας απλώς δεν στέκει