Πυκνώνει η συχνότητα των συσκέψεων των διοικήσεων, τόσο στους μεγάλους ενεργοβόρους ομίλους όσο και στις λιγότερο εξαρτημένες από την ενέργεια επιχειρήσεις, καθώς τα στελέχη τους έχουν εισέλθει σε λειτουργία διαχείρισης κρίσης. Και αυτό διότι στον πονοκέφαλο των υψηλών τιμών ενέργειας ήρθε να προστεθεί αρχικά το ενδεχόμενο της απόλυτης διακοπής της ενέργειας, και οψίμως και η προοπτική να καμφθεί συνολικά η ζήτηση, εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης, του πληθωρισμού και της υποχώρησης της καταναλωτικής και επιχειρηματικής εμπιστοσύνης που καταγράφεται σε όλους τους δείκτες, ειδικά στην Ευρώπη.
Εως τώρα η άσκηση είχε να κάνει με το ποσοστό του αυξημένου κόστους που θα μεταφερόταν στην τελική τιμή που καταβάλλει ο πελάτης. Διότι η ζήτηση ήταν εκεί. Τώρα όμως, και καθώς ο πληθωρισμός επιμένει και το κόστος του χρήματος αυξάνεται, πολλά ιδιωτικά κατασκευαστικά projects αλλά και άλλες επενδύσεις και κεφαλαιουχικές δαπάνες είτε αναστέλλονται είτε ματαιώνονται στην πράξη. Μεταλλουργίες, άλλες βιομηχανίες πρώτων υλών και βιομηχανική μεταποίηση έχουν αρχίσει να διακρίνουν τα πρώτα σημάδια πως η ζήτηση το 2023 μπορεί να αποδειχθεί σημαντικά ασθενέστερη απ’ ό,τι κατά την τρέχουσα χρήση.
Αλλά ακόμα και εκεί όπου η ζήτηση παραμένει ενεργή, λόγω του ενδεχομένου ανεπάρκειας φυσικού αερίου ή ρυθμίσεων σε πανευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο που θα περιορίσουν και την κατανάλωση ενέργειας, η συνέχεια της παραγωγής θεωρείται επισφαλής. Αλλωστε δεν χρειάζεται να κοιτάξει κανείς μακριά: τα λουκέτα σε ευρωπαϊκές μεταλλουργίες έχουν αρχίσει ήδη να μπαίνουν πριν από το καλοκαίρι. Ομως ακόμα και αν δεν υπάρξουν τέτοιες διακοπές είναι άγνωστο κατά πόσον ο τελικός πελάτης θα μπορεί να επωμίζεται επί μακρόν ακόμα το συνεχώς κλιμακούμενο ενεργειακό κόστος.
Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέχεια του κειμένου
www.worldenergynews.gr
