Η χώρα μας είναι εξαρτημένη από τα ορυκτά καύσιμα (~85% της τελικής κατανάλωσης ενέργειας). Το αποτέλεσμα είναι ο χαμηλός βαθμός αυτάρκειας και η υψηλή ενεργειακή εξάρτηση από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, που καλύπτουν μεγάλο κομμάτι της ενέργειας που χρησιμοποιούμε στις μεταφορές και στην ηλεκτροπαραγωγή.
Μάλιστα, το φυσικό αέριο αποτελεί το βασικό καύσιμο στην ηλεκτροπαραγωγή (πάνω από το 40%).
Καθίσταται λοιπόν σαφές γιατί οι επιπτώσεις της κρίσης τιμών μας επηρεάζουν τόσο πολύ, συγκριτικά με άλλες χώρες. Και όσο περισσότερο οξύνεται η ένταση και η έκταση του ενεργειακού προβλήματος, τόσο περισσότερο εδραιώνεται η πεποίθηση της ενεργειακής αλλαγής, αν δεν θέλουμε να αναπαράγεται το παρωχημένο σύστημα που γεννάει κρίσεις.
Ενεργειακή δημοκρατία και ενεργειακή φτώχεια
«Η ιστορία πήρε μια πολύ απότομη τροπή, και πρέπει να συμφιλιωθούμε με αυτήν την ιστορική αλλαγή», δήλωνε ο Τίμερμανς, 1ος Αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και αρμόδιος για την Πράσινη Συμφωνία, πριν λίγες μέρες, με αφορμή την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και τον πόλεμο που ξέσπασε στην γειτονιά μας.
Η νέα ενεργειακή πολιτική πρέπει να έχει σαν επίκεντρο την ενεργειακή αυτονομία, για την απεξάρτηση από τα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα.
Και αυτό μπορεί να συμβεί σχεδιάζοντας δράσεις σε δύο άξονες.
Ο πρώτος αφορά στην προώθηση της ενεργειακής δημοκρατίας στην πράξη, μετατρέποντας τον πολίτη σε αυτοπαραγωγό καθαρής ενέργειας, που μπορεί να συμμετέχει ισότιμα στην ενεργειακή αγορά.
Ο δεύτερος άξονας αφορά στην καταπολέμηση της ενεργειακής φτώχειας, μέσα από την χρηματοδότηση ολοκληρωμένων ενεργειακών αναβαθμίσεων των κτιρίων. Σε αυτούς τους άξονες, δύο ρεαλιστικές και άμεσα υλοποιήσιμες δράσεις είναι οι ακόλουθες.
Οι δύο δράσεις
Η 1η δράση αφορά στην ανακαίνιση μέχρι τον επόμενο χειμώνα, τέλος του Οκτώβρη δηλαδή, περισσότερων από 150.000 οικονομικά ευάλωτων νοικοκυριών, αντιμετωπίζοντας στην πράξη την ενεργειακή φτώχεια. Αυτή η δράση θα κόστιζε κοντά στο 1.5 δις ευρώ και θα μείωνε το ενεργειακό κόστος πάνω από 50% σε αυτές τις κατοικίες, καθιστώντας τες περισσότερο ανθεκτικές σε ενεργειακές κρίσεις.
Η 2η δράση αφορά στο στόχο να ενσωματωθούν 1 GW φωτοβολταϊκά στο ενεργειακό σύστημα μέχρι τον Αύγουστο. Είναι εφικτό κατασκευαστικά. Θα κόστιζε 500 εκατομμύρια ευρώ και θα μπορούσε να καλύπτει το 50% της ετήσιας κατανάλωσης 150.000 ευάλωτων νοικοκυριών, κάθε χρόνο για τα επόμενα 30 χρόνια.
Συνολικά οι δράσεις αυτές έχουν κόστος κοντά στα 2 δις €. Όσα χρήματα έχει δώσει η Κυβέρνηση ως επιδοτήσεις στα εισαγόμενα ορυκτά καύσιμα από το Σεπτέμβριο του 2021 μέχρι το Φεβρουάριο του 2022, για να καλύψει ένα μόνο μέρος από τις αυξήσεις στις τιμές ενέργειας.
Οι 2 αυτές δράσεις έχουν υψηλή εγχώρια προστιθέμενη αξία, δημιουργώντας πολλές και καλές θέσεις εργασίας.
Μπορούμε με αυτό τον τρόπο να προχωρήσουμε με “fast track” διαδικασίες στην αξιοποίηση του πλούσιου δυναμικού μας σε ανανεώσιμες πηγές και στην εξοικονόμηση ενέργειας, με όρους ενεργειακής δημοκρατίας και δικαιοσύνης, ώστε κανείς να μην μένει πίσω.
www.worldenergynews.gr
