Το 2020 ήταν ασυνήθιστο για την παγκόσμια αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Παρά τις μαζικές και σε πολλές περιπτώσεις σχεδόν άμεσες αλλαγές στη ζήτηση λόγω της πανδημίας Covid-19, η παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας μειώθηκε μόνο κατά 0,0002% για όλο το 2020.
Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα μειώθηκε κατά 3% σε ετήσια βάση. Η ηλεκτρική ενέργεια από φυσικό αέριο μειώθηκε κατά 1%, και η πυρηνική ενέργεια μειώθηκε κατά 3%.
Αντίθετα η αιολική, η ηλιακή και η υδροηλεκτρική ενέργεια αυξήθηκαν, ωστόσο, και το αποτέλεσμα είναι κάτι νέο για τον τομέα της ενέργειας.
Το BloombergNEF ανέλυσε πρόσφατα δεδομένα μιας δεκαετίας από 137 μεμονωμένες αγορές ενέργειας και συγκέντρωσε δεδομένα από τον υπόλοιπο κόσμο και βρήκε κάτι σημαντικό:
Πέρυσι, το 2020 ήταν το πρώτο έτος κατά το οποίο οι ανανεώσιμες πηγές αιολικής ενέργειας, ηλιακής ενέργειας, υδροηλεκτρικής ενέργειας, βιομάζας και ενέργειας από απόβλητα παρείχαν το συνολικό ρυθμό ανάπτυξης στην παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Τι δείνχει η τελευταία δεκαετία:
Μια ολόκληρη δεκαετία δεδομένων αναδεικνύει άλλες τάσεις.
Στο παραπάνω διάγραμμα, η συμβολή του άνθρακα στην ανάπτυξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είναι πολύ εμφανής μέχρι το 2014 και ξανά το 2017 και το 2018.
Η αύξηση της ενέργειας από φυσικό αέριο είναι επίσης εμφανής όπως και οι σταθερές προσθήκες αιολικής και ηλιακής ενέργειας.
Η τεράστια πτώση της πυρηνικής ενέργειας μετά τη Φουκουσίμα το 2011 και το 2012 είναι αναμφισβήτητη.
Συγκεντρώστε τα δεδομένα για κάθε τεχνολογία για τη δεκαετία, και βλέπουμε κάτι άλλο αξιοσημείωτο.
Τα τελευταία 10 χρόνια, η παραγωγή ενέργειας από άνθρακα αυξήθηκε περισσότερο από οποιαδήποτε πηγή, η αύξηση της ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο ήταν ελάχιστα μικρότερη. Αντίστοιχα η αύξηση της συμβολής της αιολικής ενέργειας ήταν ελαφρώς μικρότερη, από αυτή του φυσικού αερίου.
Ο άνθρακας αντιπροσώπευε το 22,8% της συνολικής αύξησης της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, το αέριο το 22,5%, και αιολική το 21,6%.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο άνθρακας παραμένει μακράν η μεγαλύτερη ενιαία πηγή παραγωγής ενέργειας, με περισσότερες από 8.900 τεραβατώρες ετησίως να παράγονται το 2020, περίπου 45% περισσότερο από το φυσικό αέριο και διπλάσιο από αυτό που παράγει η υδροηλεκτρική ενέργεια.
Καμία από αυτές τις κύριες πηγές, ωστόσο, δεν έχει σημαντικό ρυθμό ανάπτυξης κατά τη διάρκεια της δεκαετίας.
Ο άνθρακας αυξάνεται μόνο 1,6% ετησίως, το φυσικό αέριο 2,5% και τα υδροηλεκτρικά 2,9%.
Δύο τεχνολογίες, ωστόσο, έχουν πολύ πιο ισχυρούς ρυθμούς ανάπτυξης: η αιολική και η ηλιακή.
Ο σύνθετος ρυθμός ανάπτυξης του ανέμου την τελευταία δεκαετία, 16,6%, επαρκεί για να διπλασιαστεί η ετήσια παγκόσμια παραγωγή ανέμου σε λιγότερο από πέντε χρόνια.
Ο σύνθετος ρυθμός ανάπτυξής της ηλιακής υπολείπεται ελάχιστα του 39%(!), που σημαίνει ότι η ετήσια παραγωγή της διπλασιάζεται σε λιγότερο από δύο χρόνια.
Οι ρυθμοί ανάπτυξης αιολικής και ηλιακής ενέργειας μας επιτρέπουν να κάνουμε μερικές απλές μαθηματικές αναλύσεις με ενδιαφέροντα συμπεράσματα.
Το πρώτο βήμα είναι να υποθέσουμε ότι ο σύνθετος ρυθμός ανάπτυξης κάθε τεχνολογίας για 10 χρόνια είναι ενδεικτικός της μελλοντικής ανάπτυξής της.
Το δεύτερο είναι να εφαρμοστεί αυτό το ποσοστό στην παγκόσμια παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κάθε τεχνολογίας το 2020. 
Εάν η αιολική παραγωγή αυξανόταν με τον τρέχοντα 10ετή ρυθμό της για ένα ακόμη χρόνο, θα γινόταν η μοναδική μεγαλύτερη πηγή, νέας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το 2010.
Εάν η ηλιακή ενέργεια αναπτυσσόταν με τον ίδιο τρόπο, θα έφτανε να συνεισφέρει περισσότερο στην αύξηση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2023.
Αυτά τα ποσοστά θα μπορούσαν να αλλάξουν με την πάροδο του χρόνου. Τούτου λεχθέντος, η ηλιακή ενέργεια πιθανότατα θα προσθέσει περισσότερα από 180 γιγαβάτ νέας ισχύος φέτος - περισσότερο από τη μεγαλύτερη ποσότητα συνδυασμένης χωρητικότητας άνθρακα και φυσικού αερίου, που προστέθηκε κάθε χρόνο αυτόν τον αιώνα - που σημαίνει ότι ο ρυθμός ανάπτυξής της θα αυξηθεί.
Τα ποσοστά άλλων τεχνολογιών θα μπορούσαν επίσης να αλλάξουν.
Δύο χρόνια σημαντικής πτώσης παρέσυραν τον ρυθμό ανάπτυξης του άνθρακα και οι μαζικές διακοπές λειτουργίας της πυρηνικής ενέργειας το 2011 άλλαξαν τη θέση του για ολόκληρη τη δεκαετία.
Για χάρη των παγκόσμιων εκπομπών, ο ρυθμός ανάπτυξης του άνθρακα θα πρέπει να μειωθεί περαιτέρω και ο ρυθμός ανάπτυξης της πυρηνικής ενέργειας θα πρέπει να επιστρέψει σε θετικό έδαφος.
Το εγγύς μέλλον του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσε να είναι διαφορετικό κατά τόπους, φυσικά.
Οι περισσότεροι αναλυτές, ωστόσο, βλέπουν ξεκάθαρα το μέλλον.
Μόλις αυτή την εβδομάδα ο ΙΕΑ (Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας) διαπίστωσε ότι μέχρι το 2026, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (συμπεριλαμβανομένης της μεγάλης υδροηλεκτρικής αγοράς) θα είναι η μοναδική μεγαλύτερη πηγή παραγωγής ενέργειας «με βάση τις τρέχουσες πολιτικές και τις εξελίξεις της αγοράς».
Και, μπορεί να φαίνεται ευφάνταστο να προτείνουμε ότι σε ένα χρόνο η αιολική ενέργεια θα είναι ο μεγαλύτερος συντελεστής στην ανάπτυξη της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από το 2010 και η ηλιακή η μεγαλύτερη μόλις δύο χρόνια αργότερα.
Στην πραγματικότητα, όμως, είναι το αντίθετο της φαντασίας: απαιτεί μόνο την υπόθεση ότι τα επόμενα χρόνια θα μοιάζουν με την περασμένη δεκαετία.
www.worldenergynews.gr
