Έντονο προβληματισμό προκαλεί στην αγορά το γεγονός ότι ο ΑΔΜΗΕ σχεδόν καθ΄ όλη τη διάρκεια του Μαΐου έδινε εντολές κατανομής σε μια ή και δυο λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ όπως ο Άγιος Δημήτριος 3 και η Μεγαλόπολη 4, ενώ πρόσφατα συμπεριέλαβε και την Μελίτη.
Παρά το γεγονός ότι η ζήτηση παραμένει σε σχετικά χαμηλά επίπεδα και κινείται γύρω στις 900 GWh σε εβδομαδιαία βάση, οι εντολές κατανομής λιγνιτικών μονάδων από τον ΑΔΜΗΕ δίνονται προκειμένου να διασφαλιστεί η ευστάθεια του συστήματος καθώς οι μονάδες παραγωγής είναι συγκεντρωμένες στο Βορρά και τον Νότο.
Ωστόσο η επιλογή αυτή του Διαχειριστή αυξάνει το κόστος της ενέργειας επιβαρύνοντας τόσο τους προμηθευτές όσο και τη βιομηχανία.
Κρατάει πολλά «μαξιλάρια» ο ΑΔΜΗΕ
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά παράγοντες της αγοράς ο ΑΔΜΗΕ έχει ευθύνη και υποχρέωση να διασφαλίζει την επάρκεια του συστήματος, όμως τα «μαξιλάρια» που κρατάει είναι πάρα πολλά, έχουν μεγάλο κόστος και η τακτική αυτή δεν μπορεί να εφαρμόζεται συνεχώς.
Μάλιστα οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι εφόσον υπάρχει πρόβλημα ευστάθειας στο σύστημα αυτό θα πρέπει να ανακοινωθεί και να ληφθούν μέτρα και όχι να αντιμετωπίζεται με ένταξη λιγνιτικών μονάδων.
Η τακτική αυτή, σημειώνουν, αυξάνει τα CO2 του μίγματος της ΔΕΗ, στρεβλώνει τη λειτουργία τόσο της Αγοράς Επόμενης Ημέρας, όσο και της Αγοράς Εξισορρόπησης και εν τέλει αυξάνει το κόστος της ενέργειας.
Η διπλή ζημιά της εντολής σε μονάδα παραγωγής από λιγνίτη
Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ΑΔΜΗΕ όταν δίνει εντολή κατανομής σε μονάδα παραγωγής από λιγνίτη, ακυρώνει αντίστοιχα το πρόγραμμα άλλων μονάδων, οι οποίες πληρώνονται από το Χρηματιστήριο για ενέργεια που δεν εισφέρουν και εκείνος από την πλευρά του αποζημιώνει τις λιγνιτικές μονάδες με την τιμή της Αγοράς Εξισορρόπησης, που συνήθως είναι λίγο υψηλότερη από τα 100 ευρώ/ΜWh.
Εκτιμάται ότι ο αλγόριθμος του ΑΔΜΗΕ, δημιουργεί τεράστιο όγκο ενέργειας τόσο καθοδικής, όσο και ανοδικής. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθημερινά καταγράφονται ποσότητες 13.000 MWh ανοδικής και 12.000 ΜWh καθοδικής ενέργειας.
Η επιβάρυνση αυτή αυξάνει τα κόστη των εταιριών προμήθειας, ενώ η αύξηση των εκπομπών CO2 της ΔΕΗ από τη χρήση των λιγνιτικών μονάδων επιβαρύνει τους βιομηχανικούς καταναλωτές που τροφοδοτούνται τόσο τη Μέση όσο και στην Υψηλή Τάση.
Έτσι η βιομηχανία καθίσταται παράπλευρη απώλεια αφού ανέμενε να δει τη χρέωση CO2 της ΔΕΗ να αποκλιμακώνεται λόγω της μείωσης της λιγνιτικής παραγωγής και αντί αυτού διαπιστώνει ότι ενώ πέρυσι τέτοια εποχή δεν λειτουργούσαν οι λιγνίτες, εφέτος να μπαίνουν στην αγορά από το παράθυρο.
Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την αύξηση της τιμής των δικαιωμάτων CO2 καταλήγει σε υπέρμετρη αύξηση της χρέωσης CO2 για τις επιχειρήσεις που φθάνει και τα 20 ευρώ/MWh.
www.worldenergynews.gr
