Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Yoshihide Suga ξεκίνησε μια συζήτηση για το κατά πόσο περισσότερη ανανεώσιμη ενέργεια ή περισσότερη πυρηνική ενέργεια είναι καλύτερη για την παροχή πράσινου ενεργειακού εφοδιασμού μέχρι τα μέσα του αιώνα.
Το τρέχον ενεργειακό σχέδιο, που εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο τον Ιούλιο του 2018, «απαιτεί» από τις ανανεώσιμες πηγές να παρέχουν μεταξύ 22% και 24% της ηλεκτρικής ενέργειας, και η πυρηνική ενέργεια να παρέχει μεταξύ 20% και 22% της Ιαπωνίας έως το 2030.
Το σχέδιο: Διατήρηση της πυρηνικής ενέργεια ως κύρια πηγή ενέργειας
Στις 25 Δεκεμβρίου, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι στοχεύει στην παροχή ανανεώσιμης ενέργειας μεταξύ 50% - 60% της ηλεκτρικής ενέργειας του έθνους έως το 2050 - σχεδόν τριπλάσια από την τρέχουσα χρήση.
Η πυρηνική ενέργεια και τα ορυκτά καύσιμα που χρησιμοποιούν δέσμευση και αποθήκευση άνθρακα αναμένεται να αντιπροσωπεύουν το 30% - 40%, με το υδρογόνο να αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου ποσοστού.
«Η πυρηνική ενέργεια μπορεί να συμβάλει στη σταθερότητα του εφοδιασμού και στην οικονομική αποδοτικότητα του ενεργειακού συστήματος», δήλωσε ο πρόεδρος του Ιαπωνικού Ατομικού Βιομηχανικού Φόρουμ, Shiro Arai, απαντώντας στη δήλωση του Suga.
Ενώ η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης είναι η επανεκκίνηση όσο το δυνατόν περισσότερων πυρηνικών αντιδραστήρων, θα αποδειχθεί δύσκολο για τέσσερις βασικούς λόγους:
Την ανάγκη για αναβαθμίσεις ασφάλειας, τους αντιδραστήρες γήρανσης που αντιμετωπίζουν τον παροπλισμό, την αποθήκευση πυρηνικών αποβλήτων και τις αυξανόμενες προσδοκίες για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Ο τρόπος αντιμετώπισης αυτών των συγκεκριμένων ζητημάτων τα επόμενα χρόνια θα επηρεάσει το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στο μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας και τη μεγαλύτερη προσπάθεια επίτευξης της ουδετερότητας του άνθρακα έως το 2050.
Αναβαθμίσεις ασφαλείας
Οι καθυστερήσεις επανεκκίνησης έχουν προκύψει με την ανάγκη για πρόσθετα μέτρα ασφαλείας και δικαστικές υποθέσεις από πυρηνικούς αντιπάλους, οι οποίοι έχουν ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης μετά το σχέδιο Fukushima.
Το 2010, ένα χρόνο πριν από τον σεισμό, το τσουνάμι και τον τριπλό αντιδραστήρα που κατέρρευσε στο πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας της Fukushima Νο. 1, η πυρηνική ενέργεια αντιπροσώπευε το 25% της ηλεκτρικής ενέργειας της Ιαπωνίας συνολικά. Ωστόσο το 2011, μετά την καταστροφή, όλοι οι πυρηνικοί αντιδραστήρες βγήκαν εκτός σύνδεσης και υπόκεινται σε αυστηρότερα πρότυπα ασφαλείας σύμφωνα με την Αρχή Πυρηνικών Κανονισμών, η οποία δημιουργήθηκε το 2012.
Πέρυσι, το Υπουργείο Οικονομίας, Εμπορίου και Βιομηχανίας σημείωσε ότι η πυρηνική ενέργεια παρήγαγε μόλις το 6,2% της ηλεκτρικής ενέργειας του έθνους. Αντίθετα, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμπεριλαμβανομένης της ηλιακής, αιολικής, γεωθερμικής, υδροηλεκτρικής και βιομάζας, προμήθευαν το 18% της ηλεκτρικής ενέργειας τον περασμένο χρόνο.
Καθώς το 2020 έφτασε στο τέλος του, μια έκθεση του Οργανισμού Φυσικών Πόρων και Ενέργειας, μέρος του METI, σχετικά με την κατάσταση των 60 εμπορικών αντιδραστήρων, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχεδιάστηκαν ή βρίσκονται υπό κατασκευή, έδειξαν ότι 24 είχαν τεθεί εκτός λειτουργίας. Ακόμα, 10 από τους 24 αντιδραστήρες εντοπίστηκαν στο νομό Fukushima.
Παράταση;
Στις ΗΠΑ όταν οι πυρηνικοί αντιδραστήρες ήρθαν συνδεδεμένοι στις δεκαετίες του 1960 και του 1970, σκοπός ήταν να λειτουργήσουν για 40 χρόνια και στη συνέχεια να τεθούν εκτός λειτουργίας. Ωστόσο, καθώς τα φυτά μεγάλωναν, υπήρχε πίεση από τους χειριστές να επιτρέψουν την παράταση της διάρκειας ζωής ενός αντιδραστήρα.
Ο παροπλισμός διαρκεί δεκαετίες και το κόστος είναι αβέβαιο. Τον Ιανουάριο του 2020, η Kyodo News υπολόγισε ότι το συνολικό κόστος όχι μόνο για τον παροπλισμό αλλά και για την εφαρμογή νέων μέτρων ασφαλείας για τις εγκαταστάσεις που συνεχίζουν να λειτουργούν και να συντηρούνται θα είναι τουλάχιστον 13,46 τρισεκατομμύρια. Αυτό το ποσοστό θα μπορούσε να αυξηθεί περαιτέρω, οδηγώντας τελικά σε υψηλότερους λογαριασμούς ηλεκτρικής ενέργειας εάν οι επιχειρήσεις κοινής ωφελείας αποφασίσουν να μεταβιβάσουν το επιπλέον κόστος στους πελάτες τους.
Διαχείριση απορριμάτων
Το 2020 η πόλη Suttsu, Hokkaido, εκδήλωσε ενδιαφέρον να γίνει ο προορισμός για την τελική διάθεση των πυρηνικών αποβλήτων της Ιαπωνίας. Εάν επιλεγεί στην πραγματικότητα, μια διαδικασία που θα διαρκέσει χρόνια για να ολοκληρωθεί, θα κατασκευαστεί ένας βαθύς υπόγειος θάλαμος αποθήκευσης και τα χρησιμοποιημένα καύσιμα από αντιδραστήρες σε όλη τη χώρα.
Υπάρχει όμως ένα πιο άμεσο πρόβλημα. Οι πυρηνικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας έχουν τις δικές τους εγκαταστάσεις για την προσωρινή αποθήκευση αναλωμένων πυρηνικών καυσίμων, αλλά γεμίζουν γρήγορα. Υπάρχει επίσης μια προσωρινή εγκατάσταση αποθήκευσης που χτίζεται στο Mutsu, Νομός Aomori, από την Tokyo Electric Power Company Holdings Inc. και την Japan Atomic Power Co. που στοχεύει να ξεκινήσει το οικονομικό έτος 2021 και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας.
Για όλους αυτούς τους λόγους, καθώς και την πρόοδο στις τεχνολογίες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την αυξημένη χρήση τους, ένας αυξανόμενος αριθμός ηγετικών επιχειρήσεων, τοπικών κυβερνήσεων, υποστηρικτών ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, ζητούν το επόμενο κυβερνητικό ενεργειακό σχέδιο να δώσει έμφαση στην πυρηνική ενέργεια λιγότερο αλλά περισσότερο στις ανανεώσιμη πηγές ενέργειας.
Τον περασμένο μήνα, η Japan Climate Initiative, μια κοινοπραξία εταιρειών, κυβερνητικών φορέων, ΜΚΟ και NPO δεσμεύτηκε να αυξήσει το μερίδιο των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας όσο το δυνατόν περισσότερο έως το 2030, κάλεσε την κυβέρνηση να προβεί σε νομικές μεταρρυθμίσεις που θα επιτρέψει στην εγκαταλελειμμένη καλλιεργήσιμη γη να χρησιμοποιείται πιο αποτελεσματικά για έργα ανανεώσιμης ενέργειας και να επανεξετάζει τους περιορισμούς αυτών των έργων σε εθνικά δάση και προστατευόμενες περιοχές.
Έτσι, ενώ η απόφαση της 25ης Δεκεμβρίου, να προμηθεύσει 50% έως 60% των ενεργειακών αναγκών από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας για το 2050. Ωστόσο, υπάρχουν αυξανόμενες εκκλήσεις προς την κυβέρνηση να δεσμευτεί για ένα ξεχωριστό σχέδιο που αυξάνει το τρέχον εύρος από 22% έως 24% για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας σε τουλάχιστον 40% έως το 2030. Επιπλέον, 19 μεγάλες κυβερνήσεις πόλεων έχουν εκφράσει υποστήριξη για στόχο 45% των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας έως το 2030, ενώ η Ένωση Εταιρικών Στελεχών της Ιαπωνίας συνιστά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας να αντιπροσωπεύουν το 40% έως το 2030.
www.worldenergynews.gr
