Στην κλιματική αλλαγή, το επίκεντρο τείνει να γίνει η «καθαρή ενέργεια», η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η μετάβαση σε χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.
Όμως, το παγκόσμιο σύστημα τροφίμων, το οποίο περιλαμβάνει την παραγωγή και την επεξεργασία τους είναι ένας από τους βασικούς συντελεστές των εκπομπών διοξειδίου.
Ένα πρόβλημα για το οποίο δεν έχουν βρεθεί ακόμα βιώσιμες τεχνολογικές λύσεις.
Η έρευνα του Princeton στο φάσμα των περιβαλλοντικών ζητημάτων έχει καθοριστική σημασία στην επίλυση ανάλογων ζητημάτων.
Τρόφιμα και οι εκπομπές διοξειδίου
Οι γεωργικές δραστηριότητες αντιπροσωπεύουν το 1/4 των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου, δημιουργώντας ανησυχίες ενόψει των αυξανόμενων πληθυσμών.
Η ομάδα της Mauzerall, όπου εργάζεται ως ατμοσφαιρικός επιστήμονας και είναι ειδικός σε θέματα πολιτικής που αφορούν την ενέργεια, την γεωργία και την μόλυνση της ατμόσφαιρας, έχει μελετήσει την ποιότητα του αέρα και τα κλιματικά οφέλη που έχει η χρήση λιπασμάτων αζώτου, για να διατηρούνται οι αποδόσεις και να μειώνονται οι εκπομπές ατμοσφαιρικών ρύπων και αερίων.
Παράλληλα η ομάδα της μελετά τα πιθανά οφέλη που μπορεί να έχει η μείωση στην κατανάλωση βοδινών και γαλακτοκομικών προϊόντων, τα οποία κατά την διάρκεια της παραγωγής τους οδηγούν σε σημαντικές εκπομπές ρύπων.
«Πρέπει να βρούμε τρόπους να παράγουμε περισσότερα τρόφιμα χωρίς να επεκτείνουμε τη γεωργική γη αλλά να χρησιμοποιούμε λίπασμα αζώτου για να πρωτεύσουμε τόσο τη βιοποικιλότητα όσο και να μειώσουμε τις εκπομπές διοξειδίου» είπε η Denise Mauzerall.
Ταυτόχρονα, η Carbon Mitigation Initiative, διεπιστημονική ομάδα καθηγητών και ερευνητών στο Princeton εργάζονται για να αναπτύξουν πιο προσιτές αντιλήψεις για μηχανισμούς με τους οποίους τα φυτά, το νερό και τα εδάφη θα μπορούν να αλληλοεπιδρούν σε ποίκιλα τοπία.
Η αναδυόμενη έρευνά αφορά τους τρόπους με τους οποίους μπορούν να αξιοποιηθούν οι γεωργικές πρακτικές και η διαχείριση γης για τη βελτιστοποίηση αποθήκευσης φυσικού άνθρακα στο έδαφος.
«Υπάρχει μεγάλη προσοχή στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου από τον ενεργειακό τομέα, αλλά λιγότερη προσοχή στην γεωργικές εκπομπές. Εάν δεν ωθήσουμε τις καινοτομίες και δεν συνδέσουμε τις αυξημένες αποδόσεις των καλλιεργειών με την προστασία των δασών, θα ξεπεράσουμε τους συνολικούς στόχους εκπομπών του 2050».
www.worldenergynews.gr
