Σε πλήρη εναρμόνιση με τον σχετικό ευρωπαϊκό Κανονισμό, η υποχρέωση αφορά τα έργα με έναρξη λειτουργίας μετά την 4η Ιουλίου 2019 και θα τεθεί σε εφαρμογή από τις αρχές του επόμενου έτους
Την ανάληψη ευθυνών εξισορρόπησης από έργα ΑΠΕ που έως τώρα απαλλάσσονταν από τη σχετική υποχρέωση, έχοντας τη δυνατότητα να υπογράφουν σύμβαση λειτουργικής ενίσχυσης σταθερής τιμής (ΣΕΣΤ), «φέρνει» η εναρμόνιση της εθνικής νομοθεσίας με τις σχετικές προβλέψεις του Ευρωπαϊκού Κανονισμού για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ο οποίος δημοσιεύθηκε το περασμένο καλοκαίρι.
Η εναρμόνιση γίνεται μέσω του νομοσχεδίου του ΥΠΕΝ που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση και το οποίο, πλήρως στο πνεύμα της απόφασης Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Ευρωκοινοβουλίου, προβλέπει ότι από τις αρχές της επόμενης χρονιάς με κόστος αποκλίσεων θα επιβαρυνθούν όλες οι μονάδες ΑΠΕ άνω των 400 kW, ανεξαρτήτως τεχνολογίας.
Μάλιστα, σύμφωνα με τη σχετική ρύθμιση του σχεδίου νόμου, η υποχρέωση αυτή έχει αναδρομική ισχύ, καθώς αφορά και τα έργα με ΣΕΣΤ που τέθηκαν σε λειτουργία μετά την 4η Ιουλίου 2019, όταν δηλαδή τέθηκε σε ισχύ ο Κανονισμός.
Καμία διάκριση ιδιωτών – ενεργειακών κοινοτήτων
Στην περίπτωση των ιδιωτών επενδυτών, το κατώτατο όριο των 400 kW «αγγίζει» τα φωτοβολταϊκά πάρκα από 400 έως 500 kW, καθώς και όλους τους αιολικούς σταθμούς κάτω των 3 MW (αφού μία μόνο ανεμογεννήτρια ξεπερνά το όριο των 400 kW) με ηλέκτριση μετά την 4η Ιουλίου.
Από την άλλη πλευρά, η ρύθμιση του ΥΠΕΝ (όπως άλλωστε και ο Κανονισμός) δεν κάνει διάκριση στην κυριότητα του έργου, κάτι που σημαίνει πως αυτό το όριο ισχύει και για τις ενεργειακές κοινότητες, παρόλο που η εθνική νομοθεσία προέβλεπε για αυτές διπλάσιο «πλαφόν» ισχύος, για την υπογραφή ΣΕΣΤ.
Επομένως, στην περίπτωση των κοινοτήτων, η ρύθμιση αφορά φωτοβολταϊκά από 1 MW έως 400 kW, όπως και όλα τα αιολικά έως 6 MW.
Δυνατότητα μετατροπής σε ΣΕΔΠ
Αν μονάδες των παραπάνω κατηγοριών δεν έχουν υπογράψει ακόμη συμβάσεις, τότε πλέον μπορούν να συνάψουν ΣΕΔΠ, αναλαμβάνοντας επομένως υποχρέωση συμμετοχής στην αγορά.
Όσον αφορά τις μονάδες που έχουν ήδη υπογράψει ΣΕΣΤ, αλλά ηλεκτρίσθηκαν μετά την 4η Ιουλίου ή δεν έχουν ηλεκτρισθεί ακόμη, τότε αυτές δεν χρειάζεται να αλλάξουν σύμβαση, αλλά επιβαρύνονται αναδρομικά με κόστος εξισορρόπησης, το οποίο υπολογίζεται στη βάση μεθοδολογίας που περιλαμβάνεται στον Κώδικα του ΔΑΠΕΕΠ.
Το κόστος αυτό θα παρακρατείται απευθείας από τον Διαχειριστή, με τα έσοδα που θα προκύπτουν να πηγαίνουν στον ΕΛΑΠΕ.
Πάντως, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ρύθμιση, τα έργα με ΣΕΣΤ και ισχύ μεγαλύτερη από 100 kW έχουν ως εναλλακτική επιλογή να αλλάξουν τις συμβάσεις τους σε ΣΕΔΠ.
Επομένως, ήδη λειτουργούντα έργα με ΣΕΣΤ και ευθύνη εξισορρόπησης, μπορούν εναλλακτικά να αλλάξουν καθεστώς αποζημίωσης. Κάτι που σημαίνει πως τότε οι κάτοχοί τους θα αναλάβουν οι ίδιοι την εκπροσώπηση των έργων στην αγορά ή θα την αναθέσουν στον ΦΟΣΕΤεΚ ή σε κάποιον ΦΟΣΕ.
«Αντίδοτο» στην κατάτμηση των αιολικών
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, η εναρμόνιση με τον Κανονισμό αναμένεται να λειτουργήσει ως αντικίνητρο στο φαινόμενο κατάτμησης αιολικών πάρκων μεγάλης ισχύος σε μικρότερες μονάδες, κάτω από το όριο υποχρεωτικής συμμετοχής σε διαγωνισμό, ώστε συν τοις άλλοις να αποφευχθούν οι ευθύνες (και το κόστος) εξισορρόπησης.
Έτσι, αν και το φαινόμενο αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα έντονο στον χώρο των ιδιωτών επενδυτών, φαίνεται να έχει αξιοποιηθεί περισσότερο από ενεργειακές κοινότητες, ορισμένες από τις οποίες προωθούν δεκάδες έργα ισχύος από 3 έως 6 MW.
www.worldenergynews.gr
Η εναρμόνιση γίνεται μέσω του νομοσχεδίου του ΥΠΕΝ που τέθηκε χθες σε δημόσια διαβούλευση και το οποίο, πλήρως στο πνεύμα της απόφασης Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και Ευρωκοινοβουλίου, προβλέπει ότι από τις αρχές της επόμενης χρονιάς με κόστος αποκλίσεων θα επιβαρυνθούν όλες οι μονάδες ΑΠΕ άνω των 400 kW, ανεξαρτήτως τεχνολογίας.
Μάλιστα, σύμφωνα με τη σχετική ρύθμιση του σχεδίου νόμου, η υποχρέωση αυτή έχει αναδρομική ισχύ, καθώς αφορά και τα έργα με ΣΕΣΤ που τέθηκαν σε λειτουργία μετά την 4η Ιουλίου 2019, όταν δηλαδή τέθηκε σε ισχύ ο Κανονισμός.
Καμία διάκριση ιδιωτών – ενεργειακών κοινοτήτων
Στην περίπτωση των ιδιωτών επενδυτών, το κατώτατο όριο των 400 kW «αγγίζει» τα φωτοβολταϊκά πάρκα από 400 έως 500 kW, καθώς και όλους τους αιολικούς σταθμούς κάτω των 3 MW (αφού μία μόνο ανεμογεννήτρια ξεπερνά το όριο των 400 kW) με ηλέκτριση μετά την 4η Ιουλίου.
Από την άλλη πλευρά, η ρύθμιση του ΥΠΕΝ (όπως άλλωστε και ο Κανονισμός) δεν κάνει διάκριση στην κυριότητα του έργου, κάτι που σημαίνει πως αυτό το όριο ισχύει και για τις ενεργειακές κοινότητες, παρόλο που η εθνική νομοθεσία προέβλεπε για αυτές διπλάσιο «πλαφόν» ισχύος, για την υπογραφή ΣΕΣΤ.
Επομένως, στην περίπτωση των κοινοτήτων, η ρύθμιση αφορά φωτοβολταϊκά από 1 MW έως 400 kW, όπως και όλα τα αιολικά έως 6 MW.
Δυνατότητα μετατροπής σε ΣΕΔΠ
Αν μονάδες των παραπάνω κατηγοριών δεν έχουν υπογράψει ακόμη συμβάσεις, τότε πλέον μπορούν να συνάψουν ΣΕΔΠ, αναλαμβάνοντας επομένως υποχρέωση συμμετοχής στην αγορά.
Όσον αφορά τις μονάδες που έχουν ήδη υπογράψει ΣΕΣΤ, αλλά ηλεκτρίσθηκαν μετά την 4η Ιουλίου ή δεν έχουν ηλεκτρισθεί ακόμη, τότε αυτές δεν χρειάζεται να αλλάξουν σύμβαση, αλλά επιβαρύνονται αναδρομικά με κόστος εξισορρόπησης, το οποίο υπολογίζεται στη βάση μεθοδολογίας που περιλαμβάνεται στον Κώδικα του ΔΑΠΕΕΠ.
Το κόστος αυτό θα παρακρατείται απευθείας από τον Διαχειριστή, με τα έσοδα που θα προκύπτουν να πηγαίνουν στον ΕΛΑΠΕ.
Πάντως, σύμφωνα με τη συγκεκριμένη ρύθμιση, τα έργα με ΣΕΣΤ και ισχύ μεγαλύτερη από 100 kW έχουν ως εναλλακτική επιλογή να αλλάξουν τις συμβάσεις τους σε ΣΕΔΠ.
Επομένως, ήδη λειτουργούντα έργα με ΣΕΣΤ και ευθύνη εξισορρόπησης, μπορούν εναλλακτικά να αλλάξουν καθεστώς αποζημίωσης. Κάτι που σημαίνει πως τότε οι κάτοχοί τους θα αναλάβουν οι ίδιοι την εκπροσώπηση των έργων στην αγορά ή θα την αναθέσουν στον ΦΟΣΕΤεΚ ή σε κάποιον ΦΟΣΕ.
«Αντίδοτο» στην κατάτμηση των αιολικών
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, η εναρμόνιση με τον Κανονισμό αναμένεται να λειτουργήσει ως αντικίνητρο στο φαινόμενο κατάτμησης αιολικών πάρκων μεγάλης ισχύος σε μικρότερες μονάδες, κάτω από το όριο υποχρεωτικής συμμετοχής σε διαγωνισμό, ώστε συν τοις άλλοις να αποφευχθούν οι ευθύνες (και το κόστος) εξισορρόπησης.
Έτσι, αν και το φαινόμενο αυτό δεν ήταν ιδιαίτερα έντονο στον χώρο των ιδιωτών επενδυτών, φαίνεται να έχει αξιοποιηθεί περισσότερο από ενεργειακές κοινότητες, ορισμένες από τις οποίες προωθούν δεκάδες έργα ισχύος από 3 έως 6 MW.
www.worldenergynews.gr
