Με δεδομένο ότι οι τιμές θα συνεχίσουν να κινούνται καθοδικά, είναι προδιαγεγραμμένο πως σύντομα οι δημοπρασίες θα είναι εξ ορισμού απαγορευτικές σε μικρής ισχύος projects
Την επικράτηση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων στην κατηγορία των φωτοβολταϊκών πάρκων, οι οποίοι μπορούν να ακολουθήσουν την πτωτική πορεία των τιμών αναφοράς χάρις στις χρηματοοικονομικές τους δυνατότητες και τις οικονομίες κλίμακας που μπορούν να πετύχουν στην προμήθεια εξοπλισμού, επιβεβαίωσε η δημοπρασία της 1ης Ιουλίου.
Ενδεικτικό είναι πως από τα 23 έργα που προκρίθηκαν, μόλις ένα είχε ισχύ 500 KW και τρία 1 MW, με τα υπόλοιπα πάρκα να κινούνται σε αρκετά μεγαλύτερη ισχύ.
Η αντίθετη εικόνα παρατηρείται στα έργα που δεν κατάφεραν να «κλειδώσουν» τιμή αναφοράς, όπου τον τόνο δίνουν οι σταθμοί 500 KW, ενώ τα μεγαλύτερα έργα αποτελούν εξαίρεση.
Από τους μεγάλες επιχειρήσεις, ξεκάθαρο αριθμητικό προβάδισμα είχε η Spes-Solaris (Όμιλος Παναγάκου), η οποία κατακύρωσε τιμές για 10 έργα, με συνολική ισχύ στα επίπεδα των 75 MW.
Από δύο πάρκα «πέρασαν» επίσης οι EAST PV και NOTIAS (του ομίλου Total Eren), ενώ στον πίνακα των προκριθέντων υπάρχει ακόμη η Piritium (συμφερόντων Κοπελούζου) και η θυγατρική της ΔΕΗ (με την Ηλιακά Πάρκα Δυτικής Μακεδονίας) με ένα πάρκο 15 MW στην Εορδαία.
Την ίδια στιγμή, η ΔΕΗ δεν κατάφερε να περάσει ένα «δίδυμο» φωτοβολταϊκό σταθμό 15 MW στην ίδια περιοχή.
Αυτό ήταν και το μεγαλύτερο φωτοβολταϊκό που δεν «κλείδωσε» τιμή αναφοράς, καθώς το αμέσως επόμενο ήταν στα 2,5 MW.
Δύσκολη η εξασφάλιση ικανοποιητικής αποζημίωσης
Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, η πολύ ισχνή παρουσία μικρών φωτοβολταϊκών στα προκριθέντα έργα δείχνει πως ήδη οι τιμές που έχουν διαμορφωθεί καθιστούν εξαιρετικά δύσκολη την εξασφάλιση αποζημίωσης μέσω των δημοπρασιών από τους μικρομεσαίους επενδυτές, οι οποίοι επικεντρώνονται στην ανάπτυξη έργων έως 500 KW.
Μάλιστα, με δεδομένο ότι οι τιμές θα συνεχίσουν να κινούνται καθοδικά, είναι προδιαγεγραμμένο πως σύντομα οι δημοπρασίες θα είναι εξ ορισμού απαγορευτικές σε έργα τέτοιου μεγέθους.
Κανονικά, η εναλλακτική λύση που θα έπρεπε να έχουν αυτοί οι επενδυτές, ώστε να συνεχίσουν να δραστηριοποιούνται στον κλάδο, είναι να εξασφαλίζουν τιμές εκτός διαγωνισμών για τα νέα τους έργα.
Ωστόσο, με βάση το «πλαφόν» που τέθηκε πρόσφατα για την αποκλειστική ή μερική κυριότητα το πολύ δύο μικρών πάρκων εκτός διαγωνισμών ανεξαρτήτως ισχύος, και μάλιστα προσμετρώντας σε αυτά έργα με άδειες παραγωγής που χρονολογούνται από το 2016, στην πράξη οι δυνατότητές τους είναι πολύ περιορισμένες.
Οι παράγοντες της αγοράς σημειώνουν πως τίθεται θέμα ενεργειακής δημοκρατίας, αφού ουσιαστικά οι μικρομεσαίοι επενδυτές αποκλείονται από την περαιτέρω ανάπτυξη του κλάδου.
Έτσι, υποστηρίζουν πως είτε θα πρέπει να αλλάξουν τα κριτήρια θέσπισης του ορίου έργων εκτός διαγωνισμών, ώστε π.χ. να αρθεί ο «τυφλά» αριθμητικός περιορισμός, είτε να δημιουργηθεί εκ νέου η κατηγορία μικρών φωτοβολταϊκών στις δημοπρασίες, με ασφαλιστικές δικλείδες που θα αποτρέπουν την κατάτμηση μεγάλων έργων.
Από την άλλη πλευρά, όσον αφορά τα αιολικά πάρκα, η δημοπρασία της 1ης Ιουλίου επιβεβαίωσε τη μικρή διαθέσιμη «δεξαμενή» από ώριμα αδειοδοτικά έργα.
Δύο πάρκα, συνολικής ισχύος 42 MW, «πέρασε» η Volterra, ενώ επίσης ξεχωρίζουν το πάρκο 40 MW της Μακρύνορος (συμφερόντων Μυτιληναίου ) στην Ορεινή Ναυπακτία, και ο σταθμός 36 MW στην Αράχωβα της Alpener (του Ομίλου Quest).
www.worldenergynews.gr
