Οι ερευνητές προτείνουν πλωτά νησιά παρόμοια με μεγάλα πλωτά ιχθυοτροφεία
Μεγάλες προοπτικές παρουσιάζουν τα εκατομμύρια υπεράκτια νησιά που μετατρέπουν το διοεξείδιο του άνθρακα σε καύσιμο μεθανόλης, συμβάλλοντας στη μείωση ποσότητας των αερίων του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα, σύμφωνα με ερευνητές από τη Νορβηγία και την Ελβετία.
Η ομάδα των ερευνητών έχει ήδη υποβάλει πρόταση για τα ηλιακά νησιά μεθανόλης, σε μια δημοσίευση στο περιοδικό Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, PNAS.
Στο πλαίσιο του άρθρου, συμφωνούν ότι απαιτείται μαζική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από καύση ορυκτών καυσίμων για να περιοριστεί η έκταση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Ωστόσο, τα υγρά καύσιμα με βάση τον άνθρακα θα εξακολουθήσουν να αποτελούν σημαντικά μέσα αποθήκευσης ενέργειας στο εγγύς μέλλον.
Προτείνουν συνδυασμό μεγάλων τεχνολογιών που χρησιμοποιούν την ηλιακή ενέργεια για την ανακύκλωση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα σε υγρό καύσιμο.
Στο έγγραφο, οι ερευνητές προτείνουν πλωτά νησιά παρόμοια με μεγάλα πλωτά ιχθυοτροφεία.
Θα χρησιμοποιούσαν φωτοβολταϊκά στοιχεία που θα μπορούσαν να μετατρέψουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην παραγωγή υδρογόνου και την εκχύλιση διοξειδίου του άνθρακα από το θαλασσινό νερό.
Τα παραγόμενα αέρια θα αντιδρούν έπειτα για να σχηματίσουν μεθανόλη η οποία μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.
Ο συγγραφέας της μελέτης, Andreas Borgschulte δήλωσε στο Newsweek ότι έχουν διατυπωθεί αρκετές έννοιες για την προσπάθεια να καταστούν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μια ρεαλιστική επιλογή, αλλά τίποτα δεν έχει βρει ακόμα το δρόμο της για καρποφορία.
Είπε ότι η ιδέα για τα ηλιακά νησιά ήρθε όταν οι Νορβηγοί ερευνητές ρωτήθηκαν από την κυβέρνηση να σπρώξουν τα ιχθυοτροφεία στην ανοιχτή θάλασσα.
Ωστόσο, αυτά τα δίκτυα χρειάζονταν τη δική τους ενέργεια.
Οι εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε περιοχές που ικανοποιούσαν τις φυσικές συνθήκες: όπου το ύψος κύματος ήταν μικρότερο από επτά μέτρα, όπου υπάρχει μικρή πιθανότητα τυφώνων και το βάθος του νερού είναι μικρότερο από 600 μέτρα, ώστε τα νησιά να μπορούν να αγκυρωθούν σωστά.
Τοποθεσίες για εγκαταστάσεις βρέθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο, με τις ακτές της Νοτιοανατολικής Ασίας, τη βόρεια Αυστραλία και τον Αραβικό Κόλπο ιδιαίτερα κατάλληλες.
Η ομάδα λέει ότι 70 από αυτά τα τεχνητά νησιά θα αποτελούν μια ενιαία εγκατάσταση που θα καλύπτει μια περιοχή περίπου ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου ή 0,4 τετραγωνικά μίλια.
Η ομάδα εκτιμά ότι η παραγωγή από 3,2 εκατομμύρια πλωτά νησιά θα υπερβαίνει τις συνολικές παγκόσμιες εκπομπές ορυκτών καυσίμων.
www.worldenergynews.gr
Η ομάδα των ερευνητών έχει ήδη υποβάλει πρόταση για τα ηλιακά νησιά μεθανόλης, σε μια δημοσίευση στο περιοδικό Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών, PNAS.
Στο πλαίσιο του άρθρου, συμφωνούν ότι απαιτείται μαζική μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από καύση ορυκτών καυσίμων για να περιοριστεί η έκταση της υπερθέρμανσης του πλανήτη.
Ωστόσο, τα υγρά καύσιμα με βάση τον άνθρακα θα εξακολουθήσουν να αποτελούν σημαντικά μέσα αποθήκευσης ενέργειας στο εγγύς μέλλον.
Προτείνουν συνδυασμό μεγάλων τεχνολογιών που χρησιμοποιούν την ηλιακή ενέργεια για την ανακύκλωση του ατμοσφαιρικού διοξειδίου του άνθρακα σε υγρό καύσιμο.
Στο έγγραφο, οι ερευνητές προτείνουν πλωτά νησιά παρόμοια με μεγάλα πλωτά ιχθυοτροφεία.
Θα χρησιμοποιούσαν φωτοβολταϊκά στοιχεία που θα μπορούσαν να μετατρέψουν την ηλιακή ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια.
Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει στην παραγωγή υδρογόνου και την εκχύλιση διοξειδίου του άνθρακα από το θαλασσινό νερό.
Τα παραγόμενα αέρια θα αντιδρούν έπειτα για να σχηματίσουν μεθανόλη η οποία μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί ως καύσιμο.
Ο συγγραφέας της μελέτης, Andreas Borgschulte δήλωσε στο Newsweek ότι έχουν διατυπωθεί αρκετές έννοιες για την προσπάθεια να καταστούν οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μια ρεαλιστική επιλογή, αλλά τίποτα δεν έχει βρει ακόμα το δρόμο της για καρποφορία.
Είπε ότι η ιδέα για τα ηλιακά νησιά ήρθε όταν οι Νορβηγοί ερευνητές ρωτήθηκαν από την κυβέρνηση να σπρώξουν τα ιχθυοτροφεία στην ανοιχτή θάλασσα.
Ωστόσο, αυτά τα δίκτυα χρειάζονταν τη δική τους ενέργεια.
Οι εγκαταστάσεις θα μπορούσαν να τοποθετηθούν σε περιοχές που ικανοποιούσαν τις φυσικές συνθήκες: όπου το ύψος κύματος ήταν μικρότερο από επτά μέτρα, όπου υπάρχει μικρή πιθανότητα τυφώνων και το βάθος του νερού είναι μικρότερο από 600 μέτρα, ώστε τα νησιά να μπορούν να αγκυρωθούν σωστά.
Τοποθεσίες για εγκαταστάσεις βρέθηκαν σε ολόκληρο τον κόσμο, με τις ακτές της Νοτιοανατολικής Ασίας, τη βόρεια Αυστραλία και τον Αραβικό Κόλπο ιδιαίτερα κατάλληλες.
Η ομάδα λέει ότι 70 από αυτά τα τεχνητά νησιά θα αποτελούν μια ενιαία εγκατάσταση που θα καλύπτει μια περιοχή περίπου ενός τετραγωνικού χιλιομέτρου ή 0,4 τετραγωνικά μίλια.
Η ομάδα εκτιμά ότι η παραγωγή από 3,2 εκατομμύρια πλωτά νησιά θα υπερβαίνει τις συνολικές παγκόσμιες εκπομπές ορυκτών καυσίμων.
www.worldenergynews.gr
