Η άνοδος των ακροδεξιών-εθνικιστικών κομμάτων αποδίδεται στην ύπαρξη απόλυτα ξεκάθαρων θέσεων σε ζητήματα που «καίνε» τους Ευρωπαίους πολίτες
Μόλις ένα 24ωρο πριν από τις ευρωεκλογές, η προσοχή όλων, τουλάχιστον εκτός Ελλάδος, έχει στραφεί στο ποια θα είναι η σύνθεση του επόμενου Ευρωκοινοβουλίου.
Εάν επαληθευθούν οι μέχρι σήμερα 24/5 δημοσκοπήσεις, τότε πέραν πάσης αμφιβολίας ο μεγάλος κερδισμένος των ευρωεκλογών δεν θα είναι άλλος από τα εθνικιστικά-ακροδεξιά κόμματα, τα οποία είναι έτοιμα να δουν τη δύναμη τους να διπλασιάζεται σε σύγκριση με την αντίστοιχη εκλογική διαδικασία του 2014.
Οι αιτίες ποικίλουν, αναφέρουν οι πολιτικοί αναλυτές, θέτοντας ως βασικό λόγο την έκρηξη του μεταναστευτικού-προσφυγικού προβλήματος
Σαφώς η χρηματοπιστωτική κρίση και οι οδυνηρές της συνέπειες σε αρκετές χώρες, οι οποίες δεν έχουν ακόμη ξεπεραστεί πλήρως, συγκαταλέγονται μεταξύ των αιτίων γι’ αυτήν την άνοδο.
Όπως και ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ –και περισσότερο η Ευρωζώνη- αντέδρασε σε αυτή, επιβάλλοντας συχνά ιδιαίτερα σκληρές οικονομικές πολιτικές στις χώρες που είχαν προβλήματα.
Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας αφορά την επιστροφή στο επονομαζόμενο εθνικό κράτος.
Η εκχώρηση όλο και περισσότερων κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών - μελών στις Βρυξέλλες, βάσει των συνθηκών και κανόνων της ΕΕ, ανάγκασε πληθώρα κυβερνήσεων να εφαρμόσουν πολιτικές -σε όλα τα επίπεδα- που προορίζονταν για το «γενικό καλό» αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν έως και καταστροφικές για τις χώρες τους.
Τα παραδοσιακά κόμματα δείχνουν να έχουν αποτύχει σε όλα τα επίπεδα και στις πολιτικές που εφάρμοσαν ή στήριξαν τόσο στο μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα όσο και στην οικονομία και φυσικά στην «παράδοση άνευ όρων» σε επιταγές της κεντρικής εξουσίας της ΕΕ.
Κάποια εξ αυτών και κυρίως όσα αυτοχαρακτηρίζονται ως «αριστερά» έσπευσαν να δεχθούν εφαρμογή πολιτικών οι οποίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις ιδεολογικές τους ρίζες.
Και τιμωρήθηκαν πολύ πιο σκληρά από τα θεωρούμενα ως «δεξιά» κόμματα.
Επιπρόσθετα τα παραδοσιακά κόμματα σε αρκετές περιπτώσεις εκφράζουν ορισμένες «μεσοβέζικες» απόψεις, χωρίς να ξεκαθαρίζουν τη στάση τους.
Σε πλήρη αντίθεση με τα ακροδεξιά-εθνικιστικά κόμματα, έχουν απόλυτα ξεκάθαρες απόψεις τόσο για το μεταναστευτικό-προσφυγικό όσο και για την οικονομία και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της κρίσης.
Και όπως δείχνει η συνεχώς ανοδική τους πορεία σε δημοσκοπικό επίπεδο και αποδεκτές από μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων σε αρκετές χώρες της Ένωσης.
Το φαινόμενο Salvini και Le Pen
Στις ευρωεκλογές του 2014 η τότε ονομαζόμενη Lega Nord, ήταν το τέταρτο κόμμα στην Ιταλία, κατακτώντας ποσοστό μόλις 6,2%.
Πέντε χρόνια αργότερα η Lega είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην ιταλική πολιτική ζωή, κάτι το οποίο αναμένεται να αποδειχθεί και στις εκλογές της Κυριακής 26 Μαΐου.
Βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων η Lega θα είναι το ισχυρότερο εθνικό κόμμα στην Ευρωπαϊκή Βουλή, καθώς αναμένεται ότι θα κατακτήσει ποσοστό 31,21% και 25 έδρες.
Οι έδρες αυτές θα «προστεθούν» στον κομματικό σχηματισμό «Συμμαχία Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στην Ευρώπη (ECR)», ο οποίος εκτιμάται ότι θα διπλασιάσει τη δύναμή του, κατακτώντας 72 έδρες από 36 που ήταν το 2014.
Η Marine Le Pen δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται ως πιθανή νικήτρια σε μία εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία.
Μέχρι στιγμής δεν έχει κατορθώσει να επιβεβαιώσει τις δημοσκοπήσεις, αλλά, ίσως, η Κυριακή 26 Μαΐου να αποτελέσει την ημέρα που θα τα καταφέρει.
Εκφράζοντας απόψεις και θέσεις, κυρίως στην οικονομία, πιο… αριστερές από αυτές των Γάλλων Σοσιαλιστών, αποτελεί, πλέον, μία σταθερή δύναμη στη χώρα της.
Παράλληλα τα συνεχή τρομοκρατικά κτυπήματα στη Γαλλία - ακόμη και το σχετικά «μικρό» συμβάν της Παρασκευής 24/5 στη Λυών- θέτουν υπό αμφισβήτηση την ικανότητα του Emmanuel Macron να χειριστεί ζητήματα ασφάλειας, αποτελώντας στοιχείο που στηρίζει περαιτέρω τις θέσεις της κυρίας Le Pen.
Πηγή:
www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
Εάν επαληθευθούν οι μέχρι σήμερα 24/5 δημοσκοπήσεις, τότε πέραν πάσης αμφιβολίας ο μεγάλος κερδισμένος των ευρωεκλογών δεν θα είναι άλλος από τα εθνικιστικά-ακροδεξιά κόμματα, τα οποία είναι έτοιμα να δουν τη δύναμη τους να διπλασιάζεται σε σύγκριση με την αντίστοιχη εκλογική διαδικασία του 2014.
Οι αιτίες ποικίλουν, αναφέρουν οι πολιτικοί αναλυτές, θέτοντας ως βασικό λόγο την έκρηξη του μεταναστευτικού-προσφυγικού προβλήματος
Σαφώς η χρηματοπιστωτική κρίση και οι οδυνηρές της συνέπειες σε αρκετές χώρες, οι οποίες δεν έχουν ακόμη ξεπεραστεί πλήρως, συγκαταλέγονται μεταξύ των αιτίων γι’ αυτήν την άνοδο.
Όπως και ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ –και περισσότερο η Ευρωζώνη- αντέδρασε σε αυτή, επιβάλλοντας συχνά ιδιαίτερα σκληρές οικονομικές πολιτικές στις χώρες που είχαν προβλήματα.
Ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας αφορά την επιστροφή στο επονομαζόμενο εθνικό κράτος.
Η εκχώρηση όλο και περισσότερων κυριαρχικών δικαιωμάτων των κρατών - μελών στις Βρυξέλλες, βάσει των συνθηκών και κανόνων της ΕΕ, ανάγκασε πληθώρα κυβερνήσεων να εφαρμόσουν πολιτικές -σε όλα τα επίπεδα- που προορίζονταν για το «γενικό καλό» αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν έως και καταστροφικές για τις χώρες τους.
Τα παραδοσιακά κόμματα δείχνουν να έχουν αποτύχει σε όλα τα επίπεδα και στις πολιτικές που εφάρμοσαν ή στήριξαν τόσο στο μεταναστευτικό-προσφυγικό ζήτημα όσο και στην οικονομία και φυσικά στην «παράδοση άνευ όρων» σε επιταγές της κεντρικής εξουσίας της ΕΕ.
Κάποια εξ αυτών και κυρίως όσα αυτοχαρακτηρίζονται ως «αριστερά» έσπευσαν να δεχθούν εφαρμογή πολιτικών οι οποίες είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με τις ιδεολογικές τους ρίζες.
Και τιμωρήθηκαν πολύ πιο σκληρά από τα θεωρούμενα ως «δεξιά» κόμματα.
Επιπρόσθετα τα παραδοσιακά κόμματα σε αρκετές περιπτώσεις εκφράζουν ορισμένες «μεσοβέζικες» απόψεις, χωρίς να ξεκαθαρίζουν τη στάση τους.
Σε πλήρη αντίθεση με τα ακροδεξιά-εθνικιστικά κόμματα, έχουν απόλυτα ξεκάθαρες απόψεις τόσο για το μεταναστευτικό-προσφυγικό όσο και για την οικονομία και τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες της κρίσης.
Και όπως δείχνει η συνεχώς ανοδική τους πορεία σε δημοσκοπικό επίπεδο και αποδεκτές από μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων σε αρκετές χώρες της Ένωσης.
Το φαινόμενο Salvini και Le Pen
Στις ευρωεκλογές του 2014 η τότε ονομαζόμενη Lega Nord, ήταν το τέταρτο κόμμα στην Ιταλία, κατακτώντας ποσοστό μόλις 6,2%.
Πέντε χρόνια αργότερα η Lega είναι ο απόλυτος κυρίαρχος στην ιταλική πολιτική ζωή, κάτι το οποίο αναμένεται να αποδειχθεί και στις εκλογές της Κυριακής 26 Μαΐου.
Βάσει των τελευταίων δημοσκοπήσεων η Lega θα είναι το ισχυρότερο εθνικό κόμμα στην Ευρωπαϊκή Βουλή, καθώς αναμένεται ότι θα κατακτήσει ποσοστό 31,21% και 25 έδρες.
Οι έδρες αυτές θα «προστεθούν» στον κομματικό σχηματισμό «Συμμαχία Συντηρητικών και Μεταρρυθμιστών στην Ευρώπη (ECR)», ο οποίος εκτιμάται ότι θα διπλασιάσει τη δύναμή του, κατακτώντας 72 έδρες από 36 που ήταν το 2014.
Η Marine Le Pen δεν είναι η πρώτη φορά που εμφανίζεται ως πιθανή νικήτρια σε μία εκλογική αναμέτρηση στη Γαλλία.
Μέχρι στιγμής δεν έχει κατορθώσει να επιβεβαιώσει τις δημοσκοπήσεις, αλλά, ίσως, η Κυριακή 26 Μαΐου να αποτελέσει την ημέρα που θα τα καταφέρει.
Εκφράζοντας απόψεις και θέσεις, κυρίως στην οικονομία, πιο… αριστερές από αυτές των Γάλλων Σοσιαλιστών, αποτελεί, πλέον, μία σταθερή δύναμη στη χώρα της.
Παράλληλα τα συνεχή τρομοκρατικά κτυπήματα στη Γαλλία - ακόμη και το σχετικά «μικρό» συμβάν της Παρασκευής 24/5 στη Λυών- θέτουν υπό αμφισβήτηση την ικανότητα του Emmanuel Macron να χειριστεί ζητήματα ασφάλειας, αποτελώντας στοιχείο που στηρίζει περαιτέρω τις θέσεις της κυρίας Le Pen.
Πηγή:
www.bankingnews.gr
www.worldenergynews.gr
