Το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, το Καζακστάν, η Ρωσία και το Τουρκμενιστάν όρισαν το νομικό καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας προκειμένου να χωρίσουν τα ύδατα και τους φυσικούς τους πόρους για νέες γεωτρήσεις και αγωγούς
Πέντε κράτη της Κασπίας Θάλασσας κατέληξαν σε μια σημαντική συμφωνία για τα κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα, ανοίγοντας το δρόμο για τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου - και αγωγών - μετά από περισσότερες από δύο δεκαετίες διαφορών, σύμφωνα με το Bloomberg.
Σύμφωνα με το Bloomberg η συνθήκη καταλήγει στο αν η Κασπία είναι θάλασσα ή λίμνη, δίνοντάς της ειδική νομική υπόσταση και διευκρινίζοντας τα όρια της θάλασσας κάθε χώρας.
Επίσης, επιτρέπει σε κάθε έναν να χρησιμοποιοεί αγωγούς ανοικτής θάλασσας μόνο με τη συγκατάθεση των επηρεαζόμενων γειτονικών κρατών, και όχι από όλες τις χώρες της Κασπίας Θάλασσας.
"Πολλά χρόνια διεξοδικής δουλειάς κατέληξαν σήμερα στην υπογραφή της Σύμβασης για το Νομικό Καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας", δήλωσε ο Πρόεδρος του Καζακστάν Nursultan Nazarbayev την Κυριακή στην παράκτια πόλη Aktau, όπως μετέδωσε η τηλεόραση Rossiya 24. Τα πέντε κράτη υπέγραψαν επίσης συμφωνίες για τους εμπορικούς και οικονομικούς δεσμούς, τη μεταφορά και την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.
Το Αζερμπαϊτζάν, το Ιράν, το Καζακστάν, η Ρωσία και το Τουρκμενιστάν όρισαν το νομικό καθεστώς της Κασπίας Θάλασσας από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να χωρίσουν τα ύδατα και τους φυσικούς τους πόρους για νέες γεωτρήσεις και αγωγούς.
Οι εδαφικές διαφορές εμπόδισαν την εξερεύνηση τουλάχιστον 20 δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου και πάνω από 240 τρισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Υπηρεσίας Πληροφοριών για τις Ενέργειας των ΗΠΑ το 2013.
Ενώ η συνθήκη "θα κάνει ένα βήμα μπροστά", παραμένουν "σημαντικά ζητήματα" που πρέπει να επιλυθούν, δήλωσε ο Ιρανός πρόεδρος Hassan Rouhani πριν από τη σύνοδο κορυφής, όπως ανέφερε το πρακτορείο ειδήσεων IRNA. Ένα ζήτημα είναι η κατανομή των δικαιωμάτων των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στο βυθό, σύμφωνα με τον αναλυτή Zachary Witlin της Eurasia Group.
"Θα χρειαστούν περαιτέρω συνομιλίες για να υπάρξει πλήρης νομική σαφήνεια στα όρια της διαίρεσης και τα μελλοντικά δικαιώματα είτε σε αμφισβητούμενα είτε σε δυσδιάκριτα πεδία", ανέφερε ο Witlin σε έκθεση πριν από τη σύνοδο κορυφής.
Η νέα συμφωνία αναφέρει ότι η ανάπτυξη των αποθεμάτων θαλάσσιου βυθού θα ρυθμίζεται από ξεχωριστές συμφωνίες μεταξύ των χωρών της Κασπίας, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο. Αυτό ουσιαστικά ενισχύει την τρέχουσα κατάσταση, καθώς χώρες όπως το Καζακστάν και η Ρωσία έχουν ήδη διμερείς συμφωνίες για κοινά έργα.
Οι πέντε χώρες της Κασπίας Θάλασσας έχουν ήδη αναπτύξει υπεράκτια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που βρίσκονται αρκετά κοντά στην ακτή και δεν αμφισβητούνται. Τα έργα στα βορειότερα ύδατα - το τεράστιο πεδίο Kashagan του Καζακστάν και τα ρωσικά Filanovsky και Korchagin - θεωρούνται πηγές μελλοντικής ανάπτυξης πετρελαίου για τις χώρες.
Η συνθήκη θα εξαλείψει επίσης ένα νομικό φραγμό στην κατασκευή ενός αγωγού φυσικού αερίου από το Τουρκμενιστάν στην Ευρώπη, ανέφερε το Ινστιτούτο Μελετών Ενέργειας της Οξφόρδης τον Ιούλιο, προσθέτοντας ότι «θα παραμείνουν πολιτικά και στρατηγικά εμπόδια».
Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Αζερμπαϊτζάν υποστήριξαν το μακροπρόθεσμα σχεδιαζόμενο αγωγό, το οποίο θα μπορούσε να διευκολύνει τον περιορισμό της Ρωσίας στην αγορά φυσικού αερίου της ΕΕ, το Κρεμλίνο αντιτάχθηκε, αναφέροντας περιβαλλοντικές ανησυχίες και νομιμότητες.
Στην τρέχουσα αγορά, ο αγωγός θα ήταν επίσης μη οικονομικός, σύμφωνα με το Ινστιτούτο της Οξφόρδης, το οποίο ανέφερε ότι το κόστος μεταφοράς αερίου του Τουρκμενιστάν στην Ευρώπη μέσω ενός αγωγού που δεν έχει ακόμη κατασκευαστεί καθιστά το φυσικό αέριο λιγότερο ανταγωνιστικό από άλλες επιλογές, όπως οι ρωσικές αποστολές ή το υγροποιημένο φυσικό αέριο.
www.worldenergynews.gr
