Δημοσιοποιήθηκε το νέο Παρατηρητήριο Κτιριακού Αποθέματος για την ενεργειακή απόδοση κτιρίων στην ΕΕ.
Το αέριο είναι το καύσιμο με την μεγαλύτερη κατανάλωση, ενώ η θέρμανση του χώρου είναι η πιο σημαντική χρήση ενέργειας στον ευρωπαϊκό, κτιριακό τομέα, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του νέου Παρατηρητηρίου Κτιριακού Αποθέματος της ΕΕ που “μετρά” την ενεργειακή απόδοση των ευρωπαϊκών κτιρίων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, η κατανάλωση αερίου αντιπροσωπεύει το υψηλότερο μερίδιο ενεργειακής χρήσης σε κτίρια (κατοικίες ή μη) σε ευρωπαϊκό επίπεδο (36%) και αποτελεί την μεγαλύτερη κατανάλωση σε ορισμένες χώρες: τουλάχιστον 50% στην Ιταλία, στο Η. Βασίλειο και στην Ουγγαρία και πάνω από 60% της ενεργειακής κατανάλωσης στα κτίρια στην Ολλανδία. Η δεύτερη σημαντικότερη ενεργειακή χρήση είναι, βέβαια, ο ηλεκτρισμός με 32% σε επίπεδο ΕΕ και έως και 70% στην Μάλτα. Οι ΑΠΕ και το πετρέλαιο βρίσκονται περίπου στο 10%-12% της ενέργειας που χρησιμοποιείται για κτίρια σε επίπεδο ΕΕ και αντιπροσωπεύει ένα τρίτο της ενεργειακής κατανάλωσης στην Ιρλανδία.
Χρήσεις
Η θέρμανση του χώρου είναι η πιο σημαντική σε επίπεδο τελικής χρήσης στον χώρο της κατοικίας (68%). Στις περισσότερες χώρες το μερίδιο της θέρμανσης αντιπροσωπεύει 60%-80% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης. Στην Μάλτα, στην Κύπρο και στην Πορτογαλία το μερίδιο της θέρμανσης χώρων είναι κάτω του 30% και μόλις κάτω από 50% είναι στην Ισπανία και στην Ρουμανία.
Η δεύτερη πιο σημαντική χρήση είναι για το ζέσταμα νερό με ένα αρκετά υπολογίσιμο μερίδιο (13%). Οι ηλεκτρικές συσκευές αντιπροσωπεύουν 12% της τελικής κατανάλωσης στις κατοικίες σε επίπεδο ΕΕ, ενώ το μαγείρεμα το 5% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης και ο φωτισμός το 2%.
Ύψος κατανάλωσης
Σε επίπεδο ΕΕ η μέση ετήσια κατανάλωση ανά m2 για όλους τους τύπους κτιρίων ήταν περίπου 180 kWh/m2 το 2013. Βέβαια, μεταξύ των κρατών το νούμερο αυτό διαφέρει: από 47 kWh/m2 στην Μάλτα και 70 kWh/m2 στην Πορτογαλία ή στην Κύπρο, έως 300 kWh/m2 στην Ρουμανία, που είναι σημαντικά υψηλότερη σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ. Ωστόσο, ακόμα και σε χώρες με παρόμοιο κλίμα υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις (π.χ. 210 kWh/m2 στην Σουηδία, 18% χαμηλότερη από την Φινλανδία). Τέτοιες διαφορές μερικώς αιτιολογούνται από τις κλιματικές συνθήκες και τους στατιστικούς ορισμούς.
Στα μη οικιστικής χρήσης κτίρια εντοπίζεται κατά μέσο όρο 40% περισσότερη ενεργειακή ένταση σε σχέση με τις κατοικίες (250 kWh/m2, έναντι 180 kWh/m2, αντίστοιχα). Στις κατοικίες η ενεργειακή κατανάλωση ανά m2 στις υπηρεσίες είναι ετερογενής: οι Ιταλία, Μάλτα και Εσθονία χρησιμοποιούν μακράν την μεγαλύτερη ποσότητα ενέργειας ανά m2 (πάνω από 1,5 φορές υψηλότερα από τον μέσο όρο της ΕΕ). Για τις άλλες χώρες η ενεργειακή κατανάλωση ανά m2 είναι πολύ πιο ομοιογενής: οι περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν από 200 έως 300 kWh ανά m2.
Πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης
Ως σημαντικά εργαλεία που μπορούν να συνεισφέρουν στην ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων χαρακτηρίζει η Κομισιόν τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης (EPCs). Όπως τονίζει, παίζει κεντρικό ρόλο το αίτημα προς τα κράτη-μέλη να παράσχουν πληροφορίες για τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης και τις αναφορές επιθεώρησης, καθώς προκύπτουν στοιχεία για τους στόχους και τους σκοπούς τους, τους οικονομικά αποδοτικά τρόπους και όπου χρειάζεται τα διαθέσιμα οικονομικά εργαλεία για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης για τους ιδιοκτήτες ή τους ενοίκους των κτιρίων.
Ο ανασχεδιασμός της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση κτιρίων το 2010 ενίσχυσε τον ρόλο των Ενεργειακών Πιστοποιητικών και σε πολλά σημεία του αναφέρεται ο σκοπός, το περιεχόμενο, το πλαίσιο εντός των οποίων πρέπει να χρησιμοποιούνται τα Πιστοποιητικά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης συμμόρφωσης (2015), το επίπεδο συμμόρφωσης από την εφαρμογή Ενεργειακών Πιστοποιητικών είναι γενικά υψηλότερο στις νέες κατασκευές και στα κτίρια που πωλούνται, παρά στα κτίρια που ενοικιάζονται ή στα δημόσια κτίρια.
Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη προχώρησαν πέρα από τις υποχρεώσεις τους και ενσωμάτωσαν ένα σύστημα για να συγκεντρώνουν σχετικά στοιχεία. Σε 11 από τα 28 κράτη-μέλη, προκειμένου να εκδοθεί ένα Πιστοποιητικό πρέπει να περάσει στην κεντρική βάση δεδομένων, ώστε να εγκριθεί επίσημα. Το μερίδιο των κτιρίων που έχουν εγγραφεί σε τέτοιες βάσεις δεδομένων ποικίλει μεταξύ των κρατών της Ευρώπης: η Ιρλανδία, η Ολλανδία και η Γαλλία είναι οι μόνες χώρες στις οποίες τα μερίδια των κατοικιών με Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης ξεπερνούν το 15%, ακολουθεί η Ελλάδα, ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται η Βουλγαρία.
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποιήθηκαν, η κατανάλωση αερίου αντιπροσωπεύει το υψηλότερο μερίδιο ενεργειακής χρήσης σε κτίρια (κατοικίες ή μη) σε ευρωπαϊκό επίπεδο (36%) και αποτελεί την μεγαλύτερη κατανάλωση σε ορισμένες χώρες: τουλάχιστον 50% στην Ιταλία, στο Η. Βασίλειο και στην Ουγγαρία και πάνω από 60% της ενεργειακής κατανάλωσης στα κτίρια στην Ολλανδία. Η δεύτερη σημαντικότερη ενεργειακή χρήση είναι, βέβαια, ο ηλεκτρισμός με 32% σε επίπεδο ΕΕ και έως και 70% στην Μάλτα. Οι ΑΠΕ και το πετρέλαιο βρίσκονται περίπου στο 10%-12% της ενέργειας που χρησιμοποιείται για κτίρια σε επίπεδο ΕΕ και αντιπροσωπεύει ένα τρίτο της ενεργειακής κατανάλωσης στην Ιρλανδία.
Χρήσεις
Η θέρμανση του χώρου είναι η πιο σημαντική σε επίπεδο τελικής χρήσης στον χώρο της κατοικίας (68%). Στις περισσότερες χώρες το μερίδιο της θέρμανσης αντιπροσωπεύει 60%-80% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης. Στην Μάλτα, στην Κύπρο και στην Πορτογαλία το μερίδιο της θέρμανσης χώρων είναι κάτω του 30% και μόλις κάτω από 50% είναι στην Ισπανία και στην Ρουμανία.
Η δεύτερη πιο σημαντική χρήση είναι για το ζέσταμα νερό με ένα αρκετά υπολογίσιμο μερίδιο (13%). Οι ηλεκτρικές συσκευές αντιπροσωπεύουν 12% της τελικής κατανάλωσης στις κατοικίες σε επίπεδο ΕΕ, ενώ το μαγείρεμα το 5% της συνολικής ενεργειακής κατανάλωσης και ο φωτισμός το 2%.
Ύψος κατανάλωσης
Σε επίπεδο ΕΕ η μέση ετήσια κατανάλωση ανά m2 για όλους τους τύπους κτιρίων ήταν περίπου 180 kWh/m2 το 2013. Βέβαια, μεταξύ των κρατών το νούμερο αυτό διαφέρει: από 47 kWh/m2 στην Μάλτα και 70 kWh/m2 στην Πορτογαλία ή στην Κύπρο, έως 300 kWh/m2 στην Ρουμανία, που είναι σημαντικά υψηλότερη σε σχέση με τον μέσο όρο της ΕΕ. Ωστόσο, ακόμα και σε χώρες με παρόμοιο κλίμα υπάρχουν σημαντικές αποκλίσεις (π.χ. 210 kWh/m2 στην Σουηδία, 18% χαμηλότερη από την Φινλανδία). Τέτοιες διαφορές μερικώς αιτιολογούνται από τις κλιματικές συνθήκες και τους στατιστικούς ορισμούς.
Στα μη οικιστικής χρήσης κτίρια εντοπίζεται κατά μέσο όρο 40% περισσότερη ενεργειακή ένταση σε σχέση με τις κατοικίες (250 kWh/m2, έναντι 180 kWh/m2, αντίστοιχα). Στις κατοικίες η ενεργειακή κατανάλωση ανά m2 στις υπηρεσίες είναι ετερογενής: οι Ιταλία, Μάλτα και Εσθονία χρησιμοποιούν μακράν την μεγαλύτερη ποσότητα ενέργειας ανά m2 (πάνω από 1,5 φορές υψηλότερα από τον μέσο όρο της ΕΕ). Για τις άλλες χώρες η ενεργειακή κατανάλωση ανά m2 είναι πολύ πιο ομοιογενής: οι περισσότερες χώρες χρησιμοποιούν από 200 έως 300 kWh ανά m2.
Πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης
Ως σημαντικά εργαλεία που μπορούν να συνεισφέρουν στην ενίσχυση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων χαρακτηρίζει η Κομισιόν τα Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης (EPCs). Όπως τονίζει, παίζει κεντρικό ρόλο το αίτημα προς τα κράτη-μέλη να παράσχουν πληροφορίες για τα πιστοποιητικά ενεργειακής απόδοσης και τις αναφορές επιθεώρησης, καθώς προκύπτουν στοιχεία για τους στόχους και τους σκοπούς τους, τους οικονομικά αποδοτικά τρόπους και όπου χρειάζεται τα διαθέσιμα οικονομικά εργαλεία για την βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης για τους ιδιοκτήτες ή τους ενοίκους των κτιρίων.
Ο ανασχεδιασμός της οδηγίας για την ενεργειακή απόδοση κτιρίων το 2010 ενίσχυσε τον ρόλο των Ενεργειακών Πιστοποιητικών και σε πολλά σημεία του αναφέρεται ο σκοπός, το περιεχόμενο, το πλαίσιο εντός των οποίων πρέπει να χρησιμοποιούνται τα Πιστοποιητικά.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης συμμόρφωσης (2015), το επίπεδο συμμόρφωσης από την εφαρμογή Ενεργειακών Πιστοποιητικών είναι γενικά υψηλότερο στις νέες κατασκευές και στα κτίρια που πωλούνται, παρά στα κτίρια που ενοικιάζονται ή στα δημόσια κτίρια.
Σχεδόν όλα τα κράτη μέλη προχώρησαν πέρα από τις υποχρεώσεις τους και ενσωμάτωσαν ένα σύστημα για να συγκεντρώνουν σχετικά στοιχεία. Σε 11 από τα 28 κράτη-μέλη, προκειμένου να εκδοθεί ένα Πιστοποιητικό πρέπει να περάσει στην κεντρική βάση δεδομένων, ώστε να εγκριθεί επίσημα. Το μερίδιο των κτιρίων που έχουν εγγραφεί σε τέτοιες βάσεις δεδομένων ποικίλει μεταξύ των κρατών της Ευρώπης: η Ιρλανδία, η Ολλανδία και η Γαλλία είναι οι μόνες χώρες στις οποίες τα μερίδια των κατοικιών με Πιστοποιητικά Ενεργειακής Απόδοσης ξεπερνούν το 15%, ακολουθεί η Ελλάδα, ενώ στην τελευταία θέση βρίσκεται η Βουλγαρία.
www.worldenergynews.gr
