Ένας πόλεμος που διεξάγεται εδώ και καιρό μέσω πληρεξουσίων, δολοφονιών και χτυπημάτων εκτός του Ισραήλ λαμβάνει τώρα ανεξέλεγκτες διαστάσεις
Η μεγάλης κλίμακας επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ μπορεί να πέρασε με σχετικά μικρή ζημιά, αλλά σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή στη σύγκρουση μεταξύ των δύο εχθρών.
Ένας πόλεμος που εδώ και καιρό διεξάγεται μέσω πληρεξουσίων, δολοφονιών και χτυπημάτων μακριά από το ισραηλινό έδαφος - συχνά σε τρίτες χώρες – λαμβάνει τώρα ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Σύμφωνα με τον Guardian, ενώ ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν την ιρανική επίθεση του Σαββατοκύριακου ως «αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου» της Τεχεράνης, η πραγματικότητα είναι ότι η αληθινή αιτία ήταν η απόφαση του Ισραήλ να χτυπήσει την πρεσβεία του Ιράν στη Συρία που σκότωσε μεταξύ άλλων δύο ανώτερους αξιωματούχους των Φρουρών της Επανάστασης.
Μετά από χρόνια κατά τα οποία και οι δύο πλευρές λειτουργούσαν στο πλαίσιο ενός εν πολλοίς ακήρυχτου πολέμου, το Ισραήλ -όπως έχουν επισημάνει αναλυτές- ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραμμή με την επίθεσή του στη Δαμασκό, την οποία η Τεχεράνη θεωρεί ιρανικό έδαφος.
Η στρατηγική του Ισραήλ
«Το Ισραήλ το παράκανε»δήλωσε ο Yagil Levy, καθηγητής στρατιωτικής κοινωνιολογίας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Ισραήλ.
«Η στρατηγική του Ισραήλ καθορίζεται από τη διαθεσιμότητα των οπλικών του συστημάτων. Όποτε η ηγεσία αισθάνεται ότι έχει το πάνω χέρι ή ότι έχει μια καλή ευκαιρία και διαθέσιμα οπλικά συστήματα που μπορούν να κάνουν τη δουλειά, το Ισραήλ χτυπά», πρόσθεσε.
«Το Ισραήλ δεν έχει μια πραγματικά στρατηγική προσέγγιση ... η προσπάθεια εντοπισμού των συνδέσεων μεταξύ συγκεκριμένων στρατιωτικών ενεργειών και των αναμενόμενων οφελών δεν είναι στο ρεπερτόριο της ισραηλινής ηγεσίας».
Και ενώ γίνεται αρκετή συζήτηση για τη στρατιωτική στρατηγική αποτροπής του Ισραήλ, πρόκειται για μια αρχή που δεν έχει εσωτερικευτεί λιγότερο έντονα στο Ιράν, παρά το γεγονός ότι εδώ και χρόνια προσπαθεί να αποφύγει την άμεση αντιπαράθεση.
Ισραηλινοί σχολιαστές θεωρούν ότι η αποτυχία της ιρανικής επίθεσης να προκαλέσει μεγάλη ζημιά είναι ήττα για την Τεχεράνη και νίκη για το Ισραήλ, υποδηλώνοντας ότι τα αντίποινα είναι αναπόφευκτα μετά την πρώτη δηλωμένη επίθεση σε ισραηλινό έδαφος από ξένο κράτος από το 1991, όταν το Ιράκ εκτόξευσε πυραύλους.
Τι γνωρίζουμε μέχρι τώρα
Το γεγονός ότι το Ιράν επέλεξε να επιτεθεί με τον συγκεκριμένο τρόπο, ενώ το Ισραήλ μάχεται εναντίον της Χαμάς στη Γάζα και της Χεζμπολάχ στα βόρεια σύνορά του, αποτελεί ουσιαστικά προοίμιο για μια γενικευμένη σύγκρουση.
Παρόλο που ορισμένοι εικάζουν ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Νετανιάχου, συμφώνησε στο ισραηλινό χτύπημα στη Δαμασκό σκόπιμα για να προκαλέσει ακριβώς αυτή την γεωπολιτική κρίση, αυτό που φαίνεται πολύ πιο πιθανό είναι ότι το Ισραήλ έκανε λάθος εκτίμηση και ως προς τους λανθασμένους υπολογισμούς του πριν από τις 7 Οκτωβρίου, όταν παρερμήνευσε την επιθετική στάση της Χαμάς.
Ο στρατηγός εν αποστρατεία Tamir Hayman, πρώην επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών και νυν διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας, δήλωσε ότι ο Νετανιάχου χειρίστηκε άσχημα τη σχέση του Ισραήλ με τις ΗΠΑ, αλλά απέκλεισε το πολιτικό κίνητρο για το χτύπημα.
«Ξέρω πώς λειτουργεί το σύστημα και ξέρω πως σχεδιάστηκαν και διεξήχθησαν αυτά τα χτυπήματα και πως, ποια στοιχεία ήταν απαραίτητα», είπε.
Υποβάθμισε την απειλή του Ιράν το Ισραήλ
Ενώ το Ισραήλ ακολουθεί ενεργά μια πολιτική υποβάθμισης της απειλής που συνιστά το Ιράν και οι σύμμαχοί του μετά την 7η Οκτωβρίου, φαίνεται επίσης να έχει υπολογίσει ότι η πολιτική αυτή θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς άμεση σύγκρουση με την Τεχεράνη.
Μετά από χρόνια αεροπορικών επιδρομών στη Συρία και επιθέσεων εναντίον ατόμων που συνδέονται στενά με το Ιράν, μετά από έξι μήνες διασυνοριακών μαχών με τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο, το Ισραήλ υπέθεσε λανθασμένα ότι η Τεχεράνη δεν θα απαντούσε με άμεση επίθεση στο ισραηλινό έδαφος.
«Η επίθεση στη Δαμασκό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», δήλωσε ο Sanam Vakil, διευθυντής του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στο Thinktank του Chatham House, προσθέτοντας ότι τα ιρανικά πλήγματα ήταν πρωτοφανή και ότι το Ισραήλ πιθανότατα δεν είχε προβλέψει ότι το Ιράν θα απαντούσε με αυτόν τον τρόπο.
«Νομίζω ότι η σκέψη του Ιράν ήταν ότι αν δεν απαντούσε, το Ισραήλ θα συνέχιζε να υποτιμά την δύναμη της Τεχεράνης, επομένως η επίθεση είχε περισσότερο τον χαρακτήρα αποτροπής», πρόσθεσε ο Vakil.
O κίνδυνος για ΗΠΑ και Ισραήλ
Ο κίνδυνος τώρα για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ τις επόμενες ώρες και ημέρες είναι ότι -όπως έχουν ήδη δείξει οι έξι μήνες πολέμου στη Γάζα και το Λίβανο- τα όρια του πολέμου γίνονται όλο και πιο θολά, παρασύροντας κι άλλες περιοχές.
Η Ουάσινγκτον είχε κάνει κάποιες διπλωματικές κινήσεις για να αποτρέψει την κλιμάκωση τους τελευταίους μήνες και, παρά τη σταθερή στρατιωτική υποστήριξη προς το Ισραήλ, είναι βέβαιο ότι θα πιέσει τον Νετανιάχου να μην προχωρήσει σε οποιαδήποτε απάντηση.
Ωστόσο, η επίθεση στη Δαμασκό -για την οποία οι ΗΠΑ έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν είχαν ενημερωθεί- ήταν μια υπενθύμιση της περιορισμένης επιρροής του προέδρου Τζο Μπάιντεν στο Ισραήλ, παρά την εξάρτηση της χώρας από την υποστήριξη των ΗΠΑ.
www.worldenergynews.gr
Ένας πόλεμος που εδώ και καιρό διεξάγεται μέσω πληρεξουσίων, δολοφονιών και χτυπημάτων μακριά από το ισραηλινό έδαφος - συχνά σε τρίτες χώρες – λαμβάνει τώρα ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Σύμφωνα με τον Guardian, ενώ ανώτεροι Ισραηλινοί αξιωματούχοι χαρακτήρισαν την ιρανική επίθεση του Σαββατοκύριακου ως «αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου» της Τεχεράνης, η πραγματικότητα είναι ότι η αληθινή αιτία ήταν η απόφαση του Ισραήλ να χτυπήσει την πρεσβεία του Ιράν στη Συρία που σκότωσε μεταξύ άλλων δύο ανώτερους αξιωματούχους των Φρουρών της Επανάστασης.
Μετά από χρόνια κατά τα οποία και οι δύο πλευρές λειτουργούσαν στο πλαίσιο ενός εν πολλοίς ακήρυχτου πολέμου, το Ισραήλ -όπως έχουν επισημάνει αναλυτές- ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραμμή με την επίθεσή του στη Δαμασκό, την οποία η Τεχεράνη θεωρεί ιρανικό έδαφος.
Η στρατηγική του Ισραήλ
«Το Ισραήλ το παράκανε»δήλωσε ο Yagil Levy, καθηγητής στρατιωτικής κοινωνιολογίας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο του Ισραήλ.
«Η στρατηγική του Ισραήλ καθορίζεται από τη διαθεσιμότητα των οπλικών του συστημάτων. Όποτε η ηγεσία αισθάνεται ότι έχει το πάνω χέρι ή ότι έχει μια καλή ευκαιρία και διαθέσιμα οπλικά συστήματα που μπορούν να κάνουν τη δουλειά, το Ισραήλ χτυπά», πρόσθεσε.
«Το Ισραήλ δεν έχει μια πραγματικά στρατηγική προσέγγιση ... η προσπάθεια εντοπισμού των συνδέσεων μεταξύ συγκεκριμένων στρατιωτικών ενεργειών και των αναμενόμενων οφελών δεν είναι στο ρεπερτόριο της ισραηλινής ηγεσίας».
Και ενώ γίνεται αρκετή συζήτηση για τη στρατιωτική στρατηγική αποτροπής του Ισραήλ, πρόκειται για μια αρχή που δεν έχει εσωτερικευτεί λιγότερο έντονα στο Ιράν, παρά το γεγονός ότι εδώ και χρόνια προσπαθεί να αποφύγει την άμεση αντιπαράθεση.
Ισραηλινοί σχολιαστές θεωρούν ότι η αποτυχία της ιρανικής επίθεσης να προκαλέσει μεγάλη ζημιά είναι ήττα για την Τεχεράνη και νίκη για το Ισραήλ, υποδηλώνοντας ότι τα αντίποινα είναι αναπόφευκτα μετά την πρώτη δηλωμένη επίθεση σε ισραηλινό έδαφος από ξένο κράτος από το 1991, όταν το Ιράκ εκτόξευσε πυραύλους.
Τι γνωρίζουμε μέχρι τώρα
Το γεγονός ότι το Ιράν επέλεξε να επιτεθεί με τον συγκεκριμένο τρόπο, ενώ το Ισραήλ μάχεται εναντίον της Χαμάς στη Γάζα και της Χεζμπολάχ στα βόρεια σύνορά του, αποτελεί ουσιαστικά προοίμιο για μια γενικευμένη σύγκρουση.
Παρόλο που ορισμένοι εικάζουν ότι ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Νετανιάχου, συμφώνησε στο ισραηλινό χτύπημα στη Δαμασκό σκόπιμα για να προκαλέσει ακριβώς αυτή την γεωπολιτική κρίση, αυτό που φαίνεται πολύ πιο πιθανό είναι ότι το Ισραήλ έκανε λάθος εκτίμηση και ως προς τους λανθασμένους υπολογισμούς του πριν από τις 7 Οκτωβρίου, όταν παρερμήνευσε την επιθετική στάση της Χαμάς.
Ο στρατηγός εν αποστρατεία Tamir Hayman, πρώην επικεφαλής των στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών και νυν διευθύνων σύμβουλος του Ινστιτούτου Μελετών Εθνικής Ασφάλειας, δήλωσε ότι ο Νετανιάχου χειρίστηκε άσχημα τη σχέση του Ισραήλ με τις ΗΠΑ, αλλά απέκλεισε το πολιτικό κίνητρο για το χτύπημα.
«Ξέρω πώς λειτουργεί το σύστημα και ξέρω πως σχεδιάστηκαν και διεξήχθησαν αυτά τα χτυπήματα και πως, ποια στοιχεία ήταν απαραίτητα», είπε.
Υποβάθμισε την απειλή του Ιράν το Ισραήλ
Ενώ το Ισραήλ ακολουθεί ενεργά μια πολιτική υποβάθμισης της απειλής που συνιστά το Ιράν και οι σύμμαχοί του μετά την 7η Οκτωβρίου, φαίνεται επίσης να έχει υπολογίσει ότι η πολιτική αυτή θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς άμεση σύγκρουση με την Τεχεράνη.
Μετά από χρόνια αεροπορικών επιδρομών στη Συρία και επιθέσεων εναντίον ατόμων που συνδέονται στενά με το Ιράν, μετά από έξι μήνες διασυνοριακών μαχών με τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο, το Ισραήλ υπέθεσε λανθασμένα ότι η Τεχεράνη δεν θα απαντούσε με άμεση επίθεση στο ισραηλινό έδαφος.
«Η επίθεση στη Δαμασκό ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι», δήλωσε ο Sanam Vakil, διευθυντής του προγράμματος για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική στο Thinktank του Chatham House, προσθέτοντας ότι τα ιρανικά πλήγματα ήταν πρωτοφανή και ότι το Ισραήλ πιθανότατα δεν είχε προβλέψει ότι το Ιράν θα απαντούσε με αυτόν τον τρόπο.
«Νομίζω ότι η σκέψη του Ιράν ήταν ότι αν δεν απαντούσε, το Ισραήλ θα συνέχιζε να υποτιμά την δύναμη της Τεχεράνης, επομένως η επίθεση είχε περισσότερο τον χαρακτήρα αποτροπής», πρόσθεσε ο Vakil.
O κίνδυνος για ΗΠΑ και Ισραήλ
Ο κίνδυνος τώρα για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ τις επόμενες ώρες και ημέρες είναι ότι -όπως έχουν ήδη δείξει οι έξι μήνες πολέμου στη Γάζα και το Λίβανο- τα όρια του πολέμου γίνονται όλο και πιο θολά, παρασύροντας κι άλλες περιοχές.
Η Ουάσινγκτον είχε κάνει κάποιες διπλωματικές κινήσεις για να αποτρέψει την κλιμάκωση τους τελευταίους μήνες και, παρά τη σταθερή στρατιωτική υποστήριξη προς το Ισραήλ, είναι βέβαιο ότι θα πιέσει τον Νετανιάχου να μην προχωρήσει σε οποιαδήποτε απάντηση.
Ωστόσο, η επίθεση στη Δαμασκό -για την οποία οι ΗΠΑ έσπευσαν να δηλώσουν ότι δεν είχαν ενημερωθεί- ήταν μια υπενθύμιση της περιορισμένης επιρροής του προέδρου Τζο Μπάιντεν στο Ισραήλ, παρά την εξάρτηση της χώρας από την υποστήριξη των ΗΠΑ.
www.worldenergynews.gr
