Συνοπτική αναδρομή από την Paula Mints της SPV (εταιρεία έρευνας αγοράς) μέσω της οποίας αποκαλύπτεται ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος βασίστηκε σε παμπάλαιους νόμους
Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν ιστορία χρήσης δασμών στην εμπορική στρατηγική τους.
Οι εισαγωγικοί δασμοί χρησιμοποιήθηκαν για τη χρηματοδότηση της κυβέρνησης μέχρι το 1862.
Κατά την προεκλογική εκστρατεία, ο Ντόναλντ Τραμπ σκέφτηκε την κατάργηση των ομοσπονδιακών φόρων για να χρηματοδοτήσει αντ’ αυτού την κυβέρνηση στα εισοδήματα από δασμούς τα οποία θα εισπράττονταν από ένα νέο «Τμήμα Εξωτερικών Εσόδων».
Μέρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της, η κυβέρνηση των ΗΠΑ υπό τον επικεφαλής των «ρεπουμπλικάνων» ανακοίνωσε δασμούς σε βασικούς εμπορικούς εταίρους της χώρας.
Ενώ ο Καναδάς και το Μεξικό διαπραγματεύτηκαν παραμονή ενός μήνα, φαίνεται ότι οι δασμοί πρόκειται να διαδραματίσουν ακόμη μεγαλύτερο ρόλο στην εμπορική πολιτική της Αμερικής έως το 2029.
Η Paula Mints (ιδρύτρια και επικεφαλής αναλύτρια της εταιρείας έρευνας αγοράς SPV που εστιάζει στην ηλιακή ενέργεια) παρουσιάζει στο pv-magazine.com την ιστορία των δασμών των ΗΠΑ με έμφαση στην ηλιακή βιομηχανία.
Παρακάτω θα διαβάσετε αν τέτοια μέτρα ευνόησαν ή όχι τις νέες (εναλλακτικές) μορφές ενέργειας.
Αντιδράσεις Μεξικού και Καναδά στις ανακοινώσεις δασμών
Την 1η Φεβρουαρίου 2025 οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν δασμούς 25% στα μεξικάνικα αγαθά και στις εισαγωγές εκτός πετρελαίου και φυσικού αερίου από τον Καναδά.
Το καναδικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο χτυπήθηκε με ποσοστό 10%, με το ίδιο να ισχύει για όλες τις κινεζικές εισαγωγές.
Δύο ημέρες αργότερα, η Κλαούντια Σέινμπαουμ (Πρόεδρος του Μεξικού) δήλωσε ότι είχε διαπραγματευτεί μια καθυστέρηση ενός μήνα για τους δασμούς.
Ο Τζάστιν Τριντό (Καναδός πρωθυπουργός) ανακοίνωσε αντίποινα 25% στις εισαγωγές των ΗΠΑ, (συμπεριλαμβανομένων γεωργίας, ρουχισμού, μηχανημάτων, ξύλου, χαρτιού και προϊόντων ομορφιάς), με τις εισφορές να επιβάλλονται μέσα σε 3 εβδομάδες.
Εξετάστηκε η επιβολή δασμών στην εισαγόμενη ενέργεια των ΗΠΑ πριν ανακοινωθεί επίσης η παραμονή ενός μήνα στους δασμούς των Ηνωμένων Πολιτειών στον Καναδά, στις 3 Φεβρουαρίου.
Ο Τραμπ βασίστηκε σε παμπάλαιους νόμους για τους δασμούς
Ο Τραμπ εισάγει δασμούς βάσει του Νόμου Δασμών των ΗΠΑ του 1930 και του Νόμου Διεθνούς Έκτακτης Οικονομικής Δύναμης του 1977 (IEEPA) ο οποίος υπεγράφη από τον Πρόεδρο Τζίμι Κάρτερ το 1977 κατά τη διάρκεια της κρίσης ομήρων στο Ιράν, επιτρέποντας στον πρόεδρο να εισαγάγει τις κατηγορίες σε περίπτωση εθνικής έκτακτης ανάγκης.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας στην εξουσία του, ο Τραμπ διέταξε το προτεινόμενο υπουργικό συμβούλιο (πριν επιβεβαιωθούν οι διορισμοί τους), να αναλύσει διεξοδικά την εμπορική πολιτική των ΗΠΑ έως την 1η Απριλίου 2025, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών συμφωνιών, της παγκόσμιας φορολογίας και των διεθνών συναλλαγματικών ισοτιμιών.
Ιστορική αναδρομή στους δασμούς των ΗΠΑ
Οι δασμοί του 2012, του 2014 και του 2022 που επηρεάζουν τις εισαγωγές ηλιακής ενέργειας βασίστηκαν στον νόμο περί δασμών των ΗΠΑ του 1930. Αυτός ο νόμος, γνωστός ως «Smoot-Hawley», θεωρείται ευρέως ως ο πιο προστατευτικός στην ιστορία των πράξεων προστατευτισμού των ΗΠΑ.
Ο νόμος οδήγησε στους υψηλότερους δασμούς των τελευταίων 100 ετών, μεταξύ 50% και 100% σε περίπου 900 προϊόντα.
Ξεκίνησε επίσης έναν παγκόσμιο εμπορικό πόλεμο.
Ο Πρόεδρος Τζον Κένεντι υπέγραψε τον νόμο για την επέκταση του εμπορίου του 1962 για να δώσει στην προεδρία των ΗΠΑ ισχυρότερη διαπραγματευτική ισχύ με τα κράτη-εταίρους. Ο νόμος για την επέκταση του εμπορίου παρείχε στον Πρόεδρο των ΗΠΑ άνευ προηγουμένου εξουσία να διαπραγματεύεται δασμούς έως και 80%. Η πράξη μπορεί να προοριζόταν ως διαπραγματευτικό εργαλείο, αλλά χρησιμοποιείται συχνά ως αγκάθια.
Οι δασμοί του τμήματος 201 που εισήχθησαν το 2018, σε ηλιακά κύτταρα και μονάδες (μεταξύ άλλων εισαγωγών), βασίστηκαν στον νόμο περί εμπορίου του 1974.
Θεωρητικά, αυτή η νομοθεσία σχεδιάστηκε για να επεκτείνει τη συμμετοχή των κατασκευαστών των ΗΠΑ στις παγκόσμιες αγορές και να μειώσει τους εμπορικούς φραγμούς.
Επίσης, πολύ σημαντικό, έδωσε στον Πρόεδρο των ΗΠΑ ευρεία και γρήγορη εξουσία.
Σύμφωνα με αυτό, ο «πλανητάρχης» μπορεί να προσφέρει προσωρινή ανακούφιση σε μια βιομηχανία.
Το προαναφερόμενο άρθρο ανεβάζει (θεωρητικά) ψηλά τον πήχη για αυτούς που θέλουν δασμούς.
Ο Τραμπ κήρυξε εθνική ενεργειακή έκτακτη ανάγκη στις 20 Ιανουαρίου, οπότε η IEEPA η οποία επιτρέπει (μεταξύ άλλων ενεργειών) στον πρόεδρο να κατάσχει περιουσία, έγινε σημαντικό να παρακολουθείται, καθώς η κυβέρνηση δοκιμάζει σαφώς τις εξουσίες της βάσει του νόμου.
Η πολιτική του Μπάιντεν
Οι δασμοί είναι χρήσιμοι ως εργαλεία για την προστασία των εγχώριων βιομηχανιών, αλλά όχι τόσο ως εργαλεία οικονομικών βασανιστηρίων…
Όσον αφορά στη βιομηχανία ηλιακής ενέργειας, η μεταποίηση κυριαρχείται από παραγωγούς με έδρα την Κίνα που είναι πρόθυμοι να λειτουργήσουν με μικρά περιθώρια. Χωρίς κάποια προστασία για την ισοπέδωση του αγωνιστικού χώρου έναντι των τιμών που μπορούν να προσφέρουν, απλά δεν υπάρχει παιχνίδι.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν, ενώ άφησε σε ισχύ τους προηγούμενους δασμούς Τραμπ, χρησιμοποίησε τέτοιες εισφορές ως εργαλείο για να αντιμετωπίσει το ντάμπινγκ των ηλιακών προϊόντων, την παράκαμψη των διεθνών εμπορικών κανόνων και να ανταποκριθεί ή να αντισταθμίσει τόσο χαμηλές τιμές για προϊόντα κινεζικής παραγωγής.
Στην αρχή των κυβερνήσεων Μπάιντεν, υπήρχε πολύ λίγη εγχώρια παραγωγή ηλιακής ενέργειας για προστασία.
Χάρη στο νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA), οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεκίνησαν το 2025 με σχεδόν 50 GW ετήσιας χωρητικότητας συναρμολόγησης φωτοβολταϊκών μονάδων και θα έχουν 15,5 GW χωρητικότητας κυψέλης μόλις υλοποιηθούν τα σχέδια της Hanwha Qcells.
Οι δασμοί δεν βοήθησαν την ηλιακή ενέργεια
Είναι αμφίβολο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να είχαν πραγματοποιήσει την επιτυχή άνοδο σημαντικής νέας χωρητικότητας μόνο με δασμούς.
Όταν η κυβέρνηση Ομπάμα επέβαλε δασμούς, το 2012 και το 2014, η παραγωγή ηλιακής ενέργειας στις ΗΠΑ δεν επεκτάθηκε.
Η παραγωγή αυξήθηκε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Μπάιντεν λόγω του IRA και ενδεχομένως επειδή η κυβέρνηση διατήρησε τους δασμούς, προσθέτοντας μάλιστα νέους.
Όσο η ηλιακή αλυσίδα αξίας παραμένει ανισόρροπη, μπορεί να δικαιολογείται η στρατηγική χρήση των τιμολογίων.
Η πολιτική των δασμών δεν αποδεικνύεται ποτέ καλή και κινδυνεύει με εμπορικούς πολέμους. Οι τιμές για τα αναλώσιμα και τα εμπορεύματα θα αυξηθούν, οδηγώντας σε υψηλότερες τιμές για τα τελικά προϊόντα.
www.worldenergynews.gr
