Προς αναθεώρηση στόχου εντός των επόμενων 2-3 ετών - Θα ανέλθει στα 7 GW
Οικονομικά βιώσιμες, χωρίς επιδοτήσεις, μπορεί να είναι οι επενδύσεις σε μονάδες αποθήκευσης ενέργειας άνω των 5 μεγαβάτ. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα προσομοιώσεων του επικεφαλής του Εργαστηρίου Συστημάτων Ηλεκτρικής Ενέργειας στο ΑΠΘ, καθηγητή κ. Παντελή Μπίσκα, ένα έργο αυτού του μεγέθους, λόγω οικονομίας κλίμακας είναι επικερδές και μπορεί να έχει μια ικανοποιητική απόδοση (IRR), με παροχή εφεδρειών και ενέργειας εξισορρόπησης σε πραγματικό χρόνο μέσω Virtual Power Plant (VPP - Εικονικός Σταθμός Παραγωγής Ενέργειας). Δηλαδή μέσω ενός συστήματος κατανεμημένων ενεργειακών πόρων που συνεργάζονται για την εξισορρόπηση της προσφοράς και της ζήτησης ενέργειας σε μεγάλη κλίμακα.
Ουσιαστικά έχει τέτοιο έργο «βγαίνει» μόνο με arbitrage, δηλαδή με την εκμετάλλευση της διαφοράς των τιμών αγοράζοντας από τη χονδρεμπορική αγορά το μεσημέρι οπότε υπάρχει υπερπαραγωγή ΑΠΕ και το ρεύμα είναι φθηνό και πουλώντας το βράδυ όταν είναι ακριβό.
Δύο επιλογές για τις μονάδες έως 1 MW
Ωστόσο, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις μικρότερες μονάδες αποθήκευσης ενέργειας, έως 1 MW, καθώς είναι μεγαλύτερο το μοναδιαίο κόστος (σε ευρώ ανά μεγαβάτ) για οικίσκο, αμφίδρομο μετατροπέα αποθήκευσης ενέργειας, καλώδια μέσης τάσης και του υπόλοιπου ηλεκτρολογικού εξοπλισμού κ.α. Γι΄ αυτές, σύμφωνα με τον καθηγητή υπάρχουν δύο επιλογές.
Για την πρώτη επιλογή (με παροχή εφεδρειών και ενέργειας εξισορρόπησης σε πραγματικό χρόνο μέσω VPP) είναι μεγάλο το κόστος εκπροσώπησης και συμμετοχής στην αγορά (μεγαλύτερο από 15% επί των εσόδων) αλλά είναι βιώσιμες.
Η δεύτερη επιλογή (μη-παροχή εφεδρειών και Ενέργειας Εξισορρόπησης σε πραγματικό χρόνο) είναι μικρότερο σχετικά το κόστος εκπροσώπησης και συμμετοχής στην αγορά, αλλά είναι μικρά και τα έσοδα, άρα μη-επικερδές έργο που ισοδυναμεί σε μη αποδοτικό έργο.
Σε κάθε περίπτωση οι μονάδες αποθήκευση ενέργειας είναι το «Next Big Thing» στις επενδύσεις καθώς αποτελούν μια από τις λύσεις στο πρόβλημα των περικοπών. Μάλιστα, σύμφωνα με τα όσα ανέφερε ο κ. Μπίσκας σε πρόσφατη εκδήλωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Φωτοβολταϊκών Παραγωγών (ΠΟΣΠΗΕΦ), ο σχετικός στόχος για μονάδες αποθήκευσης 4,35 GW (γιγαβάτ) έως το 2030 που έχει τεθεί στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) θα πρέπει να αναθεωρηθεί. Ήδη έχουν δοθεί ή πρόκειται να δοθούν όροι σύνδεσης σε standalone μπαταρίες ισχύος περίπου 1 GW μέσω των τριών διαγωνισμών της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ).
Επιπλέον, στα επόμενα ένα με δύο έτη αναμένεται να λάβουν όρους σύνδεσης άλλα 3,35 GW σταθμών αποθήκευσης με συσσωρευτές. Έτσι, σύμφωνα με τον καθηγητή, «ο στόχος θα αναθεωρηθεί εντός των επόμενων 2-3 ετών, και θα ανέλθει στα 7 GW, κυρίως λόγω των περίπου 17 GW φωτοβολταϊκών σταθμών που θα λειτουργούν ήδη το 2028, καθώς και της έναρξης κατασκευής του καλωδίου Ελλάδας – Αιγύπτου που αναμένεται να μεταφέρει 2-3 GW ενέργειας από ΑΠΕ με χαμηλό LCOE από την Αίγυπτο στην Ελλάδα».
Ξεμπολκάρισμα αδειοδότησης
Γι΄ αυτό το ΥΠΕΝ δεν μπορεί να προχωρήσει στη λογική Business As Usual με τη σημερινή «μπλοκαρισμένη» αδειοδοτικής κατάστασης που συνεπάγεται περικοπές ΑΠΕ και κατά συνέπεια δυσαρέσκεια των παραγωγών ΑΠΕ και αυξημένο κόστος για τον τελικό καταναλωτή.
Όπως επεσήμανε ο κ. Μπίσκας πρέπει να ξεμπλοκάρει τη λήψη όρων σύνδεσης για σταθμούς αποθήκευσης με μπαταρίες με εμπορικούς όρους (merchant BESS), που θα οδηγήσει σε μεγαλύτερη εγκατεστημένη ισχύ αποθηκευτικών μονάδων, μικρές ή αποδεκτές περικοπές ΑΠΕ, μεγαλύτερο ανταγωνισμό στην Αγορά Εξισορρόπησης του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Ενέργειας (εφεδρείες, ενέργεια εξισορρόπησης), καλύτερη διαχείριση του συστήματος σε πραγματικό χρόνο και μειωμένο κόστος προμήθειας ηλεκτρικής ενέργειας για τον τελικό καταναλωτή
www.worldenergynews.gr
