Τα «αγκομαχητά» της «γηραιάς ηπείρου» για να φτάσει ΗΠΑ και Κίνα - Τι μέλλει γενέσθαι
Σε δεινή θέση βρίσκεται η ευρωπαϊκή βιομηχανία η οποία δυσκολεύεται να ανταγωνιστεί ΗΠΑ και Κίνα, όπως υποστηρίζει το Bloomberg. Εκεί όπου έδειχνε ισχυρή, εσχάτως παρουσιάζει αδυναμία.
Η εμπορική πολιτική θα πρέπει παίξει ρόλο στην εξισορρόπηση των όρων ανταγωνισμού για τους εγχώριους κλάδους και να λειτουργήσει παράλληλα με την εξωτερική πολιτική στον αγώνα για την εξασφάλιση πρώτων υλών.
Ήδη η Northvolt AB (σουηδική κατασκευάστρια μπαταριών ηλεκτρικών οχημάτων) περικόπτει θέσεις εργασίας και πουλά περιουσιακά στοιχεία εν μέσω επιβράδυνσης της ζήτησης, μήνες αφότου εξασφάλισε επιδοτήσεις 912 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή εργοστασίου στη Γερμανία και όχι στην πολιτεία της Νεμπράσκα των ΗΠΑ.
Εν τω μεταξύ, ένα προγραμματισμένο εργοστάσιο τσιπ της Intel Corp. στη Γερμανία στο οποίο χορηγήθηκαν επιδοτήσεις 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, έχει καθυστερήσει μετά την απόφαση της εταιρείας να μειώσει το κόστος.
Αυτές οι επενδύσεις υποτίθεται ότι ήταν γεωπολιτικά όπλα για την προστασία των πολύτιμων αλυσίδων εφοδιασμού και για την επίτευξη των κλιματικών στόχων.
Τώρα μοιάζουν περισσότερο με πολιτικές καυτές πατάτες, με τη Σουηδία να αποκλείει τη διάσωση της Northvolt και Γερμανούς πολιτικούς να απαιτούν την απόσυρση των επιδοτήσεων της Intel ή την κατανομή τους αλλού.
Φαίνεται επίσης να επιβεβαιώνουν τους βαθύτερους φόβους των σκεπτικιστών, αφού η Γαλλία και η Γερμανία αντιπροσώπευαν πάνω από 500 δισεκατομμύρια ευρώ σε εγκεκριμένη κρατική βοήθεια το 2022.
Οι «σβούρες» κρατικών μετρητών δεν μπόρεσαν να ξεσηκώσουν την Ευρώπη από τον βιομηχανικό της εφιάλτη.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία και ο ανταγωνισμός ΗΠΑ-Κίνας εξακολουθούν να πλήττουν τομείς έντασης ενέργειας, όπως τα χημικά, πιέζουν αυτοκινητοβιομηχανίες όπως η Volkswagen AG και απειλούν τις θέσεις εργασίας. «Η Ευρώπη δεν έχει βιομηχανική πολιτική», δήλωσε στο γαλλικό περιοδικό L'Express ο Luca de Meo (αφεντικό της αυτοκινητοβιομηχανίας Renault SA).
Η δυσκολία της Ευρώπης να φτάσει ΗΠΑ και Κίνα
Οι ελίτ της Ευρώπης αντιμετωπίζουν μερικές δύσκολες επιλογές.
Για παράδειγμα θα σκεφτούν αν θα συνεχίσουν να πετούν… χρήματα μετά το κακό σε έναν τομέα όπως οι μπαταρίες, όπου περισσότερα από τα μισά ευρωπαϊκά έργα κινδυνεύουν να ακυρωθούν ή να καθυστερήσουν, σύμφωνα με το λόμπι μεταφορών T&E.
Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει τουλάχιστον μια κατανόηση ότι οι προοπτικές είναι ζοφερές.
Αλλά οι πολιτικές και εθνικές διαφορές είναι ακόμα βαθιές.
Η Γαλλία και η Γερμανία, ενωμένες για τα οφέλη του καλλωπισμού μεγάλων εταιρειών, βρίσκονται σε αντίθεση σχεδόν σε όλα τα άλλα και οι ηγέτες τους χάνουν την εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων.
Τα μικρότερα κράτη - μέλη της ΕΕ φοβούνται τα στρεβλωτικά αποτελέσματα των επιδοτήσεων των μεγαλύτερων γειτόνων τους που έχουν σχεδιαστεί για να συμβαδίζουν με την Ουάσιγκτον και το Πεκίνο.
Με τη σεζόν να έχει δηλωθεί πλέον για καθαρούς μηδενικούς στόχους (συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης των κινητήρων καύσης έως το 2035), ορισμένοι απογοητευμένοι επενδυτές και στελέχη ελπίζουν ήσυχα ότι οι πολιτικοί θα σταματήσουν την ανάμειξη.
Κενό κόστους μπαταρίας - Αυξημένη εξάρτηση από ΗΠΑ και Κίνα
Ο δείκτης τιμών μπαταριών EV δείχνει παγκόσμια σύγκλιση, αλλά η Κίνα εξακολουθεί να είναι η φθηνότερη
Η επιδότηση ενός γιγαντοεργοστασίου τύπου Tesla Inc. ύψους 1 εκατομμυρίου δολαρίων ανά δουλειά δεν θα αυξήσει ξαφνικά το μερίδιο της παραγωγής σε μια οικονομία που κυριαρχείται από υπηρεσίες όπως η Γαλλία.
Ούτε θα διευκολύνει την αύξηση της παραγωγής.
Το 2021, η πραγματική παραγωγή μπαταριών στην ΕΕ ήταν μόνο το 26% της ανακοινωθείσας χωρητικότητας, σύμφωνα με το όργανο ελέγχου της ΕΕ.
Για παράδειγμα, στους ηλιακούς συλλέκτες, η Ευρώπη γνωρίζει ότι μπορεί να κερδίσει περισσότερα από τη φθηνή εισαγωγή τους από το να προσπαθήσει να ξεπεράσει την Κίνα.
Η αυξημένη εξάρτηση από τις ΗΠΑ και την Κίνα σημαίνει πίστη στην ασφάλεια των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού σε μια εποχή που οι γεωπολιτικές συγκρούσεις επιδεινώνονται.
Η εγκατάλειψη ενός κρίσιμου στοιχείου των ηλεκτρικών οχημάτων μπορεί να σημαίνει απώλεια θέσεων εργασίας, επενδύσεων και κερδών παραγωγικότητας αυτοκινήτων στο μέλλον.
Η Ευρώπη μπορεί να παίξει στην επόμενη γενιά τεχνολογίας μπαταριών μετά τα ιόντα λιθίου, όπου η κυριαρχία της Κίνας φαίνεται δύσκολο να εκτοπιστεί.
Η βιομηχανική πολιτική μπορεί να αποφέρει αποτυχίες όπως η Alitalia αλλά και νικητές όπως η Airbus SE.
Τι πρέπει να κάνει η Ευρώπη
Πρέπει να υπάρχει περισσότερος ανταγωνισμός και δυναμισμός μεταξύ των επιχειρήσεων για να διασφαλιστεί ότι οι επιδοτήσεις δεν ρέουν μόνο σε έναν πρωταθλητή ή κατεστημένο.
Όταν πρόκειται για την επιλογή τομέων που θεωρούνται στρατηγικοί, χρειάζεται περισσότερη σκέψη για το πώς λαμβάνονται αυτές οι αποφάσεις.
Μια ευρωπαϊκή Darpa (η αμερικανική υπηρεσία που ερευνά την πρωτοποριακή τεχνολογία) θα φαινόταν πιο σοφή προσέγγιση από το να ρωτηθούν ένα σωρό πολιτικούς.
Σίγουρα δεν βοηθάει το γεγονός ότι οι χώρες εξακολουθούν να σκέφτονται εθνικά παρά περιφερειακά (οι κρατικές ενισχύσεις παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ένα φαινόμενο ανά χώρα και όχι ηπειρωτικό).
Η κλίμακα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Ευρώπη (π.χ. η Γερμανία να χάνει τις ελπίδες να επιτύχει οποιαδήποτε ανάπτυξη φέτος), σημαίνει ότι πολλά πρέπει να γίνουν σωστά.
Εάν το ενεργειακό κόστος αποτελεί ανταγωνιστικό μειονέκτημα για τη βιομηχανία, αυτό αποτελεί ξεχωριστή πρόκληση για την ανάγκη περισσότερων δαπανών R&D.
Η εμπορική πολιτική θα πρέπει επίσης να διαδραματίσει ρόλο στην εξισορρόπηση των όρων ανταγωνισμού για τις εγχώριες βιομηχανίες, με επικείμενη απόφαση σχετικά με τους δασμούς των κινεζικών ηλεκτρικών οχημάτων.
Όλα αυτά θα πρέπει να λειτουργήσουν παράλληλα με την εξωτερική πολιτική στον αγώνα για την εξασφάλιση πρώτων υλών, όπως σημειώνει το Κέντρο Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης.
Αν η Ευρώπη πρόκειται να μεταβεί από ένα μοντέλο που εξαρτάται από τις εξαγωγές σε ένα μοντέλο με γνώμονα τη ζήτηση που εξυπηρετεί τα 450 εκατομμύρια καταναλωτές, αυτό θα απαιτήσει χαλαρότερη νομισματική πολιτική, μια πιο ολοκληρωμένη ενιαία αγορά και μια αλλαγή νοοτροπίας στην εχθρότητα του Βερολίνου προς τον κοινό δανεισμό.
Αποδεικνύεται ότι η χάραξη βιομηχανικής πολιτικής είναι πραγματικά δύσκολη. Ίσως ακόμη πιο δύσκολο από το να φτιάξει μπαταρίες.
www.worldenergynews.gr
