Πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το ευρωπαϊκό Big Oil έχει εξαντλήσει τα όρια του
Οι πετρελαϊκές μετοχές επανήλθαν στη μόδα πριν από δύο χρόνια με ορμή, καθώς οι επενδυτές επιδίωκαν να πάρουν ένα κομμάτι από τα κέρδη ρεκόρ που αποκόμισε ο κλάδος μετά τον περιορισμό του τομέα φυσικού αερίου στην Ευρώπη και τους φόβους για συμπίεση του πετρελαίου που προκλήθηκαν από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Δύο χρόνια μετά, και η ελκυστικότητα αυτή έχει αρχίσει να εξανεμίζεται, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένες επενδυτικές τράπεζες, καθώς η υπερπροσφορά πετρελαίου απειλεί την αγορά και η αύξηση της ζήτησης παραμένει κάτω από τις αισιόδοξες προσδοκίες.
Στην πραγματικότητα, πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το ευρωπαϊκό Big Oil έχει εξαντλήσει τα όρια του.
Τον περασμένο μήνα, η Morgan Stanley μείωσε τον στόχο της για την τιμή του αργού πετρελαίου, επικαλούμενη την αυξανόμενη προσφορά και τη μειωμένη αύξηση της ζήτησης.
Η τράπεζα μείωσε επίσης τους στόχους της για τις τιμές των μετοχών των ευρωπαϊκών μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, με εξαίρεση την Εni.
Κατά τα άλλα η TotalEnergies, η Shell, η BP, η Equinor και η Repsol αναθεωρήθηκαν προς τα κάτω.
Οι προβλέψεις αυτές σύμφωνα με το Oil Price είχαν βάση, καθώς κανένας από τους παράγοντες που συνήθως ωθούν ανοδικά τις ενεργειακές μετοχές δεν είναι εμφανής σήμερα.
Οι παράγοντες
Μεταξύ αυτών των παραγόντων αυτών, όπως αναφέρουν οι Financial Times, είναι οι προσδοκίες για υψηλότερο πληθωρισμό, υψηλότερα επιτόκια, αύξηση των τιμών του πετρελαίου και μια υποτονική χρηματιστηριακή αγορά.
«Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι κανένας από αυτούς δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από αυτούς τους παράγοντες δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση», έγραψαν οι αναλυτές της Morgan Stanley σε έκθεσή τους που εκτιμά το άμεσο μέλλον των ευρωπαϊκών supermajors.
Είναι ενδιαφέρον ότι η Morgan Stanley παραθέτει τα υψηλότερα επιτόκια ως παράγοντες που ευνοούν τις υψηλότερες τιμές των ενεργειακών μετοχών, ενώ αυτά έρχονται σε αντίθεση με έναν άλλο παράγοντα για τις υψηλότερες τιμές των μετοχών, δηλαδή την άνοδο των τιμών του πετρελαίου.
Όταν τα επιτόκια είναι υψηλά, οι τιμές του πετρελαίου τείνουν να δέχονται πιέσεις και το αντίστροφο.
Η τράπεζα ανέφερε σε προηγούμενη έκθεσή της ότι η αγορά πετρελαίου θα περάσει σε υπερπροσφορά το 2025 εν μέσω της υψηλότερης παραγωγής τόσο από τον ΟPEC+ όσο και από άλλους παραγωγούς, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βραζιλία.
Η Morgan Stanley, παρεμπιπτόντως, δεν είναι η μόνη τράπεζα που προβλέπει υπερπροσφορά λόγω της υπερπαραγωγής.
Τι λέει η Goldman
Από τη δική της πλευρά, η Goldman Sachs προέβλεψε επίσης πρόσφατα μια κατάσταση πλεονάσματος της προσφοράς, επικαλούμενη τα υψηλά παγκόσμια αποθέματα, την αδύναμη κινεζική ζήτηση και την αυξανόμενη παραγωγή των ΗΠΑ.
Αν όλα αυτά συνεχιστούν, θα είναι άσχημα τα νέα για τους ευρωπαϊκούς κολοσσούς, οι οποίοι μόλις πρόσφατα αναθεώρησαν τις στρατηγικές τους, επαναπροσδιορίζοντας τις βασικές τους δραστηριότητες έναντι των πειραματισμών με τις λεγόμενες ESG επενδύσεις τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, το θέμα είναι το εξής: οι παράγοντες που η Morgan Stanley απαριθμεί ως κατάλληλες συνθήκες για την πτώση των μετοχών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μπορεί να μην εκδηλωθούν στα αλήθεια.
Ας πάρουμε την προσδοκία της Morgan για μια πλεονασματική αγορά πετρελαίου το 2025.
Η πρόβλεψη είναι ότι θα έρθει αύξηση της ζήτησης κατά 1,2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως και αύξηση της προσφοράς κατά 2,6 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, τόσο από τους παραγωγούς του OPEC όσο και από τους παραγωγούς εκτός OPEC.
Όπως και άλλοι, έτσι και η Morgan Stanley υποθέτει ότι η παραγωγή των ΗΠΑ θα συνεχίσει να αυξάνεται με τους προηγούμενους ρυθμούς και ότι ο OPEC θα αρχίσει να μειώνει τις περικοπές του σε κάποια φάση.
Ωστόσο, αφήνοντας στην άκρη τις περικοπές του OPEC, τι γίνεται με την παραγωγή; Οι αμερικανικές εταιρείες γεωτρήσεων έχουν σερβίρει τη μία έκπληξη μετά την άλλη, αναφέροντας υψηλότερη από την αναμενόμενη παραγωγή λόγω της αποτελεσματικότητας των γεωτρήσεων, σημειώνοντας απροσδόκητο ρυθμό αύξησης της παραγωγής κατά περίπου 1 εκατ. bpd για το περασμένο έτος, παρά τον χαμηλότερο αριθμό εξέδρων.
Ωστόσο, η υπόθεση ότι αυτό θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από το πού θα πάνε οι τιμές του πετρελαίου θα ήταν πολύ ριψοκίνδυνη.
Διότι, εκτός από την αποτελεσματικότητα των γεωτρήσεων, οι αμερικανικοί κολοσσοί έχουν επικεντρωθεί στην εξασφάλιση ενός συγκεκριμένου επιπέδου αποδόσεων για τους μετόχους σε βάρος των γεωτρήσεων.
Πάλι η Κίνα στο επίκεντρο
Στη συνέχεια, υπάρχει η ζήτηση. Όλες οι προβλέψεις για τις τιμές, είτε πρόκειται για το αργό τύπου Brent είτε για τη μετοχή της Shell, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα δεδομένα και τις προβλέψεις για την κινεζική ζήτηση.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ζήτηση πετρελαίου στον μεγαλύτερο εισαγωγέα του εμπορεύματος παγκοσμίως χάνει τη δύναμή της μετά από δύο δεκαετίες ισχυρής ανάπτυξης.
Αυτό φυσικά επιβαρύνει τις τιμές -και την προσφορά.
Ο John Kemp του Reuters ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι τα αποθέματα πετρελαίου του ΟΟΣΑ ήταν 120 εκατομμύρια βαρέλια ή 4% κάτω από τον μέσο όρο δεκαετίας στα τέλη Ιουνίου του τρέχοντος έτους.
Αυτό ήταν υψηλότερο από έλλειμμα 74 εκατομμυρίων βαρελιών στο τέλος Μαρτίου. Με άλλα λόγια, ο κόσμος, ή τουλάχιστον το τμήμα του ΟΟΣΑ, βυθιζόταν στα αποθέματα για να ικανοποιήσει τη ζήτηση πετρελαίου.
Αυτά απέχουν πολύ από το πλεόνασμα που προέβλεπε η Morgan Stanley για το επόμενο έτος, ενώ ο OPEC+ δεν βιάζεται να διακόψει τις περικοπές της παραγωγής.
www.worldenergynews.gr
Δύο χρόνια μετά, και η ελκυστικότητα αυτή έχει αρχίσει να εξανεμίζεται, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένες επενδυτικές τράπεζες, καθώς η υπερπροσφορά πετρελαίου απειλεί την αγορά και η αύξηση της ζήτησης παραμένει κάτω από τις αισιόδοξες προσδοκίες.
Στην πραγματικότητα, πολλοί αναλυτές πιστεύουν ότι το ευρωπαϊκό Big Oil έχει εξαντλήσει τα όρια του.
Τον περασμένο μήνα, η Morgan Stanley μείωσε τον στόχο της για την τιμή του αργού πετρελαίου, επικαλούμενη την αυξανόμενη προσφορά και τη μειωμένη αύξηση της ζήτησης.
Η τράπεζα μείωσε επίσης τους στόχους της για τις τιμές των μετοχών των ευρωπαϊκών μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, με εξαίρεση την Εni.
Κατά τα άλλα η TotalEnergies, η Shell, η BP, η Equinor και η Repsol αναθεωρήθηκαν προς τα κάτω.
Οι προβλέψεις αυτές σύμφωνα με το Oil Price είχαν βάση, καθώς κανένας από τους παράγοντες που συνήθως ωθούν ανοδικά τις ενεργειακές μετοχές δεν είναι εμφανής σήμερα.
Οι παράγοντες
Μεταξύ αυτών των παραγόντων αυτών, όπως αναφέρουν οι Financial Times, είναι οι προσδοκίες για υψηλότερο πληθωρισμό, υψηλότερα επιτόκια, αύξηση των τιμών του πετρελαίου και μια υποτονική χρηματιστηριακή αγορά.
«Αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι κανένας από αυτούς δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Στην πραγματικότητα, οι περισσότεροι από αυτούς τους παράγοντες δείχνουν προς την αντίθετη κατεύθυνση», έγραψαν οι αναλυτές της Morgan Stanley σε έκθεσή τους που εκτιμά το άμεσο μέλλον των ευρωπαϊκών supermajors.
Είναι ενδιαφέρον ότι η Morgan Stanley παραθέτει τα υψηλότερα επιτόκια ως παράγοντες που ευνοούν τις υψηλότερες τιμές των ενεργειακών μετοχών, ενώ αυτά έρχονται σε αντίθεση με έναν άλλο παράγοντα για τις υψηλότερες τιμές των μετοχών, δηλαδή την άνοδο των τιμών του πετρελαίου.
Όταν τα επιτόκια είναι υψηλά, οι τιμές του πετρελαίου τείνουν να δέχονται πιέσεις και το αντίστροφο.
Η τράπεζα ανέφερε σε προηγούμενη έκθεσή της ότι η αγορά πετρελαίου θα περάσει σε υπερπροσφορά το 2025 εν μέσω της υψηλότερης παραγωγής τόσο από τον ΟPEC+ όσο και από άλλους παραγωγούς, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βραζιλία.
Η Morgan Stanley, παρεμπιπτόντως, δεν είναι η μόνη τράπεζα που προβλέπει υπερπροσφορά λόγω της υπερπαραγωγής.
Τι λέει η Goldman
Από τη δική της πλευρά, η Goldman Sachs προέβλεψε επίσης πρόσφατα μια κατάσταση πλεονάσματος της προσφοράς, επικαλούμενη τα υψηλά παγκόσμια αποθέματα, την αδύναμη κινεζική ζήτηση και την αυξανόμενη παραγωγή των ΗΠΑ.
Αν όλα αυτά συνεχιστούν, θα είναι άσχημα τα νέα για τους ευρωπαϊκούς κολοσσούς, οι οποίοι μόλις πρόσφατα αναθεώρησαν τις στρατηγικές τους, επαναπροσδιορίζοντας τις βασικές τους δραστηριότητες έναντι των πειραματισμών με τις λεγόμενες ESG επενδύσεις τα τελευταία χρόνια.
Ωστόσο, το θέμα είναι το εξής: οι παράγοντες που η Morgan Stanley απαριθμεί ως κατάλληλες συνθήκες για την πτώση των μετοχών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου μπορεί να μην εκδηλωθούν στα αλήθεια.
Ας πάρουμε την προσδοκία της Morgan για μια πλεονασματική αγορά πετρελαίου το 2025.
Η πρόβλεψη είναι ότι θα έρθει αύξηση της ζήτησης κατά 1,2 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως και αύξηση της προσφοράς κατά 2,6 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως, τόσο από τους παραγωγούς του OPEC όσο και από τους παραγωγούς εκτός OPEC.
Όπως και άλλοι, έτσι και η Morgan Stanley υποθέτει ότι η παραγωγή των ΗΠΑ θα συνεχίσει να αυξάνεται με τους προηγούμενους ρυθμούς και ότι ο OPEC θα αρχίσει να μειώνει τις περικοπές του σε κάποια φάση.
Ωστόσο, αφήνοντας στην άκρη τις περικοπές του OPEC, τι γίνεται με την παραγωγή; Οι αμερικανικές εταιρείες γεωτρήσεων έχουν σερβίρει τη μία έκπληξη μετά την άλλη, αναφέροντας υψηλότερη από την αναμενόμενη παραγωγή λόγω της αποτελεσματικότητας των γεωτρήσεων, σημειώνοντας απροσδόκητο ρυθμό αύξησης της παραγωγής κατά περίπου 1 εκατ. bpd για το περασμένο έτος, παρά τον χαμηλότερο αριθμό εξέδρων.
Ωστόσο, η υπόθεση ότι αυτό θα συνεχιστεί ανεξάρτητα από το πού θα πάνε οι τιμές του πετρελαίου θα ήταν πολύ ριψοκίνδυνη.
Διότι, εκτός από την αποτελεσματικότητα των γεωτρήσεων, οι αμερικανικοί κολοσσοί έχουν επικεντρωθεί στην εξασφάλιση ενός συγκεκριμένου επιπέδου αποδόσεων για τους μετόχους σε βάρος των γεωτρήσεων.
Πάλι η Κίνα στο επίκεντρο
Στη συνέχεια, υπάρχει η ζήτηση. Όλες οι προβλέψεις για τις τιμές, είτε πρόκειται για το αργό τύπου Brent είτε για τη μετοχή της Shell, βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στα δεδομένα και τις προβλέψεις για την κινεζική ζήτηση.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι η ζήτηση πετρελαίου στον μεγαλύτερο εισαγωγέα του εμπορεύματος παγκοσμίως χάνει τη δύναμή της μετά από δύο δεκαετίες ισχυρής ανάπτυξης.
Αυτό φυσικά επιβαρύνει τις τιμές -και την προσφορά.
Ο John Kemp του Reuters ανέφερε τον περασμένο μήνα ότι τα αποθέματα πετρελαίου του ΟΟΣΑ ήταν 120 εκατομμύρια βαρέλια ή 4% κάτω από τον μέσο όρο δεκαετίας στα τέλη Ιουνίου του τρέχοντος έτους.
Αυτό ήταν υψηλότερο από έλλειμμα 74 εκατομμυρίων βαρελιών στο τέλος Μαρτίου. Με άλλα λόγια, ο κόσμος, ή τουλάχιστον το τμήμα του ΟΟΣΑ, βυθιζόταν στα αποθέματα για να ικανοποιήσει τη ζήτηση πετρελαίου.
Αυτά απέχουν πολύ από το πλεόνασμα που προέβλεπε η Morgan Stanley για το επόμενο έτος, ενώ ο OPEC+ δεν βιάζεται να διακόψει τις περικοπές της παραγωγής.
www.worldenergynews.gr
