Ο κομβικός ρόλος της Γερμανίας
Η Φινλανδία θα μπορούσε να εξελιχθεί σε μεγάλο εξαγωγέα υδρογόνου για τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, στις οποίες θα μπροούσε να παρέχει μέχρι και 62 TWh έως το 2050, σύμφωνα με μελέτη που δημοσίευσε την Πέμπτη (16/5) η νορβηγική εταιρεία πιστοποίησης DNV.
Με βάση το Montel, η σκανδιναβική χώρα είχε τη μεγαλύτερη εξαγωγική ικανότητα της χερσονήσου, σε μια περιοχή με συνολικό εξαγωγικό δυναμικό 70 TWh.
Η μελέτη πρότεινε την κατασκευή αγωγών -που θα απαιτούσαν επενδύσεις ύψους 12 δισ. ευρώ- από τη Φινλανδία προς τη βόρεια Γερμανία.
Οι αγωγοί αυτοί θα μπορούσαν στη συνέχεια να συνδεθούν με το δίκτυο υδρογόνου που έχει ήδη εγκριθεί από το Βερολίνο και στη συνέχεια να εξαχθούν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η Γερμανία έχει επεξεργαστεί εκτενή σχέδια για ένα δίκτυο υδρογόνου που θα συνδέει βιομηχανικούς καταναλωτές, ηλεκτρολύτες και λιμάνια που μπορούν να δέχονται φορτία υδρογόνου, το οποίο θα πρέπει να είναι λειτουργικό έως το 2032.
Πιο αναλυτικά, το εν λόγω δίκτυο αναμένεται να έχει μήκος 9.700 χιλιομέτρων και κόστος περίπου 20 δισ. ευρώ, με τους TSO της Γερμανίας να το διαχειρίζονται.
Στην ίδια έκθεση σημειώνεται το σχετικά χαμηλό κόστος του φινλανδικού φυσικού αερίου το οποίο ανέρχεται σε μόλις 3 ευρώ/kg.
Προσιτή επιλογή
Η εξαγωγή τέτοιας ποσότητας υδρογόνου θα εξαρτιόταν από ένα πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας 97 TWh για την τροφοδοσία των ηλεκτρολυτών.
Σε ένα πιο συντηρητικό σενάριο, με πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας μόνο 62 TWh, θα επέτρεπε εξαγωγές υδρογόνου περίπου 40 TWh.
Η Gascade από πλευράς της, σημείωσε ότι η επιλογή εξαγωγής με αγωγούς έχει περίπου το μισό κόστος σε σχέση με τη μεταφορά με πλοία.
www.worldenergynews.gr
Με βάση το Montel, η σκανδιναβική χώρα είχε τη μεγαλύτερη εξαγωγική ικανότητα της χερσονήσου, σε μια περιοχή με συνολικό εξαγωγικό δυναμικό 70 TWh.
Η μελέτη πρότεινε την κατασκευή αγωγών -που θα απαιτούσαν επενδύσεις ύψους 12 δισ. ευρώ- από τη Φινλανδία προς τη βόρεια Γερμανία.
Οι αγωγοί αυτοί θα μπορούσαν στη συνέχεια να συνδεθούν με το δίκτυο υδρογόνου που έχει ήδη εγκριθεί από το Βερολίνο και στη συνέχεια να εξαχθούν και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η Γερμανία έχει επεξεργαστεί εκτενή σχέδια για ένα δίκτυο υδρογόνου που θα συνδέει βιομηχανικούς καταναλωτές, ηλεκτρολύτες και λιμάνια που μπορούν να δέχονται φορτία υδρογόνου, το οποίο θα πρέπει να είναι λειτουργικό έως το 2032.
Πιο αναλυτικά, το εν λόγω δίκτυο αναμένεται να έχει μήκος 9.700 χιλιομέτρων και κόστος περίπου 20 δισ. ευρώ, με τους TSO της Γερμανίας να το διαχειρίζονται.
Στην ίδια έκθεση σημειώνεται το σχετικά χαμηλό κόστος του φινλανδικού φυσικού αερίου το οποίο ανέρχεται σε μόλις 3 ευρώ/kg.
Προσιτή επιλογή
Η εξαγωγή τέτοιας ποσότητας υδρογόνου θα εξαρτιόταν από ένα πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας 97 TWh για την τροφοδοσία των ηλεκτρολυτών.
Σε ένα πιο συντηρητικό σενάριο, με πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας μόνο 62 TWh, θα επέτρεπε εξαγωγές υδρογόνου περίπου 40 TWh.
Η Gascade από πλευράς της, σημείωσε ότι η επιλογή εξαγωγής με αγωγούς έχει περίπου το μισό κόστος σε σχέση με τη μεταφορά με πλοία.
www.worldenergynews.gr
