Η πρόταση συμβούλου Προέδρων των ΗΠΑ
Οι απόψεις διίστανται.
Υπάρχουν οι ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ) και οι ενισχυτές βασικού φορτίου (είτε άνθρακας είτε πυρηνικά) που επιμένουν ότι οποιοδήποτε δίκτυο κυριαρχείται από αιολική και ηλιακή ενέργεια χρειάζεται ένα μεγαβάτ σταθερής ισχύος για κάθε μεγαβάτ μεταβλητής χωρητικότητας και σωρούς μεγάλης διάρκειας αποθήκευσης διάρκειας.
Υπάρχουν και εκείνοι που προτείνουν ότι οι ανάγκες αποθήκευσης μπορεί να είναι λιγότερες από ό,τι νομίζουμε.
Μελέτες για απαιτούμενη ποσότητα αποθήκευσης δικτύου
Ο μηχανικός Windlab, David Osmond, για παράδειγμα, κάνει εβδομαδιαίες μελέτες για την παραγωγή στην Εθνική Αγορά Ηλεκτρισμού της Αυστραλίας και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι μόνο 25 GW 5ωρης αποθήκευσης θα χρειαστούν για ένα δίκτυο κοντά στο 100% ΑΠΕ.
Μια μελέτη από το Australian Council of Learned Academies που ανατέθηκε από τον πρώην επικεφαλής επιστήμονα Alan Finkel το 2017 κατέληξε σε παρόμοιο συμπέρασμα, σημειώνοντας ότι απαιτείται εκπληκτικά λίγη μαζική αποθήκευση έως και 50% από αιολική και ηλιακή ενέργεια και λίγο περισσότερες από 100 γιγαβατώρες στο «Πολύ υψηλά» σενάρια.
Αυτό επιβεβαιώθηκε στην πραγματικότητα, με τη Νότια Αυστραλία να φτάνει κατά μέσο όρο το 75% αιολικής και ηλιακής ενέργειας τους τελευταίους 12 μήνες με συγκριτικά λίγο χώρο αποθήκευσης, μόλις τέσσερις μπαταρίες κλίμακας χρήσεως διαφόρων μεγεθών.
Οι περισσότεροι συμφωνούν ότι το τελευταίο 5 έως 10% οποιουδήποτε δικτύου ΑΠΕ θα είναι το πιο δύσκολο.
Η τελική εξίσωση θα εξαρτηθεί επίσης από το πόσο καλά είναι συνδεδεμένο ένα δίκτυο με άλλα δίκτυα πολιτειών ή χωρών.
Η άποψη συμβούλου Προέδρων των ΗΠΑ για αποθήκευση
Τι γίνεται όμως αν χρειάζεται καθόλου ή καθόλου μαζική αποθήκευση; Η πρόταση υποβλήθηκε αυτή την εβδομάδα από τον Amory Lovins (έναν ενεργειακό ειδικό που ίδρυσε το πολύ σεβαστό Ινστιτούτο Rocky Mountains στις ΗΠΑ και ο οποίος έχει ονομαστεί ο «Αϊνστάιν της ενεργειακής απόδοσης») που συμβουλεύει τους Προέδρους των ΗΠΑ και μεγάλες εταιρείες για θέματα ενέργειας και ενεργειακής απόδοσης εδώ και μισό αιώνα.
Ο Lovins μίλησε τον περασμένο μήνα στο podcast του Renew Economy για το SwitchedOn και εξήγησε πώς το σπίτι του (σκαρφαλωμένο στα 7.200 πόδια σε υψόμετρο στα Βραχώδη Όρη, όπου οι θερμοκρασίες μπορεί να πέσουν στους - 40) δεν έχει θέρμανση, επειδή είναι τόσο αποδοτικό. Διαθέτει ακόμη και μια κλειστή φάρμα μπανάνας που έχει ήδη παραδώσει 81 επιτυχημένες καλλιέργειες μπανάνας.
Το επιχείρημα του Lovins είναι ότι είναι φθηνότερο να χτίζεις παθητικά ηλιακά σπίτια σαν το δικό του, παρά ένα τυπικό αμερικανικό σπίτι, επειδή εξοικονομούν κόστος κατασκευής μη χτίζοντας περίπλοκα και ακριβά συστήματα θέρμανσης. «Βελτιστοποιήσαμε το κτίριο ως σύστημα, όχι τη μόνωση ως εξάρτημα», λέει.
Στην κεντρική του ομιλία στο Εθνικό Συνέδριο της ΕΟΚ στο Σίδνεϊ (15/5/2024), ανέφερε μια μελέτη RMI για το δίκτυο του Τέξας το οποίο είναι ένα από τα μεγαλύτερα στον κόσμο και επίσης σχεδόν πλήρως απομονωμένο και χωρίς μεγάλη υδροηλεκτρική.
Το πρώτο σημείο του Lovins είναι ότι τα φορτία αιχμής το καλοκαίρι και τα μέσα φορτία κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορεί να είναι μικρότερα και με αποδοτική χρήση.
Η ενεργειακή απόδοση είναι αναμφίβολα η φθηνότερη και πιο έξυπνη ενεργειακή επιλογή στον κόσμο. Αλλά δυστυχώς παραμένει σε μεγάλο βαθμό αγνοημένο και ανέγγιχτο.
Τρόπος παροχής ετήσιας ηλεκτρικής ενέργειας
Ωστόσο, υποθέτοντας ότι η ζήτηση έχει μειωθεί μέσω της απόδοσης, το μοντέλο RMI για το Τέξας διαπιστώνει ότι περίπου το 86% της ετήσιας ηλεκτρικής ενέργειας μπορεί να παρέχεται από αιολική και ηλιακή ενέργεια και ένα άλλο 14% από ΑΠΕ.
Αυτό θα μπορούσε να περιλαμβάνει (τουλάχιστον στο Τέξας), γεωθερμικές, μικρές υδροηλεκτρικές, ηλιακές-θερμικές-ηλεκτρικές, καύση αστικών και βιομηχανικών και αγροτικών αποβλήτων.
Ο Lovins θεωρεί ότι αυτή η παροχή 100% ΑΠΕ μπορεί στη συνέχεια να ανταποκριθεί στο φορτίο τοποθετώντας την πλεονάζουσα ηλεκτρική ενέργεια σε 2 είδη κατανεμημένων αποθηκευτικών χώρων που αξίζει να αγοράσετε ούτως ή άλλως (κλιματισμό αποθήκευσης πάγου και έξυπνη αμφίδρομη φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων και ανάκτηση αυτής της ενέργειας όταν χρειάζεται), καλύπτοντας τα τελευταία κενά με διακριτικά ευέλικτη ζήτηση.
Σημειώνει ότι πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία, Ιρλανδία, Δανία και Σκωτία) και η Νότια Αυστραλία ήδη παρέχουν το ήμισυ έως 3/4 των ετήσιων αναγκών τους σε ηλεκτρική ενέργεια από αιολική και ηλιακή ενέργεια, χωρίς σημαντική αποθήκευση χύδην. Μάλιστα έχουν καλύτερη και βελτιωμένη αξιοπιστία.
Ο Lovins αναφέρει πολλούς τρόπους χωρίς άνθρακα (σκιαγραφούνται εννοιολογικά στον παρακάτω πίνακα) που θα μπορούσαν να εξισορροπήσουν το πλέγμα σε όλες τις χρονικές κλίμακες. Οι πιο ακριβές είναι οι μεγάλες μπαταρίες και οι εφεδρικές μπαταρίες με ορυκτά καύσιμα. Λέει ότι κανένα από τα δύο δεν χρειάζεται σε ένα πραγματικά αποτελεσματικό πλέγμα.
«Η σημερινή εκθετική αύξηση των μπαταριών θα μπορούσε να οδηγήσει την παγκόσμια ισχύ πάνω από το 60% της διαδρομής στο μηδέν, αλλά αυτή δεν είναι η μόνη επιλογή.
Πολλές άλλες επιλογές παραμένουν παραμελημένες. Έτσι, οι γιγάντιες μπαταρίες, αυτή τη στιγμή η πιο δαπανηρή επιλογή, είναι πολύτιμες και κερδοφόρες, αλλά σπάνια φαίνονται απαραίτητες», λέει ο Lovins.
Ο Lovins και πολλοί άλλοι ειδικοί σε θέματα ενεργειακής απόδοσης έχουν αφιερώσει δεκαετίες επισημαίνοντας ότι μια προσέγγιση ολοκληρωμένου συστήματος που εστιάζει περισσότερο στην κατανάλωση παρά στην παροχή θα είναι πολύ φθηνότερη από την τρέχουσα προσέγγιση που επικεντρώνεται στον εφοδιασμό.
Η βιομηχανία το τεράστιο κόστος της απαλλαγής από τον άνθρακα
Η ενεργειακή βιομηχανία έχει από καιρό πείσει τις ρυθμιστικές Αρχές και τους διαμορφωτές κανόνων να υιοθετήσουν ένα μοντέλο που τους πληρώνει όλο και περισσότερο όσο σπανίζει η προσφορά.
Η οικοδομική βιομηχανία ήταν εξίσου ανθεκτική σε όλα τα μέτρα για να κάνει τα κτίρια που κατασκευάζει πιο αποτελεσματικά. Γι' αυτό τόσα πολλά σπίτια και κατασκευές στην Αυστραλία έχουν μικρές ή καθόλου μαρκίζες, σκοτεινές στέγες και είναι κατασκευασμένα με όλη τη θερμική απόδοση μιας σκηνής, χωρίς διπλά τζάμια και ελάχιστη σκέψη για αποδοτικές συσκευές.
Σύμφωνα με τον Lovins «η εξοικονόμηση ενέργειας είναι το ήμισυ της ιστορικής απανθρακοποίησης του κόσμου και τουλάχιστον το ήμισυ της μελλοντικής».
Τέλος, ορισμένες μελέτες καταλήγουν σε τρομακτικά νούμερα (σε τρισεκατομμύρια) για το κόστος της απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές του δικτύου.
www.worldenergynews.gr
