Επιφυλακτικοί οι όποιοι επενδυτές λόγω υψηλού κόστους
Σύμφωνα με τον αντικαγκελάριο της Γερμανίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, «το τρένο υδρογόνου έφυγε από το σταθμό». Τη συγκεκριμένη άποψη διατύπωσε την περασμένη εβδομάδα σε νομοθέτες στο Γερμανικό Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο (Bundestag).
Ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (IEA) ο οποίος βρίσκεται στο Παρίσι, προειδοποίησε στην ετήσια παγκόσμια αναθεώρηση υδρογόνου που δημοσιεύθηκε την περασμένη εβδομάδα ότι «Η καθυστερημένη υποστήριξη της πολιτικής και οι αυξανόμενες πιέσεις κόστους θέτουν σε κίνδυνο επενδυτικά σχέδια για υδρογόνο χαμηλών εκπομπών», θέση διαφορετική από τις συνήθως αισιόδοξες απόψεις της για την ενεργειακή μετάβαση.
Ακόμη και ο βιομηχανικός όμιλος λόμπι Hydrogen Europe εμφανίστηκε ανήσυχος, με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο Jorgo Chatzimarkakis να λέει ότι η έκθεση παρουσιάζει «μια ανησυχητική εικόνα μιας ανεπαρκώς γρήγορης κλιμάκωσης έργων πράσινων και χαμηλών εκπομπών άνθρακα σε υδρογόνο σε όλο τον κόσμο».
Λόγοι απαισιοδοξίας του ΙΕΑ
Εν ολίγοις, η IEA διαπίστωσε ότι τα παγκόσμια έργα καθαρού υδρογόνου αγωνίζονταν να περάσουν από τις διαφάνειες εταιρικών παρουσιάσεων σε πράσινα χωράφια.
Παρότι «ο αριθμός των ανακοινωθέντων έργων για χαμηλές εκπομπές υδρογόνου συνεχίζει να επεκτείνεται με ταχείς ρυθμούς», ο οργανισμός προειδοποίησε ότι «η εγκατεστημένη χωρητικότητα και οι όγκοι παραμένουν χαμηλοί καθώς οι προγραμματιστές περιμένουν την κρατική υποστήριξη πριν κάνουν επενδύσεις».
Υπάρχουν πολλοί λόγοι πίσω από αυτό, όπως ο αυξανόμενος πληθωρισμός και οι διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Αλλά ένας θεμελιώδης λόγος πίσω από την απαισιοδοξία του ΙΕΑ είναι ότι ο κατάλογος των περιπτώσεων χρήσης υδρογόνου συνεχίζει να συντομεύεται καθώς όλο και περισσότεροι τομείς της οικονομίας στρέφονται στην άμεση ηλεκτροδότηση.
Ο Klaus-Dieter Borchardt (πρώην αναπληρωτής γενικός διευθυντής στη διεύθυνση ενέργειας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής), το εξήγησε κατά τη διάρκεια πρόσφατης εκδήλωσης Euractiv.
«Θυμάμαι όταν ξεκινήσαμε να γράφουμε τη στρατηγική υδρογόνου για την Ευρώπη, είχαμε πολλές περιπτώσεις χρήσης, πολλές. Και με τα χρόνια χάνονταν ο ένας μετά τον άλλον. Άρα αυτό που μένει είναι οι βιομηχανίες που δεν έχουν καμία άλλη επιλογή», είπε αναφερόμενος στη χαλυβουργία, τα χημικά, τα λιπάσματα και τις αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές μεγάλων αποστάσεων.
Σε αντίθεση με τα ορυκτά καύσιμα, το υδρογόνο δεν εκπέμπει αέρια που θερμαίνουν τον πλανήτη όταν καίγεται και μπορεί να είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου φιλικό προς το κλίμα όταν παράγεται από ηλεκτρόλυση νερού με χρήση ανανεώσιμης ηλεκτρικής ενέργειας ή πυρηνικής ενέργειας.
Όμως, η διαδικασία είναι ενεργοβόρα, καθιστώντας το υδρογόνο ακριβό και μη ελκυστικό για τους επενδυτές.
Μη βιώσιμη η υπάρχουσα παραγωγή υδρογόνου
Εν τω μεταξύ, η υπάρχουσα παραγωγή υδρογόνου σήμερα απέχει πολύ από το να είναι βιώσιμη. Από τους 95 εκατομμύρια τόνους που παράγονται σε όλο τον κόσμο, το 83% είναι βρώμικου τύπου με βάση τα ορυκτά, ενώ λιγότερο από το 2% μπορεί να θεωρηθεί βιώσιμο.
Και αντί να επιστρατεύεται γενναία για ένα πράσινο μέλλον, η παγκόσμια οικονομία υδρογόνου υποχωρεί. Το 2022, η παραγωγή υδρογόνου με βάση τα ορυκτά αυξήθηκε μόνο κατά 3 εκατομμύρια τόνους, παρά τα δισεκατομμύρια χρήματα των φορολογουμένων που διοχετεύθηκαν για τον καθαρισμό του κλάδου, σύμφωνα με την έκθεση της IEA.
Επειδή το ορυκτό υδρογόνο είναι ένα από τα πιο βρώμικα καύσιμα εκεί έξω, η παραγωγή 95 εκατομμυρίων τόνων από αυτό έχει ως αποτέλεσμα εκπομπές CO2 πάνω από 900 εκατομμύρια τόνους (περισσότερες από τις εκπομπές της Ινδονησίας και του Ηνωμένου Βασιλείου μαζί).
Βλέποντας τον αγωγό των έργων που ανακοινώθηκαν μέχρι το 2030, μόλις το 6% βρίσκεται σε λειτουργία ή έχει καταλήξει σε τελική επενδυτική απόφαση. Το υπόλοιπο 94% είναι απλώς χαρτιά που μαζεύουν σκόνη στο στενό γραφείο ενός διαχειριστή έργου.
Ο ΔΟΕ αποδίδει την απροθυμία της αγοράς στην παγκόσμια ενεργειακή κρίση, τον πληθωρισμό και τις διαταραχές της εφοδιαστικής αλυσίδας.
Πράγματι, δεδομένης της κυριαρχίας της Κίνας στην παραγωγή βασικών ορυκτών όπως το ιρίδιο ή το σκάνδιο, που χρειάζονται για την παραγωγή καθαρού υδρογόνου, οι επενδυτές δίνουν τα χρήματά τους αλλού.
Η παραγωγή καθαρού υδρογόνου είναι χρήσιμη και αναπόφευκτη, αλλά δε θα είναι ένα μεγάλο οικονομικό κίνητρο για τη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη.
www.worldenergynews.gr
