Η ικανότητα και το δυναμικό της ΕΕ διαφέρουν πολύ για κάθε τεχνολογία αιολικής και ηλιακής ενέργειας
Αυτό περιλαμβάνει τις βασικές τεχνολογίες ηλιακών φωτοβολταϊκών πάνελ, ανεμογεννητριών (χερσαίας και υπεράκτιας), μπαταριών EV, αντλιών θερμότητας και ηλεκτρολύτες υδρογόνου.
Αλλά δεν έχει νόημα ο ίδιος στόχος 40% για όλους, εξηγούν οι Giovanni Sgaravatti, Simone Tagliapietra και Cecilia Trasi στο Bruegel, ανάλυση των οποίων δημοσιεύει το energypost.
Ο κύριος λόγος είναι ότι η τρέχουσα ικανότητα και το δυναμικό της ΕΕ διαφέρουν πολύ για κάθε τεχνολογία. Τα εξαρτήματα ηλιακών πάνελ εισάγονται στην συντριπτική πλειοψηφία, ενώ η ΕΕ είναι πολύ αυτάρκης σε ανεμογεννήτριες και υπερβάλλουσα χωρητικότητα για ηλεκτρολύτες.
Δεδομένου ότι κάθε τεχνολογία συνδυάζει μια σειρά εξαρτημάτων, κάθε ανάλυση χωρητικότητας λέει τη δική της ιστορία. Εάν η Ευρώπη έχει διαφορετικά πλεονεκτήματα και αδυναμίες, γιατί να θέσει τον ίδιο στόχο για όλα; Καλύτερα να εστιάσουμε στη διευκόλυνση των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα στην καθαρή τεχνολογία παρέχοντας τα κατάλληλα πλαίσια ενεργοποίησης, υποστηρίζουν οι συγγραφείς.
Συγκεκριμένα όπως αναφέρει η ανάλυση η εξασφάλιση ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος στην κατασκευή καθαρών τεχνολογιών θεωρείται όλο και περισσότερο ως προτεραιότητα για την Ευρώπη.
Η κυριαρχία της Κίνας σε αυτόν τον τομέα και οι επιδοτήσεις που προσφέρονται βάσει του νόμου για τη μείωση του πληθωρισμού των Ηνωμένων Πολιτειών (IRA) , ανάγκασαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή τον Φεβρουάριο του 2023 να δημοσιεύσει ένα Βιομηχανικό Σχέδιο Πράσινης Συμφωνίας με στόχο την ενίσχυση του ευρωπαϊκού τομέα καθαρής τεχνολογίας και την επιτάχυνση της μετάβασης προς την κλιματική ουδετερότητα. Ρυθμιστικός πυλώνας του βιομηχανικού σχεδίου είναι το προσχέδιο Net Zero Industry Act (NZIA), το οποίο περιλαμβάνει στόχο για την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχει την ικανότητα να κατασκευάζει τουλάχιστον το 40% των αναγκών της για ανάπτυξη καθαρής τεχνολογίας έως το 2030.
Αξιολόγηση της παραγωγικής ικανότητας καθαρής τεχνολογίας της Ευρώπης
Εν τω μεταξύ, τα βασικά στοιχεία για την κατάσταση της παραγωγής καθαρής τεχνολογίας στην Ευρώπη λείπουν από τη συζήτηση, υποστηρίζουν οι αναλυτές, η οποία μέχρι στιγμής αφορούσε κυρίως τα παγκόσμια μερίδια παραγωγικής ικανότητας καθαρής τεχνολογίας.
Στην επισκόπηση λαμβάνεται υπόψη η τρέχουσα παραγωγική ικανότητα καθαρής τεχνολογίας της Ευρώπης σε σύγκριση με τα τρέχοντα επίπεδα ανάπτυξης καθαρής τεχνολογίας. Αυτή η αξιολόγηση είναι χρήσιμη για δύο λόγους σύμφωνα με τους αναλυτές. Πρώτον, επιτρέπει την καλύτερη εκτίμηση της κλίμακας των παραγωγικών ικανοτήτων της ΕΕ. Δεύτερον, δείχνει ότι η υιοθέτηση ενός ενιαίου στόχου παραγωγής 40%, όπως προτείνεται στο πλαίσιο της NZIA, μπορεί να μην έχει νόημα λαμβάνοντας υπόψη τις πολύ διαφορετικές καταστάσεις των διαφορετικών καθαρών τεχνολογιών.
Ένα σημαντικό μερίδιο της ευρωπαϊκής παραγωγής καθαρής τεχνολογίας προορίζεται επί του παρόντος για εξαγωγή και όχι για την εγχώρια αγορά της ΕΕ.
Η ανάλυση καλύπτει τα επίπεδα κατασκευής και ανάπτυξης πέντε τεχνολογιών που εντόπισε η NZIA: ηλιακά φωτοβολταϊκά (PV) πάνελ, ανεμογεννήτριες (χερσαία και υπεράκτια), μπαταρίες ηλεκτρικών οχημάτων, αντλίες θερμότητας και ηλεκτρολύτες .
Οι χώρες της ΕΕ εγκατέστησαν 41,4 GW νέας ηλιακής φωτοβολταϊκής ισχύος το 2022, ενώ οι κατασκευαστές της ΕΕ παρήγαγαν μόνο 1,7 GW wafers, 1,37 GW κυψελών και 9,22 GW μονάδων. Με άλλα λόγια, οι κατασκευαστές ηλιακής ενέργειας της ΕΕ, αν είχαν αναπτύξει όλη η παραγωγή τους στην ΕΕ, θα είχαν καλύψει μόνο το 4%, το 3% και το 22% των αναγκών εγκατάστασης ηλιακής ενέργειας, αντίστοιχα.
Για τις ανεμογεννήτριες, ωστόσο, η Ευρώπη βρίσκεται σε καλύτερη θέση. Το 2022, οι χώρες της ΕΕ εγκατέστησαν 19,2 GW νέας ισχύος αιολικής ενέργειας το 2022: 16,7 GW στην ξηρά και 2,5 GW υπεράκτια. Το 2021, για την αιολική δυναμικότητα στην ξηρά, οι κατασκευαστές της ΕΕ παρήγαγαν πτερύγια στροβίλων αξίας 17 GW και περισσότερα από 11 GW ατράκτους και πύργους, που ισοδυναμεί με το 102% και το 71% των αναγκών ανάπτυξης του επόμενου έτους. Για υπεράκτια χωρητικότητα, παρήγαγαν πτερύγια, σκάλες και πύργους που ισοδυναμούν με 2,9 GW, 6,7 GW και 7 GW αντίστοιχα, ή το ισοδύναμο του 116% και το 286% των αναγκών ανάπτυξης του επόμενου έτους.
Εν τω μεταξύ, πάνω από το 90% των προσθηκών που σχετίζονται με τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια και τη χωρητικότητα των μπαταριών στην ΕΕ το 2021, αφορούσαν τα ηλεκτρικά οχήματα. Οι ευρωπαϊκές πωλήσεις ηλεκτρικών οχημάτων το 2021 ανήλθαν σε 2,3 εκατομμύρια μονάδες, περίπου ισοδύναμα με χωρητικότητα μπαταρίας 156 GWh. Ωστόσο, η εγχώρια χωρητικότητα κατασκευής μπαταριών κυμάνθηκε γύρω στις 60 GWh, ή ισοδύναμο του 38% περίπου των εγχώριων αναγκών ανάπτυξης (αλλά επί του παρόντος αντιπροσωπεύει μόνο περίπου το 7% της παγκόσμιας παραγωγικής ικανότητας).
Οι αντλίες θερμότητας που παράγονται στην Ευρώπη εξυπηρετούν κυρίως την εγχώρια αγορά. Το 2021, η παγκόσμια ικανότητα παραγωγής αντλιών θερμότητας (εξαιρουμένων των κλιματιστικών) ήταν 120 GW. Η ΕΕ συνεισέφερε περίπου 19 GW και αντιπροσώπευε το 68% των 2,18 εκατομμυρίων αντλιών θερμότητας που εγκαταστάθηκαν πρόσφατα στην Ευρώπη. Η Κίνα προμηθεύει τους περισσότερους συμπιεστές για αντλίες αέρα, ενώ η Ευρώπη παραμένει η κύρια πηγή για αντλίες αέρα-νερού και εδάφους.
Τέλος, η δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρόλυσης νερού στην Ευρώπη κυμαίνεται επί του παρόντος μεταξύ 2 GW και 3,3 GW ετησίως, πολλαπλάσια από την τρέχουσα εγκατεστημένη ισχύ, η οποία είναι ίση με 0,16 GW. Η μεγάλη διαφορά μεταξύ της τρέχουσας παραγωγικής ικανότητας και της ανάπτυξης εξηγείται από τις καθυστερήσεις μεταξύ των επενδυτικών αποφάσεων και της επιχειρησιακής ανάπτυξης, την έλλειψη ζήτησης υδρογόνου σε σύγκριση με την ικανότητα προσφοράς και τα ρυθμιστικά σημεία συμφόρησης. Αξίζει να σημειωθεί ότι η δυναμικότητα παραγωγής ηλεκτρολύτη στην ΕΕ απέχει ακόμη πολύ από τον στόχο των 17,5 GW/έτος που έχει τεθεί για το 2030.
Πολύ εύκολο για κάποιους, πολύ δύσκολο για άλλους
Συνέπεια αυτής της ανάλυσης είναι ότι η εφαρμογή του ίδιου στόχου παραγωγής 40% σε κάθε τομέα καθαρής τεχνολογίας, όπως ορίζεται στην πρόταση της NZIA, μπορεί να μην έχει νόημα λαμβάνοντας υπόψη τις πολύ διαφορετικές καταστάσεις των διαφορετικών καθαρών τεχνολογιών.
Για τους ηλιακούς συλλέκτες, η επίτευξη αυτού του στόχου θα ήταν πολύ δύσκολη και πιθανότατα πολύ δαπανηρή, ενώ θα ήταν πολύ πιο εύκολο (και μάλιστα πολύ συντηρητικό) για άλλες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων των ανεμογεννητριών και των μπαταριών.
Δεν είναι επίσης σαφές σε ποιο βαθμό ο στόχος θα ισχύει για τα εξαρτήματα και τα υλικά που χρησιμοποιούνται στις προσδιορισμένες καθαρές τεχνολογίες. Αυτό είναι ένα κρίσιμο ζήτημα, επειδή η πρόσβαση σε αυτά τα εξαρτήματα αποτελεί συχνά σημαντικό εμπόδιο για την εγχώρια παραγωγή στην Ευρώπη.
Αντί να θέτει στόχους παραγωγής καθαρής τεχνολογίας, η ΕΕ θα επικεντρωνόταν καλύτερα στη διευκόλυνση των επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα στην καθαρή τεχνολογία παρέχοντας τις κατάλληλες συνθήκες πλαισίου. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος δράσης που θα μπορούσε τελικά να εξασφαλίσει στην Ευρώπη ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στην κατασκευή καθαρών τεχνολογιών.
www.worldenergynews.gr
