Η αποθήκευση άνθρακα εγείρει κάθε είδους ερωτήματα σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας γης και την ευθύνη για ζημιές, γράφει ο δημοσιογράφος E&E News του POLITICO, Shelby Webb
Οι εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου σπεύδουν να κατασκευάσουν έργα δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα για να κεφαλαιοποιήσουν τις φορολογικές εκπτώσεις εντός του νόμου - ορόσημου για το κλίμα του Προέδρου Joe Biden, όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το Politico Switch.
Για να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις επενδύσεις τους - και να μειώσουν τις εκπομπές που προκαλούν υπερθέρμανση της Γης - οι φορείς εκμετάλλευσης έργων πρέπει να αποθηκεύουν την ρύπανση που έχουν συγκεντρώσει από άνθρακα για τα επόμενα.... εκατοντάδες χρόνια.
Και αυτό σημαίνει την διάχυσή του στους μικροσκοπικούς πόρους μέσα στους βραχώδεις σχηματισμούς βαθιά κάτω από το έδαφος.
Αυτό εγείρει κάθε είδους ερωτήματα σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας γης και την ευθύνη για ζημιές, γράφει ο δημοσιογράφος E&E News του POLITICO, Shelby Webb.
Λίγες πολιτείες έχουν νόμους που διέπουν την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα.
Και καθώς τα προτεινόμενα έργα συσσωρεύονται - και υποβάλλονται αιτήσεις για άδειες - τα κράτη παλεύουν με μια σειρά από πρακτικά ζητήματα, όπως ποιος πληρώνει για την αποκατάσταση εάν η έγχυση εκατομμυρίων τόνων CO2 στη γη προκαλεί τα υπόγεια ύδατα, προκαλεί σεισμούς ή προκαλεί προβλήματα.
Το 2020, μια ρήξη αγωγού CO2 στο Μισισιπή έστειλε δεκάδες ανθρώπους στο νοσοκομείο.
Σε ποιον ανήκουν οι πόροι της γης;
Στη Βόρεια Ντακότα, οι ιδιοκτήτες της επιφάνειας του εδάφους κατέχουν επίσης τους πόρους κάτω από τη γη, οπότε οι υπεύθυνοι ανάπτυξης έργων πρέπει να λάβουν το πράσινο φως από το 60% των ιδιοκτητών γης, ενός δεδομένου αγροτεμαχίου προτού μπορέσουν να κάνουν έγχυση CO2 σε αυτό.
Στο Ουαϊόμινγκ, αυτός ο αριθμός ανέρχεται στο 80%, στο Τέξας στο 67%, ενώ στη Λουιζιάνα, οι προγραμματιστές έργων μπορούν να χρησιμοποιήσουν την απόλυτη κυριότητα για να πάρουν τη γη που χρειάζονται.
Σε άλλες πολιτείες, η ιδιοκτησία πόρων είναι λιγότερο σαφής, ειδικά όταν πρόκειται για δικαιώματα ορυκτών.
Σε πολλές μεγάλες πολιτείες παραγωγής ενέργειας, όπως το Τέξας, η Οκλαχόμα και το Νέο Μεξικό, οι άνθρωποι που κατέχουν την επιφάνεια της γης, δεν είναι πάντα οι ίδιοι κύριοι των ορυκτώνκάτω από αυτήν. Μόνο το Κεντάκι προσδιορίζει ότι οι ιδιοκτήτες δικαιωμάτων ορυκτών κατέχουν επίσης τους πόρους ενός ακινήτου.
Ποιος ευθύνεται για τη ζημιά;
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η ευθύνη.
Ενώ οι εταιρείες είναι αρχικά υπεύθυνες για ζημιές, ορισμένα κράτη μεταφέρουν τελικά αυτή την ευθύνη στο κράτος.
Το Wyoming αναλαμβάνει την ιδιοκτησία και την ευθύνη 20 χρόνια μετά το τέλος των ενέσεων.
Το νομοσχέδιο του Τέξας θα επιτρέψει στους διαχειριστές έργων να μετακυλίσουν την ευθύνη τους μετά από μια δεκαετία - ένα σημαντικό σημείο διαμάχης για ορισμένους ιδιοκτήτες γης.
Η Ashley Watt, κτηνοτρόφος του Δυτικού Τέξας, σκέφτεται να επιτρέψει την αποθήκευση άνθρακα στη γη της.
Αλλά αντιτίθεται στη μεταβίβαση της ευθύνης, επισημαίνοντας ότι το κράτος δεν έχει βοηθήσει στα "ορφανά" και προηγουμένως βουλωμένα πηγάδια στην περιουσία της που, όπως λέει, έχουν αρχίσει να διαρρέουν.
«Είμαστε διατεθειμένοι να στοιχηματίσουμε ότι θα λειτουργήσει αυτό το project δέσμευσης άνθρακα;» είπε ο Watt στον Shelby.
www.worldenergynews.gr
Για να αξιοποιήσουν στο έπακρο τις επενδύσεις τους - και να μειώσουν τις εκπομπές που προκαλούν υπερθέρμανση της Γης - οι φορείς εκμετάλλευσης έργων πρέπει να αποθηκεύουν την ρύπανση που έχουν συγκεντρώσει από άνθρακα για τα επόμενα.... εκατοντάδες χρόνια.
Και αυτό σημαίνει την διάχυσή του στους μικροσκοπικούς πόρους μέσα στους βραχώδεις σχηματισμούς βαθιά κάτω από το έδαφος.
Αυτό εγείρει κάθε είδους ερωτήματα σχετικά με τα δικαιώματα ιδιοκτησίας γης και την ευθύνη για ζημιές, γράφει ο δημοσιογράφος E&E News του POLITICO, Shelby Webb.
Λίγες πολιτείες έχουν νόμους που διέπουν την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα.
Και καθώς τα προτεινόμενα έργα συσσωρεύονται - και υποβάλλονται αιτήσεις για άδειες - τα κράτη παλεύουν με μια σειρά από πρακτικά ζητήματα, όπως ποιος πληρώνει για την αποκατάσταση εάν η έγχυση εκατομμυρίων τόνων CO2 στη γη προκαλεί τα υπόγεια ύδατα, προκαλεί σεισμούς ή προκαλεί προβλήματα.
Το 2020, μια ρήξη αγωγού CO2 στο Μισισιπή έστειλε δεκάδες ανθρώπους στο νοσοκομείο.
Σε ποιον ανήκουν οι πόροι της γης;
Στη Βόρεια Ντακότα, οι ιδιοκτήτες της επιφάνειας του εδάφους κατέχουν επίσης τους πόρους κάτω από τη γη, οπότε οι υπεύθυνοι ανάπτυξης έργων πρέπει να λάβουν το πράσινο φως από το 60% των ιδιοκτητών γης, ενός δεδομένου αγροτεμαχίου προτού μπορέσουν να κάνουν έγχυση CO2 σε αυτό.
Στο Ουαϊόμινγκ, αυτός ο αριθμός ανέρχεται στο 80%, στο Τέξας στο 67%, ενώ στη Λουιζιάνα, οι προγραμματιστές έργων μπορούν να χρησιμοποιήσουν την απόλυτη κυριότητα για να πάρουν τη γη που χρειάζονται.
Σε άλλες πολιτείες, η ιδιοκτησία πόρων είναι λιγότερο σαφής, ειδικά όταν πρόκειται για δικαιώματα ορυκτών.
Σε πολλές μεγάλες πολιτείες παραγωγής ενέργειας, όπως το Τέξας, η Οκλαχόμα και το Νέο Μεξικό, οι άνθρωποι που κατέχουν την επιφάνεια της γης, δεν είναι πάντα οι ίδιοι κύριοι των ορυκτώνκάτω από αυτήν. Μόνο το Κεντάκι προσδιορίζει ότι οι ιδιοκτήτες δικαιωμάτων ορυκτών κατέχουν επίσης τους πόρους ενός ακινήτου.
Ποιος ευθύνεται για τη ζημιά;
Ένα άλλο σημαντικό ζήτημα είναι η ευθύνη.
Ενώ οι εταιρείες είναι αρχικά υπεύθυνες για ζημιές, ορισμένα κράτη μεταφέρουν τελικά αυτή την ευθύνη στο κράτος.
Το Wyoming αναλαμβάνει την ιδιοκτησία και την ευθύνη 20 χρόνια μετά το τέλος των ενέσεων.
Το νομοσχέδιο του Τέξας θα επιτρέψει στους διαχειριστές έργων να μετακυλίσουν την ευθύνη τους μετά από μια δεκαετία - ένα σημαντικό σημείο διαμάχης για ορισμένους ιδιοκτήτες γης.
Η Ashley Watt, κτηνοτρόφος του Δυτικού Τέξας, σκέφτεται να επιτρέψει την αποθήκευση άνθρακα στη γη της.
Αλλά αντιτίθεται στη μεταβίβαση της ευθύνης, επισημαίνοντας ότι το κράτος δεν έχει βοηθήσει στα "ορφανά" και προηγουμένως βουλωμένα πηγάδια στην περιουσία της που, όπως λέει, έχουν αρχίσει να διαρρέουν.
«Είμαστε διατεθειμένοι να στοιχηματίσουμε ότι θα λειτουργήσει αυτό το project δέσμευσης άνθρακα;» είπε ο Watt στον Shelby.
www.worldenergynews.gr
