Η μαζική απεργία σε τρένα, αεροδρόμια και συγκοινωνίες τη Δευτέρα μπορεί να είναι μόνο η αρχή. Τα αιτήματα είναι δίκαια λόγω της δυσβάσταχτης ακρίβειας, λένε τα συνδικάτα.
Οι Γάλλοι ζουν εδώ καιρό μια νέα κοινωνική εξέγερση στους δρόμους κατά της συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης που φέρει την προεδρική σφραγίδα του Εμμανουέλ Μακρόν.Στο βάθος φυσικά ξεπροβάλλουν κι άλλα ζητήματα: η γενική δυσαρέσκεια στη Γαλλία για τη βαθιά κοινωνική και μισθολογική ανισότητα, τον πληθωρισμό, τα εργασιακά δικαιώματα. Οι Γάλλοι όμως έχουν μακρά παράδοση στις κοινωνικές διεκδικήσεις των δρόμων πετυχαίνοντας συχνά να ασκήσουν πραγματική πίεση στην πολιτική εξουσία και τους εργοδότες.
Η Γερμανία από την άλλη πλευρά δεν έχει μακρά ιστορία στις μαζικές, συντονισμένες απεργίες και μάλιστα σε όλη τη γερμανική επικράτεια. Σύμφωνα με έρευνα του Ιδρύματος Χανς Μπέκλερ που πρόσκειται στα γερμανικά συνδικάτα, την οποία αναπαράγει και η γερμανική ραδιοφωνία DLF, o αριθμός των εργάσιμων ημερών που χάνονται ετησίως στη Γερμανία είναι κατά πολύ χαμηλότερος σε σχέση με τις εργάσιμες που χάνονται στη γειτονική Γαλλία αλλά και το Βέλγιο: 97 στο Βέλγιο, 93 στη Γαλλία και μόλις 18 στη Γερμανία.
Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέχεια
www.worldenergynews.gr
