Οι πληροφορίες λένε ότι θα τοποθετήσει την πρώτη εκλογική μάχη στις 21 Μαΐου ή 28 Μαΐου με δεύτερες εκλογές την 2α Ιουλίου.
Το κλείσιμο της Βουλής αναμένεται μετά το Πάσχα γύρω στις 24 Απριλίου.
Ποιος έλεγε για Ιούλιο
Το χρονοδιάγραμμα των εκλογών αποφασίστηκε πριν μερικές μέρες.
Υπήρχαν φωνές στην κυβέρνηση όπως ο Στέλιος Πέτσας που έλεγαν να πάμε για Ιούλιο για την πρώτη εκλογική αναμέτρηση.
Ωστόσο, όπως φαίνεται δεν έγιναν δεκτές καθώς στο Μαξίμου φοβούνται μην συμβεί κάποιο αρνητικό γεγονός π.χ μία πυρκαγιά μέσα στο καλοκαίρι και έχουμε εκ νέου μεγάλη δυσαρέσκεια του κόσμου.
Για την κυβέρνηση καθίσταται νοητό ότι τα χρονικά περιθώρια στένεψαν και μέσα σε ένα μικρό χρονικό διάστημα θα πρέπει να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στο τμήμα των ψηφοφόρων που κινήθηκαν στη γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων ή σε αυτούς που θα απέχουν.
Βασικός στόχος 32-33% και βλέπουμε…
Ο βασικός στόχος είναι η κυβέρνηση στην πρώτη Κυριακή να πιάσει ένα ποσοστό γύρω στο 32-33% καθώς είναι ένα ποσοστό ασφαλείας υπο αυτές τις πολιτικές συνθήκες. Το θέμα είναι πιο θα είναι το ποσοστό που θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν κινείται κάτω από το 30% τότε θα είναι μία καθαρή νίκη. Αν όμως, είναι 30% τότε μιλάμε για μικρή διαφορά που δεν δίνει το απόλυτο περιθώριο πολιτικών πρωτοβουλιών για τον Πρωθυπουργό.
Το δίλημμα για Ανδρουλάκη
Όλα θα κριθούν στις δεύτερες εκλογές και μέσα σε αυτό το πολιτικό περιβάλλον και υπό το πρίσμα των τωρινών δημοσκοπήσεων, η αυτοδυναμία δεν είναι ένα δυνατό σενάριο. Ωστόσο, στην κυβέρνηση ποντάρουν πολύ στο Πάσχα και την αλλαγή ατζέντας.
Σε κάθε περίπτωση είναι ανοικτό το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Το σενάριο δεν μπορεί να συζητηθεί τώρα διότι θα αποδυνάμωνε τις συσπειρώσεις εκατέρωθεν.
Ωστόσο, μετά τις πρώτες εκλογές θα συζητηθεί όλη η ατζέντα και το εξής κρίσιμο: Θα στηρίξει το ΠΑΣΟΚ μία κυβέρνηση με Πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη;
Θα βάλει νερό στο κρασί του ο Νίκος Ανδρουλάκης ή θα βάλει οριστικό βέτο και θα προταθεί άλλο πρόσωπο κοινής αποδοχής; Θα είναι το επόμενο θέμα συζήτησης μετά τις εκλογές.
Αναλυτικά η συνέντευξη:
Σταύρος Θεοδωράκης: Καλησπέρα κ. Πρόεδρε.
Κυριάκος Μητσοτάκης: Καλησπέρα κ. Θεοδωράκη.
Στ. Θεοδωράκης: Φοβάμαι ότι δεν ήταν η «κακιά στιγμή». Ήταν η στιγμή που η χώρα «συγκρούστηκε» με τις αμαρτίες της.
Κυρ. Μητσοτάκης: Ήταν η στιγμή που η χώρα ήρθε αντιμέτωπη, όπως σωστά λέτε, με διαχρονικές αμαρτίες. Μια τραγωδία, η οποία δε θα έπρεπε ποτέ να είχε συμβεί. Είναι αδιανόητο να σκεφτόμαστε ότι στην Ελλάδα του 2023 μπορεί να βρίσκονται δύο τρένα στην ίδια γραμμή, σε αντίθετη φορά και κανείς να μην το έχει αντιληφθεί. Και πιστεύω ότι όλοι οι πολίτες έχουν -μέσα στον θυμό και στην οργή τους- αντιληφθεί ότι στο ατύχημα αυτό συμπυκνώνονται παθογένειες πολλών δεκαετιών τις οποίες όμως έχουμε μία υποχρέωση πια, δραστικά, να αντιμετωπίσουμε.
Στ. Θεοδωράκης: Και ειδικά εσείς που έχετε τέσσερα χρόνια στην ηγεσία αυτής της χώρας.
Κυρ. Μητσοτάκης: Κι αυτό κάνει, αν θέλετε, και τη δική μου προσωπική ευθύνη για αυτό το οποίο έγινε, ακόμα πιο βαριά.
Στ. Θεοδωράκης: Θέλω να δώσω προτεραιότητα σε κάποια ερωτήματα που μου στείλανε παιδιά που ήταν στο τρένο. Ευδοκία Τσαγκλή, σύμβουλος επικοινωνίας, ήταν στο τρένο: «Αν ήμουν κόρη σας κ. Πρωθυπουργέ και μετά από αυτό που έπαθα, σας έλεγα πως φοβάμαι και θέλω να αλλάξω χώρα, τι θα με συμβουλεύατε;».
Κυρ. Μητσοτάκης: Καταρχάς είδα την εκπομπή την οποία κάνατε κ. Θεοδωράκη και είδα αυτά τα οποία είπε δημόσια η Ευδοκία, με πολύ θάρρος, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά. Θα έλεγα στην Ευδοκία η οποία έχει ηλικία -απ' ό,τι κατάλαβα λίγο μεγαλύτερη από τη μεγαλύτερη μου κόρη- ότι έχει κάθε λόγο να είναι θυμωμένη, να φοβάται, να ανησυχεί. Δε γίνεται σήμερα ένα νέο παιδί να μπαίνει στο τρένο και να αισθάνεται ότι μπορεί να του συμβεί κάτι τόσο τραγικό. Θα της έλεγα όμως ότι πρέπει τελικά να επιμείνει. Να βάλει και αυτή πλάτη για να αλλάξει αυτή η χώρα.
Στ. Θεοδωράκης: 'Αγγελος Τσιαμούρας, φοιτητής, συμπατριώτης μας: «Μετέχω από την πρώτη στιγμή στις διαμαρτυρίες. Όχι κάτω από κομματικά λάβαρα. Ποιος ακούει τα συνθήματά μας, εκτός από την αστυνομία που μας παρακολουθεί;»
Κυρ. Μητσοτάκης: Πάντως εγώ τα άκουσα και μάλιστα θυμάμαι ότι ο 'Αγγελος είπε κιόλας ότι διαδηλώνει ως «περήφανος Έλληνας». Και είπε και κάτι ακόμα ο 'Αγγελος -το οποίο το βρήκα εξαιρετικά ώριμο για ένα παιδί 20 ετών- ότι πρέπει να αλλάξουν όλα στη χώρα, αλλά πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Όλοι μαζί πρέπει να αλλάξουμε, δεν είναι μόνο θέμα ηγεσίας, η οποία προφανώς έχει την πρώτιστη ευθύνη να διασφαλίσει την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών. Μπορώ να διαβεβαιώσω τον 'Αγγελο ότι τα συνθήματα των νέων παιδιών που βγήκαν και διαδήλωσαν ειρηνικά, πάντως εγώ τα άκουσα και πιστεύω τα άκουσαν και πολλοί άλλοι.
Στ. Θεοδωράκης: Μάλιστα. Στέργιος Μιναέμης, προγραμματιστής: «Γιατί η Πολιτεία δεν βοήθησε κανέναν από τους πληγέντες τις πρώτες κρίσιμες ώρες; Από ρούχα μέχρι εισιτήρια για να επιστρέψουμε στα σπίτια μας» και το λέει και ο 'Αγγελος αυτό! Ότι στις πιο δύσκολες στιγμές, η πολιτεία τους άφησε στο έλεος της καταστροφής. Δεν υπήρχε σχέδιο αντίδρασης στη Λάρισα.
Κυρ. Μητσοτάκης: Επιτρέψτε μου εκεί να διαφωνήσω λίγο λέγοντας ότι μέσα από αυτή τη τραγωδία -τουλάχιστον- ανεδείχθη η δυνατότητα του κρατικού μηχανισμού να αντιδράσει γρήγορα και να αντιμετωπίσει το κατεπείγον. Και το κατεπείγον εκείνη τη στιγμή, είναι να σώσουμε ζωές.
Στ. Θεοδωράκης: Λέτε... Μιλάτε για την ΕΜΑΚ;
Κυρ. Μητσοτάκης: Μιλάω για την ΕΜΑΚ. Μιλάω για τα ασθενοφόρα. Μιλάω για το νοσοκομείο της Λάρισας, το οποίο άνοιξε μέσα σε δύο ώρες για να υποδεχτεί τραυματίες. Αυτή είναι η προτεραιότητα εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι άνθρωποι, τα νέα παιδιά που βρέθηκαν στο μοιραίο αυτό βαγόνι -στα βαγόνια τα πρώτα- και είδαν με τα μάτια τους αυτή την τραγωδία να εξελίσσεται, θα πρέπει να το διαχειριστούν με τη δικιά μας υποστήριξη. Αλλά το πρώτο μας μέλημα εκείνη τη στιγμή, ήταν να σώσουμε ανθρώπινες ζωές και βέβαια μετά δυστυχώς η εξαιρετικά μακάβρια αποστολή του εντοπισμού των σορών, της ταυτοποίησής τους, ώστε να μπορούν αυτές να αποδοθούν στις οικογένειές τους για να κηδευτούν.
Στ. Θεοδωράκης: Μιχάλης Κλάψης, φοιτητής Εμπορικού Ναυτικού. Ξέρετε υπάρχει μια παραφιλολογία για το εμπορικό τρένο και παρότι έχω μία πρώτη απάντηση με βάση τις δικές μας έρευνες θα ήθελα να το κάνω το ερώτημα: «Τι περιείχε το εμπορικό τρένο;». Δηλαδή η μεγάλη φωτιά είχε σχέση με την ουσία, με τα υλικά που μετέφερε;
Κυρ. Μητσοτάκης: Καμία. Το γνωρίζουμε αυτό πια με βεβαιότητα. Γνωρίζουμε ακριβώς τι μετέφερε το εμπορικό τρένο. Δεν υπήρχε τίποτα εύφλεκτο. Η σύγκρουση ήταν τόσο βίαιη και τόσο σφοδρή που προκάλεσε, αυτό μας λένε οι ειδικοί, μία πρώτη ανάφλεξη και προφανώς στη συνέχεια υπήρχαν εύφλεκτα υλικά -λάδια- τα οποία πήρανε φωτιά όταν έγινε η σύγκρουση. 'Αρα, σε αυτό θέλω να το απαντήσω κατηγορηματικά γιατί ξέρετε -όχι μόνο στη χώρα μας- πια παντού ευδοκιμούν οι θεωρίες συνωμοσίες. Δεν υπήρχε τίποτα ύποπτο στην εμπορική αμαξοστοιχία.
Στ. Θεοδωράκης: Το λένε και οι σιδηροδρομικοί, αλλά ήθελα να το βεβαιώσετε και εσείς. Δημήτρης Κωσταρέλος, φοιτητής Γεωπονίας: «Το τρένο συνδυάζει για εμάς οικονομική μετακίνηση με μια αίσθηση ελευθερίας και περιπλάνησης. Μετά τα Τέμπη, όλα αυτά σαρώθηκαν. Σε πόσους μήνες, πόσα χρόνια θα ζήσουμε ξανά ένα ανέμελο, χωρίς φόβο, ταξίδι;»
Κυρ. Μητσοτάκης: Θα πάρει χρόνο. Θα πάρει χρόνο, διότι... Όχι για να ξαναλειτουργήσουν τα τρένα. Το πρώτο μέλημα από την πρώτη στιγμή ήταν να εξασφαλίσουμε ως κυβέρνηση ότι τα τρένα θα επαναλειτουργήσουν με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Αλλά θα πάρει καιρό να αισθανθούμε πάλι ανέμελοι μπαίνοντας στο τρένο και πρέπει να σας πω ότι αυτό το οποίο αισθανθήκαμε όλοι σε αυτή τη τραγωδία, είναι ότι θα μπορούσε να συμβεί σε εμάς. Θα μπορούσε να συμβεί στα παιδιά μας. Η κόρη μου έχει πάρει αυτό το συγκεκριμένο δρομολόγιο, Αθήνα - Θεσσαλονίκη, όπως όλοι μπορούσαμε να δούμε τους εαυτούς μας, τους συγγενείς μας, τους φίλους μας, τα νέα παιδιά, τις οικογένειές μας, τα παιδιά μας ανάμεσα στα θύματα αυτής της τραγωδίας.
Στ. Θεοδωράκης: Τους εαυτούς μας δεν ξέρω, αν μου επιτρέπετε. Εννοώ ότι δεν ξέρω πόσοι πολιτικοί έχουν πάρει αυτό το τρένο.
Κυρ. Μητσοτάκης: Σωστό είναι αυτό το οποίο...
Στ. Θεοδωράκης: Όχι τώρα. Τα τελευταία χρόνια.
Κυρ. Μητσοτάκης: Αυτό που λέτε είναι σωστό. Η αλήθεια είναι ότι ιστορικά το τρένο στην Ελλάδα, ήταν ένα παραμελημένο μέσο. Θα συζητήσουμε φαντάζομαι στη συνέχεια...
Στ. Θεοδωράκης: Θα συζητήσουμε...
Κυρ. Μητσοτάκης: Για τα τρένα στην πατρίδα μας...
Στ. Θεοδωράκης: Και γιατί ήταν παραμελημένα...
Κυρ. Μητσοτάκης: Και γιατί ήτανε παραμελημένα.
Στ. Θεοδωράκης: Μήπως ήτανε μια πολιτική επιλογή, αλλά...
Κυρ. Μητσοτάκης: Και παρότι είχαμε κάνει μεγάλη πρόοδο σε άλλες υποδομές, η αλήθεια είναι ότι τα τρένα μας, έμειναν πίσω.
Στ. Θεοδωράκης: Μιλάτε για απόδοση ευθυνών. Έτσι; Προς το παρόν βέβαια, λείπουν τα ονοματεπώνυμα. Τι εννοώ; Ότι εκτός από τα πρόσωπα, τους υπαλλήλους που εμπλέκονται, που τους ερευνά η Δικαιοσύνη, κάποιοι έχουν προφυλακιστεί κτλ. Οι διοικήσεις του ΟΣΕ και της Hellenic Train, δεν έχουν καμία ευθύνη για την τραγωδία; Δηλαδή θα περιοριστούμε πάλι σε κάποιους υπαλλήλους; Δεν υπάρχουν ευθύνες σε αυτούς που έχουν αποφασίσει ότι αυτός ο τρόπος είναι ασφαλής, ενώ δεν ήτανε;
Κυρ. Μητσοτάκης: Καταρχάς επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι όλοι θέλουμε να μάθουμε την αλήθεια. Θα φροντίσω να πάρουμε ένα μεγάλο προβολέα και να ρίξουμε άπλετο φως, ακριβώς στο τι έγινε. Όχι μόνο το βράδυ της 28ης Φεβρουαρίου στο σταθμό της Λάρισας. Αυτό νομίζω ότι λίγο - πολύ το έχουμε καταλάβει, αλλά πώς φτάσαμε μέχρι εδώ. Ευθύνες λοιπόν. Τις ερευνά η Δικαιοσύνη, αλλά πρέπει να ψάξουμε κιόλας πώς φτάσαμε σε εκείνο το βράδυ. Διότι στο απλό ερώτημα το οποίο έχουν οι Έλληνες πολίτες, «Μα δε γίνεται να φταίει μόνο ένας σταθμάρχης», η απάντησή μου είναι κατηγορηματική: Προφανώς και έγιναν μια σειρά από ανθρώπινα λάθη, αλλά εάν τα πράγματα στα τρένα ήταν διαφορετικά, αν ενδεχομένως είχαμε διαφορετική εκπαίδευση, εάν είχαμε φροντίσει να ολοκληρώσουμε την περιβόητη σύμβαση 717, είναι πολύ πιθανό το ατύχημα αυτό να μην είχε συμβεί. 'Αρα, πρέπει να ψάξουμε σε δύο διαφορετικά πεδία ερευνών. Με ρωτήσατε όμως για τις διοικήσεις. Οι διοικήσεις ήδη έχουν απομακρυνθεί, όπως έφυγε και ο ίδιος ο υπουργός. Αναγνωρίζοντας από την πρώτη στιγμή και θα έλεγα...
Στ. Θεοδωράκης: Θα φτάσουμε εκεί αλλά εγώ θα μου επιτρέψετε να επιμείνω στο εξής. Εσείς, έστω και εκ των υστέρων, βλέποντας τα πρόσωπα που είχατε βάλει στον ΟΣΕ, ήταν αυτοί που έπρεπε να ήταν εκεί; Δηλαδή, η «δεξαμενή» από όπου παίρνετε ανθρώπους -είτε για τα νοσοκομεία, είτε για τη δημόσια διοίκηση- μήπως είναι πολύ στενή; Μήπως είναι απλώς η «δεξαμενή» των ψηφοφόρων και των στελεχών της Νέας Δημοκρατίας;
Κυρ. Μητσοτάκης: Ας το συζητήσουμε, λοιπόν, αυτό με ευθύτητα και με θάρρος γιατί πιστεύω ότι είναι ένα δικαιολογημένο αίτημα να κάνετε αυτή την ερώτηση και να πάρετε από μένα μία ειλικρινή απάντηση. Καταρχάς, οι άνθρωποι οι οποίοι διοικούσαν τους οργανισμούς είχαν τις προδιαγραφές. Ήταν άνθρωποι με καλά βιογραφικά. Ήταν θα έλεγα -δε θα έλεγα κατάλληλοι εκ του αποτελέσματος- αλλά σίγουρα πληρούσαν τις προϋποθέσεις. Δεν ήταν κομματικοί διορισμοί με τη στενή κλασική έννοια...
Στ. Θεοδωράκης: Ναι, αλλά η συντριπτική τους πλειοψηφία, είχε προέλευση από τη Νέα Δημοκρατία.
Κυρ. Μητσοτάκης: Όχι απαραίτητα. Δεν είναι ακριβές αυτό και μιλάτε σε έναν άνθρωπο, ο οποίος έχει αποδείξει ότι δεν του αρέσουν οι κομματικοί διορισμοί και έχει κάνει μία πάρα πολύ μεγάλη προσπάθεια να προσελκύσει στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αλλά και στην κυβέρνηση, στελέχη έξω από το κόμμα και έξω από την κλασική έννοια του πολιτικού ή πολιτευτή, ο οποίος στη συνέχεια διεκδικεί μία θέση επαγγελματικής αποκατάστασης στο Δημόσιο.
Στ. Θεοδωράκης: Πάντως πάρα πολλά νοσοκομεία έχουν επικεφαλής πρώην πολιτευτές της Νέας Δημοκρατίας.
Κυρ. Μητσοτάκης: Όχι, θα δείτε ότι είναι ελάχιστα, διότι κάναμε μία μεγάλη προσπάθεια να μην ακολουθήσουμε αυτή την πρακτική. Πάμε, όμως, πίσω στον ΟΣΕ. Πιστεύετε ότι υπάρχουν πολλοί οι οποίοι είναι διατεθειμένοι -σοβαροί επαγγελματίες managers του ιδιωτικού τομέα-, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν έναν τέτοιο οργανισμό, ο οποίος μπορεί να πληρώνει λιγότερο από ό,τι εισπράττει ένας Γενικός Διευθυντής στο Ελληνικό Δημόσιο; Αν θέλουμε, λοιπόν, να είμαστε απολύτως ειλικρινείς και θέλουμε να διεκδικήσουμε καλά στελέχη και θέλουμε να πάμε στη λογική της ανοιχτής προκήρυξης -πράγμα το οποίο κάναμε τώρα για τις θέσεις του ΟΣΕ και του ΕΡΓΟΣΕ- θα είμαστε όμως αποφασισμένοι ότι στο Ελληνικό Δημόσιο θα πρέπει να πληρώσουμε περισσότερα, χωρίς να κινδυνεύουμε να κατηγορηθούμε ανά πάσα στιγμή από την αντιπολίτευση ότι διορίζουμε golden boys. Ας συμφωνήσουμε λοιπόν, ότι αν θέλουμε ένα Δημόσιο, το οποίο θα είναι πραγματικά παραγωγικό, σε θέσεις ευθύνης πρέπει να βρίσκονται άνθρωποι, οι οποίοι δεν θα έχουν τις απολαβές του ιδιωτικού τομέα, αλλά δε μπορούμε να συζητάμε και για εξευτελιστικά χαμηλούς μισθούς.
Στ. Θεοδωράκης: Προφανώς είναι σωστό αυτό που λέτε, ότι δε θα βρεις έναν άνθρωπο αξιόλογο από την αγορά να πάει με 1.000 ευρώ να διοικήσει έναν οργανισμό και να περιμένει αύριο να καθίσει και σε ένα σκαμνί για μία σύμβαση. Αλλά από την άλλη, θα δεχτείτε ότι η παράταξή σας είχε ένα κακό παρελθόν σε σχέση με όλους αυτούς τους διορισμούς. Θεωρούσε ότι η «δεξαμενή» για να πάρουμε ανθρώπους να τους αξιοποιήσουμε, είναι το κόμμα.
Κυρ. Μητσοτάκης: Βεβαίως. Έχετε δίκιο να το λέτε και θα έλεγα ότι και τα δύο μεγάλα κόμματα και ενδεχομένως και το τρίτο το οποίο, δηλαδή αναφέρομαι στο ΣΥΡΙΖΑ, που κληρονόμησε πολλές από τις παθογένειες του ΠΑΣΟΚ, κινήθηκαν...
Στ. Θεοδωράκης: Μα το κομματικό κράτος ανά περιόδους έχει διάφορες σημαίες. Εγώ μιλώ για το κομματικό κράτος το δικό σας.
Κυρ. Μητσοτάκης: Απλά επιτρέψτε μου να σας πω ότι απέναντι σε αυτό το κομματικό κράτος βρέθηκα αντίπαλος. Θέλω να σας θυμίσω ότι το 2013 τοποθετήθηκα σε μία εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία στο υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Πάλεψα και αγωνίστηκα για την έννοια της αξιολόγησης στο Δημόσιο. Χιλιάδες, χιλιάδες κάθε μέρα έξω από το υπουργείο. Ήμουν ο πρώτος, ο οποίος -επιτρέψτε μου μία φράση ακόμα- ο οποίος έλεγξε τον τρόπο με τον οποίο δούλευαν τα πειθαρχικά συμβούλια στο Δημόσιο, όπου δεν είχαμε ουσιαστικά καμία τιμωρία. Και για πρώτη φορά τα πειθαρχικά συμβούλια λειτούργησαν. Τότε είχα τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης απέναντι μου. Τώρα το αίτημα δεν είναι ένα αίτημα: «Θέλουμε αξιολόγηση» - «Δε θέλουμε αξιολόγηση». Αυτοί που δε θέλουν αξιολόγηση είναι λίγοι. Τώρα το ερώτημα είναι πώς θα την κάνουμε με τρόπο, ο οποίος να είναι δίκαιος, ουσιαστικός και γρήγορος.
Στ. Θεοδωράκης: Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι η κοινωνία πλέον θέλει αξιολόγηση, αλλά θέλει αξιολόγηση και των αξιολογητών. Δηλαδή, δε θέλει μια κομματική Διοίκηση να αξιολογεί τους καθηγητές ή τους υπαλλήλους μιας υπηρεσίας. Πρέπει και η Διοίκηση να είναι επιλεγμένη με αξιολογικά κριτήρια.
Κυρ. Μητσοτάκης: Η Διοίκηση. Το ερώτημα είναι πώς μπορούμε να έχουμε μία ακομμάτιστη... Ερχόμαστε στη μεγάλη εικόνα. Πώς μπορούμε να έχουμε μία ακομμάτιστη δημόσια Διοίκηση; Πώς επιλέγουμε πράγματι τους αξιολογητές; Πώς επιλέγουμε ας πούμε τους γενικούς διευθυντές, με έναν τρόπο ο οποίος θα είναι αντικειμενικός, μη κομματικός, ώστε να μπορούν στη συνέχεια αυτοί να αξιολογούν τους διευθυντές και οι διευθυντές να αξιολογούν τους τμηματάρχες και ούτω καθεξής. Έχουμε για πρώτη φορά -και να σας το πω αυτό γιατί νομίζω έχει τη σημασία του- δεν το ξέρουν πολλοί συμπολίτες μας. Για πρώτη φορά έγινε ένας οριζόντιος διαγωνισμός του ΑΣΕΠ. Έγινε λίγο μετά τα Τέμπη, στις 3 ή 4 Μαρτίου, αν δεν κάνω λάθος. 75.000 συμπολίτες μας έδωσαν εξετάσεις για να προσλάβουμε, για να έχουμε μία «δεξαμενή» 12.000 προσλήψεων με απολύτως αντικειμενικά κριτήρια. Για πρώτη φορά -για πρώτη φορά- οι δόκιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, μετά τη διετία θα αξιολογηθούν. Πόσοι από αυτούς που μας ακούνε σήμερα γνωρίζουν ότι σήμερα στη δημόσια διοίκηση, όταν διορίζεσαι για δύο χρόνια είσαι δόκιμος και μονιμοποιείσαι μετά την πάροδο διετίας, μετά από αξιολόγηση; Αυτή η διαδικασία δεν έγινε ποτέ στην πράξη. Ήταν μια διαδικασία τελείως αυτόματη. Μπήκες στο Δημόσιο, θα μονιμοποιηθείς χωρίς να σε αξιολογήσει κανείς.
Στ. Θεοδωράκης: Είναι πολύ παρελθόν, αλλά δεν μπορώ παρά να το σχολιάσω, γιατί είμαι αρκετά παλαιός. Όταν ο αντίπαλος σας μίλησε για το ΑΣΕΠ, η παράταξή σας ήταν απέναντι. Τα θυμάστε όλα αυτά έτσι;
Κυρ. Μητσοτάκης: Αλήθεια. Και το ΑΣΕΠ το 1994 ήταν μία πολύ σημαντική...
Στ. Θεοδωράκης: Πρωτοποριακή ενέργεια.
Κυρ. Μητσοτάκης: Τότε ο Αναστάσης Πεπονής το έκανε, πηγαίνοντας κόντρα στο κόμμα του και πληρώνοντας βέβαια και τις πολιτικές...
Στ. Θεοδωράκης: Προφανώς, ο ίδιος προσωπικά το πλήρωσε.
Κυρ. Μητσοτάκης: Επιτρέψτε μου όμως να πω...
Στ. Θεοδωράκης: Η τύχη των Ελλήνων που πάνε λίγο πιο μπροστά απ΄ ότι τα προβλήματα.
Κυρ. Μητσοτάκης: Ναι και εμείς κάναμε υπερβολικούς... Κάναμε περισσότερους διορισμούς ενδεχομένως από όσους θα έπρεπε, σε άλλες περιόδους που ήμασταν κυβέρνηση. Είχα πιστεύω το θάρρος να ασκήσω κριτική σε αυτές τις πολιτικές τότε, ως απλός βουλευτής. Δεν ήμουν κάτι παραπάνω.
Στ. Θεοδωράκης: Θέλω να μιλήσουμε λίγο για τη Hellenic Train. Θα απαιτήσει η Πολιτεία να κάνουν οι Ιταλοί τις επενδύσεις που είχαν υποσχεθεί στην αρχή να κάνουν; Ο κ. Τσίπρας στη συνέντευξή του, στο Mega, είπε ότι είχαν υποσχεθεί κάποια στιγμή ότι θα κάνουν 800 εκατ. επενδύσεις και μάλιστα είχε δει και τον Ιταλό Πρωθυπουργό στην Κέρκυρα κλπ. κλπ. Στη σύμβαση όμως του ‘22, που ήρθε στη Βουλή, δεν υπάρχει καμία υποχρέωση -νομίζω- των Ιταλών να επενδύσουν στον Ελληνικό σιδηρόδρομο. Θα υπάρξει μια καινούρια συζήτηση με τους Ιταλούς;
Κυρ. Μητσοτάκης: Βεβαίως. Όμως έχει μία σημασία να θυμηθούμε ότι η Hellenic Train πουλήθηκε το 2018 για 45 εκατ. ευρώ.
Στ. Θεοδωράκης: Είχε προδιαγραφεί βέβαια ότι θα πουληθεί. Έτσι;
Κυρ. Μητσοτάκης: Ήθελαν να την πουλήσουν για 300 και τότε κατηγορούμασταν για ξεπούλημα. Πουλήθηκε για 45 εκατ. ευρώ και διεγράφησαν ταυτόχρονα χρέη, τα οποία ξεπερνούσαν τα 700 εκατ. ευρώ. Γιατί έγινε αυτό; Διότι τα τρένα μας -όπως είχατε την ευκαιρία να αναδείξετε και στην εκπομπή σας- ήταν βαθύτατα προβληματικά. 'Αρα, για ‘μένα το ζητούμενο, επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, δεν ήταν τόσο το τίμημα, όσο τι θα έκανε η Hellenic Train από εδώ και στο εξής για να αποκτήσουμε σύγχρονα και ασφαλή τρένα.
Στ. Θεοδωράκης: Το 'κανε;
Κυρ. Μητσοτάκης: Όχι. Σίγουρα όχι στο βαθμό που θα έπρεπε γιατί νομίζω ότι από ένα σημείο και πέρα δεν υπήρξε πραγματική πίστη από όλους τους εμπλεκόμενους ότι πρέπει να επενδύσουμε στο σιδηρόδρομο. Ένα από τα πράγματα τα οποία θα κάνω λοιπόν, επειδή έχω...
Στ. Θεοδωράκης: Επαναδιαπραγμάτευση;
Κυρ. Μητσοτάκης: Αυτό το οποίο θα κάνουμε και έχω μία συζήτηση επ' αυτού με την Ιταλίδα Πρωθυπουργό -η οποία είναι δρομολογημένη για τις επόμενες μέρες- είναι να ξαναμιλήσουμε ανοιχτά με την Hellenic Train και να βρούμε ένα νέο πλαίσιο όπου και τα δύο μέρη θα επενδύσουν στο σιδηρόδρομο αυτά που του αξίζουν. Εμείς λοιπόν πρέπει να κάνουμε για το τρένο, αυτά τα οποία πρέπει να κάνουμε ως ιδιοκτήτες της δημόσιας υποδομής. Και πρέπει η Hellenic Train και αυτή να επενδύσει στα Ελληνικά τρένα με καλύτερα τρένα -δε θα πω πιο γρήγορα τρένα, ούτε πιο ασφαλή τρένα- γιατί τα τρένα πρέπει να είναι απολύτως ασφαλή. Αλλά μόνο αν καταφέρουμε και ολοκληρώσουμε με ασφάλεια όλη τη σηματοδότηση του κυρίως δικτύου μπορούμε να περιμένουμε και καλύτερες ταχύτητες στα τρένα μας.
Στ. Θεοδωράκης: Πάντως δεν κατανοώ γιατί μια χώρα πουλάει το 100% των τρένων σε μία Ιταλική εταιρεία, που δεν έχει και πολύ μεγάλη εμπειρία -τέλος πάντων- και αξιοπιστία αλλά αυτό ας το αφήσω έτσι σαν μια μικρή παρένθεση και δεν κρατάει ένα 10%, ένα 34% στην καλύτερη περίπτωση για να μπορεί να ελέγχει τι γίνεται. Εννοώ ότι δώσαμε για πάντα ένα μονοπώλιο σε μία Ιταλική εταιρεία.
Κυρ. Μητσοτάκης: Ναι αλλά προσέξτε... Εδώ πέρα θα πρέπει να εξηγήσουμε με απλά λόγια στους πολίτες να καταλάβουν πώς δουλεύουν οι σιδηρόδρομοι και ποιες είναι οι εμπλεκόμενες εταιρείες.
Στ. Θεοδωράκης: Οι γραμμές είναι δικές μας, τα τρένα είναι των Ιταλών.
Κυρ. Μητσοτάκης: Οι γραμμές είναι δικές μας. Η ανάπτυξη των γραμμών είναι πάλι δικιά μας. Τα τρένα είναι των Ιταλών και προσέξτε υπάρχει το κράτος και υπάρχει και ένας Ρυθμιστής. Μην ξεχνάμε τον Ρυθμιστή! Ο Ρυθμιστής έχει τη δουλειά να ελέγχει όλους τους εποπτευόμενους, να βαράει καμπανάκια, θα δούμε αν τον έκανε αυτόν τον ρόλο του...
Στ. Θεοδωράκης: Όλοι βαράνε καμπανάκια μετά την τραγωδία.
Κυρ. Μητσοτάκης: Εκ των υστέρων βαρέσαν όλοι. Μια χαρά τα καμπανάκια τα βαρέσαν, εκ των υστέρων όλοι. Αλλά τα τρένα έμειναν πίσω. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Στ. Θεοδωράκης: Εγώ λέω αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα βρει την ευκαιρία, το έχει κάνει και ο Τόνι Μπλερ, με αφορμή ένα πολύ μεγάλο δυστύχημα στην Αγγλία το '99, να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία με τη Hellenic Train.
Κυρ. Μητσοτάκης: Η απάντηση είναι πως θα καθίσουμε κάτω με τη Hellenic Train και θα καθίσουμε κάτω και με την Ιταλική κυβέρνηση και θα πετύχουμε μία καλύτερη συμφωνία για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να επενδύσουμε στον Ελληνικό σιδηρόδρομο και οι δύο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει κατά ανάγκη να πάρω -ως κράτος- μερίδιο στη Hellenic Train, αλλά αυτό το οποίο με ενδιαφέρει είναι να εξασφαλίσω ότι η Hellenic Train θα μας φέρνει τα καλύτερα τρένα της και όχι -να το πω- τα «σαπάκια» ενδεχομένως τα οποία αποσύρει από την Ιταλία. Οτι το προσωπικό της θα το εκπαιδεύει σωστά και ότι θα επενδύσει επιτέλους αυτά που αξίζουν στον Ελληνικό σιδηρόδρομο. Και εμείς ταυτόχρονα, θα αναλάβουμε τη δέσμευση να επενδύσουμε χρήματα στην τακτική συντήρηση του δικτύου και να επεκτείνουμε λελογισμένα το δίκτυο μας, μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Και ο εκσυγχρονισμός της γραμμής από την Αλεξανδρούπολη μέχρι τα σύνορα. Είναι έργα τα οποία για τα οποία υπάρχουν πόροι. Είναι έργα τα οποία θα πάρουν πολύ χρόνο να υλοποιηθούν και προφανώς -γιατί θα με ρωτήσετε σίγουρα και για αυτό- η ολοκλήρωση της περιβόητης σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης της βασικής κεντρικής γραμμής όπως και τα έργα που θα φέρουν τα τρένα μέχρι την Πάτρα. Η χώρα χρειάζεται μία κεντρική γραμμή, η οποία θα είναι απολύτως Ευρωπαϊκών προδιαγραφών από την Πάτρα, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στα σύνορα με σύνδεση σε όλα μας τα λιμάνια.
Στ. Θεοδωράκης: Μα αυτό είναι και ένα μεγάλο πρόβλημα της χώρας σήμερα. Ότι αναπτύσσει τα λιμάνια της, αλλά από εκεί και πέρα τα προϊόντα δεν έχουν τρόπο να φτάσουν πολύ γρήγορα στις Ευρωπαϊκές αγορές.
Κυρ. Μητσοτάκης: Για αυτό και η Ελλάδα ως διαμετακομιστικό κέντρο πρέπει να δίνει τη δυνατότητα για σιδηροδρομική σύνδεση των λιμανιών με το κυρίως δίκτυο. Είτε μιλάμε για την Αθήνα...
Στ. Θεοδωράκης: Αλεξανδρούπολη.
Κυρ. Μητσοτάκης: Είτε μιλάμε για την Αλεξανδρούπολη, είτε μιλάμε για την Καβάλα, είτε μιλάμε για το Βόλο, είτε μιλάμε για τη Θεσσαλονίκη. Αν μιλάμε ας πούμε για την Ηγουμενίτσα δε θα γίνει αυτό, διότι δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να πάμε να φτιάξουμε μία σιδηροδρομική Εγνατία προς τα δυτικά παράλληλα με την οδική Εγνατία. Είναι ένα έργο, το οποίο το οποίο ακούω συχνά διάφορους να μιλούν. Είναι, όμως, σήμερα, στη σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας.
Στ. Θεοδωράκης: Τα λεφτά που έχουν δοθεί κατά καιρούς για το σιδηρόδρομο τρομάζουν. Τα λεφτά αυτά δε βρίσκονται στις ράγες. Βρίσκονται στις τσέπες εργολάβων και κάποιων που συνεργάστηκαν μαζί τους. Θέλω να συζητήσουμε για αυτό, αλλά θα μου επιτρέψετε να πάμε σε διαφημίσεις και αμέσως μετά να επιστρέψουμε με αυτό το θέμα.
Διαβάστε ΕΔΩ τη συνέχεια
www.worldenergynews.gr
