Ο Άγιος Αγάπιος καταγόταν από τη Γάζα της Παλαιστίνης, ο Άγιος Τιμόλαος από τη Μαύρη Θάλασσα, οι δύο Άγιοι Διονύσιοι από την Τρίπολη της Φοινίκης, ο Άγιος Ρωμύλος από τη Λύδδα ή Διόσπολη, και οι Άγιοι Πλήσιος και οι δύο Αλέξανδροι από την Αίγυπτο.
Είχαν κατηγορήθεί ότι είναι χριστιανοί και οδηγήθηκαν στον έπαρχο της Καισαρείας Ουρβανό, όπου με μεγάλο θάρρος ομολόγησαν μπροστά του την πίστη τους στον Χριστό.
Ο έπαρχος Ουρβανός έκανε προσπάθειες για να τους δελεάσει ή και να τους εκφοβίσει, αλλά όλες ήταν άκαρπες. Διότι στο μυαλό των Αγίων επικρατούσε ο Λόγος του Θεού: «Τον φόβον αυτών μη φοβηθήτε μηδέ ταραχθήτε» (Α’επιστολή Πέτρου, γ’ 14).
Δηλαδή, μη φοβηθείτε το φόβο με τον οποίο ζητούν οι άπιστοι να σας πτοήσουν και μη ταραχθείτε καθόλου απ’αυτόν. Όλοι οι Άγιοι παρέδωσαν μαρτυρικά την ψυχή τους στον Κύριο με αποκεφαλισμό.
Ἀπολυτίκιον
Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Ἀγάπη τοῦ Κτίσαντος, πεπυρσευμένος τὸν νοῦν, χορείαν συνήθροισας, πανευκλεῶν Ἀθλητῶν, Ἀγάπιε ἔνδοξε, ὅθεν σὺν τούτοις Μάρτυς, ἀριστεύσας νομίμως, ξίφει τὸν σὸν αὐχένα, σὺν αὐτοὶς ἀπετμήθης, μεθ’ ὧν ἐκδυσώπει, δοῦναι ἠμὶν ἄφεσιν.
Πηγή: ekklisiaonline.gr
www.worldenergynews.gr
