Το κράτος και συγκεκριμένα η ΕΔΕΥ (Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων) της οποίας ο ρόλος και οι δραστηριότητες αναθεωρούνται όπως έχει γράψει ήδη το WEN, θα επιλέγει τα θαλάσσια οικόπεδα που θα παραχωρηθούν μέσω διαγωνισμών για τη δημιουργία υπεράκτιων αιολικών πάρκων, ενώ θα έχει και τον έλεγχο της ισχύος που θα δημοπρατείται.
Αυτό προβλέπει το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που εγκρίθηκε χθες από το υπουργικό Συμβούλιο. Με το νομοσχέδιο ορίζεται το καθεστώς ανάπτυξης των υπεράκτιων αιολικών συνολικής ισχύος τουλάχιστον 2 GW έως το 2030, γεγονός που εκτιμάται ότι θα κινητοποιήσει επενδύσεις της τάξης των 6 δισ. ευρώ.
Μάλιστα όπως ανέφερε ο κ. Σκρέκας οι επενδύσεις αυτές θα συμβάλλουν καθοριστικά στην ενεργειακή μετάβαση της χώρας με την αξιοποίηση του πλούσιου αιολικού δυναμικού και θα δημιουργήσουν νέες και ποιοτικές θέσεις εργασίας.
Οι σχετικές διατάξεις περιλαμβάνουν τους εξής βασικούς άξονες:
Χωροταξική ρύθμιση και διαδικασία επιλογής θαλάσσιων οικοπέδων.
Σημειώνεται ότι στη διαδικασία θα εμπλακούν όλοι οι συναρμόδιοι φορείς του δημοσίου ενώ καθοριστικό ρόλο θα έχει ο ΑΔΜΗΕ ο οποίος θα εκπονήσει μελέτη σε ότι αφορά τις δυνατότητες απορρόφησης της ενέργειας από το δίκτυο.
Επιλογή μοντέλου ανάπτυξης μέσω διαγωνιστικών διαδικασιών επί συγκεκριμένων θαλάσσιων οικοπέδων.
Ορισμός της ΕΔΕΥ ως φορέα διαχείρισης.
Διαδικασία σύνδεσης.
Καθορισμός ενίσχυσης.
Έτσι με το νομοσχέδιο ρυθμίζεται ειδικά η χωροταξική λύση, η διαδικασία παραχώρησης μέσω ανταγωνιστικής διαδικασίας, τα ζητήματα διασύνδεσης και ο προσδιορισμός της τιμής αποζημίωσης επί της παραγόμενης ενέργειας μέσω διαγωνισμού.
Ακόμη αντιμετωπίζεται το πρόβλημα της διάσπαρτης νομοθεσίας για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, και ρυθμίζονται εκκρεμότητες που είχαν δημιουργηθεί από το παλαιότερο αποσπασματικό νομοθετικό πλαίσιο.
Αξίζει να αναφερθεί ότι μέσω των διατάξεων του νομοσχεδίου ευνοούνται συνέργειες με το Πρόγραμμα Διασύνδεσης των νησιών, οι οποίες συντελούν στη μείωση του συνολικού κόστους και στην επιτάχυνση των διαδικασιών.
Επίσης εκτιμάται ότι δημιουργείται σημαντική προστιθέμενη αξία σε τοπικά λιμάνια, ναυπηγεία και κατασκευαστικές εταιρείες, τόσο κατά την κατασκευή, όσο και κατά τη συντήρηση.
O Εθνικός Κλιματικός Νόμος
Εξάλλου χθες το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε τον νέο εθνικό κλιματικό νόμο, ο οποίος θα ορίζει το θεσμικό πλαίσιο για τη σταδιακή μείωση των ανθρωπογενών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με στόχο την επίτευξη κλιματικής ουδετερότητας το 2050.
Πρόκειται, για τον οδικό χάρτη της μετάβασης στο μηδενικό ανθρακικό αποτύπωμα, με γενικές κατευθύνσεις αλλά και συγκεκριμένα μέτρα για τους 7 κυριότερους παραγωγικούς τομείς, με το υψηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα, σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργού Περιβάλλοντος- Ενέργειας Κώστα Σκρέκα.
Οι 7 τομείς κλειδιά
Παραγωγή ηλεκτρισμού- θερμότητας, Μεταφορές, Βιομηχανία, Κτίρια, Γεωργία -Κτηνοτροφία, Απόβλητα και Χρήσεις γης-αλλαγές χρήσεων γης-δασοπονία.
Σήμερα δεν υπάρχει ολοκληρωμένο θεσμικό πλαίσιο για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αλλά διάσπαρτες αποσπασματικές διατάξεις, που δεν εξασφαλίζουν τον συνεκτικό τρόπο όδευσης προς την κλιματική ουδετερότητα, δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου. Δεν υπάρχει η εμπλοκή όλων των τομέων της οικονομίας και της δημόσιας διοίκησης στο βαθμό που απαιτείται.
Πολιτικοί στόχοι της νομοθετικής αυτής πρωτοβουλίας είναι, σύμφωνα με τον κ. Οικονόμου:
- Η πολιτική ανάδειξη της κλιματικής αλλαγής. Θεσπίζονται διαδικασίες κλιματικής διακυβέρνησης που εμπλέκουν συστηματικά το εθνικό Κοινοβούλιο, την κοινωνία και το πολιτικό σύστημα στην και αυξάνουν την ευαισθητοποίηση των πολιτών στο θέμα της κλιματικής αλλαγής.
- Ενσωμάτωση της κλιματικής διάστασης στις τομεακές πολιτικές.
- Κινητοποίηση όλων των τομέων της οικονομίας και της διοίκησης στο στόχο της κλιματικής ουδετερότητας.
- Επιτάχυνση της μετάβασης σε μια κλιματικά ουδέτερη οικονομία
Ο εθνικός κλιματικός βελτιώνει την προβλεψιμότητα του οικονομικού περιβάλλοντος και συντελεί στην εμπέδωση κλίματος εμπιστοσύνης και σταθερότητας στην αγορά, προϋποθέσεις απαραίτητες για την προσέλκυση επενδύσεων ,ιδίως στους τομείς των ΑΠΕ, της εξοικονόμησης και της αποθήκευσης ενέργειας, της διείσδυσης του πράσινου υδρογόνου κ.λπ.
Ως ενδιάμεσα χρονικά ορόσημα για την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας ως το 2050 είναι η μείωση έως το 2030 των καθαρών εκπομπών κατά 55% σε σχέση με το 1990 και έως το 2040 κατά 80% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990.
www.worldenergynews.gr
