Σκουρλέτης: Το μοντέλο του ΑΔΜΗΕ είναι πρότυπο για όλη την Ευρώπη
Peanuts, δηλαδή φυστίκια ή σε ελεύθερη μετάφραση στραγάλια, χαρακτήρισε ο Πάνος Σκουρλέτης τα όποια χρήματα εισπραχθούν από την πώληση μεριδίων της ΔΕΗ,της ΔΕΠΑ και των Ελληνικών Πετρελαίων σε σχέση με το ελάχιστο ποσοστό του δημοσίου χρέους που θα καλύψουν.
Αυτά είπε στο σημερινό ( 25-10-2016 ) συνέδριο του ΙΕΝΕ.
Το μόνο που μπορούν να μας κατηγορήσουν, ανέφερε ο υπουργός Ενέργειας,είναι ότι δουλέψαμε με τα χέρια πάνω από το τραπέζι,χωρίς κρυφή ατζέντα για το συμφέρον του δημοσίου.
Τα νέα για την πώληση του 24% του ΑΔΜΗΕ στο τέλος ή την αρχή της εβδομάδας θα είναι καλά,τόνισε.
Πετύχαμε ένα μοντέλο αναφοράς για όλη την Ευρώπη στον τομέα αυτό.
Οοσν αφορά την ΔΕΗ ανοίξαμε τον δρόμο για συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα,όπως έγινε πράξη στην συμφωνία με την CMEC.
Η πώληση του 17% της ΔΕΗ αποτελεί παρωχημένο σχέδιo.
H ομιλία του Υπουργού
Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης, απηύθυνε χαιρετισμό σήμερα, Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2016, στο 21ο Εθνικό Συνέδριο ΙΕΝΕ «Ενέργεια και Ανάπτυξη 2016» με θέμα «Επενδύοντας στην Ενέργεια σ’ ένα Ασταθές Οικονομικό και Γεωπολιτικό Περιβάλλον».
Ακολουθούν σημεία από την ομιλία του:
«Κυρίες και κύριοι,
Είναι αλήθεια ότι τις μέρες μας τις χαρακτηρίζει η αστάθεια που τείνει να λάβει μόνιμο χαρακτήρα σε αρκετές περιοχές του κόσμου, προκαλώντας αλυσιδωτές αρνητικές αντιδράσεις.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές αντοχές που επιδεικνύει η Ελλάδα, αποτελούν ένα ξεχωριστό οικονομικό πλεονέκτημα που μας επιτρέπει, παρά τις προκλήσεις της οικονομικής κρίσης, να προτάξουμε τις μεγάλες δυνατότητες για επενδύσεις στην χώρα μας.
Και το κάνουμε αυτό με αυτοπεποίθηση, επειδή δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη, αντιθέτως, δουλεύουμε μεθοδικά και εντατικά προκειμένου να διαμορφώσουμε θετικό περιβάλλον ανάπτυξης αμοιβαία επωφελών επενδυτικών δραστηριοτήτων.
Ο τομέας της ενέργειας είναι αρκετά απαιτητικός και σύνθετος.
Οι σταθερές που αναζητά ο επενδυτής, είναι το διαρκές ζητούμενο.
Ωστόσο, οι ενεργειακές ανάγκες μεγαλώνουν.
Κι αυτό είναι το κυριότερο.
Τα στελέχη της ενεργειακής βιομηχανίας θα καταθέσουν τη δική τους οπτική και δεν θα επιχειρήσω να τους υποκαταστήσω σε ένα ζήτημα που, άλλωστε, δεν είναι υποχρεωτική η συμφωνία μας, όσο είναι η επίτευξη κρίσιμων συνθέσεων οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά στην κοινωνία και την οικονομία.
Επιτρέψτε μου όμως να επισημάνω ότι οι λαοί της Ευρώπης πληρώνουν το δικό τους βαρύ τίμημα από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.
Ενώ, στην οικονομική κρίση προστίθεται η προσφυγική κρίση και οι επιπτώσεις του Brexit.
Κι όταν μιλάμε, στη βάση αυτής της πραγματικότητας, για το ρίσκο των επενδύσεων δεν μπορεί να μην αναρωτηθούμε, - εμείς, τα πολιτικά στελέχη - για το οικονομικό αποτύπωμα των επενδύσεων που πραγματοποιήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, φαίνεται ότι τελικά πολλές από εκείνες τις επενδύσεις είχαν περισσότερο ρίσκο για τις κοινωνίες και τις οικονομίες της Ευρώπης, αλλά και της Ελλάδας, παρά για ορισμένα από τα επιχειρηματικά σχήματα που τις υλοποίησαν.
Αυτή η διαπίστωση είναι εξαιρετικά χρήσιμη για όλους μας.
Για τις κυβερνήσεις, που οφείλουν να ζυγίζουν κάθε επενδυτική δραστηριότητα και να εξετάζουν την προοπτική και τις ωφέλειες σε βάθος χρόνου.
Μα και για εκείνες τις επιχειρήσεις, που σχεδιάζουν με μεγάλους χρονικούς ορίζοντες, χωρίς να αποζητούν την ευκαιριακή κερδοσκοπία.
Οι ενεργειακές επενδύσεις είναι αξιόλογα εργαλεία για τα κράτη, στο βαθμό που εναρμονίζονται με τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς και αποφέρουν κέρδος για την οικονομία και για τον λαό.
Υπό αυτή την έννοια, η συζήτηση δεν μπορεί να περιστρέφεται γύρω από το αν πρέπει ή όχι να γίνει η Ελλάδα περιφερειακός ενεργειακός κόμβος, αν πρέπει να διευρύνει τις ενεργειακές διασυνδέσεις, εάν πρέπει να αναπτύξει τα εσωτερικά της δίκτυα και να πάει ένα ουσιαστικό βήμα πιο πέρα στην χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Το ζήτημα είναι τι θα υπηρετούν όλα αυτά. Και είναι σίγουρο πλέον, ότι η κατεύθυνση της ενεργειακής πολιτικής στην Ελλάδα έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
Η διαφορά δεν έχει να κάνει μόνο τον προσανατολισμό προς μια δίκαιη αναδιανομή υπέρ του κόσμου της εργασίας.
Εκφράζεται και σε πολύ πρακτικά ζητήματα, όπου αποτυπώθηκε μια τεράστια διαφορά στον τομέα της αποτελεσματικότητας.
Κατά συνέπεια, σήμερα μπορούμε και μιλάμε για τα εξής:
• Ο αγωγός φυσικού αερίου TAP, ένα έργο παγκόσμιου βεληνεκούς, άρχισε να κατασκευάζεται πρώτα στην Ελλάδα.
Χιλιάδες θέσεις εργασίας εξασφαλίστηκαν και το σχέδιο για τον ενεργειακό κόμβο παίρνει «σάρκα και οστά».
Περάσαμε από τα λόγια στις πράξεις και ένα σαφές, θετικό μήνυμα μεταδόθηκε στη διεθνή επενδυτική κοινότητα για τον ενεργειακό μας ρόλο, αλλά και για την σταθερότητα της χώρας μας.
• Εξελίσσεται κανονικά η τεχνική αναβάθμιση του τερματικού σταθμού LNG της Ρεβυθούσας, ωστόσο φροντίζουμε να αναβαθμίσουμε ταυτόχρονα και τον μελλοντικό του ρόλο.
• Προσεγγίζουμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις των τελευταίων ετών το ζήτημα της υλοποίησης του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου IGB.
Οι δυνατότητες διασύνδεσής του με άλλες πηγές τροφοδοσίας και η αλληλεπίδρασή του με τον «Κάθετο Διάδρομο», τον καθιστούν ένα ιδιαίτερο έργο για την ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη.
• Προωθούμε το σχέδιο για τον πλωτό τερματικό σταθμό LNG στην Αλεξανδρούπολη, ανοίγοντας νέες πύλες εισόδου.
• Πρόσφατα, ο ΔΕΣΦΑ και η εταιρία MER, της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας υπέγραψαν Μνημόνιο Κατανόησης αναφορικά με την προοπτική διασύνδεσης των δύο χωρών στο τομέα του φυσικού αερίου.
• Συζητούμε πλέον συγκεκριμένα για τις δυνατότητες μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.
• Είμαστε σε πλήρη συνεργασία με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο για την μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας και σύντομα θα έχουμε συνολικά τεχνικά δεδομένα στα χέρια μας για πρώτη φορά.
• Συγκεκριμένες συμφωνίες έκλεισαν στον τομέα του πετρελαίου με το Ιράν, ενώ η συνεργασία μας ενδυναμώνεται όλο και περισσότερο.
• Προχωρούμε στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με έναν συγκεκριμένο σχεδιασμό και σύντομα θα έχουμε νέες ανακοινώσεις.
Όσα ανέφερα πολύ συνοπτικά, έχουν να κάνουν με τα αποτελέσματα της πολυδιάστατης εξωτερικής ενεργειακής μας πολιτικής, η οποία βεβαίως έχει άμεσες συνέπειες στην οικονομία μας.
Βασικός μας γνώμονας είναι η διαφοροποίηση των πηγών και των οδεύσεων, η ανταγωνιστικότητα στις τιμές υπέρ των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, η ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας τροφοδοσίας.
Τους μήνες που προηγήθηκαν χρειάστηκε να λάβουμε πολλές και σημαντικές αποφάσεις μέσα σε λίγο χρόνο, έχοντας την αγωνία της θετικής επίδρασης στον τομέα της ενέργειας και συνολικά στην οικονομία, χωρίς να ξεχνάμε και τις δεκάδες χιλιάδες των ανθρώπων που βασίζουν τις ζωές τους σε μικρές ενεργειακές δραστηριότητες.
Πιστεύω ότι αν μπήκε κάποιο στοίχημα, αυτό κερδήθηκε.
Μπορούν να μας κατηγορήσουν μόνο για το ότι επιλύσαμε ζητήματα που εκκρεμούσαν επί χρόνια.
Δουλέψαμε με τα χέρια πάνω στο τραπέζι, χωρίς κρυφή ατζέντα, πολλές φορές προβάλλοντας την δύναμη της κοινής λογικής και είχαμε αποτελέσματα.
Κυρίως, δουλέψαμε με στρατηγική που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και βασίζεται στα πραγματικά ενεργειακά δεδομένα.
Στη βάση αυτή, έχουμε πλέον:
• Νέες ρυθμίσεις για την προώθηση του ανταγωνισμού στη λιανική αγορά φυσικού αερίου, με τον ν.4336/15, όπως συμπληρώθηκε και με τον 4414/16
• Εναρμόνιση της νομοθεσίας μας με τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση με τον ν. 4342/15
• Διασφάλιση του δημοσίου ελέγχου επί του ΑΔΜΗΕ και μια διαδικασία σταδιακής προσαρμογής της ΔΕΗ στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον, μέσω των δημοπρασιών ΝΟΜΕ, με τον ν. 4389/16
• Σύγχρονο πλαίσιο για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, με τον ν.4409/16
• Νέο πλαίσιο στήριξης των ΑΠΕ, για τον εξορθολογισμό των τιμών, με τον ν. 4414/16
• Τους νέους κανόνες για την αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας βάσει του target model με τον ν. 4425/16
Δίπλα σε αυτές τις κομβικές νομοθετικές παρεμβάσεις, αθροίζονται αποφάσεις και σχέδια που έχουν τη δική τους σημασία.
Δώσαμε ιδιαίτερη σημασία σε κινήσεις μείωσης του ενεργειακού κόστους για τις επιχειρήσεις με συγκεκριμένες ρυθμίσεις και προωθήσαμε μέτρα διευκόλυνσης των οικιακών καταναλωτών ηλεκτρικού ρεύματος, όπως οι 36 δόσεις και η έκπτωση του 15% για τους συνεπείς πελάτες της ΔΕΗ, που συμπαρέσυρε και άλλους προμηθευτές προς αυτή την κατεύθυνση.
Δίνουμε νέα ώθηση στο ζήτημα της επέκτασης της χρήσης φυσικού αερίου, με τη ΔΕΠΑ να αναλαμβάνει – εξασφαλίζοντας και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) – να στείλει αέριο σε πολλές περιοχές της χώρας που σήμερα δεν συνδέονται με το υφιστάμενο δίκτυο ή δεν μπορεί να αναπτυχθεί αγωγός μέχρι εκεί.
Όλο το προηγούμενο διάστημα μας απασχόλησε η ενεργειακή αυτονομία των μη διασυνδεδεμένων νησιών.
Οι προωθούμενες διασυνδέσεις, τόσο στις Κυκλάδες, όσο και η διπλή που προτάσσεται για την Κρήτη, λύνουν εν μέρει το πρόβλημα.
Ωστόσο είναι σαφές, ότι και για οικονομικούς λόγους, όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος, έχοντας στο μυαλό μας και τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου του Παρισιού, κι ας πιστεύουν ορισμένοι ότι δεν τις σταθμίζουμε σωστά, στα νησιά πρέπει να αναπτυχθούν λύσεις που θα εξασφαλίζουν αυτάρκεια, ασφάλεια, χαμηλούς ρύπους και χαμηλό κόστος.
Γι’ αυτό επεξεργαζόμαστε ρυθμίσεις για την δημιουργία Ενεργειακών Συνεταιρισμών, προκειμένου να δώσουμε τη δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να παρεμβαίνουν οι ίδιες για τη διαμόρφωση του ενεργειακού τους μέλλοντος.
Το 24% του ΑΔΜΗΕ
Την περασμένη Παρασκευή, με την υποβολή δύο προσφορών στον διαγωνισμό για την μεταβίβαση του 24% του ΑΔΜΗΕ, επισφραγίσθηκε μια κομβική επιλογή για την πορεία του διαχειριστή του ηλεκτρικού δικτύου.
Μια επιλογή που διαπραγματευτήκαμε σκληρά για να υιοθετηθεί και πολεμήθηκε με σφοδρότητα ακόμη και μετά την σχετική συμφωνία.
Διατηρούμε το 51% του διαχειριστή στο Δημόσιο, ενισχύουμε την πορεία του, ακυρώσαμε τον νόμο για την ιδιωτικοποίηση του 66% ΑΔΜΗΕ, και αποτρέψαμε ταυτόχρονα την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίησή του.
Σε συνδυασμό με την κατάργηση του νόμου για την «Μικρή ΔΕΗ», είμαστε σε θέση να δρομολογήσουμε ένα νέο σχέδιο για την ΔΕΗ συνολικά, έτσι ώστε να παραμείνει ο ισχυρός παίκτης στην αγορά της Ελλάδας και να ενισχυθεί με συμπράξεις που θα την καταστήσουν δομικό στοιχείο κάθε νεότερης εξέλιξης.
Σε αυτό το πλαίσιο, εξάλλου, κινούνται και οι συζητήσεις της διοίκησης της Επιχείρησης με την κινεζική εταιρία CMEC, δείχνοντας τη δυναμική αυτής της επιλογής για το μέλλον της ΔΕΗ.
Οι εξελίξεις αυτές καταδεικνύουν επίσης το πόσο παρωχημένο είναι το σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, όσο και οι παραπλήσιοι σχεδιασμοί για την ΔΕΠΑ και τα ΕΛΠΕ, μέσα στο νέο περιβάλλον που γεννιέται, όχι μόνο από τις παρεμβάσεις μας, αλλά και ως αποτέλεσμα μιας συνολικής μετάβασης στον ενεργειακό τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπορούμε να φανταστούμε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος που να μην έχει άμεση παρέμβαση σε διασυνδετήρια ενεργειακά έργα μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας, όπως σε αυτά που συμμετέχει η ΔΕΠΑ;
Πόσο προστιθέμενη αξία δημιουργεί η πώλησή της για την χώρα;
Ας κοιτάξουμε ένα άλλο μοντέλο, αυτό των ΕΛΠΕ, που η διοίκηση ανήκει στο Δημόσιο.
Με τη βοήθεια της πολιτικής μας η εταιρία κλείνει αξιόλογες διεθνείς συμφωνίες, έχει σημαντικές επιδόσεις στα αποτελέσματά της και ιδιαίτερες προοπτικές.
Γιατί αυτό το κερδοφόρο κομμάτι πρέπει να αφαιρεθεί από το Δημόσιο;
Για μια ασήμαντη συμβολή στην αποπληρωμή του χρέους;
Πολύ περισσότερο που η ανάπτυξη του έργου αυτών των επιχειρήσεων μπορεί να προσφέρει πολλαπλάσια στον μέτοχο – Δημόσιο, κυρίως όμως όταν αυτές οι επιχειρήσεις έχουν καίριο ρόλο να διαδραματίσουν στην προσπάθεια της κυβέρνησης για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Μιλάμε για το επενδυτικό ρίσκο.
Οι δεδομένες επενδύσεις που σχεδιάζονται στον ελληνικό ενεργειακό τομέα έχουν υψηλό βαθμό ασφάλειας και ένα πολύ ευρύ πεδίο δράσης.
Έχουμε σχέδιο που, με αιχμές όσα προανέφερα, κοιτά προς το μέλλον με όρους δημιουργίας και ανάπτυξης.
www.worldenergynews.gr
Αυτά είπε στο σημερινό ( 25-10-2016 ) συνέδριο του ΙΕΝΕ.
Το μόνο που μπορούν να μας κατηγορήσουν, ανέφερε ο υπουργός Ενέργειας,είναι ότι δουλέψαμε με τα χέρια πάνω από το τραπέζι,χωρίς κρυφή ατζέντα για το συμφέρον του δημοσίου.
Τα νέα για την πώληση του 24% του ΑΔΜΗΕ στο τέλος ή την αρχή της εβδομάδας θα είναι καλά,τόνισε.
Πετύχαμε ένα μοντέλο αναφοράς για όλη την Ευρώπη στον τομέα αυτό.
Οοσν αφορά την ΔΕΗ ανοίξαμε τον δρόμο για συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα,όπως έγινε πράξη στην συμφωνία με την CMEC.
Η πώληση του 17% της ΔΕΗ αποτελεί παρωχημένο σχέδιo.
H ομιλία του Υπουργού
Ο κ. Πάνος Σκουρλέτης, απηύθυνε χαιρετισμό σήμερα, Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2016, στο 21ο Εθνικό Συνέδριο ΙΕΝΕ «Ενέργεια και Ανάπτυξη 2016» με θέμα «Επενδύοντας στην Ενέργεια σ’ ένα Ασταθές Οικονομικό και Γεωπολιτικό Περιβάλλον».
Ακολουθούν σημεία από την ομιλία του:
«Κυρίες και κύριοι,
Είναι αλήθεια ότι τις μέρες μας τις χαρακτηρίζει η αστάθεια που τείνει να λάβει μόνιμο χαρακτήρα σε αρκετές περιοχές του κόσμου, προκαλώντας αλυσιδωτές αρνητικές αντιδράσεις.
Υπό αυτές τις συνθήκες, οι κοινωνικές, πολιτικές και γεωπολιτικές αντοχές που επιδεικνύει η Ελλάδα, αποτελούν ένα ξεχωριστό οικονομικό πλεονέκτημα που μας επιτρέπει, παρά τις προκλήσεις της οικονομικής κρίσης, να προτάξουμε τις μεγάλες δυνατότητες για επενδύσεις στην χώρα μας.
Και το κάνουμε αυτό με αυτοπεποίθηση, επειδή δεν αφήνουμε τίποτα στην τύχη, αντιθέτως, δουλεύουμε μεθοδικά και εντατικά προκειμένου να διαμορφώσουμε θετικό περιβάλλον ανάπτυξης αμοιβαία επωφελών επενδυτικών δραστηριοτήτων.
Ο τομέας της ενέργειας είναι αρκετά απαιτητικός και σύνθετος.
Οι σταθερές που αναζητά ο επενδυτής, είναι το διαρκές ζητούμενο.
Ωστόσο, οι ενεργειακές ανάγκες μεγαλώνουν.
Κι αυτό είναι το κυριότερο.
Τα στελέχη της ενεργειακής βιομηχανίας θα καταθέσουν τη δική τους οπτική και δεν θα επιχειρήσω να τους υποκαταστήσω σε ένα ζήτημα που, άλλωστε, δεν είναι υποχρεωτική η συμφωνία μας, όσο είναι η επίτευξη κρίσιμων συνθέσεων οι οποίες μπορούν να λειτουργήσουν προωθητικά στην κοινωνία και την οικονομία.
Επιτρέψτε μου όμως να επισημάνω ότι οι λαοί της Ευρώπης πληρώνουν το δικό τους βαρύ τίμημα από την οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.
Ενώ, στην οικονομική κρίση προστίθεται η προσφυγική κρίση και οι επιπτώσεις του Brexit.
Κι όταν μιλάμε, στη βάση αυτής της πραγματικότητας, για το ρίσκο των επενδύσεων δεν μπορεί να μην αναρωτηθούμε, - εμείς, τα πολιτικά στελέχη - για το οικονομικό αποτύπωμα των επενδύσεων που πραγματοποιήθηκαν όλα τα προηγούμενα χρόνια, των υψηλών ρυθμών ανάπτυξης.
Ανατρέχοντας στο παρελθόν, φαίνεται ότι τελικά πολλές από εκείνες τις επενδύσεις είχαν περισσότερο ρίσκο για τις κοινωνίες και τις οικονομίες της Ευρώπης, αλλά και της Ελλάδας, παρά για ορισμένα από τα επιχειρηματικά σχήματα που τις υλοποίησαν.
Αυτή η διαπίστωση είναι εξαιρετικά χρήσιμη για όλους μας.
Για τις κυβερνήσεις, που οφείλουν να ζυγίζουν κάθε επενδυτική δραστηριότητα και να εξετάζουν την προοπτική και τις ωφέλειες σε βάθος χρόνου.
Μα και για εκείνες τις επιχειρήσεις, που σχεδιάζουν με μεγάλους χρονικούς ορίζοντες, χωρίς να αποζητούν την ευκαιριακή κερδοσκοπία.
Οι ενεργειακές επενδύσεις είναι αξιόλογα εργαλεία για τα κράτη, στο βαθμό που εναρμονίζονται με τους αναπτυξιακούς σχεδιασμούς και αποφέρουν κέρδος για την οικονομία και για τον λαό.
Υπό αυτή την έννοια, η συζήτηση δεν μπορεί να περιστρέφεται γύρω από το αν πρέπει ή όχι να γίνει η Ελλάδα περιφερειακός ενεργειακός κόμβος, αν πρέπει να διευρύνει τις ενεργειακές διασυνδέσεις, εάν πρέπει να αναπτύξει τα εσωτερικά της δίκτυα και να πάει ένα ουσιαστικό βήμα πιο πέρα στην χρήση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.
Το ζήτημα είναι τι θα υπηρετούν όλα αυτά. Και είναι σίγουρο πλέον, ότι η κατεύθυνση της ενεργειακής πολιτικής στην Ελλάδα έχει αλλάξει ριζικά σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν.
Η διαφορά δεν έχει να κάνει μόνο τον προσανατολισμό προς μια δίκαιη αναδιανομή υπέρ του κόσμου της εργασίας.
Εκφράζεται και σε πολύ πρακτικά ζητήματα, όπου αποτυπώθηκε μια τεράστια διαφορά στον τομέα της αποτελεσματικότητας.
Κατά συνέπεια, σήμερα μπορούμε και μιλάμε για τα εξής:
• Ο αγωγός φυσικού αερίου TAP, ένα έργο παγκόσμιου βεληνεκούς, άρχισε να κατασκευάζεται πρώτα στην Ελλάδα.
Χιλιάδες θέσεις εργασίας εξασφαλίστηκαν και το σχέδιο για τον ενεργειακό κόμβο παίρνει «σάρκα και οστά».
Περάσαμε από τα λόγια στις πράξεις και ένα σαφές, θετικό μήνυμα μεταδόθηκε στη διεθνή επενδυτική κοινότητα για τον ενεργειακό μας ρόλο, αλλά και για την σταθερότητα της χώρας μας.
• Εξελίσσεται κανονικά η τεχνική αναβάθμιση του τερματικού σταθμού LNG της Ρεβυθούσας, ωστόσο φροντίζουμε να αναβαθμίσουμε ταυτόχρονα και τον μελλοντικό του ρόλο.
• Προσεγγίζουμε με τις καλύτερες προϋποθέσεις των τελευταίων ετών το ζήτημα της υλοποίησης του ελληνοβουλγαρικού αγωγού φυσικού αερίου IGB.
Οι δυνατότητες διασύνδεσής του με άλλες πηγές τροφοδοσίας και η αλληλεπίδρασή του με τον «Κάθετο Διάδρομο», τον καθιστούν ένα ιδιαίτερο έργο για την ενεργειακή ασφάλεια στην Ευρώπη.
• Προωθούμε το σχέδιο για τον πλωτό τερματικό σταθμό LNG στην Αλεξανδρούπολη, ανοίγοντας νέες πύλες εισόδου.
• Πρόσφατα, ο ΔΕΣΦΑ και η εταιρία MER, της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας υπέγραψαν Μνημόνιο Κατανόησης αναφορικά με την προοπτική διασύνδεσης των δύο χωρών στο τομέα του φυσικού αερίου.
• Συζητούμε πλέον συγκεκριμένα για τις δυνατότητες μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας.
• Είμαστε σε πλήρη συνεργασία με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο για την μεταφορά του φυσικού αερίου της Ανατολικής Μεσογείου στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας και σύντομα θα έχουμε συνολικά τεχνικά δεδομένα στα χέρια μας για πρώτη φορά.
• Συγκεκριμένες συμφωνίες έκλεισαν στον τομέα του πετρελαίου με το Ιράν, ενώ η συνεργασία μας ενδυναμώνεται όλο και περισσότερο.
• Προχωρούμε στην έρευνα και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με έναν συγκεκριμένο σχεδιασμό και σύντομα θα έχουμε νέες ανακοινώσεις.
Όσα ανέφερα πολύ συνοπτικά, έχουν να κάνουν με τα αποτελέσματα της πολυδιάστατης εξωτερικής ενεργειακής μας πολιτικής, η οποία βεβαίως έχει άμεσες συνέπειες στην οικονομία μας.
Βασικός μας γνώμονας είναι η διαφοροποίηση των πηγών και των οδεύσεων, η ανταγωνιστικότητα στις τιμές υπέρ των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, η ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας τροφοδοσίας.
Τους μήνες που προηγήθηκαν χρειάστηκε να λάβουμε πολλές και σημαντικές αποφάσεις μέσα σε λίγο χρόνο, έχοντας την αγωνία της θετικής επίδρασης στον τομέα της ενέργειας και συνολικά στην οικονομία, χωρίς να ξεχνάμε και τις δεκάδες χιλιάδες των ανθρώπων που βασίζουν τις ζωές τους σε μικρές ενεργειακές δραστηριότητες.
Πιστεύω ότι αν μπήκε κάποιο στοίχημα, αυτό κερδήθηκε.
Μπορούν να μας κατηγορήσουν μόνο για το ότι επιλύσαμε ζητήματα που εκκρεμούσαν επί χρόνια.
Δουλέψαμε με τα χέρια πάνω στο τραπέζι, χωρίς κρυφή ατζέντα, πολλές φορές προβάλλοντας την δύναμη της κοινής λογικής και είχαμε αποτελέσματα.
Κυρίως, δουλέψαμε με στρατηγική που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον και βασίζεται στα πραγματικά ενεργειακά δεδομένα.
Στη βάση αυτή, έχουμε πλέον:
• Νέες ρυθμίσεις για την προώθηση του ανταγωνισμού στη λιανική αγορά φυσικού αερίου, με τον ν.4336/15, όπως συμπληρώθηκε και με τον 4414/16
• Εναρμόνιση της νομοθεσίας μας με τις σχετικές οδηγίες της ΕΕ για την ενεργειακή απόδοση με τον ν. 4342/15
• Διασφάλιση του δημοσίου ελέγχου επί του ΑΔΜΗΕ και μια διαδικασία σταδιακής προσαρμογής της ΔΕΗ στο νέο ανταγωνιστικό περιβάλλον, μέσω των δημοπρασιών ΝΟΜΕ, με τον ν. 4389/16
• Σύγχρονο πλαίσιο για την ασφάλεια στις υπεράκτιες εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων, με τον ν.4409/16
• Νέο πλαίσιο στήριξης των ΑΠΕ, για τον εξορθολογισμό των τιμών, με τον ν. 4414/16
• Τους νέους κανόνες για την αναδιοργάνωση της ελληνικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας βάσει του target model με τον ν. 4425/16
Δίπλα σε αυτές τις κομβικές νομοθετικές παρεμβάσεις, αθροίζονται αποφάσεις και σχέδια που έχουν τη δική τους σημασία.
Δώσαμε ιδιαίτερη σημασία σε κινήσεις μείωσης του ενεργειακού κόστους για τις επιχειρήσεις με συγκεκριμένες ρυθμίσεις και προωθήσαμε μέτρα διευκόλυνσης των οικιακών καταναλωτών ηλεκτρικού ρεύματος, όπως οι 36 δόσεις και η έκπτωση του 15% για τους συνεπείς πελάτες της ΔΕΗ, που συμπαρέσυρε και άλλους προμηθευτές προς αυτή την κατεύθυνση.
Δίνουμε νέα ώθηση στο ζήτημα της επέκτασης της χρήσης φυσικού αερίου, με τη ΔΕΠΑ να αναλαμβάνει – εξασφαλίζοντας και χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ) – να στείλει αέριο σε πολλές περιοχές της χώρας που σήμερα δεν συνδέονται με το υφιστάμενο δίκτυο ή δεν μπορεί να αναπτυχθεί αγωγός μέχρι εκεί.
Όλο το προηγούμενο διάστημα μας απασχόλησε η ενεργειακή αυτονομία των μη διασυνδεδεμένων νησιών.
Οι προωθούμενες διασυνδέσεις, τόσο στις Κυκλάδες, όσο και η διπλή που προτάσσεται για την Κρήτη, λύνουν εν μέρει το πρόβλημα.
Ωστόσο είναι σαφές, ότι και για οικονομικούς λόγους, όσο και για την προστασία του περιβάλλοντος, έχοντας στο μυαλό μας και τις τελευταίες αποφάσεις της Συνόδου του Παρισιού, κι ας πιστεύουν ορισμένοι ότι δεν τις σταθμίζουμε σωστά, στα νησιά πρέπει να αναπτυχθούν λύσεις που θα εξασφαλίζουν αυτάρκεια, ασφάλεια, χαμηλούς ρύπους και χαμηλό κόστος.
Γι’ αυτό επεξεργαζόμαστε ρυθμίσεις για την δημιουργία Ενεργειακών Συνεταιρισμών, προκειμένου να δώσουμε τη δυνατότητα στις τοπικές κοινωνίες να παρεμβαίνουν οι ίδιες για τη διαμόρφωση του ενεργειακού τους μέλλοντος.
Το 24% του ΑΔΜΗΕ
Την περασμένη Παρασκευή, με την υποβολή δύο προσφορών στον διαγωνισμό για την μεταβίβαση του 24% του ΑΔΜΗΕ, επισφραγίσθηκε μια κομβική επιλογή για την πορεία του διαχειριστή του ηλεκτρικού δικτύου.
Μια επιλογή που διαπραγματευτήκαμε σκληρά για να υιοθετηθεί και πολεμήθηκε με σφοδρότητα ακόμη και μετά την σχετική συμφωνία.
Διατηρούμε το 51% του διαχειριστή στο Δημόσιο, ενισχύουμε την πορεία του, ακυρώσαμε τον νόμο για την ιδιωτικοποίηση του 66% ΑΔΜΗΕ, και αποτρέψαμε ταυτόχρονα την ολοκληρωτική ιδιωτικοποίησή του.
Σε συνδυασμό με την κατάργηση του νόμου για την «Μικρή ΔΕΗ», είμαστε σε θέση να δρομολογήσουμε ένα νέο σχέδιο για την ΔΕΗ συνολικά, έτσι ώστε να παραμείνει ο ισχυρός παίκτης στην αγορά της Ελλάδας και να ενισχυθεί με συμπράξεις που θα την καταστήσουν δομικό στοιχείο κάθε νεότερης εξέλιξης.
Σε αυτό το πλαίσιο, εξάλλου, κινούνται και οι συζητήσεις της διοίκησης της Επιχείρησης με την κινεζική εταιρία CMEC, δείχνοντας τη δυναμική αυτής της επιλογής για το μέλλον της ΔΕΗ.
Οι εξελίξεις αυτές καταδεικνύουν επίσης το πόσο παρωχημένο είναι το σχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ μέσω του ΤΑΙΠΕΔ, όσο και οι παραπλήσιοι σχεδιασμοί για την ΔΕΠΑ και τα ΕΛΠΕ, μέσα στο νέο περιβάλλον που γεννιέται, όχι μόνο από τις παρεμβάσεις μας, αλλά και ως αποτέλεσμα μιας συνολικής μετάβασης στον ενεργειακό τομέα σε παγκόσμιο επίπεδο.
Μπορούμε να φανταστούμε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος που να μην έχει άμεση παρέμβαση σε διασυνδετήρια ενεργειακά έργα μεγάλης γεωστρατηγικής σημασίας, όπως σε αυτά που συμμετέχει η ΔΕΠΑ;
Πόσο προστιθέμενη αξία δημιουργεί η πώλησή της για την χώρα;
Ας κοιτάξουμε ένα άλλο μοντέλο, αυτό των ΕΛΠΕ, που η διοίκηση ανήκει στο Δημόσιο.
Με τη βοήθεια της πολιτικής μας η εταιρία κλείνει αξιόλογες διεθνείς συμφωνίες, έχει σημαντικές επιδόσεις στα αποτελέσματά της και ιδιαίτερες προοπτικές.
Γιατί αυτό το κερδοφόρο κομμάτι πρέπει να αφαιρεθεί από το Δημόσιο;
Για μια ασήμαντη συμβολή στην αποπληρωμή του χρέους;
Πολύ περισσότερο που η ανάπτυξη του έργου αυτών των επιχειρήσεων μπορεί να προσφέρει πολλαπλάσια στον μέτοχο – Δημόσιο, κυρίως όμως όταν αυτές οι επιχειρήσεις έχουν καίριο ρόλο να διαδραματίσουν στην προσπάθεια της κυβέρνησης για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
Μιλάμε για το επενδυτικό ρίσκο.
Οι δεδομένες επενδύσεις που σχεδιάζονται στον ελληνικό ενεργειακό τομέα έχουν υψηλό βαθμό ασφάλειας και ένα πολύ ευρύ πεδίο δράσης.
Έχουμε σχέδιο που, με αιχμές όσα προανέφερα, κοιτά προς το μέλλον με όρους δημιουργίας και ανάπτυξης.
www.worldenergynews.gr
