Άγνωστη προς το παρόν η τύχη της θυγατρικής των ΕΛΠΕ, στην οποία έχουν «περάσει» τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων
Με στόχο να εκπέμψει το μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι η Ελλάδα έχει γίνει φιλικότερη στις επενδύσεις, αλλά και να εκμεταλλευθεί τη θετική εικόνα που έχει διαμορφωθεί στο εξωτερικό από την αλλαγή της «σκυτάλης» στη διακυβέρνηση της χώρας, το ΥΠΕΝ στοχεύει να επιταχύνει τη δρομολόγηση της αποκρατικοποίησης των Ελληνικών Πετρελαίων.
Σε αυτό το πλαίσιο, μόνο τυχαίο δεν είναι πως ήδη στις αρχές του μήνα έγιναν οι αλλαγές στην κορυφή της διοικητικής «πυραμίδας» των Ελληνικών Πετρελαίων, με τον ορισμό του Γιάννη Παπαθανασίου στη θέση του προέδρου και την αναβάθμιση του Ανδρέα Σιάμισιη σε διευθύνοντα σύμβουλο, από τη θέση του αναπληρωτή CEO που κατείχε νωρίτερα.
Επίσης, παράλληλα με το Ελληνικό το θέμα τέθηκε και στη συνάντηση του Κ. Μητσοτάκη με τον επιχειρηματία Σπύρο Λάτση, καθώς μέσω της Paneuropean Holdings ο Όμιλος Λάτση κατέχει το 45,5% των ΕΛΠΕ.
Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι δύο πλευρές συμφώνησαν για την όσο το δυνατόν πιο άμεση επανεκκίνηση της διαδικασίας.
Ωστόσο, αν και η πετυχημένη αποκρατικοποίηση των ΕΛΠΕ θα είχε θετικό αντίκτυπο τόσο σε οικονομικό όσο και σε συμβολικό επίπεδο, για να «τρέξει» θα πρέπει προηγουμένως να απαντηθούν τρία βασικά ερωτήματα.
Πρώτα και καλύτερα, το αν η πλευρά Λάτση έχει εκ νέου την πρόθεση να πωλήσει ποσοστό του μεριδίου της στα ΕΛΠΕ μαζί με το ΤΑΙΠΕΔ (Δημόσιο) το οποίο κατέχει το 35,5% του πετρελαϊκού Ομίλου.
Οι ενδείξεις που διέρρευσαν από τη συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με την επιχειρηματία είναι συγκεχυμένες ως προς αυτό το σημείο, καθώς άλλες πληροφορίες υποδεικνύουν πως ο επιχειρηματίας δεν θέλησε να ανοίξει ακόμη τα χαρτιά του, ενώ άλλες πως φάνηκε να μην συναινεί στη διάθεση μέρους του ποσοστού του στα Ελληνικά Πετρέλαια.
Σε αναζήτηση τρόπου πώλησης του μεριδίου
Σε κάθε περίπτωση, το παραπάνω ερώτημα συναρτάται με τη δεύτερη κρίσιμη παράμετρο που θα πρέπει να διευκρινιστεί, δηλαδή τη «φόρμουλα» της αποκρατικοποίησης.
Ο λόγος είναι πως, αν και πάλι διατεθεί ποσοστό από κοινό από το ΤΑΙΠΕΔ και την Paneuropean, τότε η πιο πιθανή λύση είναι να υιοθετηθεί μία παραλλαγή της προηγούμενης διαδικασίας, με την προκήρυξη ενός διαγωνισμού ο οποίος ωστόσο θα περιλαμβάνει πρόνοιες που θα διασφαλίζουν πως δεν θα καταλήξει και πάλι άγονος.
Αν πάλι παραχωρηθεί ποσοστό μόνο από το Δημόσιο, τότε υπάρχουν δύο εναλλακτικές επιλογές, καθώς η πώληση μπορεί και πάλι να γίνει μέσω διαγωνισμού ή να διατεθεί απευθείας μέσω του Χρηματιστηρίου.
Όπως είναι φυσικό, κάθε επιλογή έχει και το αντίτιμό της, με τη μεν πρώτη να είναι αρκετά χρονοβόρα και τη δεύτερη να είναι λιγότερο προσοδοφόρα για τα δημόσια έσοδα.
Τέλος, το τρίτο σημαντικό ερώτημα είναι η «τύχη» της ELPE Upstream, δηλαδή της θυγατρικής των ΕΛΠΕ όπου έχουν «περάσει» τα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων που έχει αποσπάσει ο πετρελαϊκός Όμιλος σε εγχώριες χερσαίες και θαλάσσιες παραχωρήσεις.
Στην προηγούμενη απόπειρα αποκρατικοποίησης, η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιλέξει να εξαιρεθεί εν μέρει η ELPE Upstream από την πώληση, προωθώντας μία περίπλοκη διαδικασία ώστε το Δημόσιο να συνεχίσει να κατέχει το 51% των μετοχών της.
Μένει να φανεί ποια θα είναι η στρατηγική που θα ακολουθήσει το ΥΠΕΝ αναφορικά με τον τομέα Έρευνας και Εκμετάλλευσης του ομίλου.
www.worldenergynews.gr
