Το εναλλακτικό σχέδιο, το Plan B, θα πρέπει να εγκριθεί από τη γερμανική Βουλή
Τη διαβεβαίωση ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές της Ελλάδας έχουν εναλλακτικό σχέδιο plan B σε περίπτωση που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα, παρείχε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM) Klaus Regling.
Μιλώντας στην τηλεόραση του Bloomberg, ο Regling δεν έκρυψε την επιθυμία του να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Αλλά ακόμη και αν αποφασίσει να μην συμμετάσχει, υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο, ανέφερε.
Ωστόσο, αυτό το εναλλακτικό σχέδιο, το Plan B, θα πρέπει να εγκριθεί από τη γερμανική Βουλή, καθώς θα πρόκειται για μία νέα συμφωνία ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την Ελλάδα, χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ.
Όπως επισήμανε ο Regling, το ΔΝΤ συμμετείχε στα δυο πρώτα ελληνικά προγράμματα και αυτό θα πρέπει να συνεχίσει, ώστε να φτάσουμε στη λήξη της κρίσης.
Οι διαφωνίες όμως δεν έχουν ξεπεραστεί.
Η βασική διαφωνία είναι για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Αναφορικά με το «ξεπάγωμα» των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος, ο Regling ανέφερε ότι υπήρξε καθυστέρηση λόγω της παροχής των επιδομάτων στους συνταξιούχους που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση.
Ωστόσο αυτό το ζήτημα λύθηκε και ο ESM θα ξεκινήσει να υλοποιήσει αυτά τα μέτρα.
Τις επόμενες μέρες θα έχουν ληφθεί κάποιες νομικά σημαντικές αποφάσεις από το ΔΣ του ESM.
Εάν και ο επικεφαλής του ESM δεν αποκάλυψε το plan B, ωστόσο με βάση κάποιες πληροφορίες ο ESM θα μπορούσε να αντικαταστήσει πλήρως το ΔΝΤ αποπληρώνοντας τα 16 δισεκ. που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
Όμως για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να εγκριθεί από την γερμανική βουλή και όχι μόνο αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές καθυστερήσεις.
Εάν παρατηρήσει κανείς με προσοχή τόσο τις δηλώσεις Schaeuble του γερμανού ΥΠΟΙΚ όσο και του Regling του επικεφαλής του ESM θα διαπιστώσει ταλυτιση απόψεων.
Ειδικά στο σκέλος του χρέους "η διαφωνία μεταξύ ευρωπαικών θεσμών και ΔΝΤ εδράζεται στο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους".
Ενώ ο ESM θα προχωρήσει άμεσα στην υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ή κατά το ορθότερο υπάρχει σχέδιο για το 2018.
Χωρίς όμως μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος η Ελλάδα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης QE.
Ο Regling δημοσιεύσε επίσης άρθρο - γνώμης και στην ιστοσελίδα της South China Morning Post.
Αναλυτικά:
Η κρίση χρέους της Ευρώπης ήταν μια σκληρή υπενθύμιση ότι οι σύγχρονες οικονομίες της αγοράς μπορούν ακόμα να δέχονται αναταράξεις από μεγάλα γεγονότα.
Η προηγούμενη περίοδος αναταραχής, η οποία τώρα είναι πίσω μας, ήταν η κατάρρευση της αμερικανικής αγοράς στεγαστικών δανείων.
Και ενώ η Ασία επέζησε από αυτές τις δύο κρίσεις, των ΗΠΑ και της Ευρώπης, δεν σημαίνει ότι δεν είχε και αυτή τις περιόδους σοβαρής χρηματοπιστωτικής αναταραχής.
Όλοι θυμούνται έντονα την ασιατική οικονομική κρίση του 1997.
Οι οικονομικές κρίσεις είναι τραυματικά γεγονότα όχι μόνο λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους.
Μπορούν να βλάψουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις κυβερνήσεις.
Το πώς μια κρίση ξεδιπλώνεται εξαρτάται από τις οικονομικές και διαρθρωτικές αιτίες της, οι οποίες είναι διαφορετικές σε κάθε περίπτωση.
Τελικά αυτό που μετράει είναι ποια μαθήματα χάραξης πολιτικής μπορούμε να αντλήσουμε από τα γεγονότα, και τα μέτρα που λαμβάνουμε για να μειωθεί η πιθανότητα μιας επόμενης κρίσης.
Η ζώνη του ευρώ έχει προωθήσει μια σειρά από σημαντικές καινοτομίες από την πιο πρόσφατη κρίση της.
Αυτό έχει θεσει τη νομισματική ένωση σε μια ισχυρότερη βάση, τόσο στον τομέα του συντονισμού των πολιτικών, όσο και στη θεσμική αρχιτεκτονική της.
Οι χώρες που χρειάζονται χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης έχουν λάνει μέτρα για τη μείωση των φορολογικών και εμπορικών ανισορροπιών και την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Η Ευρωζώνη έχει, για παράδειγμα, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έλαβε μεγαλύτερες αρμοδιότητες μακροοικονομικής επιτήρησης.
Τα μέτρα πολιτικής από την ΕΚΤ είναι ένα άλλο παράδειγμα.
Σημαντικά νέα θεσμικά όργανα έχουν επίσης δημιουργηθεί στον τομέα της προληπτικής εποπτείας.
Επίσης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), ένας δανειστής έσχατης ανάγκης για κράτη, καλύπτει μόνιμα ένα κενό που υπήρχε στο θεσμικό πλαίσιο της Νομισματικής Ένωσης πριν το 2012.
Εν ολίγοις η ύπαρξη του ESM είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της απάντησης της Ευρώπης στην κρίση.
Τέσσερις από τις πέντε αυτές χώρες είναι πλέον ιστορίες επιτυχίας για την ευρωπαϊκή κρίση: η Ιρλανδία και η Ισπανία, για παράδειγμα, έχουν μεταξύ τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα παραμένει μια ειδική περίπτωση, αλλά μπορεί επίσης να κάνει μια επιτυχημένη έξοδο από το πρόγραμμα της, ενώ η Πορτογαλία και η Κύπρος έχουν εξέλθει με επιτυχία από τα αντίστοιχα προγράμματα διάσωσης τους.
Όπως και με το ΔΝΤ, οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια που παρέχεται από τον ESM βασίζεται σε αυστηρούς όρους.
Αλλά υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορές.
Το ένα είναι ότι το κόστος δανεισμού που οι χρεώσεις ESM είναι περίπου το ένα τρίτο από αυτές του ΔΝΤ.
Δεύτερον, οι χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες είναι οι μέτοχοι του ESM θεωρούν τους εαυτούς τους μακροπρόθεσμους συνεργάτες των γειτόνων τους που έχουν ανάγκη από στήριξη.
Όμως, το γεγονός ότι ο ESM μπορεί να παρέχει δάνεια με εξαιρετικά μεγάλες διάρκειες και ευνοϊκούς όρους παρέχει ζωτικής σημασίας δημοσιονομικά περιθώρια.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, εξοικονομεί 8 δισ ευρώ ετησίως χάρη σε αυτούς τους ευεργετικούς όρους του δανείου, ή 4,5% του ΑΕΠ της.
Τα πρόσφατα συμφωνηθέντα μέτρα για το βραχυπρόθεσμο χρέος είναι ένα ακόμη σημάδι της οικονομικής αλληλεγγύης.
Θα μειώσουν το χρέος προς το ΑΕΠ κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2060.
www.worldenergynews.gr
Μιλώντας στην τηλεόραση του Bloomberg, ο Regling δεν έκρυψε την επιθυμία του να συμμετάσχει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα.
Αλλά ακόμη και αν αποφασίσει να μην συμμετάσχει, υπάρχει εναλλακτικό σχέδιο, ανέφερε.
Ωστόσο, αυτό το εναλλακτικό σχέδιο, το Plan B, θα πρέπει να εγκριθεί από τη γερμανική Βουλή, καθώς θα πρόκειται για μία νέα συμφωνία ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την Ελλάδα, χωρίς την παρουσία του ΔΝΤ.
Όπως επισήμανε ο Regling, το ΔΝΤ συμμετείχε στα δυο πρώτα ελληνικά προγράμματα και αυτό θα πρέπει να συνεχίσει, ώστε να φτάσουμε στη λήξη της κρίσης.
Οι διαφωνίες όμως δεν έχουν ξεπεραστεί.
Η βασική διαφωνία είναι για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους.
Αναφορικά με το «ξεπάγωμα» των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος, ο Regling ανέφερε ότι υπήρξε καθυστέρηση λόγω της παροχής των επιδομάτων στους συνταξιούχους που ανακοίνωσε η ελληνική κυβέρνηση.
Ωστόσο αυτό το ζήτημα λύθηκε και ο ESM θα ξεκινήσει να υλοποιήσει αυτά τα μέτρα.
Τις επόμενες μέρες θα έχουν ληφθεί κάποιες νομικά σημαντικές αποφάσεις από το ΔΣ του ESM.
Εάν και ο επικεφαλής του ESM δεν αποκάλυψε το plan B, ωστόσο με βάση κάποιες πληροφορίες ο ESM θα μπορούσε να αντικαταστήσει πλήρως το ΔΝΤ αποπληρώνοντας τα 16 δισεκ. που οφείλει η Ελλάδα στο ΔΝΤ.
Όμως για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να εγκριθεί από την γερμανική βουλή και όχι μόνο αλλά κάτι τέτοιο θα μπορούσε να προκαλέσει σοβαρές καθυστερήσεις.
Εάν παρατηρήσει κανείς με προσοχή τόσο τις δηλώσεις Schaeuble του γερμανού ΥΠΟΙΚ όσο και του Regling του επικεφαλής του ESM θα διαπιστώσει ταλυτιση απόψεων.
Ειδικά στο σκέλος του χρέους "η διαφωνία μεταξύ ευρωπαικών θεσμών και ΔΝΤ εδράζεται στο ζήτημα της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους".
Ενώ ο ESM θα προχωρήσει άμεσα στην υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων δεν υπάρχει κανένα σχέδιο για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα ή κατά το ορθότερο υπάρχει σχέδιο για το 2018.
Χωρίς όμως μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος η Ελλάδα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΕΙ στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης QE.
Ο Regling δημοσιεύσε επίσης άρθρο - γνώμης και στην ιστοσελίδα της South China Morning Post.
Αναλυτικά:
Η κρίση χρέους της Ευρώπης ήταν μια σκληρή υπενθύμιση ότι οι σύγχρονες οικονομίες της αγοράς μπορούν ακόμα να δέχονται αναταράξεις από μεγάλα γεγονότα.
Η προηγούμενη περίοδος αναταραχής, η οποία τώρα είναι πίσω μας, ήταν η κατάρρευση της αμερικανικής αγοράς στεγαστικών δανείων.
Και ενώ η Ασία επέζησε από αυτές τις δύο κρίσεις, των ΗΠΑ και της Ευρώπης, δεν σημαίνει ότι δεν είχε και αυτή τις περιόδους σοβαρής χρηματοπιστωτικής αναταραχής.
Όλοι θυμούνται έντονα την ασιατική οικονομική κρίση του 1997.
Οι οικονομικές κρίσεις είναι τραυματικά γεγονότα όχι μόνο λόγω του τεράστιου οικονομικού κόστους.
Μπορούν να βλάψουν την εμπιστοσύνη των ανθρώπων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και τις κυβερνήσεις.
Το πώς μια κρίση ξεδιπλώνεται εξαρτάται από τις οικονομικές και διαρθρωτικές αιτίες της, οι οποίες είναι διαφορετικές σε κάθε περίπτωση.
Τελικά αυτό που μετράει είναι ποια μαθήματα χάραξης πολιτικής μπορούμε να αντλήσουμε από τα γεγονότα, και τα μέτρα που λαμβάνουμε για να μειωθεί η πιθανότητα μιας επόμενης κρίσης.
Η ζώνη του ευρώ έχει προωθήσει μια σειρά από σημαντικές καινοτομίες από την πιο πρόσφατη κρίση της.
Αυτό έχει θεσει τη νομισματική ένωση σε μια ισχυρότερη βάση, τόσο στον τομέα του συντονισμού των πολιτικών, όσο και στη θεσμική αρχιτεκτονική της.
Οι χώρες που χρειάζονται χρηματοδότηση έκτακτης ανάγκης έχουν λάνει μέτρα για τη μείωση των φορολογικών και εμπορικών ανισορροπιών και την εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων.
Η Ευρωζώνη έχει, για παράδειγμα, και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία έλαβε μεγαλύτερες αρμοδιότητες μακροοικονομικής επιτήρησης.
Τα μέτρα πολιτικής από την ΕΚΤ είναι ένα άλλο παράδειγμα.
Σημαντικά νέα θεσμικά όργανα έχουν επίσης δημιουργηθεί στον τομέα της προληπτικής εποπτείας.
Επίσης, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM), ένας δανειστής έσχατης ανάγκης για κράτη, καλύπτει μόνιμα ένα κενό που υπήρχε στο θεσμικό πλαίσιο της Νομισματικής Ένωσης πριν το 2012.
Εν ολίγοις η ύπαρξη του ESM είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της απάντησης της Ευρώπης στην κρίση.
Τέσσερις από τις πέντε αυτές χώρες είναι πλέον ιστορίες επιτυχίας για την ευρωπαϊκή κρίση: η Ιρλανδία και η Ισπανία, για παράδειγμα, έχουν μεταξύ τους υψηλότερους ρυθμούς ανάπτυξης στην Ευρώπη.
Η Ελλάδα παραμένει μια ειδική περίπτωση, αλλά μπορεί επίσης να κάνει μια επιτυχημένη έξοδο από το πρόγραμμα της, ενώ η Πορτογαλία και η Κύπρος έχουν εξέλθει με επιτυχία από τα αντίστοιχα προγράμματα διάσωσης τους.
Όπως και με το ΔΝΤ, οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια που παρέχεται από τον ESM βασίζεται σε αυστηρούς όρους.
Αλλά υπάρχουν επίσης σημαντικές διαφορές.
Το ένα είναι ότι το κόστος δανεισμού που οι χρεώσεις ESM είναι περίπου το ένα τρίτο από αυτές του ΔΝΤ.
Δεύτερον, οι χώρες της Ευρωζώνης, οι οποίες είναι οι μέτοχοι του ESM θεωρούν τους εαυτούς τους μακροπρόθεσμους συνεργάτες των γειτόνων τους που έχουν ανάγκη από στήριξη.
Όμως, το γεγονός ότι ο ESM μπορεί να παρέχει δάνεια με εξαιρετικά μεγάλες διάρκειες και ευνοϊκούς όρους παρέχει ζωτικής σημασίας δημοσιονομικά περιθώρια.
Η Ελλάδα, για παράδειγμα, εξοικονομεί 8 δισ ευρώ ετησίως χάρη σε αυτούς τους ευεργετικούς όρους του δανείου, ή 4,5% του ΑΕΠ της.
Τα πρόσφατα συμφωνηθέντα μέτρα για το βραχυπρόθεσμο χρέος είναι ένα ακόμη σημάδι της οικονομικής αλληλεγγύης.
Θα μειώσουν το χρέος προς το ΑΕΠ κατά 20 ποσοστιαίες μονάδες έως το 2060.
www.worldenergynews.gr
