Επίσης απαγορεύουν στις χώρες της ΕΕ να παρέχουν τεχνική υποστήριξη, υπηρεσίες μεσιτείας και χρηματοδότηση για εργασίες μεταφόρτωσης
Η απαγόρευση της ΕΕ για τη μεταφόρτωση ρωσικού υγροποιημένου αερίου (LNG) σε λιμάνια που θεσπίστηκε τον Ιούνιο του 2024, με αναβολή που χορηγήθηκε έως τις 26 Μαρτίου 2025, τέθηκε τελικά σε ισχύ. Οι κυρώσεις απαγορεύουν επίσης στις χώρες της ΕΕ να παρέχουν τεχνική υποστήριξη, υπηρεσίες μεσιτείας και χρηματοδότηση για εργασίες μεταφόρτωσης.
Παρόμοια με τις προηγούμενες κυρώσεις, η απαγόρευση εισαγωγών έχει σκοπό να εμποδίσει την ικανότητα του Putin να συνεχίσει να χρηματοδοτεί τον πόλεμό του στην Ουκρανία. Αν και το ρωσικό LNG αντιπροσώπευε μόλις το 5% της ενεργειακής κατανάλωσης του μπλοκ το 2023, εξακολουθούσε να κερδίζει το Κρεμλίνο πάνω από 8 δισεκατομμύρια δολάρια σε έσοδα.
«Εάν δεν μπορούν να μεταφορτώσουν στην Ευρώπη, μπορεί να χρειαστεί να πάρουν τα δεξαμενόπλοια κατηγορίας πάγου σε μεγαλύτερα ταξίδια», είπε στο Politico η Laura Page,, εμπειρογνώμονας φυσικού αερίου στην εταιρεία ανάλυσης δεδομένων Kpler, προσθέτοντας ότι η Ρωσία «ίσως να μην είναι σε θέση να βγάλει τόσα φορτία από το Yamal επειδή τα πλοία τους δεν μπορούν να επιστρέψουν το ίδιο γρήγορα».
Μείωση εισαγωγών
Η Ευρώπη μείωσε δραματικά τις εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από περίπου 450 εκατομμύρια κυβικά μέτρα την ημέρα (mcm/d) στα τέλη του 2021 σε περίπου 150 mcm/d σήμερα. Η Νορβηγία και οι ΗΠΑ έχουν αντικαταστήσει τη Ρωσία ως ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου της Ευρώπης: Το 2023, η Νορβηγία παρείχε 87,8 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου στην Ευρώπη, ικανοποιητικό για το 30,3% των συνολικών εισαγωγών, ενώ οι ΗΠΑ παρείχαν 56,2 bcm, αντιπροσωπεύοντας το 19,4% του συνόλου.
Ωστόσο, υπάρχουν συζητήσεις για πιθανή επιστροφή περισσότερου ρωσικού φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές, μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια της τελευταίας εβδομάδας International Energy (IE) του Λονδίνου.
Οι Financial Times ανέφεραν για ένα σχέδιο του πρώην επικεφαλής της μητρικής εταιρείας του Nord Stream 2 για την έναρξη λειτουργίας του Nord Stream 2 με αμερικανικές επιχειρήσεις να αγοράζουν τον αγωγό ώστε να λειτουργούν ως μεσάζοντες μεταξύ Ρωσίας και ευρωπαίων καταναλωτών με την ελπίδα ότι οι ροές θα φαίνονται πιο αξιόπιστες. Ωστόσο, η StanChart έχει επισημάνει ότι ένα τέτοιο σχέδιο θα χρειαζόταν εγκρίσεις από πολλές δικαιοδοσίες, με την ένεση των συμφερόντων των ΗΠΑ να μην βελτιώνει απαραίτητα την αξιοπιστία και την ασφάλεια εφοδιασμού των ρωσικών ροών.
Moscow Τimes: Προοπτικές συμφωνίας με τις ΗΠΑ για την Αρκτική
Την ίδια ώρα η Ρωσία πρόσφερε «δώρο» στις ΗΠΑ συμφωνία για τους φυσικούς πόρους στην Αρκτική
Το Κρεμλίνο προσέφερε στην ομάδα του Ντόναλντ Τραμπ στο Ριάντ μία συμφωνία για τους ρωσικούς φυσικούς πόρους στην Αρκτική, ανέφεραν προ μηνός σε δημοσίευμά τους οι Moscow Times, όπως αναφέρει το ΣKAΪ.gr
Ο επικεφαλής του Ρωσικού Ταμείου Άμεσων Επενδύσεων, Κίριλ Ντιμίτριεφ, δήλωσε ότι η Ρωσία ενδιαφέρεται για κοινά πρότζεκτ με τις Ηνωμένες Πολιτείες στην Αρκτική.
Τόνισε επίσης ότι οι αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες συνήθιζαν να διατηρούν μια «πολύ επιτυχημένη επιχείρηση» στη Ρωσία, αλλά έχασαν περίπου 300 δισεκατομμύρια δολάρια λόγω των κυρώσεων.
«Πιστεύουμε ότι κάποια στιγμή θα επιστρέψουν, γιατί να εγκαταλείψουν την ευκαιρία να έχουν πρόσβαση στους ρωσικούς φυσικούς πόρους που τους έδωσε η Ρωσία;» διερωτήθηκε ο Ντμίτριεφ.
Πριν από την έναρξη του πλήρους πολέμου στην Ουκρανία, η ExxonMobil ήταν η μόνη μεγάλη αμερικανική εταιρεία που συμμετείχε στην παραγωγή πετρελαίου στη Ρωσία. Κατείχε το 30% του έργου Sakhalin-1, αλλά μετά την επιβολή κυρώσεων, ανακοίνωσε την απόσυρσή της. Ωστόσο, δεν μπόρεσε να πουλήσει το μερίδιό της και το Κρεμλίνο παρέτεινε την προθεσμία δύο φορές, την τελευταία φορά μέχρι το τέλος του 2026.
Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, μεγάλες αμερικανικές εταιρείες όπως οι Halliburton, Schlumberger και Baker Hughes ανακοίνωσαν επίσης την αποχώρησή τους από τη ρωσική αγορά. Χάρη στην τεχνολογική τους υποστήριξη, η Ρωσία μπόρεσε να ξαναρχίσει την πετρελαιοπαραγωγή μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.
Από πλευράς του, ο Βλαντίμιρ Πούτιν απαίτησε ότι έως το 2025, η χώρα θα έπρεπε να έχει αναπτύξει τις δικές της τεχνολογίες γεωτρήσεων και εξερεύνησης υδρογονανθράκων και ότι το μερίδιό τους θα πρέπει να φτάσει το 80%.
Ωστόσο, στην πραγματικότητα, περισσότερο από το ήμισυ του εξοπλισμού για fracking, μια τεχνολογία που επιτρέπει την αυξημένη ανάκτηση και εξόρυξη δυσπρόσιτου πετρελαίου με τη χρήση πεπιεσμένου νερού και χημικών, εξακολουθεί να παρέχεται από «μη φιλικές» χώρες. Και ορισμένα εξαρτήματα, όπως τα περιστροφικά συστήματα διεύθυνσης, είναι 100% εισαγόμενα.
Στρατηγική η Αρκτική για την Ρωσία
«Η Ρωσία αντιμετωπίζει μεγάλης κλίμακας καθήκοντα στην Αρκτική και θα χρειαστεί να ενισχύσει τις υποδομές μεταφορών και υλικοτεχνικής υποστήριξης, να προστατεύσει το εύθραυστο οικοσύστημα και να εξασφαλίσει άνετες συνθήκες διαβίωσης» τόνισε ακόμα, σε φόρουμ για την ανάπτυξη της περιοχής της Αρκτικής.
«Η Ρωσία δεν απείλησε ποτέ κανέναν στην Αρκτική, αλλά παρακολουθούμε από κοντά την κατάσταση… Θα ενισχύσουμε τις στρατιωτικές μας δυνάμεις στην Αρκτική, θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας».
«Υπάρχει πιθανότητα συνεργασίας στην Αρκτική, συμπεριλαμβανομένων των δυτικών κρατών» επισήμανε.
«Εδώ στην Αρκτική, σε αυτή τη στρατηγική και σημαντική περιοχή, αντιμετωπίζουμε μεγάλης κλίμακας και πολύπλοκα καθήκοντα. Πρέπει να ενισχύσουμε τις μεταφορές, τις υποδομές logistics, να
επεκτείνουμε τις οικονομικές και επιχειρηματικές ευκαιρίες με υποχρεωτική προστασία των ευαίσθητων οικοσυστημάτων της Αρκτικής» είπε ο Ρώσος πρόεδρος σύμφωνα με το TASS.
www.worldenergynews.gr
