Δ. Μάντζος: Τα πράσινα τιμολόγια απέτυχαν, χρειάζονται σταθερά

Δεν εξειδικεύτηκαν οι γενικόλογοι στόχοι του προϋπολογισμού για το περιβάλλον, ανακύκλωση, διαχείριση προστατευόμενων περιοχών, αποκατάσταση δασών, σύμφωνα με τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρη Μάντζο.

Ο κ. Μάντζος, τοποθετήθηκε την Παρασκευή (13/12) στη Βουλή, απευθυνόμενος προς τον υπουργό Ενέργειας, κ. Θόδωρο Σκυλακάκη.

Αναλυτικά η παρέμβασή του

Δεν ακούσαμε ούτε μία λέξη για την πολεοδομική πολιτική της Κυβέρνησης μετά την απόφαση του ΣτΕ για την αντισυνταγματικότητα διατάξεων του ΝΟΚ. Που δικαιώνει την κριτική μας ότι η πολιτική της δεν διασφαλίζει ούτε τη βιώσιμη ανάπτυξη ούτε την προστασία του περιβάλλοντος. Τι θα κάνετε; Πώς και πότε θα αναθεωρήσετε πλήρως τον ΝΟΚ ώστε να γίνει σεβαστό το περιβάλλον, τις τοπικές κοινωνίες και την ποιότητα ζωής, το ίδιο το δημόσιο συμφέρον;

Για την ενέργεια: Λέμε πολλές φορές σε αυτήν την αίθουσα ότι τα στοιχεία δεν πρέπει να αμφισβητούνται.

Ένα στοιχείο είναι δηλωτικό της αδιαφορίας, της ανεπάρκειας, της αποτυχίας της Κυβέρνησης στην ενεργειακή της πολιτική: Η τιμή ρεύματος. Αύξηση 53% από το 2019. Κι αυτό ενώ εδώ οι δύο Υπουργοί ΝΔ στις συζητήσεις προϋπολογισμών προέβαλαν κατά βάση τις πρωτοβουλίες αντιμετώπισης -δηλαδή το αδιέξοδο μοντέλο των επιδοτήσεων. Οι τιμές πέφτουν μόνο μετά από επιδοτήσεις. Που μάλιστα χρειάστηκαν δύο φορές το 2024 ακόμη και μετά την πολιτική των χρωματιστών τιμολογίων.

Ως πότε θα πορευτεί η αγορά με τις επιδοτήσεις; Οι φορολογούμενοι – καταναλωτές επιδοτούν τις εταιρείες. Πρέπει, επιτέλους, έστω και τώρα, κατόπιν εορτής, να παραδεχτεί η Κυβέρνηση την αποτυχία των «πράσινων» κυμαινόμενων επιτοκίων, που συνδέεουν άμεσα τους καταναλωτές με τη χονδρική τιμή ρεύματος και τις διακυμάνσεις μιας στρεβλής και δυσλειτουργικής χρηματιστηριακής αγοράς. Πρέπει να περάσουμε άμεσα σε σταθερά τιμολόγια. Δεν μπορεί να είναι η ενέργεια των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων αντικείμενο κερδοσκοπίας και χρηματιστηριακών παιχνιδιών. Δεν μπορούν οι καταναλωτές να γίνονται traders ενέργειας κάθε μήνα. Σε καμία χώρα δεν έμειναν τόσο απροστάτευτοι οι καταναλωτές.

Οι επιδοτήσεις δεν αρκούν. Απαιτούνται διαρθρωτικές παρεμβάσεις. Πότε θα μιλήσουμε για την ανάγκη μεγέθυνσης διμερών συμβάσεων; Για την αναβάθμιση διασυνδέσεων -οι επενδύσεις από το ΤΑΑ ακολουθούν ρυθμούς χελώνας; Πότε; Την ώρα που η πολιτική στις ΑΠΕ έχει αποτύχει. Μόνη επιτυχία η ενίσχυση της δυσπιστίας των τοπικών κοινωνιών. Απώλεια ειδικού χωροταξικού σχεδιασμού, μηδενικές υποδομές αποθήκευσης, έλλειψη δικτύων. Τόσες ενεργειακές κοινότητες, δήμοι (από το Άργος Ορεστικού), τόσες επενδύσεις που μένουν ανεκμετάλλευτες. Γιατί;

Δεν είναι, λοιπόν, να απορεί κανείς, γιατί οι δείκτες ενεργειακής φτώχειας στην Ελλάδα είναι σχεδόν διπλάσιοι από τον μ.ο. της ΕΕ. Δεν έχει κανείς εδώ το δικαίωμα να μιλά για φθηνή ενέργεια. Αρκεί να το σταθμίσει κανείς στη βάση του πραγματικού εισοδήματος για να καταλήξει σε τρομακτικά αποκαλυπτικά δεδομένα για τη ζωή στην Ελλάδα. Διαβάζουμε και ακούμε τόσα πολλά για τόσο μεγάλα και σπουδαία αφηγήματα. Για διασύνδεση με Ευρώπη, με Αίγυπτο, για πλωτά αιολικά πάρκα.

Και την ίδια ώρα, το παιχνίδι χάνεται στα καθημερινά. Ακόμη στο «Εξοικονομώ». Η Κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να κλείσει ούτε ένα πρόγραμμα! Πόσα κτίρια εντάχθηκαν στα προγράμματα

Έτσι όπως είναι δομημένη η ενεργειακή αγορά, ολιγοπώλιο για εγχώριους παίκτες, έτσι όπως συντελείται η πράσινη μετάβαση. Δεν χάνεται μόνο μια ιστορική αναπτυξιακή ευκαιρία. Αλλά ναρκοθετείται η εθνική μας οικονομία.

Θα είναι εστία οικονομικής κρίσης πολύ μεγάλων διαστάσεων και ακόμη μεγαλύτερων συνεπειών.