Νέα προσπάθεια της κυβέρνησης για να οδηγήσει τις ρυπογόνες εταιρείες στην ενεργειακή μετάβαση
Αποκαλυπτικό είναι το σχετικό άρθρο των Petra Sorge και Akshat Rathi στο Bloomberg το οποίο παρέχει πληροφορίες για τις ενέργειες των κυβερνώντων και του βιομηχανικού κλάδου.
Η κυβέρνηση του Όλαφ Σολτς ανακοίνωσε νωρίτερα αυτό το μήνα τα λεγόμενα «συμβόλαια προστασίας του κλίματος» για να βοηθήσει εταιρείες σε τομείς όπως ο χάλυβας, το τσιμέντο και το γυαλί, να καλύψουν πρόσθετες δαπάνες που προκύπτουν από τη χρήση καθαρότερων τεχνολογιών, σε σύγκριση με τις συμβατικές διαδικασίες.
Στο πλαίσιο του προγράμματος, οι αιτούντες υποβάλλουν προτάσεις για το ποσό της υποστήριξης που απαιτείται, με τις προσφορές να προσφέρουν τις υψηλότερες μειώσεις CO2 για τη χαμηλότερη τιμή που λαμβάνουν χρηματοδότηση.
Η πολιτική είναι παρόμοια με τα προγράμματα Contracts for Difference (CfD) που έχουν χρησιμοποιήσει οι κυβερνήσεις για να βοηθήσουν στην ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ΑΠΕ) σε πολλά μέρη του κόσμου.
Ωστόσο, το εύρος των τεχνολογιών που καλύπτει είναι διαφορετικό από οτιδήποτε έχει δοκιμαστεί σε αυτήν την κλίμακα, καθιστώντας την επιτυχία του πολύ λιγότερο σίγουρη.
Ο πρώτος γύρος δημοπρασίας που προσφέρει συμβόλαια αξίας έως και 4 δισεκατομμυρίων ευρώ ξεκίνησε πρόσφατα και μια άλλη ευκαιρία υποβολής προσφορών με δοχείο 19 δισεκατομμυρίων ευρώ θα ακολουθήσει αυτό το καλοκαίρι.
«Είναι ένα καινοτόμο εργαλείο που δεν υπάρχει πουθενά διεθνώς ακόμη», δήλωσε ο Udo Philipp (υφυπουργός Οικονομίας).
Οι κινήσεις των ΗΠΑ και των άλλων…
Άλλα βιομηχανικά έθνη με ισοδύναμες καθαρές μηδενικές φιλοδοξίες πιθανότατα θα δώσουν μεγάλη προσοχή στα αποτελέσματα.
Μόλις αυτή την εβδομάδα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε επιχορηγήσεις 6 δισεκατομμυρίων δολαρίων που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι κατασκευαστές μετάλλου, χαρτιού και γυαλιού για να μειώσουν τις εκπομπές που προκαλούν υπερθέρμανση του πλανήτη.
Ενώ οι κυβερνήσεις έχουν εμπειρία να υποστηρίζουν τη μαζική ανάπτυξη πλήρως ανεπτυγμένων λύσεων καθαρής ενέργειας, όπως η αιολική και η ηλιακή, υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος όσον αφορά την υποστήριξη τεχνολογιών πρώιμου σταδίου, όπως η δέσμευση άνθρακα σε εργοστάσια τσιμέντου και η ανακύκλωση χαλκού με υδρογόνο.
Ο τρόπος που λειτουργεί το νέο σύστημα υποστήριξης συνδέεται με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών.
Για παράδειγμα, εάν μια εταιρεία υποβάλει προσφορά ότι το κόστος της απανθρακοποίησης του χάλυβα είναι 120 ευρώ ανά τόνο, η κυβέρνηση θα υποσχεθεί να πληρώσει το ποσό μείον την τιμή (επί του παρόντος κυμαίνεται γύρω στα 60 ευρώ ανά τόνο) του άνθρακα στο ETS.
Εάν στο μέλλον η τιμή της ρύπανσης φτάσει στα 140 ευρώ ανά τόνο, τότε η εταιρεία πρέπει να πληρώσει στην κυβέρνηση τα πλεονάζοντα 20 ευρώ ανά τόνο. Μόλις κερδίσετε τη δημοπρασία, η υποστήριξη τιμολόγησης είναι διαθέσιμη για 15 χρόνια.
Ενώ οι περισσότερες χώρες κατασκευάζουν ξεχωριστά CfD για ηλιακή, χερσαία ή υπεράκτια αιολική ενέργεια (λαμβάνοντας υπόψη το μεμονωμένο κόστος παραγωγής κάθε τομέα) η πρώτη δημοπρασία της βιομηχανίας της Γερμανίας είναι τεχνολογικά ουδέτερη.
Αυτό θα μπορούσε να ευνοήσει ορισμένες λύσεις με φθηνότερο κόστος μετασχηματισμού έναντι άλλων.
Οι ενέργειες των εταιρειών
Η Jenny Winkler (πρώην επικεφαλής της μονάδας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Fraunhofer Institute for Systems and Innovation Research το οποίο συχνά συμβουλεύει τη γερμανική κυβέρνηση για τέτοιες πολιτικές) είπε ότι «το κόστος της απαλλαγής από τον άνθρακα δεν είναι επί του παρόντος τόσο προβλέψιμο όσο οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας».
Η δημοπρασία θα μπορούσε να βοηθήσει την κυβέρνηση να εκτιμήσει το κόστος αυτών των νέων διαδικασιών και να δημιουργήσει μια ανώτατη τιμή για τις τεχνολογίες στους επόμενους διαγωνισμούς.
Μένει να δούμε πώς θα τα καταφέρουν οι εταιρείες με το προβλεπόμενο κόστος για την ανάπτυξη υδρογόνου ή άλλων καθαρών τεχνολογιών που δεν είναι ακόμη σε κλίμακα.
Εάν προσφέρουν πολύ υψηλή τιμή στις δημοπρασίες, κινδυνεύουν να χάσουν, και αν προσφέρουν πολύ χαμηλά, θα πιαστούν με ένα συμβόλαιο που θα μπορούσε να τους βλάψει οικονομικά.
Στη συνέχεια, υπάρχουν εταιρείες των οποίων τα έργα κρίνονται επί του παρόντος πολύ μικρά για να συμμετάσχουν καθόλου.
Πάρτε την Aurubis AG του Αμβούργου (από τις μεγαλύτερες εταιρείες ανακύκλωσης χαλκού στον κόσμο). Από τον Μάιο σχεδιάζει να παρουσιάσει ένα από τα πρώτα μεταλλουργεία χαλκού έτοιμου για υδρογόνο στον κόσμο. Το σχέδιο αναμένεται να κοστίσει 40 εκατ. ευρώ.
Ωστόσο, το έργο του δεν πληροί την απαίτηση για τον πρώτο γύρο δημοπρασιών αυτόν τον μήνα, καθώς οι εκπομπές που προσφέρει να μειώσει δεν αγγίζουν το ελάχιστο των 10.000 μετρικών τόνων.
Η επιδίωξη της γερμανικής κυβέρνησης
Την περασμένη εβδομάδα ο Ρόμπερτ Χάμπεκ (υπουργός Οικονομίας) είπε στους εκπροσώπους των επιχειρήσεων ότι η κυβέρνηση ψάχνει να βρει τρόπους να στηρίξει έργα μικρότερης κλίμακας με τον επόμενο γύρο δημοπρασιών.
Πάνω απ’ όλα, η κύρια εστίαση της κυβέρνησης είναι η προστασία της βιομηχανικής οικονομίας της και είναι επίσης πρόθυμη να μην επαναλάβει λάθη του παρελθόντος.
Πριν από 2 δεκαετίες επένδυσε αρκετά στην ηλιακή βιομηχανία η οποία ουσιαστικά έχει εξαφανιστεί από τη χώρα. Γι’ αυτό δεσμεύει αυτές τις δημοπρασίες μόνο για εγγενείς εταιρείες, με ξένες οντότητες αποκλεισμένες από το pot.
Ο Karsten Neuhoff (κυβερνητικός σύμβουλος από το Γερμανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών), ελπίζει ότι το πρόγραμμα θα βοηθήσει στη σταθεροποίηση της βιομηχανικής βάσης της Γερμανίας και στην εξασφάλιση θέσεων εργασίας.
www.worldenergynews.gr
