Την τελευταία δεκαετία, χώρες και ιδιωτικές επιχειρήσεις σε όλο τον κόσμο έχουν θέσει φιλόδοξους στόχους και δεσμεύσεις να επεκτείνουν την παραγωγή και τη χρήση πράσινου υδρογόνου στις δραστηριότητές τους. Αυτοί οι στόχοι εντάσσονται στο πλαίσιο ευρύτερων προσπαθειών μετάβασης στην καθαρή ενέργεια, καθώς το πράσινο υδρογόνο, σύμφωνα με το Oil Price, θα μπορούσε να αποτελέσει κρίσιμο συστατικό κάθε εφικτού μονοπατιού για την επίτευξη των παγκόσμιων κλιματικών στόχων.
Δεδομένου ότι το υδρογόνο μπορεί να καεί σε υψηλές θερμοκρασίες όπως τα ορυκτά καύσιμα, μπορεί να βοηθήσει στην απομάκρυνση των ανθρακούχων βιομηχανιών όπως η χαλυβουργία και η ναυτιλία.
Η καύση του υδρογόνου
Όταν καίγεται το υδρογόνο, αντί να εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα και άλλα αέρια του θερμοκηπίου, δεν αφήνει πίσω του τίποτα παρά μόνο υδρατμούς. Αυτό το καθιστά μια εξαιρετικά χρήσιμη πηγή καυσίμου για ένα ευρύ φάσμα βιομηχανικών εφαρμογών, με δυνητικά τεράστιες επιπτώσεις στις παγκόσμιες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Μέχρι στιγμής, παρά τις υψηλές υποσχέσεις του κλάδου, η παγκόσμια διαφημιστική εκστρατεία για το πράσινο υδρογόνο δεν έχει υλοποιηθεί σε απτά αποτελέσματα.
Μια νέα μελέτη αποκαλύπτει ότι το 2023 υλοποιήθηκε λιγότερο από το ένα δέκατο του προγραμματισμένων δράσεων χρήσης πράσινου υδρογόνου. «Παρακολουθώντας 190 έργα σε 3 χρόνια, εντοπίζουμε ένα μεγάλο κενό υλοποίησης το 2023 με μόνο το 7% των παγκόσμιων ανακοινώσεων χωρητικότητας να ολοκληρώνονται εντός του χρονοδιαγράμματος», αναφέρεται στην περίληψη της εργασίας, «Η φιλοδοξία του πράσινου υδρογόνου και το χάσμα υλοποίησης», που δημοσιεύτηκε αυτόν τον μήνα στο επιστημονικό περιοδικό Nature Energy.
Η μελέτη
Η μελέτη διαπιστώνει ότι σε γενικές γραμμές, ο κόσμος πλησιάζει ολοένα και περισσότερο στη δέσμευση για ένα μονοπάτι για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 1,5 °C σε σχέση με τις προβιομηχανικές μέσες θερμοκρασίες, αλλά ενώ το «χάσμα φιλοδοξιών» συρρικνώνεται, η εφαρμογή πρέπει να ακολουθήσει το παράδειγμά τους.
Οι συγγραφείς της εργασίας εντοπίζουν τρεις κύριους λόγους για το κενό εφαρμογής πράσινου υδρογόνου. Το πρώτο είναι ότι το πράσινο υδρογόνο είναι ακριβό στην παραγωγή και το κόστος αυξάνεται. Δεύτερον, είναι η έλλειψη συμφωνιών απορρόφησης, πιθανώς λόγω των ανησυχιών της βιομηχανίας σχετικά με «τον κίνδυνο να εγκλωβιστούμε σε έναν ακριβό και δυνητικά σπάνιο φορέα ενέργειας». Τρίτον, απαιτούνται ισχυρά μέτρα πολιτικής για την απομάκρυνση του κινδύνου των επενδύσεων σε πράσινο υδρογόνο.
Ένα σημαντικό εύρημα της μελέτης ήταν ότι οι φιλοδοξίες για το πράσινο υδρογόνο απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό επειδή δεν χρηματοδοτούνται επαρκώς ή δεν επιδοτούνται επαρκώς. «Εκτιμούμε ότι, χωρίς την τιμολόγηση του άνθρακα, η υλοποίηση όλων αυτών των έργων θα απαιτούσε παγκόσμιες επιδοτήσεις ύψους 1,3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ (εύρος 0,8–2,6 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ), που υπερβαίνουν κατά πολύ τις ανακοινωθείσες επιδοτήσεις», αναφέρει η εφημερίδα. «Δεδομένων των κενών εφαρμογής του παρελθόντος και του μέλλοντος, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να προετοιμαστούν για την παρατεταμένη πράσινη σπανιότητα υδρογόνου».
Το πράσινο υδρογόνο
Το πράσινο υδρογόνο, εξ ορισμού, πρέπει να παράγεται χρησιμοποιώντας ενέργεια χωρίς εκπομπές όπως η αιολική ή η ηλιακή ενέργεια. Το γκρίζο υδρογόνο, το οποίο είναι φθηνότερο και πολύ πιο άφθονο σε βιομηχανικές εφαρμογές, δημιουργείται με τη χρήση ορυκτών καυσίμων. Μερικοί διακρίνουν επίσης το υδρογόνο που παράγεται με φυσικό αέριο, αποκαλώντας το μπλε υδρογόνο, ως ένα υποτιθέμενο λιγότερο εντατικό σκαλοπάτι μεταξύ του γκρι και του πράσινου υδρογόνου.
Όχι μόνο το πράσινο υδρογόνο είναι μακράν η πιο ακριβή μορφή υδρογόνου, μπορεί επίσης να μην είναι και τόσο καλό για την απανθρακοποίηση στη μεγάλη εικόνα. Σύμφωνα με ορισμένους ειδικούς, η εκτροπή της ανανεώσιμης ενέργειας για τη δημιουργία πράσινου υδρογόνου μπορεί να μην είναι η καλύτερη ή η πιο αποτελεσματική χρήση αυτών των πόρων. Στην πραγματικότητα, η εκτροπή υπερβολικής πράσινης ενέργειας προς την παραγωγή υδρογόνου θα μπορούσε πραγματικά να επιβραδύνει την κίνηση της απανθρακοποίησης στο σύνολό της.
Μια έκθεση του 2022 από τον Διεθνή Οργανισμό Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA) προειδοποίησε ενάντια στην «αδιάκριτη χρήση του υδρογόνου». Αντίθετα, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να σταθμίσουν προσεκτικά τις προτεραιότητές τους και να λάβουν υπόψη ότι η εκτεταμένη χρήση πράσινου υδρογόνου «μπορεί να μην είναι σύμφωνη με τις απαιτήσεις ενός κόσμου χωρίς άνθρακα».
www.worldenergynews.gr
