Είναι άραγε όλα τόσο δύσκολα στο ενεργειακό μάνατζμεντ;
Ο στρουθοκαμηλισμός έχει και τα όριά του, φαίνεται όμως ότι ο πολιτικός στρουθοκαμηλισμός τα ξεπερνά.
Είναι προφανές ότι υπάρχει μια συγκροτημένη προσπάθεια από πολλά στρατόπεδα να φορτώσουν στο πρόεδρο της ΔΕΗ όλα τα στραβά της διαπραγμάτευσης, ενώ ήδη γνωρίζουν ότι το πιθανότερο αυτής της διαδικασίας είναι να καταλήξουμε σε πώληση και υδροηλεκτρικών μονάδων.
Φταίει λοιπόν ο κ. Παναγιωτάκης επειδή κινήθηκε αντιθεσμικά στην διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και είναι ειδικά αυτός που αποδυνάμωσε την θέση της ΔΕΗ στην διαπραγματευτική διαδικασία με τους Θεσμούς;
Πρέπει όμως να εξηγηθούν οι εναλλακτικές λύσεις που θα έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί και επίσης που βρισκόταν ένα ολόκληρο σύστημα που θα έπρεπε να είχε προβλέψει εγκαίρως τις ανάγκες και να είχε δράσει για τα για επιπλέον φορτία.
Η ΔΕΠΑ επίσης προέβλεψε έγκαιρα ή ζημιώθηκε με τις εκ των υστέρων αγορές φορτίων και τα φορτώνει τώρα όλα στους καταναλωτές μέσω των αυξήσεων στις ΕΠΑ;
Ακόμα και αν όλα αυτά όμως είναι προληφθεί, μπορεί η ΔΕΗ να συνεχίσει χωρίς αναδιάρθρωση και τι ελπίδες, ρεαλιστικές, μπορεί να έχει για να ανακτήσει τον ισχυρό ρόλο για την βιομηχανία και την κοινωνία;
Η μόνη αλήθεια είναι που την γνωρίζουν άλλωστε οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η σημερινή ΔΕΗ μπάζει από παντού.
Χρειάζεται κεφάλαια και δεν θα βρει κανέναν επενδυτή πάρα μόνο κοψοχρονιάς, αν δεν παρουσιάσει ένα πλάνο ολοκληρωμένο με ενίσχυση θέσης και προοπτική εξόδου από τον φαύλο κύκλο.
Ή μήπως με τα νούμερα που διαθέτει η σημερινή ΔΕΗ δεν θα κινδυνεύσει να βρεθεί σε οριακά σημεία βιωσιμότητας;
Παράλληλα οι καθυστερήσεις που θα λάβουν χώρα θα την φέρουν ή δεν θα την φέρουν σε πιο επώδυνη κατάσταση μέσω ενός ροκανίσματος του χρόνου μέχρι να γίνουν τα market tests και να ωριμάσουν οι όποιες εξελίξεις;
Συμπερασματικά η ΔΕΗ κινδυνεύει μέσα από μια διαδικασία ανούσια και χρονοβόρο να βρεθεί σε χειρότερη μοίρα και να χάσει τελικά καλές μονάδες χωρίς ανταλλάγματα.
Το μόνον σίγουρο είναι, ότι είναι απαγορευτικό να μεταβιβαστεί στα τρέχοντα επίπεδα ποσοστό της ΔΕΗ.
Εν γένει όμως με την αδυναμία που έχει, πιθανώς αυτό δεν θα πρέπει να γίνει ούτε μεσοπρόθεσμα , γιατί είναι άγνωστο τι θα επιβληθεί από τον όποιον επενδυτή σε ζωτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, όταν θα έχει το πάνω χέρι.
Τέλος στην όλη διαδικασία της ενεργειακής κρίσης η ΔΕΠΑ τι προβλέψεις είχε κάνει για τις ανάγκες και σε ποιόν της είχε κοινοποιήσει ως όφειλε;
Υπάρχει λόγος να εμφανίζει την τεράστια μείωση κερδών από την διαχείριση του α τριμήνου, όταν προαλείφεται για ιδιωτικοποίηση;
Και αν είχε κάνει τις δέουσες προβλέψεις δεν θα περνούσε τώρα το κόστος στις ΕΠΑ, δηλαδή στους οικιακούς και λοιπούς καταναλωτές, ενώ είχε ήδη αντίκτυπο και στις δημοπρασίες που για πρώτη φορά απέτυχαν παταγωδώς.
Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης, διευθυντής worldenergynews.gr
www.worldenergynews.gr
Είναι προφανές ότι υπάρχει μια συγκροτημένη προσπάθεια από πολλά στρατόπεδα να φορτώσουν στο πρόεδρο της ΔΕΗ όλα τα στραβά της διαπραγμάτευσης, ενώ ήδη γνωρίζουν ότι το πιθανότερο αυτής της διαδικασίας είναι να καταλήξουμε σε πώληση και υδροηλεκτρικών μονάδων.
Φταίει λοιπόν ο κ. Παναγιωτάκης επειδή κινήθηκε αντιθεσμικά στην διαχείριση της ενεργειακής κρίσης και είναι ειδικά αυτός που αποδυνάμωσε την θέση της ΔΕΗ στην διαπραγματευτική διαδικασία με τους Θεσμούς;
Πρέπει όμως να εξηγηθούν οι εναλλακτικές λύσεις που θα έπρεπε να είχαν εφαρμοστεί και επίσης που βρισκόταν ένα ολόκληρο σύστημα που θα έπρεπε να είχε προβλέψει εγκαίρως τις ανάγκες και να είχε δράσει για τα για επιπλέον φορτία.
Η ΔΕΠΑ επίσης προέβλεψε έγκαιρα ή ζημιώθηκε με τις εκ των υστέρων αγορές φορτίων και τα φορτώνει τώρα όλα στους καταναλωτές μέσω των αυξήσεων στις ΕΠΑ;
Ακόμα και αν όλα αυτά όμως είναι προληφθεί, μπορεί η ΔΕΗ να συνεχίσει χωρίς αναδιάρθρωση και τι ελπίδες, ρεαλιστικές, μπορεί να έχει για να ανακτήσει τον ισχυρό ρόλο για την βιομηχανία και την κοινωνία;
Η μόνη αλήθεια είναι που την γνωρίζουν άλλωστε οι πρωτοκλασάτοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η σημερινή ΔΕΗ μπάζει από παντού.
Χρειάζεται κεφάλαια και δεν θα βρει κανέναν επενδυτή πάρα μόνο κοψοχρονιάς, αν δεν παρουσιάσει ένα πλάνο ολοκληρωμένο με ενίσχυση θέσης και προοπτική εξόδου από τον φαύλο κύκλο.
Ή μήπως με τα νούμερα που διαθέτει η σημερινή ΔΕΗ δεν θα κινδυνεύσει να βρεθεί σε οριακά σημεία βιωσιμότητας;
Παράλληλα οι καθυστερήσεις που θα λάβουν χώρα θα την φέρουν ή δεν θα την φέρουν σε πιο επώδυνη κατάσταση μέσω ενός ροκανίσματος του χρόνου μέχρι να γίνουν τα market tests και να ωριμάσουν οι όποιες εξελίξεις;
Συμπερασματικά η ΔΕΗ κινδυνεύει μέσα από μια διαδικασία ανούσια και χρονοβόρο να βρεθεί σε χειρότερη μοίρα και να χάσει τελικά καλές μονάδες χωρίς ανταλλάγματα.
Το μόνον σίγουρο είναι, ότι είναι απαγορευτικό να μεταβιβαστεί στα τρέχοντα επίπεδα ποσοστό της ΔΕΗ.
Εν γένει όμως με την αδυναμία που έχει, πιθανώς αυτό δεν θα πρέπει να γίνει ούτε μεσοπρόθεσμα , γιατί είναι άγνωστο τι θα επιβληθεί από τον όποιον επενδυτή σε ζωτικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας, όταν θα έχει το πάνω χέρι.
Τέλος στην όλη διαδικασία της ενεργειακής κρίσης η ΔΕΠΑ τι προβλέψεις είχε κάνει για τις ανάγκες και σε ποιόν της είχε κοινοποιήσει ως όφειλε;
Υπάρχει λόγος να εμφανίζει την τεράστια μείωση κερδών από την διαχείριση του α τριμήνου, όταν προαλείφεται για ιδιωτικοποίηση;
Και αν είχε κάνει τις δέουσες προβλέψεις δεν θα περνούσε τώρα το κόστος στις ΕΠΑ, δηλαδή στους οικιακούς και λοιπούς καταναλωτές, ενώ είχε ήδη αντίκτυπο και στις δημοπρασίες που για πρώτη φορά απέτυχαν παταγωδώς.
Παναγιώτης Μπουσμπουρέλης, διευθυντής worldenergynews.gr
www.worldenergynews.gr
