H παραγωγή υδρογόνου απευθείας στη θάλασσα και η αποστολή του στην ξηρά μέσω αγωγών είναι φθηνότερη από τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας στην ξηρά
Σύμφωνα με υψηλόβαθμο στέλεχος της RWE, έχουν παγώσει τα σχέδια για την κατασκευή υπεράκτιου αιολικού πάρκου για την παραγωγή υδρογόνου στη Γερμανία, καθώς η κυβέρνηση έχει αρνηθεί να το ελέγξει ώστε να πάρει τις απαιτούμενες επιδοτήσεις.
Σύμφωνα με το Hydrogen Insight, η γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας RWE σχεδιάζει από καιρό να εγκαταστήσει υπεράκτιες ανεμογεννήτριες ισχύος 10 GW για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου στη Βόρεια Θάλασσα έως το 2035 μέσω της πρωτοβουλίας AquaVentus.
Το πρώτο στάδιο ανάπτυξης θα περιελάμβανε το λεγόμενο έργο AquaPrimus2 - ένα πιλοτικό έργο που περιλαμβάνει δύο ανεμογεννήτριες Siemens Gamesa ισχύος 14 MW σε βάσεις σταθερού πυθμένα με άμεσα συνδεδεμένους ηλεκτρολύτες - το οποίο επρόκειτο να εγκατασταθεί το επόμενο έτος.
Ωστόσο, ο εν λόγω πιλοτικός σταθμός βρίσκεται πλέον στον πάγο μετά την απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και Κλίματος της Γερμανίας να μην τον εξετάσει για στήριξη στο πλαίσιο του μηχανισμού Σημαντικά έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (IPCEI) της ΕΕ, δήλωσε εκπρόσωπος Τύπου της RWE.
Παρ' όλα αυτά, ο διευθυντής για την υπεράκτια ανάπτυξη, Martin Dörnhöfer, κατέστησε σαφές σε συνέδριο την περασμένη εβδομάδα ότι εξακολουθεί να απαιτείται μια πιλοτική δοκιμή για να ελεγχθεί η πράσινη παραγωγή υδρογόνου από υπεράκτια αιολική ενέργεια, δεδομένων των κινδύνων που ενέχει το άλμα προς την ανάπτυξη σε μεγάλη κλίμακα για τις εταιρείες και ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού.
Ο Dörnhöfer δήλωσε στο Recharge στο περιθώριο του συνεδρίου ότι τα χρονοδιαγράμματα τόσο ενός πιλοτικού όσο και ενός μεγάλης κλίμακας υπεράκτιου προγράμματος μετατροπής αιολικής ενέργειας σε υδρογόνο εξαρτώνται από τις κανονιστικές συνθήκες, προσθέτοντας ότι η δοκιμή εξοπλισμού σε ένα απαιτητικό θαλάσσιο περιβάλλον είναι πολύ διαφορετική από τη δοκιμή στη στεριά.
Στροφή στο υδρογόνο
Ο Robert Seehawer, διευθύνων σύμβουλος της ένωσης υποστήριξης του AquaVentus - η οποία συνδέει περίπου 100 εταιρείες και οργανισμούς που ενδιαφέρονται για το έργο - ανέφερε στην ίδια συζήτηση στο πάνελ ότι έχει υπάρξει μόνο μία μικρή δοκιμαστική εγκατάσταση υπεράκτιας ανεμογεννήτριας άμεσα συνδεδεμένης με ηλεκτρολύτη, που βρίσκεται στη Γαλλία, αλλά δεν υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις στη Γερμανία.
Ακόμη και το χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση έργο H2Mare - το οποίο είχε ως στόχο να διερευνήσει την ενσωμάτωση ηλεκτρολυτών σε υπεράκτιο αιολικό πάρκο, συμπεριλαμβανομένης της διοχέτευσης του αερίου στην ξηρά - έχει φτάσει μόνο μέχρι τη δοκιμή παραγωγής Η2 στην ξηρά, πρόσθεσε ο Seehawer.
Πράγματι, ο κυβερνητικός ιστότοπος για το έργο δεν παρέχει καμία ενημέρωση από τον Φεβρουάριο του 2023.
Ενώ μεμονωμένα στοιχεία για την παραγωγή υδρογόνου στη θάλασσα υπάρχουν ήδη - όπως υπεράκτιες ανεμογεννήτριες, μονάδες αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, ηλεκτρολύτες και αγωγοί αερίου - το πώς θα πρέπει να συμπλέκονται μεταξύ τους πρέπει ακόμη να φανεί στην πράξη, δήλωσε ο Seehawer.
Τόσο ο Seehawer όσο και ο Dörnhöfer τόνισαν ότι η παραγωγή υδρογόνου απευθείας στη θάλασσα και η αποστολή του στην ξηρά μέσω αγωγών είναι φθηνότερη από τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας στην ξηρά και τη μετέπειτα παραγωγή του υδρογόνου στην ξηρά.
Να σημειωθεί τέλος, ότι η υπεράκτια αιολική ενέργεια πλεονεκτεί έναντι της χερσαίας αιολικής ενέργειας από την άποψη της δυνατότητας κλιμάκωσής της, αλλά η υπεράκτια ενέργεια παραμένει μια πολύ ακριβή μέθοδος παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με το Hydrogen Insight, η γερμανική εταιρεία κοινής ωφέλειας RWE σχεδιάζει από καιρό να εγκαταστήσει υπεράκτιες ανεμογεννήτριες ισχύος 10 GW για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου στη Βόρεια Θάλασσα έως το 2035 μέσω της πρωτοβουλίας AquaVentus.
Το πρώτο στάδιο ανάπτυξης θα περιελάμβανε το λεγόμενο έργο AquaPrimus2 - ένα πιλοτικό έργο που περιλαμβάνει δύο ανεμογεννήτριες Siemens Gamesa ισχύος 14 MW σε βάσεις σταθερού πυθμένα με άμεσα συνδεδεμένους ηλεκτρολύτες - το οποίο επρόκειτο να εγκατασταθεί το επόμενο έτος.
Ωστόσο, ο εν λόγω πιλοτικός σταθμός βρίσκεται πλέον στον πάγο μετά την απόφαση του υπουργείου Οικονομίας και Κλίματος της Γερμανίας να μην τον εξετάσει για στήριξη στο πλαίσιο του μηχανισμού Σημαντικά έργα κοινού ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος (IPCEI) της ΕΕ, δήλωσε εκπρόσωπος Τύπου της RWE.
Παρ' όλα αυτά, ο διευθυντής για την υπεράκτια ανάπτυξη, Martin Dörnhöfer, κατέστησε σαφές σε συνέδριο την περασμένη εβδομάδα ότι εξακολουθεί να απαιτείται μια πιλοτική δοκιμή για να ελεγχθεί η πράσινη παραγωγή υδρογόνου από υπεράκτια αιολική ενέργεια, δεδομένων των κινδύνων που ενέχει το άλμα προς την ανάπτυξη σε μεγάλη κλίμακα για τις εταιρείες και ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού.
Ο Dörnhöfer δήλωσε στο Recharge στο περιθώριο του συνεδρίου ότι τα χρονοδιαγράμματα τόσο ενός πιλοτικού όσο και ενός μεγάλης κλίμακας υπεράκτιου προγράμματος μετατροπής αιολικής ενέργειας σε υδρογόνο εξαρτώνται από τις κανονιστικές συνθήκες, προσθέτοντας ότι η δοκιμή εξοπλισμού σε ένα απαιτητικό θαλάσσιο περιβάλλον είναι πολύ διαφορετική από τη δοκιμή στη στεριά.
Στροφή στο υδρογόνο
Ο Robert Seehawer, διευθύνων σύμβουλος της ένωσης υποστήριξης του AquaVentus - η οποία συνδέει περίπου 100 εταιρείες και οργανισμούς που ενδιαφέρονται για το έργο - ανέφερε στην ίδια συζήτηση στο πάνελ ότι έχει υπάρξει μόνο μία μικρή δοκιμαστική εγκατάσταση υπεράκτιας ανεμογεννήτριας άμεσα συνδεδεμένης με ηλεκτρολύτη, που βρίσκεται στη Γαλλία, αλλά δεν υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις στη Γερμανία.
Ακόμη και το χρηματοδοτούμενο από την κυβέρνηση έργο H2Mare - το οποίο είχε ως στόχο να διερευνήσει την ενσωμάτωση ηλεκτρολυτών σε υπεράκτιο αιολικό πάρκο, συμπεριλαμβανομένης της διοχέτευσης του αερίου στην ξηρά - έχει φτάσει μόνο μέχρι τη δοκιμή παραγωγής Η2 στην ξηρά, πρόσθεσε ο Seehawer.
Πράγματι, ο κυβερνητικός ιστότοπος για το έργο δεν παρέχει καμία ενημέρωση από τον Φεβρουάριο του 2023.
Ενώ μεμονωμένα στοιχεία για την παραγωγή υδρογόνου στη θάλασσα υπάρχουν ήδη - όπως υπεράκτιες ανεμογεννήτριες, μονάδες αφαλάτωσης θαλασσινού νερού, ηλεκτρολύτες και αγωγοί αερίου - το πώς θα πρέπει να συμπλέκονται μεταξύ τους πρέπει ακόμη να φανεί στην πράξη, δήλωσε ο Seehawer.
Τόσο ο Seehawer όσο και ο Dörnhöfer τόνισαν ότι η παραγωγή υδρογόνου απευθείας στη θάλασσα και η αποστολή του στην ξηρά μέσω αγωγών είναι φθηνότερη από τη μεταφορά ηλεκτρικής ενέργειας στην ξηρά και τη μετέπειτα παραγωγή του υδρογόνου στην ξηρά.
Να σημειωθεί τέλος, ότι η υπεράκτια αιολική ενέργεια πλεονεκτεί έναντι της χερσαίας αιολικής ενέργειας από την άποψη της δυνατότητας κλιμάκωσής της, αλλά η υπεράκτια ενέργεια παραμένει μια πολύ ακριβή μέθοδος παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές.
www.worldenergynews.gr
