Η επίλυση των προκλήσεων που τίθενται από τις ουσίες πολυφθοροαλκυλίου (PFAS) απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση που υπερβαίνει τις επιχειρήσεις κοινής ωφελείας και τους κατασκευαστές, σύμφωνα με αμερικανούς ερευνητές.
Εθνικό Κανονισμό Πρωτεύοντος Πόσιμου Νερού
Το Beyond Drinking Water: Strategies for Communicating and Managing PFAS Communication, ήταν μια απάντηση στον Εθνικό Κανονισμό Πρωτεύοντος Πόσιμου Νερού (NPDWR) της Υπηρεσίας Προστασίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA), ο οποίος έθεσε όρια στις συγκεντρώσεις PFAS στο πόσιμο νερό που ήταν καλά. κάτω από τα υπάρχοντα πρότυπα.
Για τη ρύθμιση του NPDWR, η EPA εισήγαγε τον νόμο για το ασφαλές πόσιμο νερό (SDWA). Αυτό απαιτεί πολλά συστήματα νερού να υιοθετήσουν νέες τεχνολογίες στις υπάρχουσες διαδικασίες επεξεργασίας τους. Εκτός από τις αλλαγές στον τρόπο επεξεργασίας του νερού, ο νόμος για πρώτη φορά έκανε τα ίδια συστήματα νερού υπεύθυνα για την εκπαίδευση των κοινοτήτων τους σχετικά με τους κινδύνους, τις πηγές και τις λύσεις έκθεσης σε PFAS.
Οι προκλήσεις
Οι ερευνητές πήραν συνεντεύξεις με ενδιαφερόμενους της βιομηχανίας νερού για να μάθουν πώς έχουν επηρεαστεί από αυτούς τους νέους κανονισμούς. Όπως ήταν αναμενόμενο, πολλοί έθεσαν το ζήτημα του τρόπου χρηματοδότησης των αναβαθμίσεων των εγκαταστάσεων. Πολλοί αντιμετώπισαν την κατανόηση του καλύτερου τρόπου αντιμετώπισης της δυσπιστίας των καταναλωτών για τις δημόσιες πηγές νερού για πρώτη φορά.
Οι ενδιαφερόμενοι στον κλάδο του νερού, είτε ρυθμιστικοί φορείς, συστήματα ύδρευσης, ιδιωτική βιομηχανία ή ακαδημαϊκά ιδρύματα εγκρίνουν σε γενικές γραμμές δύο προσεγγίσεις. Η μία αφορά την αντιμετώπιση των πηγών μόλυνσης από PFAS, επί των οποίων οι ενδιαφερόμενοι φορείς του νερού δεν έχουν κανέναν έλεγχο και η δεύτερη την διαχείριση αποβλήτων μολυσμένων με PFAS για την αποφυγή επανεισόδου στο περιβάλλον.
Αυτό που έγινε σαφές, αν δεν είναι ήδη γνωστό, είναι ότι η πρόκληση της αφαίρεσης των PFAS από το νερό και από το περιβάλλον γενικότερα θα απαιτήσει τη συνεργασία και τη δέσμευση πολλών διαφορετικών βιομηχανιών, ρυθμιστικών φορέων και ενδιαφερομένων σε πολλούς τομείς.
Επόμενα βήματα για την έρευνα PFAS
Το ερευνητικό έγγραφο κάνει αρκετές προτάσεις για περαιτέρω έρευνα σχετικά με την πιθανή βλάβη που μπορεί να προκαλέσει το PFAS. Παράλληλα, οι τοξικολόγοι προσπαθούν να εντοπίσουν τρόπους με τους οποίους το PFAS μπορεί εύλογα να ομαδοποιηθεί για να εξάγουν γενικά συμπεράσματα σχετικά με τους κινδύνους για την υγεία. Η EPA, από την άλλη, εξετάζει τη συμπερίληψη του PFAS στις προτεινόμενες αναθεωρήσεις των απαιτήσεων αναφοράς για τις ατμοσφαιρικές εκπομπές.
Ανάπτυξη εναλλακτικών λύσεων
Οι ενδιαφερόμενοι φορείς του νερού, οι πάροχοι επεξεργασίας λυμάτων και οι ρυθμιστικές αρχές εργάζονται για την εξεύρεση ισορροπίας μεταξύ της προστασίας της υγείας και της οικονομικής προσιτότητας.
Ο νέος εθνικός κανονισμός για το πόσιμο νερό της EPA θα μειώσει σίγουρα την έκθεση σε PFAS στις ΗΠΑ, αλλά επιβαρύνει δυσανάλογα τα συστήματα ύδρευσης που δεν ευθύνονται για την αρχική μόλυνση. Τα συστήματα ύδρευσης αισθάνονται την πίεση των νέων κανονισμών, αλλά θα χρειαστεί μια «συντονισμένη, ολοκληρωμένη στρατηγική που συνδυάζει ρυθμιστική δράση, επιστημονική έρευνα, τεχνολογική καινοτομία και δημόσια συμμετοχή για την πλήρη αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων προκλήσεων PFAS.
www.worldenergynews.gr
