Σύμφωνα με τον Σύνδεσμο, η μεθοδολογία του ΑΔΜΗΕ δεν δημιουργεί κίνητρο βελτίωσής της αποτελεσματικότητάς του
Εξαιρετικά επιφυλακτικός εμφανίζεται ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ανεξάρτητων Εταιριών Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΕΣΑΗ) στη μεθοδολογία υπολογισμού των απωλειών του Εθνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, που καταρτίστηκε από τον ΑΔΜΗΕ και ετέθη σε δημόσια διαβούλευση από τη ΡΑΕ.
Όπως επισημαίνεται στη σχετική επιστολή του Συνδέσμου η μεθοδολογία που έχει καταρτιστεί, σε καμία περίπτωση δεν δημιουργεί κίνητρο στον Διαχειριστή, δηλαδή τον ΑΔΜΗΕ, για βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του, προκειμένου να επιτυγχάνεται η σταδιακή αποκλιμάκωση των ρυθμιζόμενων χρεώσεων, όπως προβλέπει η σχετική απόφαση της ΡΑΕ.
Αντίθετα, σύμφωνα με τον ΕΣΑΗ η προβλεπόμενη απαγόρευση αναπροσαρμογής εντός της τετραετούς ρυθμιστικής περιόδου της διαφοράς μεταξύ των προϋπολογιζόμενων και των πραγματικών βάσει απολογισμού λειτουργικών δαπανών, δεν μπορεί να θεωρηθεί επαρκής, δεδομένου ότι μετριάζει το κίνητρο του Διαχειριστή για αποτελεσματικότερη λειτουργία.
Με βάση αυτά ο Σύνδεσμος προτείνει την υιοθέτηση της πρακτικής που εφαρμόζεται ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες σύμφωνα με την οποία για κάθε ρυθμιστική περίοδο η ΡΑΕ θα εκδίδει απόφαση θεσπίζοντας ανώτατο όριο στα επιτρεπόμενα έσοδα του Διαχειριστή, το οποίο όριο θα μειώνεται σταδιακά κατά τη διάρκεια της ρυθμιστικής περιόδου. Με τον τρόπο αυτό ο Διαχειριστής θα υποχρεούται να μειώνει τις λειτουργικές του δαπάνες, επιτρέποντας τον επιμερισμό του οφέλους που θα επιτυγχάνεται μεταξύ του Διαχειριστή και των Πελατών μέσω της ανάλογης μείωσης των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος (ΧΧΣ).
Συνυπολογισμός του κόστους απωλειών του συστήματος
Επίσης, προκειμένου να μεγιστοποιείται το κοινωνικό όφελος, η μεθοδολογία υπολογισμού του συνολικού Απαιτούμενου Εσόδου του Διαχειριστή θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να λαμβάνει υπόψη ως μία από τις συνιστώσες του και το κόστος των απωλειών του Συστήματος.
Με το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, το κόστος αυτό επιβαρύνει τους παραγωγούς, ενώ στον Κανονισμό της νέας Αγοράς Εξισορρόπησης προβλέπεται ότι το κόστος των απώλειών θα επιμερίζεται πλέον στα Συμβαλλόμενα Μέρη που έχουν Ευθύνη Εξισορρόπησης ανάλογα με την μετρούμενη απορρόφηση των πελατών τους, μέσω του Λογαριασμού Προσαυξήσεων.
Με άλλα λόγια, το κόστος απωλειών επιβαρύνει σήμερα το ανταγωνιστικό κόστος ενέργειας, τη στιγμή που ούτε οι παραγωγοί ούτε οι προμηθευτές διαθέτουν τρόπο να το επηρεάσουν ή περιορίσουν.
Αντιστρόφως, σε συνδυασμό με την ανωτέρω πρόταση θέσπισης ανώτατου ορίου στο Απαιτούμενο Έσοδο του Διαχειριστή, ο (ορθός) χαρακτηρισμός του κόστους αυτού ως ρυθμιζόμενου και η κάλυψη του μέσω των Χρεώσεων Χρήσης Συστήματος δημιουργεί ισχυρό κίνητρο στο Διαχειριστή να επιδιώκει την ελαχιστοποίηση του κόστους των απωλειών, προς όφελος του συνολικού κόστους χρήσης του Συστήματος.
Αυτή η πρακτική ακολουθείται ήδη στις περισσότερες ευρωπαϊκές αγορές όπως π.χ. στη Γερμανία, Ολλανδία, Γαλλία, Ιταλία, Αυστρία, Δανία κ.α.
www.worldenergynews.gr
