Η ευρύτερη ενεργειακή μετάβαση αλλάζει το τοπίο
Καθώς το υδρογόνο αποκτά εξέχουσα θέση εν μέσω της παγκόσμιας επιδίωξης για ενεργειακή ασφάλεια και απαλλαγή από άνθρακα, πολλά μεγάλα έργα υποδομής εξετάζουν το ενδεχόμενο μεταφοράς του με τη μορφή αμμωνίας (ασφαλέστερη και πιο οικονομική μέθοδος για την εξαγωγή προμηθειών υδρογόνου σε μεγάλους όγκους), σύμφωνα με το oilprice.com.
Κάποιες χώρες έχουν αλλάξει στόχο με την προώθηση της αμμωνίας.
Οι προβλέψεις της Rystad Energy δείχνουν ότι 174 τερματικοί σταθμοί εξαγωγών θα επικεντρωθούν κυρίως στη μετατροπή του υδρογόνου σε αμμωνία έως το 2035, αντιπροσωπεύοντας το 62% των συνολικών εξαγόμενων όγκων ή περίπου 13,5 εκατομμύρια τόνους ετησίως (tpa).
Προς υποστήριξη της ευρύτερης ενεργειακής μετάβασης, αναμένεται σημαντική άνοδος της μεταφοράς και του εμπορίου καθαρής αμμωνίας, με εμπορευόμενους όγκους αμμωνίας που προβλέπεται να φτάσουν τους 76 εκατομμύρια τόνους έως το 2035 (4 φορές μεγαλύτερος από τον όγκο που μεταφέρθηκε το 2020).
Ο πλανήτης επενδύει σε υδρογόνο και αμμωνία
Η διείσδυση του υδρογόνου σε παγκόσμια κλίμακα κινείται γρήγορα, ξεπερνώντας τις προσδοκίες της αγοράς.
Ήδη οι επενδυτές αυξάνουν τις βραχυπρόθεσμες επενδύσεις τους στην αγορά αμμωνίας.
Υπάρχουν έως τώρα 220 έργα υποδομής αμμωνίας παγκοσμίως, με συνδυασμένη ικανότητα χειρισμού άνω των 6 εκατομμυρίων τόνων.
Η Αφρική και η Βόρεια Αμερική θα οδηγήσουν σε πενταπλάσια αύξηση των εξαγωγών αμμωνίας έως το 2050 σε 121 εκατομμύρια τόνους.
Βάσει των ανακοινωθέντων έργων, η Αφρική συνεισφέρει 40,7 εκατομμύρια tpa και η Αυστραλία 35,9 εκατομμύρια tpa.
Η Αυστραλία, η οποία φιλοδοξεί να γίνει ένας κορυφαίος καθαρός εξαγωγέας αμμωνίας, έχει (επί του παρόντος) μόλις 7 τερματικούς σταθμούς με συνολική χωρητικότητα αποθήκευσης περίπου 173.000 τόνων.
Έργα στη χώρα της Ωκεανίας, όπως το Western Green Hydrogen Hub και το Australian Renewable Energy Hub, θα είναι από τα μεγαλύτερα στο υδρογόνο παγκοσμίως.
Κράτη όπως η Ιαπωνία και η Γερμανία έχουν ήδη προσαρμόσει τις αντίστοιχες εθνικές τους στρατηγικές στο υδρογόνο αναμένοντας μεγαλύτερο ρόλο για το καύσιμο.
Τονίζουν μάλιστα τον κεντρικό ρόλο που θα διαδραματίσει στην επίτευξη των στόχων καθαρών μηδενικών εκπομπών.
Παρά τη σημαντική κλίμακα των εξαγωγικών έργων και τις αβεβαιότητες γύρω από τη μελλοντική δυναμική του εμπορίου, ορισμένοι προγραμματιστές μπορεί να αποφασίσουν να μετατρέψουν μερικώς το υδρογόνο σε αμμωνία ή να εξερευνήσουν εναλλακτικές μεθόδους μεταφοράς.
Υδρογόνο (Μπλε και πράσινο) και LNG
Το πράσινο υδρογόνο (παράγεται με χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας), είναι η πιο καθαρή, αλλά ακριβότερη μορφή.
Το μπλε υδρογόνο (που παράγεται με φυσικό αέριο), είναι πιο οικονομικό και θεωρείται ευρέως ως μεταβατικό καύσιμο που μπορεί να βοηθήσει στη μείωση των εκπομπών έως ότου κλιμακωθούν προσιτές και αξιόπιστες εναλλακτικές λύσεις.
Το υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) χρησιμοποιείται ήδη ευρέως ως καύσιμο μεταφοράς και παραγωγής ενέργειας. Οι εγκαταστάσεις του θα μπορούσαν να προσαρμοστούν και για τη μεταφορά υδρογόνου.
Συμβάσεις δημόσιου-ιδιωτικού τομέα για το υδρογόνο
Τόσο ο ιδιωτικός όσο και ο δημόσιος τομέας υποστηρίζουν την ανάπτυξη μιας παγκόσμιας οικονομίας υδρογόνου, με μεγάλες εταιρείες να υπογράφουν συμφωνίες με παραγωγούς αμμωνίας και κυβερνήσεις να δημοπρατούν συμβόλαια εισαγωγής.
Για παράδειγμα, η JERA (εξέχων παίκτης στον τομέα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της Ιαπωνίας), ξεκίνησε πρόσφατα διαγωνισμό για την εξασφάλιση ετήσιας προμήθειας έως και 500.000 τόνων αμμωνίας, αρχής γενομένης από το 2027.
Στη Γερμανία, οι μεγάλες εταιρείες ενέργειας E. ON, Uniper και RWE, έχουν συνάψει μνημόνια συμφωνίας σχετικά με την αμμωνία με διεθνείς εταιρείες, συμπεριλαμβανομένων των EverWind (Καναδάς), Greenko (Ινδία) και Hyphen (Ναμίμπια).
Στο κυβερνητικό πεδίο, οι πλειστηριασμοί με στόχο την προμήθεια εισαγωγών αμμωνίας κερδίζουν δημοτικότητα.
Η δημοπρασία H2Global της Γερμανίας, με δαπάνη 900 εκατομμυρίων ευρώ σε κυβερνητική υποστήριξη, θα είναι η πρώτη του είδους της παγκοσμίως και θα προσφέρει 10ετείς συμφωνίες αγοράς για την πράσινη αμμωνία.
Επιπλέον, διάφορες πρωτοβουλίες που υποστηρίζονται από την κυβέρνηση στοχεύουν στη δημιουργία νέας ζήτησης για αμμωνία, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης της ως εναλλακτικού καυσίμου στον ναυτιλιακό τομέα (υποστηρίζεται από η πρωτοβουλία FuelEU Maritime) και εφαρμογές συν-πυροδότησης στην Ιαπωνία.
Ανάπτυξη της ναυτιλιακής βιομηχανίας μέσω μεταφοράς υγραερίου
Η ναυτιλιακή βιομηχανία αμμωνίας επεκτείνεται γρήγορα παρότι βρίσκεται ακόμη σε αρχικό στάδιο. Προς το παρόν, μόλις το 30% του παγκόσμιου στόλου υγραερίου (LPG) μπορεί να μεταφέρει αμμωνία, με μόνο 50 μεγάλες εταιρείες μεταφοράς αερίου να έχουν αυτή τη δυνατότητα.
Απαίτηση για κατασκευή νέου τύπου πλοίων
Για τη μεταφορά των προαναφερόμενων 121 εκατομμυρίων τόνων αμμωνίας, θα χρειαστούν περίπου 200 VLACs, γεγονός που απαιτεί επένδυση περίπου 20 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε νέες κατασκευές. Πέρα από τις νέες κατασκευές, αυξάνεται το ενδιαφέρον για τον εκ των υστέρων εξοπλισμό πλοίων υγραερίου για μεταφορά αμμωνίας.
Δεδομένης της διαθεσιμότητας περισσότερων από 1.450 πλοίων μεταφοράς υγραερίου, η μετατροπή αυτών των πλοίων σε μεταφορείς έτοιμους για αμμωνία προσφέρει μια ισχυρή στρατηγική μετάβασης για τους πλοιοκτήτες, ιδίως καθώς η ζήτηση για χιλιομετρική τόνου LPG αναμένεται να μειωθεί εν μέσω προσπαθειών απαλλαγής από τον άνθρακα.
www.worldenergynews.gr
