Ενέργεια

Citigroup: Η Κίνα οδεύει προς υπερπροσφορά ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου

Citigroup: Η Κίνα οδεύει προς υπερπροσφορά ανανεώσιμων πηγών υδρογόνου

 Η επενδυτική τράπεζα προειδοποιεί ότι τα νέα έργα στερούνται υποδομών μεσαίας ροής — και πελατών

 

Η Κίνα κινδυνεύει να υπερκατασκευάσει έργα πράσινου υδρογόνου, τα οποία θα μπορούσαν να αφήσουν τη χώρα με πληθώρα ανανεώσιμων πηγών H2, σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η επενδυτική τράπεζα Citigroup στο Hydrogen Insight την Τετάρτη σύμφωνα με το hydrogeninsight..

Με βάση τα στοιχεία της Citigroup για τα ανακοινωθέντα έργα, ορισμένες επαρχίες είναι ήδη έτοιμες να ξεπεράσουν τους στόχους παραγωγής πράσινου υδρογόνου που έχει θέσει η κεντρική κυβέρνηση στο Πεκίνο, αλλά δεν υπάρχει ακόμη η μεσαία υποδομή για τη μεταφορά του, ούτε μια καθιερωμένη πελατεία πράσινου υδρογόνου.

«Το μεγαλύτερο έργο PEM πράσινου υδρογόνου στον κόσμο» ανακοινώθηκε στην Κίνα, με επένδυση 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Τον Ιούνιο, η κρατική Sinopec ξεκίνησε την παραγωγή στη μεγαλύτερη πράσινη μονάδα υδρογόνου στον κόσμο, την εγκατάσταση Kuqa 260 MW στο Xinjiang, ένα έργο που είναι πιθανό να επισκιαστεί τους επόμενους μήνες μόνο από το άλλο γιγαντιαίο έργο της εταιρείας, το σχέδιο Ordos των 360 MW στην Ενδοχώρα της Μογγολίας.

Μεγάλη παραγωγή

«Η δυναμική φέτος, ιδιαίτερα σε ορισμένες επαρχίες της Κίνας είναι αρκετά σημαντική», λέει η Maggie Xueting Lin, ερευνήτρια παγκόσμιων εμπορευμάτων στη Citigroup. «Τα επόμενα δύο με τρία χρόνια θα μπορούσε να υπάρξει υπερβολική παραγωγή πράσινου υδρογόνου χωρίς την απαραίτητη ικανότητα να το αφαιρέσουμε ή να βρούμε νέα ζήτηση για αυτό».

Από τις αρχές του τρέχοντος έτους, μόνο στην επαρχία της Εσωτερικής Μογγολίας, έχουν εγκριθεί 37 νέα έργα από την τοπική κυβέρνηση, με συνολική παραγωγική ικανότητα πράσινου υδρογόνου 650.000 τόνων.

Η Εσωτερική Μογγολία στοχεύει σε 500.000 τόνους παραγωγής πράσινου υδρογόνου έως το 2025 — και όταν αυτός ο αριθμός συνδυαστεί με τους στόχους από το Qinghai και το Gansu, θα αυξηθεί στους 740.000 τόνους.

Αυτό υπερβαίνει κατά πολύ τον εθνικό στόχο του Πεκίνου για παραγωγή 100.000 έως 200.000 τόνων πράσινου υδρογόνου ετησίως έως το 2025.

Όμως, παρόλο που η Κίνα έχει ήδη μεγάλη ζήτηση για υδρογόνο —χρησιμοποιώντας 33 εκατομμύρια τόνους H2 ετησίως για διύλιση, μεθανόλη, αμμωνία και παραγωγή χημικών ουσιών, μεγάλο μέρος της από αεριοποίηση άνθρακα — η τιμή του πράσινου υδρογόνου εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλή για να παρακινήσει τους πελάτες να αλλάξουν , είπε ο Lin στο Hydrogen Insight.

Νέοι χρήστες

Επιπλέον, η κεντρική κυβέρνηση του Πεκίνου επιθυμεί να προωθήσει μια πράσινη οικονομία υδρογόνου που βασίζεται σε νέους χρήστες στον τομέα των μεταφορών, στοχεύοντας 50.000 νέα οχήματα κυψελών καυσίμου υδρογόνου (FCEV) σε εθνικό επίπεδο έως το 2025 — στόχος που η Citigroup αναμένει ότι θα χάσει, με βάση τις ετήσιες πωλήσεις των τελευταίων ετών.

Αν και οι πωλήσεις διπλασιάστηκαν το 2022 σε 3.367, θα χρειαστεί να αυξηθούν κατά 3,7 φορές σε 12.500 το 2023 και να συνεχίσουν σε αυτό το επίπεδο για άλλα δύο χρόνια, προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος.

Οι κρατικές επιχειρήσεις (ΚΟΕ) ενθαρρύνονται να καλλιεργήσουν πελάτες μεταξύ νέων χρηστών στις μεταφορές και σε τομείς «δύσκολα στη μείωση», όπως η παραγωγή χάλυβα.

Αυτό επιδεινώνει το πρόβλημα υπερβολικής δόμησης για τους παραγωγούς πράσινου υδρογόνου, οι οποίοι τοποθετούν τα έργα τους κοντά στους καλύτερους πόρους ανανεώσιμων πηγών ενέργειας της Κίνας στο βόρειο και δυτικό τμήμα της χώρας - όπως το Σιντζιάνγκ και η Εσωτερική Μογγολία - πολύ μακριά από πιθανούς πελάτες μεταφορών στις πόλεις στα ανατολικά, εξήγησε ο Lin .

Δίκτυο

Για το λόγο αυτό, η Κίνα σχεδιάζει ήδη ένα δίκτυο υδρογόνου μήκους 6.000 χιλιομέτρων που θα μεταφέρει το H2 από τα δυτικά προς τα ανατολικά, συμπεριλαμβανομένου του αγωγού μήκους 400 χιλιομέτρων και 100.000 τόνων της Sinopec από το Ulanquab στην Εσωτερική Μογγολία σε ένα βιομηχανικό συγκρότημα στο Πεκίνο.

Ωστόσο, ο αγωγός της Sinopec δεν πρόκειται να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2027 και το πλήρες δίκτυο των 6.000 χιλιομέτρων δεν έχει προγραμματιστεί να λειτουργήσει μέχρι το 2050.

Αλλά ακόμα κι αν η μεταφορά δεν ήταν πρόβλημα, η ζήτηση παραμένει ο πιο σημαντικός παράγοντας, προειδοποίησε ο Lin.

«Αναρωτιόμαστε εάν υπάρχει αρκετή ζήτηση από νέους τομείς που μπορούν πραγματικά να καλύψουν όλη αυτή την προσφορά μέχρι το 2025, επειδή είναι στην πραγματικότητα πολύ σύντομα, ακόμη κι αν υπάρχει η υποδομή για να φέρει το υδρογόνο στη ζήτηση», είπε ο Lin.

Ωστόσο, αντί να σταματήσουν την παραγωγή σε περίπτωση συμφόρησης, οι κρατικές επιχειρήσεις, πολλές από τις οποίες είναι συχνά και εταιρείες πετρελαίου, είναι πιθανό να υποστούν απλώς ένα οικονομικό πλήγμα και να το χρησιμοποιήσουν στη θέση του φθηνού υδρογόνου με βάση τα ορυκτά στην υπάρχουσα βιομηχανική τους υποδομή.

Στόχος είναι τα έγα στην Εσωτερική Μογγολία να τεθούν σε εμπορική λειτουργία έως το 2024 — το οποίο είναι ένα σφιχτό χρονοδιάγραμμα, ειδικά ενόψει της παγκόσμιας οικονομικής αναταραχής που ανεβάζει τόσο το κόστος των υλικών όσο και το κόστος δανεισμού στις διεθνείς αγορές.

www.worldenergynews.gr

Ρoή Ειδήσεων

Δείτε επίσης