Είναι εμφανές και από τα όσα αναφέρει στο κείμενό του ο Ντ. Ρόζενμπεργκ πως όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ποιοι είναι οι στόχοι και ποιες οι βλέψεις της Τουρκίας
Η Τουρκία προκαλεί και πάλι στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό που βλέπουμε να συμβαίνει εδώ και μια εβδομάδα είναι η υλοποίηση μιας σειράς αποφάσεων που έχει λάβει η Άγκυρα και οι οποίες αφορούν την Κυπριακή Δημοκρατία αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο γενικότερα.
Σύμφωνα με άρθρο του Ντέιβιντ Ρόζενμπεργκ, στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ», η τελευταία κίνηση της Τουρκίας στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μέρος μιας μεγαλύτερης στρατηγικής.
Όπως αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, η κίνηση της Τουρκίας στοχεύει: 1) να παρεμποδίσει την Κύπρο στο να προχωρήσει σε ανάπτυξη των πηγών φυσικού αερίου, και 2) να πραγματοποιήσει δικές τις εξορύξεις εντός υδάτων που ανήκουν στην Κύπρο.
Είναι εμφανές και από τα όσα αναφέρει στο κείμενό του ο Ντ. Ρόζενμπεργκ πως όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ποιοι είναι οι στόχοι και ποιες οι βλέψεις της Τουρκίας. Δεν αποτελεί πλέον ένα ακόμα κυπριακό αφήγημα προς εσωτερική κατανάλωση. Το γνωστό αφήγημα των πολιτικών μας για την Τουρκία και τις επιθέσεις σε βάρος του Ελληνισμού.
Συνεχίζοντας ο Ντ. Ρόζενμπεργκ αναφέρει: «Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για την Κύπρο, αλλά είναι επίσης πρόβλημα για το Ισραήλ και ακόμα για την Ευρώπη. Εάν το Ισραήλ θα καταφέρει ποτέ να επιτύχει εξαγωγή φυσικού αερίου σε μεγάλη κλίμακα, χρειάζεται να συνεργαστεί με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου που παράγουν φυσικό αέριο (Κύπρο και Αίγυπτο) για να δημιουργήσουν τη δυνατότητα ώστε πρακτικά η μεταφορά του στην Ευρώπη να είναι κατορθωτή. Η Ευρώπη, επίσης, έχει συμφέρον να δει να αναπτύσσεται το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, κάτι που θα συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης στο ρωσικό αέριο και τα τερτίπια του Βλαντιμίρ Πούτιν».
Ακούω κι εγώ εδώ στην Κύπρο και πολλοί εκτός της νήσου διάφορες ευφάνταστες ιδέες ως προς το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η παρούσα τουρκική προκλητικότητα. Το σίγουρο είναι πως στρατιωτικά δεν μπορούμε ως Κύπρο να αντιμετωπίσουμε τις ενέργειες της Τουρκίας. Ούτε και υπάρχει κανείς διατεθειμένος να σπεύσει στρατιωτικά να κάνει κίνηση.
Άρα η μόνη διέξοδος που μένει για την Κύπρο είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να δούμε –όσο κι αν το ονειρεύονται κάποια κόμματα στην Κύπρο– μια ολοκληρωτική σύγκρουση μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Γιατί; Επειδή απλούστατα τα οικονομικά συμφέροντα που παίζονται είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι μπορεί να θεωρούμε ότι έχει η Κύπρος για την ΕΕ.
Γι’ αυτό ας σταματήσουμε να περιμένουμε ότι η ΕΕ θα τινάξει τα πάντα για να οδηγήσει την Τουρκία εκτός ΑΟΖ. Μπορεί να την πιέσει για να κάνει κάποιες κινήσεις. Τίποτε πέραν αυτού.
Εκεί θα μπορούσε η ΕΕ να φανεί χρήσιμη, εάν μπορεί να το πράξει, είναι να πείσει την Τουρκία πως έχει μεγαλύτερο συμφέρον εάν οι χώρες της περιοχής αναπτύξουν τα ενεργειακά τους αποθέματα παρά στο να προβαίνει σε κινήσεις που στοχεύουν στο να σταματήσουν τις εξορύξεις. Βεβαίως για να πειστούν οι χώρες της περιοχής (και δεν είναι θέμα που αφορά μόνο την Κύπρο) να συνεργαστούν με την Τουρκία στον τομέα της ενέργειας θα πρέπει η Άγκυρα να αλλάξει πολιτική και προσεγγίσεις. Σήμερα και στο εγγύς μέλλον αυτό είναι απίθανο και αδύνατο. Δεν μπορεί όμως να αποκλείεται.
Πηγή:philenews
www.worldenergynews.gr
Σύμφωνα με άρθρο του Ντέιβιντ Ρόζενμπεργκ, στην ισραηλινή εφημερίδα «Χααρέτζ», η τελευταία κίνηση της Τουρκίας στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είναι μέρος μιας μεγαλύτερης στρατηγικής.
Όπως αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, η κίνηση της Τουρκίας στοχεύει: 1) να παρεμποδίσει την Κύπρο στο να προχωρήσει σε ανάπτυξη των πηγών φυσικού αερίου, και 2) να πραγματοποιήσει δικές τις εξορύξεις εντός υδάτων που ανήκουν στην Κύπρο.
Είναι εμφανές και από τα όσα αναφέρει στο κείμενό του ο Ντ. Ρόζενμπεργκ πως όλοι πλέον αντιλαμβάνονται ποιοι είναι οι στόχοι και ποιες οι βλέψεις της Τουρκίας. Δεν αποτελεί πλέον ένα ακόμα κυπριακό αφήγημα προς εσωτερική κατανάλωση. Το γνωστό αφήγημα των πολιτικών μας για την Τουρκία και τις επιθέσεις σε βάρος του Ελληνισμού.
Συνεχίζοντας ο Ντ. Ρόζενμπεργκ αναφέρει: «Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα για την Κύπρο, αλλά είναι επίσης πρόβλημα για το Ισραήλ και ακόμα για την Ευρώπη. Εάν το Ισραήλ θα καταφέρει ποτέ να επιτύχει εξαγωγή φυσικού αερίου σε μεγάλη κλίμακα, χρειάζεται να συνεργαστεί με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου που παράγουν φυσικό αέριο (Κύπρο και Αίγυπτο) για να δημιουργήσουν τη δυνατότητα ώστε πρακτικά η μεταφορά του στην Ευρώπη να είναι κατορθωτή. Η Ευρώπη, επίσης, έχει συμφέρον να δει να αναπτύσσεται το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, κάτι που θα συμβάλει στη μείωση της εξάρτησης στο ρωσικό αέριο και τα τερτίπια του Βλαντιμίρ Πούτιν».
Ακούω κι εγώ εδώ στην Κύπρο και πολλοί εκτός της νήσου διάφορες ευφάνταστες ιδέες ως προς το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η παρούσα τουρκική προκλητικότητα. Το σίγουρο είναι πως στρατιωτικά δεν μπορούμε ως Κύπρο να αντιμετωπίσουμε τις ενέργειες της Τουρκίας. Ούτε και υπάρχει κανείς διατεθειμένος να σπεύσει στρατιωτικά να κάνει κίνηση.
Άρα η μόνη διέξοδος που μένει για την Κύπρο είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως σε καμιά περίπτωση δεν πρόκειται να δούμε –όσο κι αν το ονειρεύονται κάποια κόμματα στην Κύπρο– μια ολοκληρωτική σύγκρουση μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Γιατί; Επειδή απλούστατα τα οικονομικά συμφέροντα που παίζονται είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι μπορεί να θεωρούμε ότι έχει η Κύπρος για την ΕΕ.
Γι’ αυτό ας σταματήσουμε να περιμένουμε ότι η ΕΕ θα τινάξει τα πάντα για να οδηγήσει την Τουρκία εκτός ΑΟΖ. Μπορεί να την πιέσει για να κάνει κάποιες κινήσεις. Τίποτε πέραν αυτού.
Εκεί θα μπορούσε η ΕΕ να φανεί χρήσιμη, εάν μπορεί να το πράξει, είναι να πείσει την Τουρκία πως έχει μεγαλύτερο συμφέρον εάν οι χώρες της περιοχής αναπτύξουν τα ενεργειακά τους αποθέματα παρά στο να προβαίνει σε κινήσεις που στοχεύουν στο να σταματήσουν τις εξορύξεις. Βεβαίως για να πειστούν οι χώρες της περιοχής (και δεν είναι θέμα που αφορά μόνο την Κύπρο) να συνεργαστούν με την Τουρκία στον τομέα της ενέργειας θα πρέπει η Άγκυρα να αλλάξει πολιτική και προσεγγίσεις. Σήμερα και στο εγγύς μέλλον αυτό είναι απίθανο και αδύνατο. Δεν μπορεί όμως να αποκλείεται.
Πηγή:philenews
www.worldenergynews.gr
