Η ΔΕΗ απαλλασσόμενη από τους λιγνίτες θα δώσει πολλαπλά μηνύματα σε αγορές και θεσμούς
Κρίσιμα είναι τα τελευταία 24ωρα μέχρι την λήξη της προθεσμίας για την υποβολή δεσμευτικών προσφορών στην ΔΕΗ για τις λιγνιτικές μονάδες από τους υποψήφιους επενδυτές.
Μετά το teleconference της περασμένης Παρασκευής 1/ 2 το τοπίο έχει θολώσει το τοπίο, καθώς δεν διαφαίνεται να υπάρχει συγκεκριμένο ενδιαφέρον υφίσταται άμεση απειλή ο διαγωνισμός να κηρυχθεί άγονος με εναλλακτική λύση να δοθεί νέα παράταση.
Αν ο διαγωνισμός όμως δεν τελεσφορήσει ούτε αυτήν την φορά είναι εξαιρετικά δύσκολο να δοθούν νέες προθεσμίες και το πιθανότερο αποτέλεσμα θα είναι οι θεσμοί να ανεβάσουν εκ νέου και μάλιστα πολύ σύντομα το ζήτημα της επιστροφής του θέματος των υδροηλεκτρικών, που τα τεχνικά κλιμάκια έθιξαν κατά την πρόσφατη έλευσή τους στην Αθήνα.
Η πορεία μέσα στην οποία μπορεί να παγιδευτεί η αναδιάρθρωση της ΔΕΗ είναι ένα τεντωμένο σχοινί, στο οποίο η δίοικησή της μέχρι τώρα έχει καταφέρει να ισορροπήσει ακολουθώντας ένα πρόγραμμα που δεν παρέκκλινε από τους αρχικούς σχεδιασμούς της.
Το ερώτημα λοιπόν είναι αν η δίοικηση της ΔΕΗ θα πρέπει με ρεαλιστικό τρόπο να επισφραγίσει μια οριστική κατάληξη του διαγωνισμού πώλησης των λιγνιτικών και με θετικό πρόσημο.
Έτσι θα έχει την δυνατότητα να αντιπαρέλθει τις όποιες αιτιάσεις των θεσμών και θα μπορέσει να αναπτύξει της κινήσεις της κατά πρώτον προς νέα μέτρα αναδιάρθρωσης και κατά δεύτερον ως προς την έξοδο στις αγορές.
Τα περισσότερα θα εξαρτηθούν από τα τιμήματα που είναι διατεθειμένοι να καταβάλουν οι επενδυτές με δεδομένη μάλιστα την εκτίμηση που έκαναν πηγές προσκείμενες σε κοινοπραξία πριν το teleconference, ότι δηλαδή « θα πρέπει να υπάρξουν σαφείς προϋποθέσεις αλλιώς δεν θα υπάρξουν προσφορές».
Κλειδί η αποτίμηση των μονάδων
Και αυτό γιατί η άνοδος των CO2 με τα δεδομένα της κλιματικής αλλαγής να έχουν πάρει παγκοσμίως διαστάσεις χιονοστιβάδας είναι ένα ρίσκο διαρκείας που δεν μπορεί να προσμετρηθεί και αυτό σημαίνει ότι θα προεξοφληθεί από τις προσφορές που θα καταθέσουν οι επενδυτές, εφόσον πράγματι τις καταθέσουν.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της ΔΕΗ έχει πει πρόσφατα στην βουλή ότι δεν θα ξεπουλήσει τις λιγνιτικές, συναισθανόμενος τις ευθύνες του.
Παράλληλα αναλυτές διερωτώνται αν η ΔΕΗ θα έχει μεγαλύτερη ανταπόκριση στα επερχόμενα roadshows έχοντας ολοκληρώσει την πώληση λιγιντικών μονάδων και μάλιστα σε μια δύσκολη περίοδο, μειώνοντας κατά συνέπεια την έκθεσή της στα CO2 ή θα είναι καλύτερα αν δεν το κάνει αναλάβει το ρίσκο να μείνει με τις μονάδες.
Σε πολιτικό επίπεδο επίσης αν η ΔΕΗ πωλήσει τις λιγνιτικές μονάδες θα έχει ολοκληρώσει το βασικό της σχέδιο και παράλληλα θα μπορεί με περισσότερα ενδεχομένως επιχειρήματα να υπερασπιστεί την διακράτηση των υδροηλεκτρικών, για τις οποίες δεν κάνει νόημα να πουληθούν πλέον.
Και αυτό γιατί στόχο έχει να καταστεί εταιρία με βάρος στις ΑΠΕ και παράλληλα χρειάζεται φθηνή ενέργεια για το target model που δεν είναι πλέον οι λιγνίτες.
Αντίθετα μάλιστα διώχνοντας λιγνίτες θα διώξει επιβαρύνσεις του CO2. Κατά συνέπεια μια συμφωνία για πώληση των λιγνιτικών μονάδων σε επίπεδα που θα είναι σαφώς χαμηλότερα σε σχέση με τις αρχικές προσδοκίες φαίνεται ότι θα είναι τελικά προς το συμφέρον της ΔΕΗ.
Όλα αυτά καλείται να τα συνεκτιμήσει η δίοικηση σε μια τελική ευθεία με δεδομένα τελείως διαφορετικά σε σχέση με το ξεκίνημα του διαγωνισμού και μετά την άνοδο των CO2.
www.worldenergynews.gr
