Η μεγαλύτερη αγωνία της εποχής εντοπιζόταν στην περίοδο που υπήρχε σημαντική έλλειψη νερού και τροφίμων και θεωρήθηκε η βασική αιτία για την πτώση της αυτοκρατορίας
Το Gol-e-Zard Cave βρίσκεται στη σκιά του βουνού Damavand, το οποίο σε περισσότερα από 5.000 μέτρα κυριαρχεί στο τοπίο του βόρειου Ιράν.
Σε αυτό το σπήλαιο, οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες αυξάνονται σιγά-σιγά για χιλιετίες και διατηρούν ενδείξεις για παρελθόντα κλιματικά φαινόμενα.
Οι αλλαγές στη χημεία των σταλαγμιτών από αυτή τη σπηλιά έχουν συνδέσει τώρα την κατάρρευση της αυτοκρατορίας της Ακκαδίας στις κλιματικές αλλαγές πριν από περισσότερα 4.000 χρόνια.
Η Ακκαδική αυτοκρατορία ήταν πρώτη στον κόσμο
Ο Σαργών (2371-2330 π.Χ) ιδρυτής της Ακκαδικής δυναστείας, αφού υποτάσσει το βασιλέα της Ουρούκ, επεκτείνει την κυριαρχία του σε ολόκληρη την Κάτω Μεσοποταμία μέχρι το Ντιλμούν και το Ελάμ, επιβάλλοντας τη γλώσσα τους και δημιουργώντας το σουμερο-ακκαδικό πολιτισμό.
Η έκταση βορρά-νότου της αυτοκρατορίας σήμαινε ότι κάλυπτε περιοχές με διαφορετικά κλίματα, που κυμαίνονταν από γόνιμες περιοχές στο βορρά και οι οποίες εξαρτώντο σε μεγάλο βαθμό από τις βροχοπτώσεις.
Φαίνεται ότι η αυτοκρατορία εξαρτιόταν όλο και περισσότερο από την παραγωγικότητα των βόρειων εδαφών και χρησιμοποίησε τους κόκκους που προέρχονται από την περιοχή για να τροφοδοτήσει τον στρατό και να αναδιανείμει την προμήθεια τροφίμων σε βασικούς υποστηρικτές.
Ωστόσο ένα αιώνα μετά τον σχηματισμό της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας, ακολούθησε η κατάρρευση λόγω των συγκρούσεων και των μεταναστεύσεων.
Η μεγαλύτερη αγωνία της εποχής εντοπιζόταν στην περίοδο που υπήρχε σημαντική έλλειψη νερού και τροφίμων και θεωρήθηκε η βασική αιτία για την πτώση της αυτοκρατορίας.
Μια από τις πιο σημαντικές απόψεις, που υπερασπίστηκε ο αρχαιολόγος του Yale Harvey Weiss (ο οποίος βασίστηκε σε προηγούμενες ιδέες του Ellsworth Huntington), είναι ότι προκλήθηκε από μια απότομη εκδήλωση ξηρασίας που επηρέασε σοβαρά τις παραγωγικές βόρειες περιοχές της αυτοκρατορίας.
Τα πλούσια εδάφη των προηγούμενων περιόδων αντικαταστάθηκαν από μεγάλες ποσότητες σκόνης και άμμου που εμφάνιζαν αέρα, γεγονός που υποδηλώνει την εμφάνιση ξηρασίας.
Ωστόσο, πολλοί άλλοι ερευνητές εξέτασαν την ερμηνεία του Weiss με σκεπτικισμό.
Ορισμένοι ισχυρίστηκαν, για παράδειγμα, ότι τα αρχαιολογικά και θαλάσσια στοιχεία δεν ήταν αρκετά ακριβή για να επιδείξουν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της ξηρασίας και της κοινωνικής αλλαγής στη Μεσοποταμία.
www.worldenergynews.gr
Σε αυτό το σπήλαιο, οι σταλαγμίτες και οι σταλακτίτες αυξάνονται σιγά-σιγά για χιλιετίες και διατηρούν ενδείξεις για παρελθόντα κλιματικά φαινόμενα.
Οι αλλαγές στη χημεία των σταλαγμιτών από αυτή τη σπηλιά έχουν συνδέσει τώρα την κατάρρευση της αυτοκρατορίας της Ακκαδίας στις κλιματικές αλλαγές πριν από περισσότερα 4.000 χρόνια.
Η Ακκαδική αυτοκρατορία ήταν πρώτη στον κόσμο
Ο Σαργών (2371-2330 π.Χ) ιδρυτής της Ακκαδικής δυναστείας, αφού υποτάσσει το βασιλέα της Ουρούκ, επεκτείνει την κυριαρχία του σε ολόκληρη την Κάτω Μεσοποταμία μέχρι το Ντιλμούν και το Ελάμ, επιβάλλοντας τη γλώσσα τους και δημιουργώντας το σουμερο-ακκαδικό πολιτισμό.
Η έκταση βορρά-νότου της αυτοκρατορίας σήμαινε ότι κάλυπτε περιοχές με διαφορετικά κλίματα, που κυμαίνονταν από γόνιμες περιοχές στο βορρά και οι οποίες εξαρτώντο σε μεγάλο βαθμό από τις βροχοπτώσεις.
Φαίνεται ότι η αυτοκρατορία εξαρτιόταν όλο και περισσότερο από την παραγωγικότητα των βόρειων εδαφών και χρησιμοποίησε τους κόκκους που προέρχονται από την περιοχή για να τροφοδοτήσει τον στρατό και να αναδιανείμει την προμήθεια τροφίμων σε βασικούς υποστηρικτές.
Ωστόσο ένα αιώνα μετά τον σχηματισμό της Ακκαδικής Αυτοκρατορίας, ακολούθησε η κατάρρευση λόγω των συγκρούσεων και των μεταναστεύσεων.
Η μεγαλύτερη αγωνία της εποχής εντοπιζόταν στην περίοδο που υπήρχε σημαντική έλλειψη νερού και τροφίμων και θεωρήθηκε η βασική αιτία για την πτώση της αυτοκρατορίας.
Μια από τις πιο σημαντικές απόψεις, που υπερασπίστηκε ο αρχαιολόγος του Yale Harvey Weiss (ο οποίος βασίστηκε σε προηγούμενες ιδέες του Ellsworth Huntington), είναι ότι προκλήθηκε από μια απότομη εκδήλωση ξηρασίας που επηρέασε σοβαρά τις παραγωγικές βόρειες περιοχές της αυτοκρατορίας.
Τα πλούσια εδάφη των προηγούμενων περιόδων αντικαταστάθηκαν από μεγάλες ποσότητες σκόνης και άμμου που εμφάνιζαν αέρα, γεγονός που υποδηλώνει την εμφάνιση ξηρασίας.
Ωστόσο, πολλοί άλλοι ερευνητές εξέτασαν την ερμηνεία του Weiss με σκεπτικισμό.
Ορισμένοι ισχυρίστηκαν, για παράδειγμα, ότι τα αρχαιολογικά και θαλάσσια στοιχεία δεν ήταν αρκετά ακριβή για να επιδείξουν μια ισχυρή συσχέτιση μεταξύ της ξηρασίας και της κοινωνικής αλλαγής στη Μεσοποταμία.
www.worldenergynews.gr
