Ο Επιστημονικός Υπεύθυνος της μελέτης Άγγελος Τσακανίκας στην παρουσίαση των βασικών συμπερασμάτων της σημείωσε ότι ο τομέας της μεταποίησης μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά στην αλλαγή του προτύπου ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας
Η αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης από το 8,8% του ΑΕΠ που ήταν το 2016, στο 15% που είναι η συμμετοχή της στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ μπορεί να οδηγήσει την Ελλάδα στην έξοδο από την κρίση.
Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων ο Μιχάλης Στασινόπουλος, μέλος του ΔΣ της ΒΙΟΧΑΛΚΟ και εκ των εμπνευστών της πρωτοβουλίας «Ελληνική Παραγωγή- Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη», μιλώντας στην παρουσίαση μελέτης του ΙΟΒΕ με τίτλο «Ο τομέας της μεταποίησης στην Ελλάδα -Τάσεις και Προοπτικές».
Όπως είπε ο κ. Στασινόπουλος, η μεταποίηση στην Ελλάδα είναι ένας ζωντανός τομέας της οικονομίας, που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέρος της λύσης, όχι μόνο για έξοδο από την κρίση, αλλά και για τη μετάβαση σε εάν νέο πιο υγιές παραγωγικό μοντέλο με ποιοτικές θέσεις εργασίας, ενσωμάτωση της τεχνολογίας και της καινοτομίας και εξωστρέφεια, που θα καταστήσει την Ελλάδα ισότιμο μέλος του πυρήνα μιας παραγωγικής Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον κ. Στασινόπουλο, η μεταποίηση δραστηριοποιείται σε ένα αντίξοο και ρευστό περιβάλλον σήμερα, με έλλειψη κινήτρων και πληθώρα αντικινήτρων.
Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέττας υπογράμμισε ότι η πολιτική στήριξης της βιομηχανίας πρέπει να έρθει στο προσκήνιο, σημειώνοντας πάντως πως η τάση αποβιομηχάνισης που καταγράφεται τις τελευταίες δεκαετίες, δεν είναι αυστηρά ελληνικό φαινόμενο αλλά σημειώνεται σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη και τον αναπτυγμένο κόσμο.
Ο Επιστημονικός Υπεύθυνος της μελέτης Επίκουρος Καθηγητής του ΕΜΠ, Άγγελος Τσακανίκας, ανέφερε ότι εάν σοκ επαναφοράς της προστιθέμενης αξίας της μεταποίησης σε πραγματικούς απόλυτους όρους στα επίπεδα του 1995, θα σήμαινε μια αύξηση της ζήτησης του μεταποιητικού τομέα κατά 5,7 δισ. ευρώ.
Ως προς τις εξαγωγές, η αξία των προϊόντων της Μεταποίησης την τελευταία 5ετία άγγιξαν κατά μέσο όρο τα 23,2 δισ. ευρώ ετησίως, με υψηλότερη επίδοση διαχρονικά το 2013, όταν και ξεπέρασαν τα 24 δισ. ευρώ.
Είναι επίσης σημαντική η διεύρυνση των προορισμών όπου διοχετεύονται τα εγχώρια μεταποιητικά προϊόντα, καθώς οι πέντε πρώτοι προορισμοί αποτελούν μόλις το 36% του συνόλου των μεταποιητικών εξαγωγών, ενώ το 2015 παραδόθηκαν προϊόντα σε 184 χώρες του κόσμου.
Στο πλαίσιο της μελέτης εκτιμήθηκε το συνολικό οικονομικό αποτύπωμα της μεταποίησης στην Ελλάδα, τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.
Προσδιορίστηκαν έτσι τόσο οι άμεσες επιδράσεις της μεταποίησης στην ελληνική οικονομία, όσο και οι έμμεσες, επιδράσεις που προκύπτουν σε άλλους τομείς της οικονομίας, αλλά και οι προκαλούμενες που σχετίζονται δηλαδή με τα εισοδήματα που η μεταποίηση δημιουργεί.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την ποσοτικοποίηση, που πραγματοποιήθηκε μέσω της μεθόδου πίνακα εισροών / εκροών:
- Το 31% του ελληνικού ΑΕΠ οφείλεται άμεσα ή έμμεσα στη μεταποίηση (€55 δισεκατομμύρια).
- Για κάθε 1 ευρώ προστιθέμενης αξίας της μεταποίησης, στο ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας προστίθενται συνολικά 3 ευρώ.
- Το 31,3% της απασχόλησης στην Ελλάδα προκαλείται από το προϊόν της μεταποίησης (1,24 εκατομμύρια απασχολούμενοι).
- Για κάθε 1 εκατομμύριο ευρώ κύκλου εργασιών της μεταποίησης, στην απασχόληση της Ελλάδας προστίθενται συνολικά 22 θέσεις εργασίας.
- Για κάθε θέση εργασίας στην μεταποίηση δημιουργούνται συνολικά στην οικονομία 3,5 θέσεις.
- Το συνολικό κοινωνικό προϊόν της μεταποίησης (μισθοί, φόροι, εισφορές, σχηματισμός παγίου κεφαλαίου) υπερβαίνει τα 31,6 δισ. ευρώ.
- Για κάθε 1 ευρώ κύκλου εργασιών της μεταποίησης, στο κοινωνικό προϊόν της ελληνικής οικονομίας προστίθενται συνολικά 0,6 ευρώ.
- Τέλος, πάνω από 250.000 θέσεις εργασίας στο Χονδρικό και Λιανικό Εμπόριο και 150.000 στον πρωτογενή τομέα χρηματοδοτούνται ουσιαστικά από το προϊόν της μεταποίησης.
Επιπροσθέτως, στο πλαίσιο της μελέτης εκτιμήθηκε ένα υποθετικό σενάριο, σύμφωνα με το οποίο θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε –με τις κατάλληλες πολιτικές– ένα θετικό οικονομικό σοκ που θα τόνωνε την δραστηριότητα της μεταποίησης σε επίπεδα που βρισκόταν το 1995.
Υποθέσαμε, δηλαδή ένα σοκ επαναφοράς της προστιθέμενης αξίας της μεταποίησης σε πραγματικούς απόλυτους όρους στα επίπεδα του 1995, κάτι που θα σήμανε μια αύξηση της ζήτησης του μεταποιητικού τομέα κατά 5,7 δισ. ευρώ.
Τότε:
- Το ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας θα αυξανόταν συνολικά κατά 7,2 δισεκατομμύρια, δηλαδή 4,1% του ΑΕΠ του 2014, όσο περίπου είναι και σήμερα.
- Η απασχόληση θα αυξανόταν συνολικά κατά 163.000 θέσεις εργασίας (4,1% της απασχόλησης το 2014), εκ των οποίων 34.000 θέσεις άμεσα στην μεταποίηση.
- Τα έσοδα του δημοσίου θα αυξάνονταν συνολικά κατά €1,5 δισεκατομμύρια (0,8% του ΑΕΠ).
- Θα δημιουργούσαμε επιπλέον κοινωνικό προϊόν στην οικονομία ύψους 4,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, συνολικά (2,4% του ΑΕΠ), εκ των οποίων το 1 δισεκατομμύριο άμεσα από την μεταποίηση.
Συμπερασματικά, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει , η εγχώρια μεταποίηση δεν μπορεί παρά να αποτελεί το βασικό κινητήριο μοχλό της εγχώριας οικονομίας.
Η σημασία της μεταποίησης για την οικονομία της χώρας δεν έχει αναγνωριστεί επαρκώς, ενώ παραμένουν σε ισχύ σημαντικοί ανασταλτικοί παράγοντες, όπως είναι η υψηλή φορολογία και το απρόβλεπτο φορολογικό καθεστώς, το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, η έντονη γραφειοκρατία, το σημαντικό ενεργειακό κόστος, το ασαφές και δυσλειτουργικό χωροταξικό πλαίσιο κ.α., οι οποίοι εμποδίζουν την πλήρη αξιοποίηση του ανθρωπίνου κεφαλαίου και των ευκαιριών δυναμικής ανάπτυξης που διαθέτει ο τομέας.
Δείτε ολόκληρη τη μελέτη σε PDF στην σελίδα: http://iobe.gr/docs/events/RES_05_F_06062017_PRE_GR.pdf
www.worldenergynews.gr
Αυτό τόνισε μεταξύ άλλων ο Μιχάλης Στασινόπουλος, μέλος του ΔΣ της ΒΙΟΧΑΛΚΟ και εκ των εμπνευστών της πρωτοβουλίας «Ελληνική Παραγωγή- Συμβούλιο Βιομηχανιών για την Ανάπτυξη», μιλώντας στην παρουσίαση μελέτης του ΙΟΒΕ με τίτλο «Ο τομέας της μεταποίησης στην Ελλάδα -Τάσεις και Προοπτικές».
Όπως είπε ο κ. Στασινόπουλος, η μεταποίηση στην Ελλάδα είναι ένας ζωντανός τομέας της οικονομίας, που μπορεί να αποτελέσει σημαντικό μέρος της λύσης, όχι μόνο για έξοδο από την κρίση, αλλά και για τη μετάβαση σε εάν νέο πιο υγιές παραγωγικό μοντέλο με ποιοτικές θέσεις εργασίας, ενσωμάτωση της τεχνολογίας και της καινοτομίας και εξωστρέφεια, που θα καταστήσει την Ελλάδα ισότιμο μέλος του πυρήνα μιας παραγωγικής Ευρώπης.
Σύμφωνα με τον κ. Στασινόπουλο, η μεταποίηση δραστηριοποιείται σε ένα αντίξοο και ρευστό περιβάλλον σήμερα, με έλλειψη κινήτρων και πληθώρα αντικινήτρων.
Ο Γενικός Διευθυντής του ΙΟΒΕ, Νίκος Βέττας υπογράμμισε ότι η πολιτική στήριξης της βιομηχανίας πρέπει να έρθει στο προσκήνιο, σημειώνοντας πάντως πως η τάση αποβιομηχάνισης που καταγράφεται τις τελευταίες δεκαετίες, δεν είναι αυστηρά ελληνικό φαινόμενο αλλά σημειώνεται σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη και τον αναπτυγμένο κόσμο.
Ο Επιστημονικός Υπεύθυνος της μελέτης Επίκουρος Καθηγητής του ΕΜΠ, Άγγελος Τσακανίκας, ανέφερε ότι εάν σοκ επαναφοράς της προστιθέμενης αξίας της μεταποίησης σε πραγματικούς απόλυτους όρους στα επίπεδα του 1995, θα σήμαινε μια αύξηση της ζήτησης του μεταποιητικού τομέα κατά 5,7 δισ. ευρώ.
Ως προς τις εξαγωγές, η αξία των προϊόντων της Μεταποίησης την τελευταία 5ετία άγγιξαν κατά μέσο όρο τα 23,2 δισ. ευρώ ετησίως, με υψηλότερη επίδοση διαχρονικά το 2013, όταν και ξεπέρασαν τα 24 δισ. ευρώ.
Είναι επίσης σημαντική η διεύρυνση των προορισμών όπου διοχετεύονται τα εγχώρια μεταποιητικά προϊόντα, καθώς οι πέντε πρώτοι προορισμοί αποτελούν μόλις το 36% του συνόλου των μεταποιητικών εξαγωγών, ενώ το 2015 παραδόθηκαν προϊόντα σε 184 χώρες του κόσμου.
Στο πλαίσιο της μελέτης εκτιμήθηκε το συνολικό οικονομικό αποτύπωμα της μεταποίησης στην Ελλάδα, τόσο σε εθνικό επίπεδο, όσο και σε περιφερειακό επίπεδο.
Προσδιορίστηκαν έτσι τόσο οι άμεσες επιδράσεις της μεταποίησης στην ελληνική οικονομία, όσο και οι έμμεσες, επιδράσεις που προκύπτουν σε άλλους τομείς της οικονομίας, αλλά και οι προκαλούμενες που σχετίζονται δηλαδή με τα εισοδήματα που η μεταποίηση δημιουργεί.
Σύμφωνα λοιπόν με αυτή την ποσοτικοποίηση, που πραγματοποιήθηκε μέσω της μεθόδου πίνακα εισροών / εκροών:
- Το 31% του ελληνικού ΑΕΠ οφείλεται άμεσα ή έμμεσα στη μεταποίηση (€55 δισεκατομμύρια).
- Για κάθε 1 ευρώ προστιθέμενης αξίας της μεταποίησης, στο ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας προστίθενται συνολικά 3 ευρώ.
- Το 31,3% της απασχόλησης στην Ελλάδα προκαλείται από το προϊόν της μεταποίησης (1,24 εκατομμύρια απασχολούμενοι).
- Για κάθε 1 εκατομμύριο ευρώ κύκλου εργασιών της μεταποίησης, στην απασχόληση της Ελλάδας προστίθενται συνολικά 22 θέσεις εργασίας.
- Για κάθε θέση εργασίας στην μεταποίηση δημιουργούνται συνολικά στην οικονομία 3,5 θέσεις.
- Το συνολικό κοινωνικό προϊόν της μεταποίησης (μισθοί, φόροι, εισφορές, σχηματισμός παγίου κεφαλαίου) υπερβαίνει τα 31,6 δισ. ευρώ.
- Για κάθε 1 ευρώ κύκλου εργασιών της μεταποίησης, στο κοινωνικό προϊόν της ελληνικής οικονομίας προστίθενται συνολικά 0,6 ευρώ.
- Τέλος, πάνω από 250.000 θέσεις εργασίας στο Χονδρικό και Λιανικό Εμπόριο και 150.000 στον πρωτογενή τομέα χρηματοδοτούνται ουσιαστικά από το προϊόν της μεταποίησης.
Επιπροσθέτως, στο πλαίσιο της μελέτης εκτιμήθηκε ένα υποθετικό σενάριο, σύμφωνα με το οποίο θα μπορούσαμε να προκαλέσουμε –με τις κατάλληλες πολιτικές– ένα θετικό οικονομικό σοκ που θα τόνωνε την δραστηριότητα της μεταποίησης σε επίπεδα που βρισκόταν το 1995.
Υποθέσαμε, δηλαδή ένα σοκ επαναφοράς της προστιθέμενης αξίας της μεταποίησης σε πραγματικούς απόλυτους όρους στα επίπεδα του 1995, κάτι που θα σήμανε μια αύξηση της ζήτησης του μεταποιητικού τομέα κατά 5,7 δισ. ευρώ.
Τότε:
- Το ΑΕΠ της ελληνικής οικονομίας θα αυξανόταν συνολικά κατά 7,2 δισεκατομμύρια, δηλαδή 4,1% του ΑΕΠ του 2014, όσο περίπου είναι και σήμερα.
- Η απασχόληση θα αυξανόταν συνολικά κατά 163.000 θέσεις εργασίας (4,1% της απασχόλησης το 2014), εκ των οποίων 34.000 θέσεις άμεσα στην μεταποίηση.
- Τα έσοδα του δημοσίου θα αυξάνονταν συνολικά κατά €1,5 δισεκατομμύρια (0,8% του ΑΕΠ).
- Θα δημιουργούσαμε επιπλέον κοινωνικό προϊόν στην οικονομία ύψους 4,2 δισεκατομμυρίων ευρώ, συνολικά (2,4% του ΑΕΠ), εκ των οποίων το 1 δισεκατομμύριο άμεσα από την μεταποίηση.
Συμπερασματικά, παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει , η εγχώρια μεταποίηση δεν μπορεί παρά να αποτελεί το βασικό κινητήριο μοχλό της εγχώριας οικονομίας.
Η σημασία της μεταποίησης για την οικονομία της χώρας δεν έχει αναγνωριστεί επαρκώς, ενώ παραμένουν σε ισχύ σημαντικοί ανασταλτικοί παράγοντες, όπως είναι η υψηλή φορολογία και το απρόβλεπτο φορολογικό καθεστώς, το ύψος των ασφαλιστικών εισφορών, η έντονη γραφειοκρατία, το σημαντικό ενεργειακό κόστος, το ασαφές και δυσλειτουργικό χωροταξικό πλαίσιο κ.α., οι οποίοι εμποδίζουν την πλήρη αξιοποίηση του ανθρωπίνου κεφαλαίου και των ευκαιριών δυναμικής ανάπτυξης που διαθέτει ο τομέας.
Δείτε ολόκληρη τη μελέτη σε PDF στην σελίδα: http://iobe.gr/docs/events/RES_05_F_06062017_PRE_GR.pdf
www.worldenergynews.gr
