Τα σχέδια της Άγκυρας για την κατασκευή αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας υπερκαλύπτονται από την επιθυμία της τουρκικής ελίτ να καταλάβει καίριας σημασίας θέσεις στα πεδία φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσφέρει στους ευρωπαίους καταναλωτές τον λεγόμενο «Νότιο διάδρομο αερίου», ο οποίος προβλέπει την προμήθεια αερίου από το Αζερμπαϊτζάν και την Κεντρική Ασία κατά μήκος της διαδρομής Τουρκίας-Ελλάδας-Ιταλίας.
Ωστόσο, οι δυνητικοί συμμετέχοντες στο έργο έχουν τα δικά τους συμφέροντα και μακροχρόνιες διαφωνίες μετατρέπουν τον διάδρομο σε στρατιωτικό και πολιτικό πεδίο καθυστερημένης δράσης σύμφωνα με ανάλυση του «The Strategic Culture Foundation» που δημοσιεύει το ZeroHedge.
Η Τουρκία, η οποία είναι παραδοσιακά απρόθυμη να ακολουθήσει τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παίζει ιδιαίτερο ρόλο.
Τα σχέδια της Άγκυρας για την κατασκευή αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας υπερκαλύπτονται από την επιθυμία της τουρκικής ελίτ να καταλάβει καίριας σημασίας θέσεις στην ανάπτυξη παράκτιων πεδίων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα, κυρίως γύρω από την Κύπρο.
Τα σχέδια αυτά δημιουργούν πλήθος προβλημάτων μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ ταυτόχρονα επηρεάζουν τα συμφέροντα του Ισραήλ, καθώς και της Αιγύπτου και της Λιβύης, οι οποίες διεκδικούν τα δικαιώματά τους στην υφαλοκρηπίδα.
Οι κορυφαίες εταιρείες πετρελαίου και αερίου στον κόσμο θέτουν επίσης τους δικούς τους οικονομικούς στόχους στην περιοχή, οι πιο δραστήριοι από τους οποίους είναι η γαλλική εταιρεία Total και η ιταλική εταιρεία ENI.
Το σημερινό επίκεντρο της διαμάχης είναι το υπεράκτιο «Block 11», που βρίσκεται στα χωρικά ύδατα της Κύπρου.
Η Τουρκία, η οποία μιλά επίσης εξ ονόματος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, έχει ήδη στείλει μια φρεγάτα, TCG Gökçeada, στην περιοχή.
Ο διοικητής της φρεγάτας έχει κληθεί να χρησιμοποιήσει τα απαραίτητα μέτρα για να εξουδετερώσει την «ανεπιθύμητη» δραστηριότητα γύρω από την υφαλοκρηπίδα.
Ωστόσο, οποιαδήποτε ενέργεια της Λευκωσίας και της Αθήνας θα μπορούσε να θεωρηθεί ανεπιθύμητη, αφού η επίσημη θέση της Τουρκίας είναι ότι όλοι οι φυσικοί πόροι στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Κύπρου ανήκουν όχι μόνο στους Ελληνοκύπριους αλλά και στους Τουρκοκύπριους εννοώντας την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.
Μιλώντας τον Ιούλιο στο Παγκόσμιο Συνέδριο Πετρελαίου στην Κωνσταντινούπολη, ο Τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan δήλωσε:
«Αυτό που περιμένουμε από οποιονδήποτε παίρνει μέρος στις εξελίξεις στην Κύπρο είναι ότι θα πρέπει να απέχουν από βήματα που θα ανοίξουν το δρόμο για νέες εντάσεις στην περιοχή. Θα ήθελα να τους υπενθυμίσω ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο να χάσουν έναν φίλο όπως η Τουρκία, όχι μόνο στην περιοχή, αλλά οπουδήποτε και σε οποιοδήποτε τομέα ».
Η Άγκυρα έχει ήδη στείλει το δικό της στολίσκο στις δυνητικά πετρελαιοειδείς περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένου του πλοίου γεώτρησης Barbaros και αρκετών ναυτικών σκαφών.
Επίσης, η Αθήνα δεν δήλωσε επίσημα ότι η Ελλάδα θα απαντήσει στα «αντίμετρα της Τουρκίας ενάντια στην ανάπτυξη της Κύπρου», στο Block11 και είναι« έτοιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1993 η Ελλάδα και η Κύπρος υιοθέτησαν το Αμυντικό Δόγμα της Ενιαίας Περιοχής, το οποίο στοχεύει να αντιδράσει από κοινού σε μια επιθετικότητα από άλλη χώρα.
Το Ισραήλ, η Λιβύη και ακόμη και η Αίγυπτος δείχνουν αυξημένο ενδιαφέρον για τα αποθέματα – και η καθεμία τα θεωρεί ως επεκτάσεις τη δικής της υφαλοκρηπίδας.
Και αυτό το ενδιαφέρον ενισχύεται από συγκεκριμένα στρατιωτικά μέτρα.
Για παράδειγμα, το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας υπέγραψε σύμβαση 420 εκατομμυρίων δολαρίων για να εξοπλίσει το ναυτικό της χώρας με ειδικά συστήματα για την υπεράσπιση πεδίων φυσικού αερίου και πλωτών οδών.
Η συμφωνία πρόκειται να συμπληρώσει μια παλαιότερη αγορά τεσσάρων πολεμικών πλοίων Sa'ar 6, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για την προστασία των οικονομικών υδάτων του Ισραήλ στη Μεσόγειο Θάλασσα. Όσον αφορά την Αίγυπτο, υπάρχει αυξανόμενη αντιπαράθεση με την Τουρκία σε σχέση με την υποστήριξη της Άγκυρας στο Κατάρ το οποίο φέρεται φιλικά στο κίνημα της μουσουλμανικής αδελφότητας στην Αίγυπτο.
Οι διαμάχες γύρω από τα πεδία φυσικού αερίου της Μεσογείου θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι η δυνατότητα κατασκευής ενός από τους μεγαλύτερους αγωγούς φυσικού αερίου στον κόσμο μεταξύ Ισραήλ, Τουρκίας, Κύπρου, Ελλάδας και Ιταλίας (πάνω από 2.000 χιλιόμετρα) βρίσκεται στον αέρα.
Το εκτιμώμενο κόστος του έργου ανέρχεται σε περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια δολάρια, μερικά από τα οποία οι συμμετέχοντες στο σχέδιο σκοπεύουν να λάβουν από τα κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο της «διαφοροποίησης» των ενεργειακών προμηθειών.
Στο έργο αυτό, το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου θα προέλθει από το πεδίο φυσικού αερίου Leviathan του Ισραήλ, τα αποθέματα των οποίων ανέρχονται σε περίπου 613 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 39,4 εκατομμύρια βαρέλια συμπυκνωμένου αερίου.
«Είμαστε βέβαιοι ότι στο μέλλον η Ευρώπη θα αγοράζει αέριο που παράγεται στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Υποδομής, Ενέργειας και Υδατικών Πόρων του Ισραήλ, Yuval Steinitz.
«Έχουν αρχίσει εντατικές συνομιλίες για την κατασκευή δύο αγωγών. Ένα από αυτούς θα επεκταθεί στην Τουρκία και στη συνέχεια στην Ευρώπη.
Ο άλλος αγωγός θα περάσει από τη νότια Κύπρο και την Ελλάδα στην Ιταλία».
Τα Βαλκάνια θα μπορούσαν να καταλήξουν στον μεγαλύτερο ηττημένο λόγω της διαμάχης για τα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου καθώς Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον επιδιώκουν να διαφοροποιήσουν τις ενεργειακές πηγές.
Θα καταλήξει απλώς να μην γίνει τίποτα όσον αφορά τη διαφοροποίηση των ρωσικών εισαγωγών φυσικού αερίου, ιδιαίτερα δεδομένης της τρέχουσας αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ σχετικά με τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά των ρωσικών ενεργειακών έργων.
Επιβάλλοντας κυρώσεις εναντίον της Μόσχας, οι ΗΠΑ «περιορίζουν την οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία με στόχο να διοχετευθεί φυσικό αέριο σχιστόλιθου από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη».
«Η δυσαρέσκεια αυξάνεται με τον ανέντιμο τρόπο που οι ΗΠΑ φροντίζουν τα δικά της συμφέροντα σε βάρος των άλλων », γράφει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
www.worldenergynews.gr
Ωστόσο, οι δυνητικοί συμμετέχοντες στο έργο έχουν τα δικά τους συμφέροντα και μακροχρόνιες διαφωνίες μετατρέπουν τον διάδρομο σε στρατιωτικό και πολιτικό πεδίο καθυστερημένης δράσης σύμφωνα με ανάλυση του «The Strategic Culture Foundation» που δημοσιεύει το ZeroHedge.
Η Τουρκία, η οποία είναι παραδοσιακά απρόθυμη να ακολουθήσει τους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παίζει ιδιαίτερο ρόλο.
Τα σχέδια της Άγκυρας για την κατασκευή αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας υπερκαλύπτονται από την επιθυμία της τουρκικής ελίτ να καταλάβει καίριας σημασίας θέσεις στην ανάπτυξη παράκτιων πεδίων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα, κυρίως γύρω από την Κύπρο.
Τα σχέδια αυτά δημιουργούν πλήθος προβλημάτων μεταξύ της Κύπρου, της Ελλάδας και της Τουρκίας, ενώ ταυτόχρονα επηρεάζουν τα συμφέροντα του Ισραήλ, καθώς και της Αιγύπτου και της Λιβύης, οι οποίες διεκδικούν τα δικαιώματά τους στην υφαλοκρηπίδα.
Οι κορυφαίες εταιρείες πετρελαίου και αερίου στον κόσμο θέτουν επίσης τους δικούς τους οικονομικούς στόχους στην περιοχή, οι πιο δραστήριοι από τους οποίους είναι η γαλλική εταιρεία Total και η ιταλική εταιρεία ENI.
Το σημερινό επίκεντρο της διαμάχης είναι το υπεράκτιο «Block 11», που βρίσκεται στα χωρικά ύδατα της Κύπρου.
Η Τουρκία, η οποία μιλά επίσης εξ ονόματος της Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου, έχει ήδη στείλει μια φρεγάτα, TCG Gökçeada, στην περιοχή.
Ο διοικητής της φρεγάτας έχει κληθεί να χρησιμοποιήσει τα απαραίτητα μέτρα για να εξουδετερώσει την «ανεπιθύμητη» δραστηριότητα γύρω από την υφαλοκρηπίδα.
Ωστόσο, οποιαδήποτε ενέργεια της Λευκωσίας και της Αθήνας θα μπορούσε να θεωρηθεί ανεπιθύμητη, αφού η επίσημη θέση της Τουρκίας είναι ότι όλοι οι φυσικοί πόροι στην ηπειρωτική υφαλοκρηπίδα της Κύπρου ανήκουν όχι μόνο στους Ελληνοκύπριους αλλά και στους Τουρκοκύπριους εννοώντας την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.
Μιλώντας τον Ιούλιο στο Παγκόσμιο Συνέδριο Πετρελαίου στην Κωνσταντινούπολη, ο Τούρκος Πρόεδρος Recep Tayyip Erdogan δήλωσε:
«Αυτό που περιμένουμε από οποιονδήποτε παίρνει μέρος στις εξελίξεις στην Κύπρο είναι ότι θα πρέπει να απέχουν από βήματα που θα ανοίξουν το δρόμο για νέες εντάσεις στην περιοχή. Θα ήθελα να τους υπενθυμίσω ότι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν τον κίνδυνο να χάσουν έναν φίλο όπως η Τουρκία, όχι μόνο στην περιοχή, αλλά οπουδήποτε και σε οποιοδήποτε τομέα ».
Η Άγκυρα έχει ήδη στείλει το δικό της στολίσκο στις δυνητικά πετρελαιοειδείς περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένου του πλοίου γεώτρησης Barbaros και αρκετών ναυτικών σκαφών.
Επίσης, η Αθήνα δεν δήλωσε επίσημα ότι η Ελλάδα θα απαντήσει στα «αντίμετρα της Τουρκίας ενάντια στην ανάπτυξη της Κύπρου», στο Block11 και είναι« έτοιμη να υπερασπιστεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα».
Αξίζει να σημειωθεί ότι το 1993 η Ελλάδα και η Κύπρος υιοθέτησαν το Αμυντικό Δόγμα της Ενιαίας Περιοχής, το οποίο στοχεύει να αντιδράσει από κοινού σε μια επιθετικότητα από άλλη χώρα.
Το Ισραήλ, η Λιβύη και ακόμη και η Αίγυπτος δείχνουν αυξημένο ενδιαφέρον για τα αποθέματα – και η καθεμία τα θεωρεί ως επεκτάσεις τη δικής της υφαλοκρηπίδας.
Και αυτό το ενδιαφέρον ενισχύεται από συγκεκριμένα στρατιωτικά μέτρα.
Για παράδειγμα, το Ισραηλινό Υπουργείο Άμυνας υπέγραψε σύμβαση 420 εκατομμυρίων δολαρίων για να εξοπλίσει το ναυτικό της χώρας με ειδικά συστήματα για την υπεράσπιση πεδίων φυσικού αερίου και πλωτών οδών.
Η συμφωνία πρόκειται να συμπληρώσει μια παλαιότερη αγορά τεσσάρων πολεμικών πλοίων Sa'ar 6, τα οποία θα χρησιμοποιηθούν για την προστασία των οικονομικών υδάτων του Ισραήλ στη Μεσόγειο Θάλασσα. Όσον αφορά την Αίγυπτο, υπάρχει αυξανόμενη αντιπαράθεση με την Τουρκία σε σχέση με την υποστήριξη της Άγκυρας στο Κατάρ το οποίο φέρεται φιλικά στο κίνημα της μουσουλμανικής αδελφότητας στην Αίγυπτο.
Οι διαμάχες γύρω από τα πεδία φυσικού αερίου της Μεσογείου θα μπορούσαν να σημαίνουν ότι η δυνατότητα κατασκευής ενός από τους μεγαλύτερους αγωγούς φυσικού αερίου στον κόσμο μεταξύ Ισραήλ, Τουρκίας, Κύπρου, Ελλάδας και Ιταλίας (πάνω από 2.000 χιλιόμετρα) βρίσκεται στον αέρα.
Το εκτιμώμενο κόστος του έργου ανέρχεται σε περισσότερα από 6 δισεκατομμύρια δολάρια, μερικά από τα οποία οι συμμετέχοντες στο σχέδιο σκοπεύουν να λάβουν από τα κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο πλαίσιο της «διαφοροποίησης» των ενεργειακών προμηθειών.
Στο έργο αυτό, το μεγαλύτερο μέρος του φυσικού αερίου θα προέλθει από το πεδίο φυσικού αερίου Leviathan του Ισραήλ, τα αποθέματα των οποίων ανέρχονται σε περίπου 613 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα φυσικού αερίου και 39,4 εκατομμύρια βαρέλια συμπυκνωμένου αερίου.
«Είμαστε βέβαιοι ότι στο μέλλον η Ευρώπη θα αγοράζει αέριο που παράγεται στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε ο υπουργός Εθνικής Υποδομής, Ενέργειας και Υδατικών Πόρων του Ισραήλ, Yuval Steinitz.
«Έχουν αρχίσει εντατικές συνομιλίες για την κατασκευή δύο αγωγών. Ένα από αυτούς θα επεκταθεί στην Τουρκία και στη συνέχεια στην Ευρώπη.
Ο άλλος αγωγός θα περάσει από τη νότια Κύπρο και την Ελλάδα στην Ιταλία».
Τα Βαλκάνια θα μπορούσαν να καταλήξουν στον μεγαλύτερο ηττημένο λόγω της διαμάχης για τα ύδατα της Ανατολικής Μεσογείου καθώς Βρυξέλλες και Ουάσινγκτον επιδιώκουν να διαφοροποιήσουν τις ενεργειακές πηγές.
Θα καταλήξει απλώς να μην γίνει τίποτα όσον αφορά τη διαφοροποίηση των ρωσικών εισαγωγών φυσικού αερίου, ιδιαίτερα δεδομένης της τρέχουσας αντιπαράθεσης μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ σχετικά με τις κυρώσεις των ΗΠΑ κατά των ρωσικών ενεργειακών έργων.
Επιβάλλοντας κυρώσεις εναντίον της Μόσχας, οι ΗΠΑ «περιορίζουν την οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία με στόχο να διοχετευθεί φυσικό αέριο σχιστόλιθου από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη».
«Η δυσαρέσκεια αυξάνεται με τον ανέντιμο τρόπο που οι ΗΠΑ φροντίζουν τα δικά της συμφέροντα σε βάρος των άλλων », γράφει η γερμανική εφημερίδα Handelsblatt.
www.worldenergynews.gr
