Οι υποψήφιοι επενδυτές, οι Ελληνες, οι Ξένοι και οι αναμενόμενες διαπραγματεύσεις
Μπορεί για την κυβέρνηση και για τον αρμόδιο υπουργό Ενέργειας Γιώργο Σταθάκη η απαίτηση των πιστωτών για πώληση παραγωγικού δυναμικού της ΔΕΗ να εμφανίζεται ως εμπλοκή της τελευταίας στιγμής στις διαπραγματεύσεις, στην πραγματικότητα ωστόσο η εξέλιξη των διαπραγματεύσεων δεν αιφνιδίασε κανέναν.
Ακόμη και η κυβερνητική πλευρά αιφνιδιάστηκε ως προς τον ευσεβή πόθο της να αποδεχθούν οι θεσμοί μια καλύτερη διατύπωση του σχεδιασμού για να έχει τα περιθώρια της πολιτικής διαχείρισης του πραγματικού δύσχρηστου για το εσωτερικό το ΣΥΡΙΖΑ θέματος, του διαμελισμού της ΔΕΗ από μια αριστερή κυβέρνηση.
Αυτή όμως είναι η σφαίρα της πολιτικής.
Δεν αποκλείεται μάλιστα εφόσον το όλο πλαίσιο συμφωνηθεί με τους θεσμούς να επιλεγεί η λύση να περάσει εκτός βουλής με την μορφή πράξης νομοθετικού περιεχομένου ή της λεγόμενης συμμόρφωσης.
Αυτή της πραγματικότητας, η οποία και κυριάρχησε, είναι ότι η αγορά ηλεκτρισμού χρειάζεται επειγόντως δομικά μέτρα και αυτά δεν είναι άλλα από την πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων.
Τα ΝΟΜΕ και όλος ο σχεδιασμός Σκουρλέτη αποδείχθηκε αναποτελεσματικός και καταστροφικός για τη ΔΕΗ, η οποία υποχρεώνεται με δύο χρόνια καθυστέρηση και αφού έχει φορτωθεί με τεράστια βάρη από τα μεταβατικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση να επιστρέψει σε σχεδιασμούς τύπου Μικρή ΔΕΗ και μάλιστα με χειρότερους όρους.
Για την αγορά και την ίδια τη ΔΕΗ σε μεγάλο βαθμό η πώληση μονάδων έχει προεξοφληθεί ως μονόδρομος κυρίως από το Δεκέμβριο και μετά, όπου φάνηκε ότι στην πράξη τα ΝΟΜΕ δεν περπατάνε και τα αδιέξοδα πολλαπλασιάζονται.
Κανείς στην αγορά ηλεκτρισμού δεν αναμένει υποχώρηση στις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για τον τρόπο που θα ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού.
Ακόμη και η ίδια η ΔΕΗ μέσω αυτού του σχεδίου νιώθει ότι μπορεί να χαράξει ένα μπίζνες πλαν, που θα τις επιτρέψει να αναπτυχθεί στο νέο περιβάλλον ως μικρότερη αλλά ισχυρή και απαλλαγμένη από μια σειρά βάρη που προστίθενται από τις κάθε φορά μεταβατικές ρυθμίσεις και κυρίως από τις πολιτικές παρεμβάσεις στο όνομα της κοινωνικής πολιτικής.
Όλοι πλέον σχεδιάζουν με το δεδομένο της πώλησης μονάδων.
Πώληση μονάδων με υπόδειξη των υποψήφιων επενδυτών
Όπως προκύπτει από το κείμενο που παραδώσαν οι θεσμοί στην ελληνική κυβέρνηση ως προσχέδιο της νέας συμφωνίας, τα προς πώληση 1, 2 ή 3 πακέτα μονάδων θα υποδειχθούν από τους επενδυτές και όχι από τη ΔΕΗ, όπως στην περίπτωση της Μικρής ΔΕΗ.
Ο αριθμός και η σύνθεση των μονάδων θα προκύψει από το market test για την καταγραφή του ενδιαφέροντος από εγχώριους και ξένους επενδυτές που θα πρέπει να κάνει η ΔΕΗ μέσα στο Σεπτέμβριο.
Συγκεκριμένα, ενώ η ελληνική πλευρά θα είναι εκείνη που θα προτείνει πόσες εταιρικά σχήματρα θα δημιουργηθούν προς πώληση και με ποια σύνθεση αρχικά, αυτό θα συζητηθεί στη συνέχεια με τους θεσμούς.
Στη συνέχεια θα διερευνηθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον και ανάλογα με το τι θα ζητήσουν οι επενδυτές θα υπάρξουν αλλαγές.
Η επίσημη διαδικασία πώλησης μονάδων ζητάται από τους θεσμούς να ξεκινησει τον Νοέμβριο του 2017.
Σε ότι αφορά στις λιγνιτικές μονάδες το επενδυτικό ενδιαφέρον από τις κρούσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα στη ΔΕΗ εστιάζεται στο σταθμό του Αμυνταίου και του Αγίου Δημητρίου.
Το χαρτοφυλάκιο της Μικρής ΔΕΗ από λιγνιτικά περιελάμβανε το Αμύνταιο και την Μελίτη 1 όπως και την υπό σχεδιασμό μονάδα της Μελίτη 2 project που στο μεταξύ η ΔΕΗ έχει υπογράψει συμφωνία στρατηγικής συμμαχίας με την κινεζική CMEC.
Από υδροηλεκτρικά η Μικρή ΔΕΗ περιελάμβανε τα, Πλατανόβρυση, Θησαυρός, Αγρας, Εδεσσαίος, Πουρνάρι 1 και 2.
Το ποια θα διαθέσει τώρα ωστόσο θα εξαρτηθεί από το market test και κανείς δεν αποκλείει το ενδιαφέρον να εστιαστεί για παράδειγμα στο συγκρότημα του Νέστου μεγαλύτερης δυναμικότητας και άρα πιο αποδοτικό για τη ΔΕΗ.
Βεβαίως, η γραμμή τουλάχιστον των εγχώριων επενδυτών είναι να μπούνε στην αγορά του λιγνίτη και των υδροηλεκτρικών με τρόπο που δεν θα απειλεί τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ.
Την ισορροπία αυτή όμως δεν είναι βέβαιο ότι θα την ασπαστούν και ξένοι επενδυτές.
Το δεύτερο κρίσιμο θέμα που θα κρίνει και το αποτέλεσμα του νέου αυτού ιστορικού για τα δεδομένα της εγχώριας αγορά εγχειρήματος είναι η αποτίμηση των μονάδων.
Η πιο δόκιμη πρακτική είναι ο υπολογισμός των χρηματοροών από κάθε μονάδα προς πώληση σε βάθος κάποιων ετών και η αναγωγή τους στο σήμερα.
Ένας δεύτερος τρόπος είναι η λογιστική αποτίμηση βάσει της υπάρχουσας καταγραφής στα πάγια της ΔΕΗ, ο οποίος όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί αφού οι περισσότερες μονάδες έχουν αποσβεστεί.
Ο στόχος πάντως των Θεσμών είναι η διαδικασία να έχει ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2018 και οι μονάδες να βρίσκονται στον έλεγχο των επενδυτών.
Οι κίνδυνοι για τη ΔΕΗ
Στα αρνητικά του νέου σχεδιασμού πώλησης των μονάδων της ΔΕΗ σε σχέση με το σχέδιο Μικρή ΔΕΗ καταγράφεται και το γεγονός ότι το νέο χαρτοφυλάκιο δεν περιλαμβάνει και κομμάτι της εμπορίας μέσω του οποίου η ΔΕΗ μετέφερε σε τρίτους και επισφάλειες.
Ένας κίνδυνος λοιπόν που επισημαίνεται είναι η ΔΕΗ να παραμείνει με τις επισφάλειες των κακοπληρωτών και με απαξιωμένες μονάδες που δεν θα προσελκύσουν επενδυτικό ενδιαφέρον.
Ακόμη μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος η ΔΕΗ να μην μπορέσει να αξιοποιήσει για ανάπτυξη τα έσοδα που θα εισπράξει από την πώληση του παραγωγικού της δυναμικού.
Αυτό γιατί οι οφειλές της μόνο προς τις ΑΠΕ ξεπερνούν τα 700 εκατ. ευρώ.
Το θέμα απασχολεί τη διοίκηση της επιχείρησης η οποία θα επιδιώξει το αμέσως επόμενο διάστημα να διασφαλίσει την αποδέσμευση των χρηματορροών από τις πωλήσεις μονάδων της από τις υποχρεώσεις προς τρίτους.
Το επενδυτικό ενδιαφέρον
Από επενδυτικής πλευράς βέβαιο θεωρείται το ενδιαφέρον των Ομίλων Μυτιληναίου, ΤΕΡΝΑ και Κοπελούζου, ο οποίος βρίσκεται σε συζητήσεις για συνεργασία με μεγάλη κινεζική εταιρία.
Η αγορά αναμένει πώς θα κινηθούν οι ελληνικοί Ομιλοι, αν δηλαδή θα προχωρήσουν με συμμαχίες υφιστάμενες ή νέες, ποιά χρηματοδοτικά σχήματα θα συγκροτήσουν και ποιά τεχνογνωσία θα προτιμήσουν.
Το ενδιαφέρον της Elpedison αν και δεδομένο επίσης, δεν είναι βέβαιο ότι θα εκφραστεί δεδομένου ότι οι θεσμοί αποκλείουν τη συμμετοχή εταιριών με μέτοχο άμεσα ή έμμεσα το ελληνικό δημόσιο.
Στην Elpedison συμμετέχουν τα ΕΛΠΕ τα οποία ελέγχονται σε ποσοστό 35% από το ελληνικό δημόσιο.
Δεν αποκλείεται όμως μια απευθείας συμμετοχή του μετόχου της ιταλικής Edison, της γαλλικής EDF που στο παρελθόν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη ΔΕΗ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλοι οι παραπάνω Όμιλοι εδώ και μήνες <τρέχουν> τα πλάνα τους με βάση και το σενάριο της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ.
Το αμέσως επόμενο διάστημα οι σχεδιασμοί θα ενταθούν με πολύ πιθανές και τις μεταξύ τους συνεργασίες.
Το βέβαιο είναι ότι η εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού για πρώτη φορά από το 2001 μπαίνει σε πραγματική τροχιά απελευθέρωσης.
www.worldenergynews.gr
Ακόμη και η κυβερνητική πλευρά αιφνιδιάστηκε ως προς τον ευσεβή πόθο της να αποδεχθούν οι θεσμοί μια καλύτερη διατύπωση του σχεδιασμού για να έχει τα περιθώρια της πολιτικής διαχείρισης του πραγματικού δύσχρηστου για το εσωτερικό το ΣΥΡΙΖΑ θέματος, του διαμελισμού της ΔΕΗ από μια αριστερή κυβέρνηση.
Αυτή όμως είναι η σφαίρα της πολιτικής.
Δεν αποκλείεται μάλιστα εφόσον το όλο πλαίσιο συμφωνηθεί με τους θεσμούς να επιλεγεί η λύση να περάσει εκτός βουλής με την μορφή πράξης νομοθετικού περιεχομένου ή της λεγόμενης συμμόρφωσης.
Αυτή της πραγματικότητας, η οποία και κυριάρχησε, είναι ότι η αγορά ηλεκτρισμού χρειάζεται επειγόντως δομικά μέτρα και αυτά δεν είναι άλλα από την πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων.
Τα ΝΟΜΕ και όλος ο σχεδιασμός Σκουρλέτη αποδείχθηκε αναποτελεσματικός και καταστροφικός για τη ΔΕΗ, η οποία υποχρεώνεται με δύο χρόνια καθυστέρηση και αφού έχει φορτωθεί με τεράστια βάρη από τα μεταβατικά μέτρα που έλαβε η κυβέρνηση να επιστρέψει σε σχεδιασμούς τύπου Μικρή ΔΕΗ και μάλιστα με χειρότερους όρους.
Για την αγορά και την ίδια τη ΔΕΗ σε μεγάλο βαθμό η πώληση μονάδων έχει προεξοφληθεί ως μονόδρομος κυρίως από το Δεκέμβριο και μετά, όπου φάνηκε ότι στην πράξη τα ΝΟΜΕ δεν περπατάνε και τα αδιέξοδα πολλαπλασιάζονται.
Κανείς στην αγορά ηλεκτρισμού δεν αναμένει υποχώρηση στις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη για τον τρόπο που θα ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού.
Ακόμη και η ίδια η ΔΕΗ μέσω αυτού του σχεδίου νιώθει ότι μπορεί να χαράξει ένα μπίζνες πλαν, που θα τις επιτρέψει να αναπτυχθεί στο νέο περιβάλλον ως μικρότερη αλλά ισχυρή και απαλλαγμένη από μια σειρά βάρη που προστίθενται από τις κάθε φορά μεταβατικές ρυθμίσεις και κυρίως από τις πολιτικές παρεμβάσεις στο όνομα της κοινωνικής πολιτικής.
Όλοι πλέον σχεδιάζουν με το δεδομένο της πώλησης μονάδων.
Πώληση μονάδων με υπόδειξη των υποψήφιων επενδυτών
Όπως προκύπτει από το κείμενο που παραδώσαν οι θεσμοί στην ελληνική κυβέρνηση ως προσχέδιο της νέας συμφωνίας, τα προς πώληση 1, 2 ή 3 πακέτα μονάδων θα υποδειχθούν από τους επενδυτές και όχι από τη ΔΕΗ, όπως στην περίπτωση της Μικρής ΔΕΗ.
Ο αριθμός και η σύνθεση των μονάδων θα προκύψει από το market test για την καταγραφή του ενδιαφέροντος από εγχώριους και ξένους επενδυτές που θα πρέπει να κάνει η ΔΕΗ μέσα στο Σεπτέμβριο.
Συγκεκριμένα, ενώ η ελληνική πλευρά θα είναι εκείνη που θα προτείνει πόσες εταιρικά σχήματρα θα δημιουργηθούν προς πώληση και με ποια σύνθεση αρχικά, αυτό θα συζητηθεί στη συνέχεια με τους θεσμούς.
Στη συνέχεια θα διερευνηθεί το επενδυτικό ενδιαφέρον και ανάλογα με το τι θα ζητήσουν οι επενδυτές θα υπάρξουν αλλαγές.
Η επίσημη διαδικασία πώλησης μονάδων ζητάται από τους θεσμούς να ξεκινησει τον Νοέμβριο του 2017.
Σε ότι αφορά στις λιγνιτικές μονάδες το επενδυτικό ενδιαφέρον από τις κρούσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα στη ΔΕΗ εστιάζεται στο σταθμό του Αμυνταίου και του Αγίου Δημητρίου.
Το χαρτοφυλάκιο της Μικρής ΔΕΗ από λιγνιτικά περιελάμβανε το Αμύνταιο και την Μελίτη 1 όπως και την υπό σχεδιασμό μονάδα της Μελίτη 2 project που στο μεταξύ η ΔΕΗ έχει υπογράψει συμφωνία στρατηγικής συμμαχίας με την κινεζική CMEC.
Από υδροηλεκτρικά η Μικρή ΔΕΗ περιελάμβανε τα, Πλατανόβρυση, Θησαυρός, Αγρας, Εδεσσαίος, Πουρνάρι 1 και 2.
Το ποια θα διαθέσει τώρα ωστόσο θα εξαρτηθεί από το market test και κανείς δεν αποκλείει το ενδιαφέρον να εστιαστεί για παράδειγμα στο συγκρότημα του Νέστου μεγαλύτερης δυναμικότητας και άρα πιο αποδοτικό για τη ΔΕΗ.
Βεβαίως, η γραμμή τουλάχιστον των εγχώριων επενδυτών είναι να μπούνε στην αγορά του λιγνίτη και των υδροηλεκτρικών με τρόπο που δεν θα απειλεί τη βιωσιμότητα της ΔΕΗ.
Την ισορροπία αυτή όμως δεν είναι βέβαιο ότι θα την ασπαστούν και ξένοι επενδυτές.
Το δεύτερο κρίσιμο θέμα που θα κρίνει και το αποτέλεσμα του νέου αυτού ιστορικού για τα δεδομένα της εγχώριας αγορά εγχειρήματος είναι η αποτίμηση των μονάδων.
Η πιο δόκιμη πρακτική είναι ο υπολογισμός των χρηματοροών από κάθε μονάδα προς πώληση σε βάθος κάποιων ετών και η αναγωγή τους στο σήμερα.
Ένας δεύτερος τρόπος είναι η λογιστική αποτίμηση βάσει της υπάρχουσας καταγραφής στα πάγια της ΔΕΗ, ο οποίος όμως δεν μπορεί να εφαρμοστεί αφού οι περισσότερες μονάδες έχουν αποσβεστεί.
Ο στόχος πάντως των Θεσμών είναι η διαδικασία να έχει ολοκληρωθεί τον Μάρτιο του 2018 και οι μονάδες να βρίσκονται στον έλεγχο των επενδυτών.
Οι κίνδυνοι για τη ΔΕΗ
Στα αρνητικά του νέου σχεδιασμού πώλησης των μονάδων της ΔΕΗ σε σχέση με το σχέδιο Μικρή ΔΕΗ καταγράφεται και το γεγονός ότι το νέο χαρτοφυλάκιο δεν περιλαμβάνει και κομμάτι της εμπορίας μέσω του οποίου η ΔΕΗ μετέφερε σε τρίτους και επισφάλειες.
Ένας κίνδυνος λοιπόν που επισημαίνεται είναι η ΔΕΗ να παραμείνει με τις επισφάλειες των κακοπληρωτών και με απαξιωμένες μονάδες που δεν θα προσελκύσουν επενδυτικό ενδιαφέρον.
Ακόμη μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος η ΔΕΗ να μην μπορέσει να αξιοποιήσει για ανάπτυξη τα έσοδα που θα εισπράξει από την πώληση του παραγωγικού της δυναμικού.
Αυτό γιατί οι οφειλές της μόνο προς τις ΑΠΕ ξεπερνούν τα 700 εκατ. ευρώ.
Το θέμα απασχολεί τη διοίκηση της επιχείρησης η οποία θα επιδιώξει το αμέσως επόμενο διάστημα να διασφαλίσει την αποδέσμευση των χρηματορροών από τις πωλήσεις μονάδων της από τις υποχρεώσεις προς τρίτους.
Το επενδυτικό ενδιαφέρον
Από επενδυτικής πλευράς βέβαιο θεωρείται το ενδιαφέρον των Ομίλων Μυτιληναίου, ΤΕΡΝΑ και Κοπελούζου, ο οποίος βρίσκεται σε συζητήσεις για συνεργασία με μεγάλη κινεζική εταιρία.
Η αγορά αναμένει πώς θα κινηθούν οι ελληνικοί Ομιλοι, αν δηλαδή θα προχωρήσουν με συμμαχίες υφιστάμενες ή νέες, ποιά χρηματοδοτικά σχήματα θα συγκροτήσουν και ποιά τεχνογνωσία θα προτιμήσουν.
Το ενδιαφέρον της Elpedison αν και δεδομένο επίσης, δεν είναι βέβαιο ότι θα εκφραστεί δεδομένου ότι οι θεσμοί αποκλείουν τη συμμετοχή εταιριών με μέτοχο άμεσα ή έμμεσα το ελληνικό δημόσιο.
Στην Elpedison συμμετέχουν τα ΕΛΠΕ τα οποία ελέγχονται σε ποσοστό 35% από το ελληνικό δημόσιο.
Δεν αποκλείεται όμως μια απευθείας συμμετοχή του μετόχου της ιταλικής Edison, της γαλλικής EDF που στο παρελθόν έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη ΔΕΗ.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι όλοι οι παραπάνω Όμιλοι εδώ και μήνες <τρέχουν> τα πλάνα τους με βάση και το σενάριο της πώλησης μονάδων της ΔΕΗ.
Το αμέσως επόμενο διάστημα οι σχεδιασμοί θα ενταθούν με πολύ πιθανές και τις μεταξύ τους συνεργασίες.
Το βέβαιο είναι ότι η εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού για πρώτη φορά από το 2001 μπαίνει σε πραγματική τροχιά απελευθέρωσης.
www.worldenergynews.gr
