Ο σωστός τρόπος ανεφοδιασμού με βενζίνη ή πετρέλαιο, αλλά και η συνετή οδήγηση εξασφαλίζουν υψηλή απόδοση στο όχημά μας με τη χαμηλότερη δυνατή κατανάλωση υγρών καυσίμων
Αν και είναι απαραίτητο για εξορμήσεις στις κοντινές παραλίες, για πιο μακρινές εκδρομές, αλλά και για τις καθημερινές μετακινήσεις στη διάρκεια των διακοπών, το αυτοκίνητο «φορτώνει» συχνά τους οδηγούς με… ενοχές που έχουν να κάνουν με την κατανάλωση καυσίμων και το κόστος που τη συνοδεύει.
Κι όμως, υπάρχει τρόπος να γίνει σημαντική εξοικονόμηση καυσίμων χωρίς να χρειαστεί να θέσουμε σε …ακινησία το όχημά μας, ιδίως κατά τη θερινή περίοδο όπου συνήθως γίνεται μεγαλύτερη χρήση του.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατανάλωση στα καύσιμα μπορεί να μειωθεί τουλάχιστον σε ποσοστό 20% αν ακολουθήσουμε μια σειρά από βέλτιστες πρακτικές τόσο κατά τη διάρκεια του εφοδιασμού του αυτοκινήτου με καύσιμα ώστε να περιορίσουμε τυχόν απώλειες, όσο και - κυρίως - κατά την οδήγηση.
Ασφαλώς, ο κάθε οδηγός θα πρέπει να γνωρίζει πως ρόλο στο επίπεδο κατανάλωσης καυσίμων παίζουν επίσης η τακτική συντήρηση του οχήματος, αλλά και η σωστή (σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή) πίεση των ελαστικών του.
Από εκεί και πέρα, το πρώτο βήμα για να εξασφαλίσουμε οικονομία στην κατανάλωση καυσίμου γίνεται με τον «έξυπνο» εφοδιασμό του αυτοκινήτου με βενζίνη ή πετρέλαιο.
Είναι σημαντικό να προμηθευόμαστε καύσιμα μόνο από εκείνα τα πρατήρια που γνωρίζουμε καλά και έχουμε διαπιστώσει πως είτε δεν τα νοθεύουν είτε δεν «κλέβουν» στην καταμέτρηση της παραδοθείσας ποσότητας.
Σημειώνεται πως αρκετά πρατήρια δεν είναι συνεπή προς τους πελάτες τους, διαθέτοντας νοθευμένα καύσιμα και έχοντας «πειραγμένες» αντλίες που καταμετρούν μεγαλύτερες ποσότητες από εκείνες που πραγματικά παραδίδουν.
Για το λόγο αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή και έλεγχος από τους οδηγούς.
Το τρίπτυχο του «έξυπνου» ανεφοδιασμού καυσίμων
Από εκεί και πέρα υπάρχουν τρεις απλές πρακτικές συμβουλές που μπορεί να ακολουθεί ο κάθε οδηγός, ώστε να πετύχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξοικονόμηση καυσίμου.
Αυτές οι τρεις συμβουλές είναι οι εξής:
• Εφοδιάζουμε το όχημα με καύσιμα νωρίς το πρωί. Τις πρωινές ώρες η θερμοκρασία του εδάφους είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, με αποτέλεσμα όσο πιο κρύο είναι αυτό, τόσο μεγαλύτερη να είναι η πυκνότητα του καυσίμου. Ως γνωστόν, οι δεξαμενές των πρατηρίων καυσίμων είναι υπόγειες και άρα η θερμοκρασία του εδάφους επηρεάζει άμεσα την πυκνότητα των καυσίμων. Αντίθετα, αν κάνουμε ανεφοδιασμό το απόγευμα ή το βράδυ, το πιθανότερο είναι το κάθε λίτρο που μπαίνει στο ρεζερβουάρ να μην είναι ακριβώς ένα λίτρο καυσίμου.
• Προσθέτουμε καύσιμα όταν το απόθεμα του αυτοκινήτου δεν βρίσκεται λίγο πριν το τέλος του, αλλά όταν η σχετική ένδειξη είναι περίπου στη μέση. Και αυτό διότι όσο περισσότερο καύσιμο υπάρχει στο ρεζερβουάρ, τόσο λιγότερος είναι ο αέρας στο διαθέσιμο χώρο του. Επιπλέον, βεβαιωνόμαστε ότι το καπάκι του ρεζερβουάρ είναι καλά βιδωμένο μετά από κάθε γέμισμα. Στην αντίθετη περίπτωση αυξάνεται η εξάτμιση του καυσίμου.
• Αποφεύγουμε να τοποθετούμε την αντλία στην υψηλή ταχύτητα ροής, όταν γεμίζουμε οι ίδιοι το ρεζερβουάρ με καύσιμα. Από τις τρεις ταχύτητες ροής (χαμηλή, μεσαία και υψηλή), η χαμηλότερη ελαχιστοποιεί τους ατμούς που δημιουργούνται. Εάν χρησιμοποιούμε τη γρήγορη ροή, μπορεί μεν να τελειώνουμε τη διαδικασία του ανεφοδιασμού σε συντομότερο χρόνο, ωστόσο ένα μέρος του καυσίμου που πηγαίνει στο ρεζερβουάρ εξατμίζεται και ουσιαστικά παραλαμβάνουμε λιγότερο καύσιμο από εκείνο που αναγράφεται.
Θα πρέπει να σημειωθεί, επίσης, πως ο οδηγός είναι προτιμότερο να αποφεύγει να προμηθεύεται καύσιμα από ένα πρατήριο που γνωρίζει πως πραγματοποίησε ανεφοδιασμό από βυτιοφόρο πριν από λίγη ώρα.
Και αυτό, γιατί μετά από έναν ανεφοδιασμό, τα καύσιμα ανακατεύονται με τα ακάθαρτα συστατικά που υπάρχουν στον πάτο της δεξαμενής, με αποτέλεσμα ένα μέρος από αυτά να εισέρχεται στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου, προκαλώντας προβλήματα στο μέλλον που σίγουρα θα αυξήσουν το κόστος συντήρησης.
Οδήγηση που γλυτώνει καύσιμα και χρήματα
Ασφαλώς, ο «έξυπνος» τρόπος ανεφοδιασμού καυσίμων δεν είναι αρκετός από μόνος του για να πετύχουμε οικονομία σε ότι αφορά στη δαπάνη χρήσης ενός οχήματος.
Καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη αυτού του σκοπού διαδραματίζει η οδήγηση με βάση τις αρχές του λεγόμενου eco driving.
Η οικονομική – οικολογική οδήγηση περιορίζει στο ελάχιστο την κατανάλωση καυσίμου, καθώς στηρίζεται σε τεχνικές που εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία του αυτοκινήτου με υψηλή απόδοση και ελάχιστη καύση καυσίμων.
Οι δέκα βασικότερες τεχνικές του eco driving είναι:
• Κάνουμε σωστή εκκίνηση του κινητήρα και περιορίζουμε την εκτεταμένη λειτουργία στο ρελαντί.
• Αποφεύγουμε τη λειτουργία σε υψηλές στροφές ενός κρύου κινητήρα με στόχο να ζεσταθεί.
• Αποφεύγουμε τις μεγάλες επιταχύνσεις και την οδήγηση σε ταχεία κυκλοφορία, προτού ο κινητήρας και το έλαιο λίπανσης αποκτήσουν την ενδεδειγμένη θερμοκρασία λειτουργίας. Έτσι, αποτρέπονται άσκοπες φθορές του κινητήρα.
• Σβήνουμε τον κινητήρα σε περίπτωση στάσης για διάστημα μεγαλύτερο του ενός λεπτού. Η λειτουργία στο «ρελαντί» για χρόνο άνω του ενός λεπτού καταναλώνει πολύ περισσότερο καύσιμο από ότι το σβήσιμο και η επανεκκίνηση του κινητήρα.
• Αποφεύγουμε τις ταχείες εκκινήσεις και τις απότομες στάσεις, ενώ θα πρέπει να επιταχύνουμε ομαλά και σταθερά. Οι ομαλές εκκινήσεις και επιβραδύνσεις εξοικονομούν καύσιμο, μειώνουν τη φθορά και ελαττώνουν τη ρύπανση.
• Τηρούμε τις αποστάσεις μεταξύ των οχημάτων, ώστε τα φρεναρίσματα και οι απότομες στάσεις να μειωθούν στο ελάχιστο.
• Κάνουμε εκτίμηση των κυκλοφοριακών συνθηκών, ώστε να αποφεύγουμε κατά το δυνατόν το μποτιλιάρισμα.
• Δεν παραμένουμε πίσω από μεγάλα οχήματα για μεγάλη χρονική διάρκεια. Όταν ένα επιβατικό αυτοκίνητο βρίσκεται πίσω από μεγάλα οχήματα (π.χ. τριαξονικά, νταλίκες, φορτηγά), δημιουργούνται στροβιλισμοί του αέρα, οι οποίοι επηρεάζουν αρνητικά την αεροδυναμική του αυτοκινήτου και αυξάνουν την κατανάλωση καυσίμου.
• Οδηγούμε με μέσες ταχύτητες. Η αποφυγή υπερβολικά υψηλής ταχύτητας σε ανοικτούς δρόμους έχει ως αποτέλεσμα ασφαλέστερη οδήγηση και καλύτερη οικονομία καυσίμου.
• Περιορίζουμε τη χρήση του κλιματισμού. Ο κλιματισμός θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο και όταν λειτουργεί δεν θα πρέπει να ρυθμίζεται κάτω από τους 23 βαθμούς Κελσίου. Γενικά, είναι οικονομικότερο να χρησιμοποιούμε τον εσωτερικό εξαερισμό του αυτοκινήτου.
Η προσεκτική οδήγηση και η εφαρμογή των παραπάνω τεχνικών εξοικονόμησης υπολογίζεται πως μπορούν πολύ εύκολα να περιορίσουν την κατανάλωση καυσίμου κατά τουλάχιστον 10% - 15%.
Ο οδηγός θα πρέπει να γνωρίζει, τέλος, πως το αεροδυναμικό σχήμα του οχήματος παίζει επίσης μεγάλο ρόλο στην κατανάλωση καυσίμου.
Έτσι, στις υψηλές ταχύτητες κίνησης σε αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, το μεγαλύτερο μέρος του καυσίμου που καταναλώνεται, δαπανάται προκειμένου να υπερνικηθεί η αντίσταση που προβάλλει ο αέρας στην κίνηση του οχήματος.
Άρα, ένα αεροδυναμικά σχεδιασμένο όχημα παρουσιάζει μικρότερη αντίσταση και κατά συνέπεια επιτυγχάνει μεγαλύτερη εξοικονόμηση καυσίμου σε σχέση με ένα όχημα με απότομες γωνίες.
Οπότε, απαιτείται προσοχή και στάθμιση όλων των επιμέρους παραγόντων όταν επιλέγουμε το επόμενο αυτοκίνητό μας.
www.worldenergynews.gr
Κι όμως, υπάρχει τρόπος να γίνει σημαντική εξοικονόμηση καυσίμων χωρίς να χρειαστεί να θέσουμε σε …ακινησία το όχημά μας, ιδίως κατά τη θερινή περίοδο όπου συνήθως γίνεται μεγαλύτερη χρήση του.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η κατανάλωση στα καύσιμα μπορεί να μειωθεί τουλάχιστον σε ποσοστό 20% αν ακολουθήσουμε μια σειρά από βέλτιστες πρακτικές τόσο κατά τη διάρκεια του εφοδιασμού του αυτοκινήτου με καύσιμα ώστε να περιορίσουμε τυχόν απώλειες, όσο και - κυρίως - κατά την οδήγηση.
Ασφαλώς, ο κάθε οδηγός θα πρέπει να γνωρίζει πως ρόλο στο επίπεδο κατανάλωσης καυσίμων παίζουν επίσης η τακτική συντήρηση του οχήματος, αλλά και η σωστή (σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή) πίεση των ελαστικών του.
Από εκεί και πέρα, το πρώτο βήμα για να εξασφαλίσουμε οικονομία στην κατανάλωση καυσίμου γίνεται με τον «έξυπνο» εφοδιασμό του αυτοκινήτου με βενζίνη ή πετρέλαιο.
Είναι σημαντικό να προμηθευόμαστε καύσιμα μόνο από εκείνα τα πρατήρια που γνωρίζουμε καλά και έχουμε διαπιστώσει πως είτε δεν τα νοθεύουν είτε δεν «κλέβουν» στην καταμέτρηση της παραδοθείσας ποσότητας.
Σημειώνεται πως αρκετά πρατήρια δεν είναι συνεπή προς τους πελάτες τους, διαθέτοντας νοθευμένα καύσιμα και έχοντας «πειραγμένες» αντλίες που καταμετρούν μεγαλύτερες ποσότητες από εκείνες που πραγματικά παραδίδουν.
Για το λόγο αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή και έλεγχος από τους οδηγούς.
Το τρίπτυχο του «έξυπνου» ανεφοδιασμού καυσίμων
Από εκεί και πέρα υπάρχουν τρεις απλές πρακτικές συμβουλές που μπορεί να ακολουθεί ο κάθε οδηγός, ώστε να πετύχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη εξοικονόμηση καυσίμου.
Αυτές οι τρεις συμβουλές είναι οι εξής:
• Εφοδιάζουμε το όχημα με καύσιμα νωρίς το πρωί. Τις πρωινές ώρες η θερμοκρασία του εδάφους είναι χαμηλότερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας, με αποτέλεσμα όσο πιο κρύο είναι αυτό, τόσο μεγαλύτερη να είναι η πυκνότητα του καυσίμου. Ως γνωστόν, οι δεξαμενές των πρατηρίων καυσίμων είναι υπόγειες και άρα η θερμοκρασία του εδάφους επηρεάζει άμεσα την πυκνότητα των καυσίμων. Αντίθετα, αν κάνουμε ανεφοδιασμό το απόγευμα ή το βράδυ, το πιθανότερο είναι το κάθε λίτρο που μπαίνει στο ρεζερβουάρ να μην είναι ακριβώς ένα λίτρο καυσίμου.
• Προσθέτουμε καύσιμα όταν το απόθεμα του αυτοκινήτου δεν βρίσκεται λίγο πριν το τέλος του, αλλά όταν η σχετική ένδειξη είναι περίπου στη μέση. Και αυτό διότι όσο περισσότερο καύσιμο υπάρχει στο ρεζερβουάρ, τόσο λιγότερος είναι ο αέρας στο διαθέσιμο χώρο του. Επιπλέον, βεβαιωνόμαστε ότι το καπάκι του ρεζερβουάρ είναι καλά βιδωμένο μετά από κάθε γέμισμα. Στην αντίθετη περίπτωση αυξάνεται η εξάτμιση του καυσίμου.
• Αποφεύγουμε να τοποθετούμε την αντλία στην υψηλή ταχύτητα ροής, όταν γεμίζουμε οι ίδιοι το ρεζερβουάρ με καύσιμα. Από τις τρεις ταχύτητες ροής (χαμηλή, μεσαία και υψηλή), η χαμηλότερη ελαχιστοποιεί τους ατμούς που δημιουργούνται. Εάν χρησιμοποιούμε τη γρήγορη ροή, μπορεί μεν να τελειώνουμε τη διαδικασία του ανεφοδιασμού σε συντομότερο χρόνο, ωστόσο ένα μέρος του καυσίμου που πηγαίνει στο ρεζερβουάρ εξατμίζεται και ουσιαστικά παραλαμβάνουμε λιγότερο καύσιμο από εκείνο που αναγράφεται.
Θα πρέπει να σημειωθεί, επίσης, πως ο οδηγός είναι προτιμότερο να αποφεύγει να προμηθεύεται καύσιμα από ένα πρατήριο που γνωρίζει πως πραγματοποίησε ανεφοδιασμό από βυτιοφόρο πριν από λίγη ώρα.
Και αυτό, γιατί μετά από έναν ανεφοδιασμό, τα καύσιμα ανακατεύονται με τα ακάθαρτα συστατικά που υπάρχουν στον πάτο της δεξαμενής, με αποτέλεσμα ένα μέρος από αυτά να εισέρχεται στο ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου, προκαλώντας προβλήματα στο μέλλον που σίγουρα θα αυξήσουν το κόστος συντήρησης.
Οδήγηση που γλυτώνει καύσιμα και χρήματα
Ασφαλώς, ο «έξυπνος» τρόπος ανεφοδιασμού καυσίμων δεν είναι αρκετός από μόνος του για να πετύχουμε οικονομία σε ότι αφορά στη δαπάνη χρήσης ενός οχήματος.
Καθοριστικό ρόλο για την επίτευξη αυτού του σκοπού διαδραματίζει η οδήγηση με βάση τις αρχές του λεγόμενου eco driving.
Η οικονομική – οικολογική οδήγηση περιορίζει στο ελάχιστο την κατανάλωση καυσίμου, καθώς στηρίζεται σε τεχνικές που εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη λειτουργία του αυτοκινήτου με υψηλή απόδοση και ελάχιστη καύση καυσίμων.
Οι δέκα βασικότερες τεχνικές του eco driving είναι:
• Κάνουμε σωστή εκκίνηση του κινητήρα και περιορίζουμε την εκτεταμένη λειτουργία στο ρελαντί.
• Αποφεύγουμε τη λειτουργία σε υψηλές στροφές ενός κρύου κινητήρα με στόχο να ζεσταθεί.
• Αποφεύγουμε τις μεγάλες επιταχύνσεις και την οδήγηση σε ταχεία κυκλοφορία, προτού ο κινητήρας και το έλαιο λίπανσης αποκτήσουν την ενδεδειγμένη θερμοκρασία λειτουργίας. Έτσι, αποτρέπονται άσκοπες φθορές του κινητήρα.
• Σβήνουμε τον κινητήρα σε περίπτωση στάσης για διάστημα μεγαλύτερο του ενός λεπτού. Η λειτουργία στο «ρελαντί» για χρόνο άνω του ενός λεπτού καταναλώνει πολύ περισσότερο καύσιμο από ότι το σβήσιμο και η επανεκκίνηση του κινητήρα.
• Αποφεύγουμε τις ταχείες εκκινήσεις και τις απότομες στάσεις, ενώ θα πρέπει να επιταχύνουμε ομαλά και σταθερά. Οι ομαλές εκκινήσεις και επιβραδύνσεις εξοικονομούν καύσιμο, μειώνουν τη φθορά και ελαττώνουν τη ρύπανση.
• Τηρούμε τις αποστάσεις μεταξύ των οχημάτων, ώστε τα φρεναρίσματα και οι απότομες στάσεις να μειωθούν στο ελάχιστο.
• Κάνουμε εκτίμηση των κυκλοφοριακών συνθηκών, ώστε να αποφεύγουμε κατά το δυνατόν το μποτιλιάρισμα.
• Δεν παραμένουμε πίσω από μεγάλα οχήματα για μεγάλη χρονική διάρκεια. Όταν ένα επιβατικό αυτοκίνητο βρίσκεται πίσω από μεγάλα οχήματα (π.χ. τριαξονικά, νταλίκες, φορτηγά), δημιουργούνται στροβιλισμοί του αέρα, οι οποίοι επηρεάζουν αρνητικά την αεροδυναμική του αυτοκινήτου και αυξάνουν την κατανάλωση καυσίμου.
• Οδηγούμε με μέσες ταχύτητες. Η αποφυγή υπερβολικά υψηλής ταχύτητας σε ανοικτούς δρόμους έχει ως αποτέλεσμα ασφαλέστερη οδήγηση και καλύτερη οικονομία καυσίμου.
• Περιορίζουμε τη χρήση του κλιματισμού. Ο κλιματισμός θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο και όταν λειτουργεί δεν θα πρέπει να ρυθμίζεται κάτω από τους 23 βαθμούς Κελσίου. Γενικά, είναι οικονομικότερο να χρησιμοποιούμε τον εσωτερικό εξαερισμό του αυτοκινήτου.
Η προσεκτική οδήγηση και η εφαρμογή των παραπάνω τεχνικών εξοικονόμησης υπολογίζεται πως μπορούν πολύ εύκολα να περιορίσουν την κατανάλωση καυσίμου κατά τουλάχιστον 10% - 15%.
Ο οδηγός θα πρέπει να γνωρίζει, τέλος, πως το αεροδυναμικό σχήμα του οχήματος παίζει επίσης μεγάλο ρόλο στην κατανάλωση καυσίμου.
Έτσι, στις υψηλές ταχύτητες κίνησης σε αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, το μεγαλύτερο μέρος του καυσίμου που καταναλώνεται, δαπανάται προκειμένου να υπερνικηθεί η αντίσταση που προβάλλει ο αέρας στην κίνηση του οχήματος.
Άρα, ένα αεροδυναμικά σχεδιασμένο όχημα παρουσιάζει μικρότερη αντίσταση και κατά συνέπεια επιτυγχάνει μεγαλύτερη εξοικονόμηση καυσίμου σε σχέση με ένα όχημα με απότομες γωνίες.
Οπότε, απαιτείται προσοχή και στάθμιση όλων των επιμέρους παραγόντων όταν επιλέγουμε το επόμενο αυτοκίνητό μας.
www.worldenergynews.gr
