Τα κρίσιμα βήματα για τις πωλήσεις των μονάδων - Ερώτημα για το 17% του ΤΑΠΕΔ
Ιδιωτικοποίηση του 17% της ΔΕΗ που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ, πώληση λιγνιτικών και κατά πάσα βεβαιότητα υδροηλεκτρικών μονάδων παραγωγής ρεύματος, συνέχιση των δημοπρασιών ηλεκτρικής ενέργειας τύπου ΝΟΜΕ και εκχώρηση στο δημόσιο του 51% του ΑΔΜΗΕ χωρίς ουσιαστική αποζημίωση, είναι συνοπτικά το «σχέδιο» της κυβέρνησης για τη ΔΕΗ.
Η πώληση των υδροηλεκτρικών θα αναφέρεται ρητά όπως αναφέρουν οι πληροφορίες στο κείμενο της Συμφωνίας σαν την λύση που θα ακολουθήσει τα market tests των λιγνιτικών.
Ένα σχέδιο που αποκαλύπτεται τμηματικά προκειμένου να ελεγχθούν οι αντιδράσεις και να περιοριστεί το πολιτικό κόστος και το οποίο είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στη διάλυση της ΔΕΗ με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα.
Είναι αμφίβολο εάν στο τέλος της όλη διαδικασίας θα υπάρχει κάτι περισσότερο από ένα εταιρικό κέλυφος που θα έχει να διαχειριστεί συνολικό δανεισμό ύψους άνω των 4 δις ευρώ, ληξιπρόθεσμες οφειλές πελατών 3 δις ευρώ, οφειλές προς προμηθευτές και διαχειριστές δικτύων που αυτή τη στιγμή ξεπερνάνε το 1,7 δις ευρώ (800 εκατ. ευρώ σε ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ και περίπου 900 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές).
Αν η ΔΕΗ όμως βάλει στο ταμείο της ένα ποσό που θα ανέρχεται στο 1,5 δισ τότε πολλά μπορούν να αλλάξουν.
Σημασία όμως έχει και ποιές μονάδες θα πουληθούν και σε τι τιμές.
Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτεί πολλούς συνδυαστικούς παράγοντες για να επιτύχει.
Έτσι η φράση που κυριάρχησε κατά τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας την περασμένη Παρασκευή που συνεδρίασε παρουσία του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη, ότι «αντί της Μικρής ΔΕΗ πουλάτε τη Μισή ΔΕΗ», μάλλον δεν αποτυπώνει το μέγεθος των όσων προωθούνται, και βεβαίως δεν μπορούν να απαλυνθούν από την κυβερνητική απάντηση: «Θα διασφαλίσουμε πλήρως το ρόλο της ΔΕΗ ως κεντρικού πυλώνα στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας»
Άλλωστε όπως είπε ο κ. Σταθάκης στη συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Μας ζητήθηκαν αντισταθμιστικά μέτρα, επαναφέροντας ουσιαστικά το σχέδιο της «μικρής» ΔΕΗ ή μάλλον μιας μικρής-μεγάλης ΔΕΗ, καθώς πλέον ζητήθηκε μερίδιο 40%».
Όσο δε για την απάντηση της αντιπολίτευσης συνοψίζεται στη φράση του βουλευτή Κοζάνης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Πάρι Κουκουλόπουλου: «Μικρή ΔΕΗ θα λέτε και θα κλαίτε».
Αρχή με την πώληση του 17% της επιχείρησης
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Η κυβέρνηση επιμένει εδώ και μήνες ότι το 17% της ΔΕΗ δεν θα ιδιωτικοποιηθεί, αλλά θα μεταφερθεί από το ΤΑΙΠΕΔ στο Υπερταμείο προκειμένου να «αξιοποιηθεί».
Όμως μόλις το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής (31/3) το διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε την απόφαση του να προχωρήσει στην προκήρυξη διαγωνισμού για την πρόσληψη συμβούλου που θα εισηγηθεί εναλλακτικές λύσεις για τον καλύτερο δυνατό τρόπο αξιοποίησης του 17% της ΔΕΗ που κατέχει το Ταμείο.
Βεβαίως το ΤΑΙΠΕΔ, ακολουθώντας τη γραμμή της κυβέρνησης μιλάει για «αξιοποίηση», ωστόσο βασικός στόχος παραμένει η ιδιωτικοποίηση όπως άλλωστε προβλέπει το καταστατικό του Ταμείου.
Σημασία εδώ έχει και σε ποιό χρόνο θα γίνουν όλα αυτά.
Σε ότι αφορά την πώληση λιγνιτικών μονάδων η κυβέρνηση επιμένει ότι είναι αναπόδραστη εξέλιξη λόγω της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που επιβάλει στη χώρα να απελευθερώσει την αγορά του λιγνίτη.
Όμως η απόφαση αφορά τον λιγνίτη και όχι την παραγωγή ηλεκτρισμού.
Ως εκ τούτου θα μπορούσε η κυβέρνηση να εξετάσει τη δυνατότητα παροχής πρόσβασης σε νέα ή υφιστάμενα λιγνιτικά πεδία, σε ιδιωτικές εταιρίες.
Ο κ. Σταθάκης στην χθεσινά συνέντευξης του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ήταν σαφής.
Η κυβέρνησης επιλέγει να μην προχωρήσει σε διαγωνισμούς για την εκχώρηση κοιτασμάτων λιγνίτη, αλλά να διαθέσει προς πώληση λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ υποστηρίζοντας ότι περιφρουρεί τα υδροηλεκτρικά.
Συγκεκριμένα ο υπουργός Ενέργειας είπε: «Πρόκειται για οριστική απόφαση που δικαιώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και επαναφέρει σε συζήτηση αποφάσεις της του 2008 και του 2009, σχετικά με την μονοπωλιακή πρόσβαση της ΔΕΗ στον λιγνίτη.
Η απόφαση προβλέπει ότι τα νέα λιγνιτωρυχεία πρέπει να παραχωρηθούν σε ιδιώτες και η ΔΕΗ να αποκλειστεί από αυτά.
Για περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς λόγους δεν γίνεται η απόφαση να υλοποιηθεί με τη λειτουργία νέων ορυχείων».
Καθοριστική η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και αφορμή για εκτός βουλής υιοθέτηση του μέτρου
Αξίζει να θυμίσουμε εδώ ότι η απόφαση του 2009 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εναντίον της οποίας προσέφυγε η ΔΕΗ και σε αυτή επί της ουσίας αναπέμπει το Ευρωδικαστήριο, έλεγε τα εξής:
Η Ελλάδα θα πρέπει
α) να χορηγήσει μέσω διαγωνισμών δικαιώματα εκμετάλλευσης επί των κοιτασμάτων λιγνίτη της Δράμας, Ελασσόνας, Βεύης και Βεγόρας σε άλλες επιχειρήσεις,
β) να απαγορεύσει στους κατόχους δικαιωμάτων εκμετάλλευσης επί των κοιτασμάτων της Δράμας, της Ελασσόνας και της Βεγόρας να πωλούν τον εξορυσσόμενο λιγνίτη στη ΔΕΗ εκτός αν δεν υπάρχει άλλη αξιόπιστη προσφορά,
γ) να διοργανώσει νέα διαδικασία παραχώρησης, σε περίπτωση ακύρωσης της υπό εξέλιξη διαδικασίας παραχώρησης δικαιωμάτων επί του κοιτάσματος της Βεύης.
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου ζητεί επίσης να ανοίξει η χονδρική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από λιγνίτη.
Εδώ βεβαίως γεννιέται ένα ακόμη ερώτημα: Η συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές για τις δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ είχε ακριβώς αυτό το στόχο.
Να δοθεί πρόσβαση στις ιδιωτικές εταιρίες, σε φθηνή παραγωγή ρεύματος.
Τελικώς τι συνέβη και η κυβέρνηση αποδέχεται ότι δεν άνοιξε η αγορά μέσω των ΝΟΜΕ αλλά οδηγείται στην πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων;
Όσο δε για την υδροηλεκτρική παραγωγή ρεύματος, πρέπει να θυμίσουμε ότι ήταν ο Πάνος Σκουρλέτης που αποδέχθηκε να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων και να συνυπολογιστεί το κόστος της για τον προσδιορισμό της τιμής εκκίνησης των ΝΟΜΕ.
Δεν υπάρχει καμία γνωστή απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Ευρωδικαστηρίου ή άλλου κοινοτικού οργάνου που να επιβάλει το άνοιγμα της αγοράς των νερών.
Πάντως η συμμόρφωση με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου είναι το κλειδί για να μπορέσει η κυβέρνηση να παρακάμψει την Βουλή για να περάσει τις πωλήσεις μονάδων.
Σύμφωνα με πληροφορίες αυτός είναι ο σχεδιασμός του κυβερνώντος κόμματος αν και οι βουλευτές του μέχρι στιγμής δείχνουν πειθαρχία ως προς την γραμμή.
Ευθύνες στη διοίκηση της ΔΕΗ από την κυβέρνηση
Έτσι φθάσαμε στο σήμερα, όπου η πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων βρίσκεται στο τραπέζι και η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως δεν θα την αποδεχθεί, ενώ ταυτόχρονα αναζητεί ευθύνες στη διοίκηση της ΔΕΗ και στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τα νερά κατά την πρόσφατη ενεργειακή κρίση.
Είναι ενδεικτικά η αναφορά υψηλόβαθμων κυβερνητικών παραγόντων ότι η ΔΕΗ έχει δώσει αφορμές τόσο κατά την πρόσφατη κρίση, όσο και κατά το παρελθόν, γεγονός που οδήγησε στην επί τόπου έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι ένα ακόμη μέσο πίεσης για την πώληση των υδροηλεκτρικών.
Αυτά όμως είναι αντιπαραθέσεις που θα δούμε να εξελίσσονται το επόμενο διάστημα.
Επί του παρόντος η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι όλα θα κριθούν από το επενδυτικό ενδιαφέρον που θα εκδηλωθεί στο market test του Σεπτεμβρίου και το οποίο θα αφορά μόνο λιγνιτικές μονάδες.
Όμως, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι ο λιγνίτης αποτελεί πλέον ένα μάλλον ακριβό καύσιμο, ακόμη και αν η ΔΕΗ αποφασίσει να δώσει τα «φιλέτα» και όχι τα «σαπάκια» του παραγωγικού στόλου της, για ποιο λόγο οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές να μην περιμένουν λίγους μήνες ακόμη μέχρι την πώληση των υδροηλεκτρικών;
Ο κ. Σταθπακης και σε αυτό ήταν αποκαλυπτικός μιλώντας στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Δυτικής Μακεδονίας:
«Είναι εύλογη η απορία σας. Αν αποτύχει το σχέδιο, αν δηλαδή αποτύχει το market test τότε υπάρχει κίνδυνος να κινητοποιηθούν και άλλα δομικά μέτρα; Δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό».
Όσο για τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ, αυτές φαίνεται να έχουν ξεχαστεί μέσα στο ορυμαγδό, όμως είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν.
Η μόνη δημόσια αναφορά είναι αυτή του πρώτου υπουργού Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινού επικεφαλής της ΛΑΕ Παναγιώτη Λαφαζάνη ο οποίος μετά την συνάντηση του με τον κ. Σταθάκη δήλωσε:
«Θα πουληθούν και υδροηλεκτρικά παρότι διαβεβαιώνουν για το αντίθετο ..., ενώ έχει κλείσει η συμφωνία για την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων. Θα συνεχιστούν τα ΝΟΜΕ».
www.worldenergynews.gr
Η πώληση των υδροηλεκτρικών θα αναφέρεται ρητά όπως αναφέρουν οι πληροφορίες στο κείμενο της Συμφωνίας σαν την λύση που θα ακολουθήσει τα market tests των λιγνιτικών.
Ένα σχέδιο που αποκαλύπτεται τμηματικά προκειμένου να ελεγχθούν οι αντιδράσεις και να περιοριστεί το πολιτικό κόστος και το οποίο είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στη διάλυση της ΔΕΗ με τη μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα.
Είναι αμφίβολο εάν στο τέλος της όλη διαδικασίας θα υπάρχει κάτι περισσότερο από ένα εταιρικό κέλυφος που θα έχει να διαχειριστεί συνολικό δανεισμό ύψους άνω των 4 δις ευρώ, ληξιπρόθεσμες οφειλές πελατών 3 δις ευρώ, οφειλές προς προμηθευτές και διαχειριστές δικτύων που αυτή τη στιγμή ξεπερνάνε το 1,7 δις ευρώ (800 εκατ. ευρώ σε ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ και περίπου 900 εκατ. ευρώ σε προμηθευτές).
Αν η ΔΕΗ όμως βάλει στο ταμείο της ένα ποσό που θα ανέρχεται στο 1,5 δισ τότε πολλά μπορούν να αλλάξουν.
Σημασία όμως έχει και ποιές μονάδες θα πουληθούν και σε τι τιμές.
Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο και απαιτεί πολλούς συνδυαστικούς παράγοντες για να επιτύχει.
Έτσι η φράση που κυριάρχησε κατά τη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Δυτικής Μακεδονίας την περασμένη Παρασκευή που συνεδρίασε παρουσία του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη, ότι «αντί της Μικρής ΔΕΗ πουλάτε τη Μισή ΔΕΗ», μάλλον δεν αποτυπώνει το μέγεθος των όσων προωθούνται, και βεβαίως δεν μπορούν να απαλυνθούν από την κυβερνητική απάντηση: «Θα διασφαλίσουμε πλήρως το ρόλο της ΔΕΗ ως κεντρικού πυλώνα στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας»
Άλλωστε όπως είπε ο κ. Σταθάκης στη συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Μας ζητήθηκαν αντισταθμιστικά μέτρα, επαναφέροντας ουσιαστικά το σχέδιο της «μικρής» ΔΕΗ ή μάλλον μιας μικρής-μεγάλης ΔΕΗ, καθώς πλέον ζητήθηκε μερίδιο 40%».
Όσο δε για την απάντηση της αντιπολίτευσης συνοψίζεται στη φράση του βουλευτή Κοζάνης της Δημοκρατικής Συμπαράταξης Πάρι Κουκουλόπουλου: «Μικρή ΔΕΗ θα λέτε και θα κλαίτε».
Αρχή με την πώληση του 17% της επιχείρησης
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά.
Η κυβέρνηση επιμένει εδώ και μήνες ότι το 17% της ΔΕΗ δεν θα ιδιωτικοποιηθεί, αλλά θα μεταφερθεί από το ΤΑΙΠΕΔ στο Υπερταμείο προκειμένου να «αξιοποιηθεί».
Όμως μόλις το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής (31/3) το διοικητικό συμβούλιο του ΤΑΙΠΕΔ ανακοίνωσε την απόφαση του να προχωρήσει στην προκήρυξη διαγωνισμού για την πρόσληψη συμβούλου που θα εισηγηθεί εναλλακτικές λύσεις για τον καλύτερο δυνατό τρόπο αξιοποίησης του 17% της ΔΕΗ που κατέχει το Ταμείο.
Βεβαίως το ΤΑΙΠΕΔ, ακολουθώντας τη γραμμή της κυβέρνησης μιλάει για «αξιοποίηση», ωστόσο βασικός στόχος παραμένει η ιδιωτικοποίηση όπως άλλωστε προβλέπει το καταστατικό του Ταμείου.
Σημασία εδώ έχει και σε ποιό χρόνο θα γίνουν όλα αυτά.
Σε ότι αφορά την πώληση λιγνιτικών μονάδων η κυβέρνηση επιμένει ότι είναι αναπόδραστη εξέλιξη λόγω της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που επιβάλει στη χώρα να απελευθερώσει την αγορά του λιγνίτη.
Όμως η απόφαση αφορά τον λιγνίτη και όχι την παραγωγή ηλεκτρισμού.
Ως εκ τούτου θα μπορούσε η κυβέρνηση να εξετάσει τη δυνατότητα παροχής πρόσβασης σε νέα ή υφιστάμενα λιγνιτικά πεδία, σε ιδιωτικές εταιρίες.
Ο κ. Σταθάκης στην χθεσινά συνέντευξης του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ήταν σαφής.
Η κυβέρνησης επιλέγει να μην προχωρήσει σε διαγωνισμούς για την εκχώρηση κοιτασμάτων λιγνίτη, αλλά να διαθέσει προς πώληση λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ υποστηρίζοντας ότι περιφρουρεί τα υδροηλεκτρικά.
Συγκεκριμένα ο υπουργός Ενέργειας είπε: «Πρόκειται για οριστική απόφαση που δικαιώνει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και επαναφέρει σε συζήτηση αποφάσεις της του 2008 και του 2009, σχετικά με την μονοπωλιακή πρόσβαση της ΔΕΗ στον λιγνίτη.
Η απόφαση προβλέπει ότι τα νέα λιγνιτωρυχεία πρέπει να παραχωρηθούν σε ιδιώτες και η ΔΕΗ να αποκλειστεί από αυτά.
Για περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς λόγους δεν γίνεται η απόφαση να υλοποιηθεί με τη λειτουργία νέων ορυχείων».
Καθοριστική η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου και αφορμή για εκτός βουλής υιοθέτηση του μέτρου
Αξίζει να θυμίσουμε εδώ ότι η απόφαση του 2009 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εναντίον της οποίας προσέφυγε η ΔΕΗ και σε αυτή επί της ουσίας αναπέμπει το Ευρωδικαστήριο, έλεγε τα εξής:
Η Ελλάδα θα πρέπει
α) να χορηγήσει μέσω διαγωνισμών δικαιώματα εκμετάλλευσης επί των κοιτασμάτων λιγνίτη της Δράμας, Ελασσόνας, Βεύης και Βεγόρας σε άλλες επιχειρήσεις,
β) να απαγορεύσει στους κατόχους δικαιωμάτων εκμετάλλευσης επί των κοιτασμάτων της Δράμας, της Ελασσόνας και της Βεγόρας να πωλούν τον εξορυσσόμενο λιγνίτη στη ΔΕΗ εκτός αν δεν υπάρχει άλλη αξιόπιστη προσφορά,
γ) να διοργανώσει νέα διαδικασία παραχώρησης, σε περίπτωση ακύρωσης της υπό εξέλιξη διαδικασίας παραχώρησης δικαιωμάτων επί του κοιτάσματος της Βεύης.
Η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου ζητεί επίσης να ανοίξει η χονδρική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από λιγνίτη.
Εδώ βεβαίως γεννιέται ένα ακόμη ερώτημα: Η συμφωνία της κυβέρνησης με τους δανειστές για τις δημοπρασίες τύπου ΝΟΜΕ είχε ακριβώς αυτό το στόχο.
Να δοθεί πρόσβαση στις ιδιωτικές εταιρίες, σε φθηνή παραγωγή ρεύματος.
Τελικώς τι συνέβη και η κυβέρνηση αποδέχεται ότι δεν άνοιξε η αγορά μέσω των ΝΟΜΕ αλλά οδηγείται στην πώληση λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών μονάδων;
Όσο δε για την υδροηλεκτρική παραγωγή ρεύματος, πρέπει να θυμίσουμε ότι ήταν ο Πάνος Σκουρλέτης που αποδέχθηκε να μπει στο τραπέζι των συζητήσεων και να συνυπολογιστεί το κόστος της για τον προσδιορισμό της τιμής εκκίνησης των ΝΟΜΕ.
Δεν υπάρχει καμία γνωστή απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Ευρωδικαστηρίου ή άλλου κοινοτικού οργάνου που να επιβάλει το άνοιγμα της αγοράς των νερών.
Πάντως η συμμόρφωση με την απόφαση του Ευρωδικαστηρίου είναι το κλειδί για να μπορέσει η κυβέρνηση να παρακάμψει την Βουλή για να περάσει τις πωλήσεις μονάδων.
Σύμφωνα με πληροφορίες αυτός είναι ο σχεδιασμός του κυβερνώντος κόμματος αν και οι βουλευτές του μέχρι στιγμής δείχνουν πειθαρχία ως προς την γραμμή.
Ευθύνες στη διοίκηση της ΔΕΗ από την κυβέρνηση
Έτσι φθάσαμε στο σήμερα, όπου η πώληση υδροηλεκτρικών μονάδων βρίσκεται στο τραπέζι και η κυβέρνηση προσπαθεί να πείσει πως δεν θα την αποδεχθεί, ενώ ταυτόχρονα αναζητεί ευθύνες στη διοίκηση της ΔΕΗ και στον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε τα νερά κατά την πρόσφατη ενεργειακή κρίση.
Είναι ενδεικτικά η αναφορά υψηλόβαθμων κυβερνητικών παραγόντων ότι η ΔΕΗ έχει δώσει αφορμές τόσο κατά την πρόσφατη κρίση, όσο και κατά το παρελθόν, γεγονός που οδήγησε στην επί τόπου έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού, τα αποτελέσματα της οποίας θα είναι ένα ακόμη μέσο πίεσης για την πώληση των υδροηλεκτρικών.
Αυτά όμως είναι αντιπαραθέσεις που θα δούμε να εξελίσσονται το επόμενο διάστημα.
Επί του παρόντος η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι όλα θα κριθούν από το επενδυτικό ενδιαφέρον που θα εκδηλωθεί στο market test του Σεπτεμβρίου και το οποίο θα αφορά μόνο λιγνιτικές μονάδες.
Όμως, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι ο λιγνίτης αποτελεί πλέον ένα μάλλον ακριβό καύσιμο, ακόμη και αν η ΔΕΗ αποφασίσει να δώσει τα «φιλέτα» και όχι τα «σαπάκια» του παραγωγικού στόλου της, για ποιο λόγο οι ενδιαφερόμενοι επενδυτές να μην περιμένουν λίγους μήνες ακόμη μέχρι την πώληση των υδροηλεκτρικών;
Ο κ. Σταθπακης και σε αυτό ήταν αποκαλυπτικός μιλώντας στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Δυτικής Μακεδονίας:
«Είναι εύλογη η απορία σας. Αν αποτύχει το σχέδιο, αν δηλαδή αποτύχει το market test τότε υπάρχει κίνδυνος να κινητοποιηθούν και άλλα δομικά μέτρα; Δεν μπορώ να το αρνηθώ αυτό».
Όσο για τις δημοπρασίες ΝΟΜΕ, αυτές φαίνεται να έχουν ξεχαστεί μέσα στο ορυμαγδό, όμως είναι βέβαιο ότι θα παραμείνουν.
Η μόνη δημόσια αναφορά είναι αυτή του πρώτου υπουργού Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ και σημερινού επικεφαλής της ΛΑΕ Παναγιώτη Λαφαζάνη ο οποίος μετά την συνάντηση του με τον κ. Σταθάκη δήλωσε:
«Θα πουληθούν και υδροηλεκτρικά παρότι διαβεβαιώνουν για το αντίθετο ..., ενώ έχει κλείσει η συμφωνία για την πώληση του 40% των λιγνιτικών μονάδων. Θα συνεχιστούν τα ΝΟΜΕ».
www.worldenergynews.gr
